Mieks, wat fijn dat het wat beter lijkt te gaan met deze voeding!! En bijzonder, dat je opa en oma jullie mannetje nog gezien hebben! Wij gaan di naar mijn oom, die heeft ook niet lang meer. Hopelijk haalt hij de di nog wel! Doppie, ja....dat lees je goed bv in de ogen! Schijnt vol antistoffen te zitten. En na wat bv in dr ogen komt er daarna nog meer vuil uit. Maar over gaat het hier helaas nog niet. Herkennen hier dames het feit dat je s'nachts veel meer zweet? Ik zweet normaal nooooit en nu?! Soms helemaal nat wakker?! Is dat normaal?
Nee san987 nog niet toch? En piko, jo1 en linn84 maar die schrijven ook niet echt mee dus geen idee of ze bevallen zijn..
Hoe gaat eigenlijk met de voedingen bij jou junejunos? Zit er al wat meer tijd tussen de voedingen? Hier een mooi nachtje gehad, 21.30 laatste voeding en toen doorgeslapen tot 6.30! Vandaag een dagje met mijn 3 mannen, eens kijken wat we gaan doen vandaag..
Ik zou ons verhaal nog vertellen. Bijna 2 wkn geleden, van zondag op maandag werd ik om 02.30 wakker vd buikpijn die tot mijn verbazing op weeen leken. Telefoon met timer erbij, en ja idd iedere 4 min een wee, NU???? Dacht ik nog Binnen een uur zaten we op 3,5 minuut, verloskundige was er om 05.00 uur, 1cm ontsluiting. Iom haar en onze wens om in het zhs te willen bevallen mochten we die kant op rijden. Om 6.30 waren we in het ziekenhuis, de weeen waren inmiddels best heftig en trokken vooral door naar mijn onderrug, erg pijnlijk. Om 8 uur zou de volgende verloskundoge zich in het ziekenhuis melden, vanwege dienstwissel. Om half 07.30 waren de weeen amper nog weg te puffen. Om 08.15 verging ik van de pijn, volledig in mezelf gekeerd met hulp van mijn vriend besloten om pijnstilling te vragen. Bij controle bleek ik in 3 uur van 1cm ontsluiting naar 8 cm te zijn gegaan, verklaarde ook de pijn. Dus weg optie van een ruggenprik, binnen zeer kort termijn zou ik volledige ontsluiting hebben volgens de verloskundige... Snel werden de kruiken verwarmt, kleertjes moesten uit de tas, een optimistische verloskundige die riep, "JII KUNT DIT, ook zonder pijnstilling!!!" Maar helaas liep het anders Het werd een lange weg, Om 11 uur na uren zwoegen was er geen verdere ontsluiting, zat ik al uren in een weeenstorm met fikse rugweeen. Na overleg, werd ik overgedragen aan de zorg van het zhs, ik was toen al aardig aan het eind van mijn latijn, en werd er besloten om een pijnpompje aan te sluiten met morfine. Ze kregen alleen niet het infuus aangeprikt, na 8 pogingen en een zwaar gezwollen hand zat ie dan eindelijk... Ik heb geen kik gegeven al die uren maar was het echt spuugzat, al die mensen aan mijn bed, doodop! En nog erger die pomp zorgde er alleen maar voor dat de hele wereld draaide om me heen maar de pijn bleef volop. Geen succes, dus dat ding kon ook uit. Protocollair gezien gaven ze geen ruggenprik meer vanaf 5-6 cm ontsluiting en daar moest ik het mee doen. Omdat de ontsluiting totaal niet vorderde weer overleg over en weer, opnieuw andere mensen aan mijn bed, werd besloten een echo te maken. Daarop was te zien dat onze baby een sterrenkijker was Overleg met gyno, infuus met weeenopwekkers en afwachten. Dat wachten duurde en duurde en om 15 uur bleek het niet alleen een sterrenkijker maar ook dat het hoofdje nog een kwartslag gedraait lag. En toen was mijn lichaam op... De weeen namen af ondanks dat het infuus met weeenopwekkers iedere 5 min omhoog werd gezet. Al die tijd maakte de kleine het heel goed tot net voor 16.00 uur, de hartslag kelderde naar beneden, met spoed de gyn erbij en de vacuum pomp, het ijzeren tuig En toen moest er met donder en geweld ineens alles op alles worden gezet. Na 45 min achterlijk meepersen 'zonder voelbare weeen' en onmensenselijk lomp trekken aan de de vacuum, een paar forse knippen, is onze kleine man om 17 uur ter wereld gekomen! Met een giga bult vd pomp en eentje van 9 uur lang verkeerd en klem te hebben gezeten in het baringskanaal... 3030 gram 47 cm een super schattig lief mannetje.
Wow doppie wat heftig! Ik weet hoe het is, een sterrekijker. Maar dit is wel een heel heftige bevalling. Hoe voel je je nu!? Nog last van de knippen en van je bekken??
Na een nachtje ziekenhuis mochten we naar huis, onze kleine man had fors hoofdpijn en was misselijk. Ook was alleen liggen in het wiegje geen optie, hij gilt alles bijelkaar, maar is wel te troosten als hij maar bij mama is Inmiddels gaat het wel wat beter maar 's nachts wegleggen lukt nog niet zo goed. Hij heeft helaas nog last van het omgedraaide dag-nachtritme, dus moeders stort nog net niet in. Ook zo fijn, de wond/hechtingen zijn gaan wijken Hechten is geen optie meer dus ook dat weerhield me van heel veel activiteiten, bedrust was het advies Heel fijn op dag 7 na de bevalling... Mijn bekken lijkt ook niet meer op wat het geweest is, en ik ben niet incontinent maar ook dat werkt niet meer zoals het hoort *verdrietig* Daarnaast heb ik sinds afgelopen woensdag helse pijn met voeden: oorzaak spruw lactatie deskundige erbij en even aanzien of dat snel beter wil worden. Heel gedoe en vooral intensief en emotioneel zwaar allemaal. Tot gisteren heb ik het volgehouden om hem aan de borst te leggen, links is al stukken beter maar rechts verga ik nog steeds van de pijn. Dus nu alleen kolven rechts en links aanleggen. Van de bijvoeding gaat onze kleine man enorm spugen en zijn mooie huidje zit ineens onder allemaal bultjes... Dusss vandaar mijn afwezigheid hier, aan de ene kant heb je juist enorm behoefte om het hier te delen, maar ik weet soms niet waar je tijd vandaan moet halen. Als ik sommige verhalen hier dan denk ik jeeeejjjj dat lukt me allemaal totaal nog niet En over gemeenschap denk ik al helemaaaaaaal niet na. Hopen dat het met 6 weken dicht is zonder al te veel litteken weefsel
@Doppie; Pfff wat heftig zeg! Nee ik ben nog steeds niet bevallen, helaas... Morgen weer op controle in het ziekenhuis. Dan wordt er ook besloten wanneer ze mij gaan inleiden, dit zal waarschijnlijk de dinsdag worden. Ik ben het voort zo beu dat ik 's nachts slecht slaap! Lig met gemak 3 uur klaar wakker in mijn bed! En iedereen in mijn omgeving maar zeggen, geniet nog maar van de rust.. Nou dat lukt me dus echt niet meer, ben het wel voort beu en wil ons kleintje lekker vast houden!
@Doppie, zo te lezen heb jij een heftige bevalling gehad! Valt mijne nog wel mee... (En die vond ik al erg!) Je moet wel erover praten, dan verwerk je ook alles beter. Mij heeft het al voor een deel geholpen om het op dit forum te zetten, dan krijg je alles weer op een rijtje. Maar praat er ook over met anderen, werd mij in ieder geval wel geadviseerd... Ik merk wel dat ik me daardoor prettiger voel en dat ik nu ook steeds meer kan genieten! @San, succes met wachten, dat vond ik misschien nog wel het ergste! Hopelijk komt er snel 'verlossing'!
San is deze week aan de beurt! Jo1 was 20 sept al bevallen!! Piko heb ik al een tijd niets van gelezen en Linn werd 14 okt (?) opgenomen voor inleiden toch? Die zal vast al wel haar zoontje hebben!
Bedankt voor de tip nmv! Ik heb het gevoel dat de bevalling wel een plekje heeft gekregen, de beloning maakt veel goed als er een gezond baby'tje op je buik ligt te slapen. Het zijn meer de dingen erna wat me opbreekt en juist dat ziet men als 'bijzaak' oid, althans dat gevoel heb ik een beetje Ze willen het liefst horen dat alles goed gaat, je jezelf herpakt, dingen onderneemt, huis vol visite etc etc... Maar juist daarin beperken al die dingen me enorm Met dit lichaam die volop herstellende is kan ik maar weinig, alleen genieten van onze kleine man en dat heeft dan ook mijn prioriteit nu...
San succes en zet m op, laat je niet ontmoedigen hoor!!! Het komt zoals het komt, nog even en je hebt een mooie baby in je armen! NVM ik vond jouw verhaal ook heel heftig!!! LK dus toch bv!!! Kan me niet voorstellen dat dat werkt
Ik ben 20 september al bevallen, heb ik hier ook laten weten en staat ook op het lijstje. Ik lees iedere dag mee maar op mijn tel dus reageren niet altijd makkelijk zeker niet met een lief klein meisje met krampjes op schoot.
Probeer daar ook over te praten! En je vriend/man? Kun je bij hem je ei kwijt? Ik vertel ook niet aan iedereen alles, heb het vooral beperkt tot moeder en man. En ik merk dat ik hier ook makkelijk vrijuit kan praten, dus doe dat ook vooral!
Pff om half 10 naar de huisarts met ons mannetje, ohh die arme billetjes Weet iemand van jullie toevallig of je een consult bij een lactatiekundige moet voorschieten of dat je zorgverzekering dat uitbetaald? Ik zou graag een lactatiekundige in willen schakelen maar ik vind 95 euro voor nu even een groot bedrag om zo te betalen...
Doppie neem je tijd! Als je, net als ik, heftige bevalling hebt gehad, is het niet alleen maar roze wolk en o wat zijn we blij. Je moet ook herstellen en bijkomen van de bevalling, net als iedereen, alleen kost het iets meer tijd. Bezoek kan de boom in als je moe bent, ik spreek max 1 visite per dag af en dan nog maar voor uurtje of anderhalf. Rest van dag bezig met voeden, slapen, weer me mobiel maken in eigen huis, etc. Pas goed op je eigen grenzen, luister naar je lijf en geest!