hoi allemaal ik ben 6 jaar geleden bevallen van een prachtige zoon Giovanni me leven kon niet meer stuk alles liep goed tot dat ik er achterkwam dat zijn vader drugs gebruikte stiekem wist ik dit al maar wilde het niet geloven gegeven moment zijn wij dus uit elkaar gegaan toen mijn zoon bijna 3 jaar was overleed mijn moeder waardoor ik in een zware depressie terecht kwam ik heb toen een goed gesprek gehad met mijn ex zijn ouders of hun tijdelijk voor mijn zoon wilde zorgen omdat ik zo in de knoop zat met me zelf en hun wilde dit graag doen tijdje later kwamen zijn vader en ik weer bij elkaar en ging alles weer goed teminste dat dacht ik hij beloofde me van alles maar ging na een tijd weer slecht weer uit elkaar en dit tot 3 keer toe laatste keer dat wel bij elkaar waren is nu ander half jaar terug mijn zoon sliep inmiddels sweekends bij ons en had het prima naar zijn zin omdanks de ruzies die zijn vader en ik hadden ik schrijf dit met pijn in me hart en doet me veel verdriet mijn zoon zei op een gegeven moment mama papa doe altijd schelden tegen jou je hoef niet te huilen ik hou tog van jou jullie begrijpen best wel dat die woorden tot de dag van vandaag nog steeds door mijn hooft gaan ik heb in het begin toen de relatie van zijn vader en mijn defenitief stopte mijn zoon elke week gezien in tussen liep ik bij psygoloog om mijn verleden en overlijden van mijn moeder te verwerken ik heb nu een nieuwe vriend en heb paar keer geprobeerd een normaal gesprek te hebben met mijn exschoonouders om mijn zoon weer bij mij te krijgen hun gaan hier totaal niet op in en willen dat mijn zoon daar blijf t tot zijn 12e wat ik dus onzin vond vervolgens flinke ruzie gehad en mag mijn zoon dus op het moment helemaal niet zien n ik heb 23 juli een rechtzaak gehad omdat de regel telt als je kind een jaar lang door iemand anders wordt onder houden die recht krijgt om dat soort dingen dus te doen ik ben kapot van verdriet op de rechtzaak werd duidelijk dat hun dus niet willen dat mijn zoon uuberhoud nog naar mij terug kom raad van kinder bescherming was bij de rechtzaak en heb aan gegeven een onder zoek te gaan doen waar mijn zoon het beste zal zitten dit duurt nu al vanaf de rechtzaak en heb nog steed sniks gehoord maar onder tussen mag ik ook mijn zoon nog steeds niet zijn ik sla me vaak voor me kop omdat ik me zelf de schuld geef dat ik tioen de tijd die keuze heb gemaakt maar wat moest ik dan ik koos voor me kind en niet voor me zelf maar ben hier kapot van rechter heeft aan gegeven voor 1 nov de uitspraaak te hebben ik mis me mannetje zo erg ik weet ook niet meer wat ik kan doen ik stuur heb elke week een kaartje aangetekend zodat ik kan bewijzen dta ik wat van me zelf laat horen zijn er nog meer mensen in deze situatie of heeft der iemand tips wat ik nog meer kan doen ik wilde me verhaal kwijt omdat ik er voor de rest eigenlijk nooit over praat wat me hart is gebroken en zeker bij het schrijven van dit verhaal ik hoop dan ook dat jullie dit recpectern en dat ik geen verwijten naar me toen krijg liefs esmeralda
Wauw wat een verhaal.. Dit lijkt me echt verschrikkelijk. Maar een kind hoort toch gewoon bij zijn moeder als die in staat is goed voor hem te zorgen. Blijven vechten dus! Neem een goede advocaat en op een of andere manier zou dit toch moeten lukken. Misschien kun je zelf ook op papier krijgen dat de depressies en problemen die je hebt gehad zijn behandeld. Alles op papier zien te krijgen! En volgens mij mogen ze jouw zoon in ieder geval niet helemaal weghouden bij je!!! Je hoort toch minimaal een soort bezoekrecht te hebben als moeder! Klaag ze desnoods zelf aan als je alles echt goed op orde hebt(en op papier hebt staan!) Heel sterkte!!
hoi janneke ik heb indd alles op papier staan dat ik genezen ben verklaar aankomende donderdag moet ik naar raad van kinder bescherming voor me eerste gesprek ik weet totaal niet wat me te wachten staan dus laat het op me af komen ik hoop dat deze ellende snel achter de rug is en ik me zoon weer in me armen kan sluiten hier ga je echt aan onder door maar indd ik blijf vechten ik geef de moed niet op
Beste essegio, Ga niet alleen naar dat gesprek, neem iemand mee, het beste is je advocaat. En neem het gesprek op met bv je telefoon. Als daar bezwaar tegen gemaakt wordt zeg je dat het voor jezelf is zodat je alles later op je gemak terug kan luisteren, omdat je zeker wil zijn dat je alles goed verstaan en begrepen hebt. Als je ex-schoonouders je zoon niet willen terug geven bestaat de mogelijkheid dat ze veel negatieve dingen over je gemeld / gezegd hebben in de onderzoeken. Omdat die instanties (RvK, AMK, jeugdzorg) niet aan waarheidsvinding doen zal het dan heel moeilijk zijn om ze te overtuigen van je gelijk. Enne? Hoezo geven ze hem niet mee? Jij bent de moeder, haal hem op, desnoods schakel je de politie in. Jij hebt het gezag, niemand anders. Of zou dat nu echt te laat zijn? En zorg dat je voortaan schriftelijk contact met ze hebt, watsapp en sms en mail. Dan kun je een dossier opbouwen.
hoi river ze hebben indd heel veel slechte dingen gezecht alleen omdat ik paar jaar geleden die depressie heb gehad in de rechtzaal lieten hun al weten dat het nooit de bedoeling was dat hij naar mij terug zal komen dus met andere woorden ook als was dat niet gebeurd willen hun mijn zoon niet terug geven ik stuur wekelijks kaarten naar mijn zoon aan getekend zodat ik kan bewijzen dat ik kaarten stuur ook sms ik oma maar krijg nooit iets terug en heb dat ook altijd bewaard ik zal zeker proberen het gesprek op te nemen ik weet niet hoe rvk te werk gaan al hoe wel ik hun wel veel mee had in de rechtzaak zelf mijn man gaat mee naar het gesprek want denk zelf dat het veel huilen word als ik alles moet gaan vertellen ik hoop dat het gewoon snel achter de rug is bedankt voor je reaktie liefs
jeetje meid wat een verhaal gelukkig zijn er al vele tips voorbij gekomen en ook super goede gelukkig ik vind dat jou zoon bij jou hoort jij hebt je best gedaan om alles te verwerken het zal zeker geen gemakkelijke tijd voor je zijn geweest onwijs veel respect ervoor dat jij toen voor je zoon koos en aan jezelf ben gaan werken dat is een teken van een super mama en dat is mijn mening petje af voor jou en ik hoop ook echt je zoon snel terug hebt en mag zien snap zo goed dat je hart is gebroken een hele dikke knuffel voor jou