Ik ben nu 26 weken zwanger van een één-eiige tweeling met een gedeelde placenta. Alleen is mijn placenta niet gelijk verdeeld waardoor één van de kindjes een flinke groeiachterstand heeft. Bij dit 'verschijnsel' hoort ook een vaatverbinding in de placenta waarmee de kindjes rechtstreeks met elkaar verbonden zijn. Het grote kindje zorgt zo dat zijn kleine broertje toch kan groeien. Door deze verbinding zijn de kindjes afhankelijk van elkaar. Als er eentje komt te overlijden in mijn buik, is de kans groot dat de ander het ook niet redt. Daarom ziet het er naar uit dat de kindjes rond de 30-32 weken gehaald zullen worden. Het risico is dan in mijn buik groter dan daarbuiten. Wat kan ik verwachten bij kindjes die rond die termijn geboren worden? IC en couveuse, dat is zeker. Ook vanwege het gewicht van de kleinste (onder de P3 lijn). Maar verder...? Ik hoor het graag, ook om me voor te bereiden op het gesprek in het ziekenhuis (WKZ) hierover.
Hoi, Ik heb niet heel veel verstand van deze soort situatie, misschien kun je je is aanmelden bij de VOC De vereniging voor ouders met couveuse kindjes. Ik weet dat dat een aantal ouders zijn die ook zoiets hebben meegemaakt. Sterkte en succes!
Ik adviseer je ook om je aan te melden op de forum van NVOM en op kleine kanjers.nl. Daar zul je veel ouders vinden van meerlingen met tts. Ik heb een drieeiige drieling, za hadden dus geen tts. Maar zijn geboren met 30,3 weken. Ik zal je vanavond uitgebreid schrijven hoe het ons vergaan is. (allemaal goed gekomen overigens) Succes nog de komende weken!!
Bedankt voor de tips, daar ga ik zeker naar kijken! Adi, het is geen tts, maar een discordante (of selectieve) groeibeperking. Waar je overigens niets (leesbaars) over vindt als je googled. Het grote kindje groeit gewoon volgens zijn eigen lijntje, de situatie van de kleine kan je vergelijken met een eenling met een slecht werkende placenta. Het is niet zo dat de kleine voedingsstoffen en bloed doneert aan de grote. Ingewikkeld om uit te leggen, maar de situatie op zich is minder zorgelijk dan bij tts. Komt alleen niet zoveel voor, daarom hebben we controles zowel in het LUMC (vanwege hun expertise) als in het WKZ (is voor ons een stuk dichterbij). Zij hebben samen overleg over ons, best of both worlds.
Geen ervaring met een tweeling. Maar wel met een geboorte met 25+6. Mijn zoon heeft ruim 14 weken in het ziekenhuis gelegen, dus ook daar veel ervaring. Zijn er dingen die je specifiek wilt weten? Je mag ook een pb sturen als je dat fijn vindt.
hier ook een dochtertje geboren met 30 weken. prematuur en dysmatuur. maar ook geen ervaring met een tweeling. je mag me ook altijd pb. en veel sterkte gewenst voor de komende periode
Jeetje, MB2, dat is echt heel prematuur. Gaat alles nu goed? Ik hoef geen specifieke tweelingervaringen, maar vraag me vooral af, hoe gaat het op een NICU, hoe vaak raadden ze je aan om er te zijn? Liefst veel, maar zeker als je al een kleintje rond hebt lopen, gaat het leven thuis ook door. Hoe gaat het met (borst)voeding? Vaak voorkomende complicaties? Etc... Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik allemaal wil weten. Ben me gewoon goed aan het voorbereiden op de tijd die komen gaat. Ik heb het 'voordeel' dat ik me kàn voorbereiden, daar wil ik gebruik van maken. Alle ervaringen zijn dus welkom!
Vondebs, ik heb destijds je topic gevolgd. De situatie van jouw dochter zal vergelijkbaar zijn met die van ons kleinste kindje. Die is vandaag gemeten en weegt 700 gram. De grote 960 gram. De gyn gaf aan dat de kleinste op dit moment meer kans heeft op overleven buiten de baarmoeder omdat die een stresshormoon aanmaakt die zorgt voor een snellere rijping van de organen (de natuur 'weet' dat die de 40 weken niet zal halen). De grote, die het prima maakt in de baarmoeder, maakt dat hormoon niet aan. Ik moet vanaf volgende week dagelijkse CTG's zodat ze goed het moment van geboren worden kunnen bepalen. En op termijn longrijpings prikken.
Dag TS, begin eens op Kleine Kanjers | Voor mensen die te maken hebben, of krijgen, met een prematuur / te vroeg geboren kindje. en Vereniging ouders van Couveusekinderen Daar ben ik zelf op gaan lezen toen ik wist dat ons kindje eerder zou komen. Toen kwamen de vragen vanzelf en heb ik op dit forum ontzettend veel info en tips gehad. Er zitten hier ook genoeg prematurenmoeders. Overigens is het hier ook goed gekomen, ons kind is geboren met 30 weken.
Hey elisabethbas, ik ben zwanger geweest van een eeneige tweeling met 1 placenta, maar ben (door baarmoederhalsinsufficientie) bevallen op 23,5 week en de meisjes hebben het niet gehaald. Ik kan wel bevestigen dat de kleintjes het soms beter doen dan de grote. Hier lag de kleinste onderaan, is dus eerst geboren, en heeft het langste geleefd. De vroedvrouw zei dat het vaak zo is dat tweelingen het beter doen of meer overlevingskans hebben omdat ze in de buik elkaar vaak prikkelen en daardoor verder staan in hun ontwikkeling dan eenlingen. Als ze hen gaan halen op 32 weken vermoed ik dat ze je eerst nog longrijpingsprikken gaan geven. Veel succes en hopelijk moeten je kindjes niet te lang in de couveuse!
ja mijn dochtertje deed het prima ondanks haar kleine gestalte en gewicht. had geen zuurstof nodig, en deed alles zelf. dus dan is het nog anders dan dat je te maken krijgt met beademing, infecties en al die dingen. Maar hoe dan ook het blijft een heel heftige periode. mijn borstvoeding kwam niet op gang. dus heb maar 3 maanden borstvoeding kunnen geven en toen dronk ze veel meer dan ik kon kolven en men productie was zoizo bijna stilgevallen omdat ze nooit live heeft kunnen drinken. dat wou niet lukken. de longrijpingsinjecties hebben mss ook geholpen. ik heb ze 2 x gehad maar de 2de maal moesten ze 48 uur inwerken en die 48 uur heb ik niet meer gehaald. dus of het er mee te maken heeft dat ze zo een goede start gemaakt heeft weet ik niet. de eerste dagen is de grootste angst op een hersenbloeding, dan erna komt de angst op infectie, daarna de moeilijkheden met het aanleggen en drinken, en zo blijft het duren tot je thuisbent en dan gaat het ook verder want prematuurtjes hebben gewoonweg meer zorg nodig. maar als het een geruststelling kan zijn mijn dochter doet het prima, ze weegt nog wel maar 5750 gram en is 64 cm. met haar lengte zit ze goed maar haar gewicht is wel te weinig. ze weet ongeveer een kilotje te weinig. maar ze is ook heel de dag actief, en slaapt bijna niet in de dag. dus ik denk dat het daar heel veel met te maken heeft. ik kan alleen maar duimen dat alles vlot verloopt met je kindjes en dat het gewoon een kwestie is van aankomen en groeien .ik ging 2x naar het ziekenhuis, smorgens en dan bleef ik tot smiddags en dan ging ik savonds ook nog een paar uur. of gewoon smiddags en dan bleef ik ineens 6 uur aan een stuk, maar ik had dan ook geen kleintje rondlopen thuis. dus probeer het zo goed mogelijk te verdelen, en laat je vooral niet kwetsen door de rotopmerkingen die je gaat krijgen, dat je te weinig komt ofzo. want die opmerkingen zijn er altijd. je moet gewoon kijken wat je eigen lichaam aankan en ook zorgen dat je andere kleintje zich goed blijft voelen. succes
Alles gaat goed met hem! Inmiddels 9 maanden oud, 66 cm en 6785 gram! Probeer zo veel als je kunt bij je kinderen te zijn. Wij lazen onze zoon vaak voor zodat hij vertrouwd raakte met onze stem. Als het kan lekker met ze buidelen. Wat wij prettig vonden was om zo snel mogelijk de zorg voor onze zoon zelf te doen (luier verschonen, sondevoeding geven). Gelukkig werden we super betrokken bij alles als we er waren. Zelf ben ik meteen na de geboorte begonnen met kolven voor de borstvoeding. Dit heb ik 3 maanden volgehouden. Wat hielp was een foto en een doekje die naar onze zoon rook. Verder kolven naast je kindje. Wat ik ook deed was een spuugdoekje in mijn BH. Als ik bij mijn zoon was legde we deze onder zijn hoofdje en deed ik een 'vers' doekje in mijn BH. Zo heeft je kindje(s) jouw geur bij zich. Ook vonden wij het fijn om zelf gekleurde hydrofieldoeken, dekentje enz te kopen voor in de couveuse. Dat mocht gewoon. Als je het maar regelmatig verschoond en goed wast (net als kleine knuffeltjes). Wat ik zelf in het begin 'raar' vond waren zijn oren. Wel de vorm van een oor, maar nog geen kraakbeen erin. Dat komt helemaal goed hoor, maar ik moest daar wel even aan wennen. Er werd ook een dagboekje bijgehouden voor onze zoon in het ziekenhuis. Geen idee of ze dat daar ook doen (ander ziekenhuis), maar anders een boekje meenemen en vragen of ze af en toe wat willen schrijven. En nog een andere tip: Wij kwamen er laatst achter dat we van de ziekenhuisperiode eigenlijk geen foto's hebben waar man, ik en zoon samen op staan. Je bent meestal samen bij je kindje en maakt foto's van elkaar. Zelf nooit bij stilgestaan dat we dus geen foto's hadden van ons 3. Misschien af en toe aan iemand van de verpleging of aan bezoek vragen of ze even een foto willen maken van jullie allemaal samen. Mocht je nog wat willen weten, vraag gerust!\ Veel succes de komende tijd!
Mijn eeneiige meisjestweeling is geboren met 30w2d owv zwangerschapsvergiftiging en via keizersnede. We hebben gelukkig weinig problemen gehad op onze weg naar huis. Na een dikke week waren ze allebei van de CPAP af en na 3 weken zijn ze al verhuisd van het UZ naar een regionaal ziekenhuis. Ze hebben in totaal 7 weken in het ziekenhuis gelegen waarvan 4 weken in de couveuse en 2 weken in een verwarmd bedje en dan nog een week in een gewoon bedje. De wiegedoodtest was bij hen wel niet zo goed dus gingen we naar huis met monitors die ze ondertussen alleen 's nachts nog aan moeten. Verder kreeg ons emma wel nog een bloedtransfusie wegens een veel te laag ijzergehalte. Voor de rest doen de dames het hier super! Ze zijn nu 3 maanden en slapen door, eten goed, komen mooi bij en doen het qua motoriek ook super!
Hier geen ervaring met een tweeling en nog een kind thuis. Zoontje geboren met 27,0 weken. Wij gingen (nadat we een week in het Rondald Mc Donaldhuis hadden gezeten) elke dag naar hem toe. Bleven daar vanaf ongeveer 12.00 uur tot ongeveer 19.00 uur. We aten altijd in het ziekenhuis. Qua complicaties. tja, dat verschilt per kind. Die van ons is veel ziek geweest, veel infecties gehad. De heftigste vond ik NEC. Ook lukte het hem niet om aan de Cpap te ademen. Uiteindelijk hebben ze deze stap overgeslagen en hem op een neussnor gezet. En dit lukte. Uiteindelijk 8 weken NICU en nog 5 op de Neo in het streekziekenhuis. Hij was 2 dagen voor de uitgerekende datum thuis. Waardoor het zo lang duurde is dat hij steeds flinke saturatiedalingen kreeg tijdens het flesdrinken. Uiteindelijk hielp flink indikken goed en kon hij naar huis. Wat ik altijd spannend vond is wanneer je belde naar de afdeling (deden wij altijd zodra we wakker waren en als we naar bed gingen) en als je op de afdeling kwam. Dan hoorde je hoe het ging. De ene keer goed, de andere keer minder. Ook moest je voordat je naar binnen mocht je melden via de intercom. Soms moest je dan erg lang wachten voordat je naar binnen mocht. Dit kwam dan omdat ze met een kind bezig waren. Toch weer spannend van is er iets aan de hand... Maar goed, mijn jongen is nu 17 maanden en het gaat heel erg goed! Succes!
Hey, Mijn twins zijn geboren met 28 weken. Een was dus alleen prematuur en woog 940 gram, en de kleinste was prematuur en dysmatuur en woog 580 gram. Wij waren tot de 8ste dag in het kraamhotel gebleven en toen waren we 3x per dag aanwezig. Toen we naar huis gingen, toen werdt dat 1 tot 2 keer per dag. Of 1 keer per dag een paar uurtjes, of 2 keer een uurtje. Reken ongeveer op 10-12 weken ziekenhuis en dat ze rond uitgerekende datum ongeveer naar huis gaan, afhankelijk van hoe het gaat met zuurstofondersteuning en monitoring en de voeding. Voor ze naar huis gaan moeten ze: zelfstandig ademhalen, hun eigen temperatuur kunnen regelen en alle voedingen zelfstandig kunnen drinken. De kleinste had minder adem ondersteuning nodig bij de geboorte. Maar uiteindelijk hebben ze allebei een tijdje aan de beademing gelegen. Onze kleintjes hadden nog wat moeite met alle voedingen te drinken, dus mochten een week na uitgerekende datum pas naar huis. Ze hebben 1,5 maand op de neonatologie gelegen, toen 3 weken op high care, daarna nog 3 weken op mediumcare en uiteindelijk vanaf daar 3 dagen rooming-in en toen eindelijk naar huis. Hoop dat ze niet lang in het ziekenhuis liggen en dat je snel hersteld van de bevalling.
Hoi Babywish! Hoe is het nu met je kindjes? Vandaag zijn we weer op controle geweest en ze schatten ze nu op 800 en 1100 gram. De gyn zei ook dat de kleinere kindjes het vaak beter doen dan de grotere, omdat ze het niet goed hebben in de buik en onder invloed van een stresshormoon hun organen versneld laten rijpen. Dat was dus bij jou blijkbaar ook zo. Ik heb net mijn eerste longrijpingsprik gehad. Morgen de tweede en dan eventueel over drie weken nog een serie. Een week of 10 ziekenhuis rekenen we zeker op. Hopelijk blijven ze nog lang in mijn buik en komen we eerder uit bij de 32 weken ipv de 30...
Gaat heel goed. Meissie weegt nu ongeveer 4,5 kilo, en klein kereltje 3,8 kilo. Dus hij blijft nog steeds een beetje klein en zit met broekjes zelfs nog in maatje 50, hij kan al wel in maatje 2 pamper. Kleine dame zit al in maat 62 en kan eigenlijks ook wel over naar pamper maatje 3. Ventje drinkt nu 5x 135 en meisje 5x 165. Ze krijgen tussen 11 en 12 de laatste voeding voor de nacht en melden zich tussen 8-9 weer. (Die longrijping heeft bij mij echt pijn gedaan, kon echt een tijdje ff moeilijker lopen)
Oh wat goed om te horen dat ze zo goed groeien! Wanneer mochten jouw kindjes kleren aan en welke maat hadden ze toen? Ik twijfel wat ik aan moet schaffen. Denk dat vanaf maat 44 wel kan (ook in overleg met een vriendin die op een couveuseafdeling werkt) en dan denk ik vooral aan omslagkleertjes. Misschien rompertjes een maatje kleiner, wat denk jij? Prik deed me geen pijn, heb nu alleen een stijve bil maar dat geeft niet. Ongemakkelijk is het toch allemaal wel...
Ha TS, goed dat ze nog steeds binnen zijn. En inderdaad, elke dag/week meer is mooi meegenomen. Kleertjes zou ik nog niet aanschaffen. Het duurt een hele tijd voor ze kleertjes gaan dragen, nl pas als ze de couveuse uitgaan. Als het zover is, kun je altijd nog wat bestellen, maar in het ziekenhuis hebben ze ook altijd kleertjes hoor. En ze groeien heeeeel hard in die eerste periode . Hou vol!