hier een mamma van 3 en heb ook echt mijn eigen tijd nodig. Vind moeder zijn heerlijk en vind het vrouw zijn ook echt heerlijk maar soms wil ik gewoon even mijzelf zijn. Mijn vriendinnen zijn ook allemaal moeder dus daar ga ik altijd MET kinderen heen. Zonder kinderen ga ik lekker sporten. Dan ben ik echt ff lekker mijzelf. Mijn abonnement begint in januari weer en ik kijk er echt naar uit. In huis heb ik vaak de middag voor mijzelf. De oudste speelt buiten, middelste ligt op bed en jongste slaapt nog erg veel dus dan kijk ik een filmpje of doe ik ff lekker mn ding. Samen met mijn man heb ik ook wat ons tijd nodig. Lekker kroelen en samen zijn zonder gestoord te worden. vaak lukt dit in de avond en we gaan regelmatig iets doen zonder kids. Nu zit daar wel een stop op want de jongste kan nog niet zo lang zonder BV, afkolven wil nog niet echt en niemand durft op haar te passen in de omgeving haha.
Ja dat vind ik ook wel veel. Dat heb ik ook niet nodig (al begrijp ik haar dus wel!) en veel van de dingen die ik doe doe ik ook met kinderen hoor. Er even uit zijn, weg, is dan ook al genoeg. Kinderen spelen/rennen en mijn man en ik lekker samen ergens zitten of wandelen. En ik probeer toch wel een keer per week iets samen met mijn vrienden/vriendinnen te doen, af en toe is het vaker. Soms ben ik de hele avond weg, soms overdag een paar uurtjes. Maar niet veel meer dan dat, vind ik ook niet leuk voor mijn man. Die werkt de hele week en heeft ook wel behoefte aan rust natuurlijk, al vind hij het juist heerlijk om thuis te zijn.
Ja wel tijd voor mezelf nodig. En hier liggen er 2 van de 4 ook niet voor half 10 in. Dus die avonden worden ook steeds korter. Meestal vind ik welke week wel een uurtje voor mezelf, lkr shoppen of afspreken met iemand. Lukt dat niet dat verschuift mijn tijd naar snachts. Dan zit ik heerlijk in m'n eentje beneden een wijntje te drinken en te mijmeren.. Regelmatig wel een dagje weg met een vriendin oid.
Ik werk niet, dochter gaat meestal 1 dag in de week naar dr oma. Ff bijtanken en wat alleen doen. Ik vind het moeder zijn heerlijk maar ook wel zwaar, dat komt door mijn gezondheidsproblemen. Dochter slaapt ook niet meer overdag,en savonds niet voor negen dus tijd voor mezelf pak iks avonds we als man thuis isl, lekker lang douchen of op bed een boekje lezen.
Dit klinkt wel herkenbaar voor mij..al ben ik pas bijna 3 jaar moeder. Ik heb dus wel de behoefte om af en toe alleen te zijn of iets voor mezelf te doen, maar ik daar heb nog niet echt vorm aan gegeven, op hardlopen na. Dat doe ik gemiddeld 2 keer per week en daar laad ik echt even van op
Maar heel even serieus hé. Jullie zijn dus thuisblijfmoeders maar dat vinden jullie het eigenlijk toch niet helemaal? Waarom ga je dan geen werk zoeken? Dan zijn jullie vast een stuk leukere moeders als ik jullie verhalen en drang naar eigen dingen doen lees?
Uiteraard weet iedereen voordat je aan kinderen begint dat je geen tot weinig tijd meer voor jezelf hebt, er dingen voor moet laten en dus veel minder tijd voor jezelf hebt.. Maar ik heb zelf van te voren nooit kunnen inschatten hoe intensief het moederschap is en ja, dat valt mij ook flink tegen. Ik heb kinderen met een pittig karakter. De oudste vraagt ontzettend veel aandacht en de jongste heeft zoveel energie dat hij de hele dag stuitert. Ik ben sinds ik kinderen heb nog nooit zo moe geweest en voel me regelmatig aan het einde van de dag helemaal op en leeg. Dat staat volledig los van de liefde die ik voel voor mijn kinderen, maar dit had ik van te voren nooit kunnen bedenken. Het heeft denk ik te maken met een aantal zaken, hoe je moederschap ervaart. In elk geval met het karakter van de kinderen (zo heb ik vriendinnen met kinderen die 's nachts gewoon slapen en zichzelf een half uurtje kunnen vermaken met een puzzel oid) en ook met hoe je er zelf in staat. Ik ben zelf niet echt een 'kleine kinderen moeder', ik vind kleine kinderen gewoon minder leuk. Ik vind het pas leuk worden als ze groter zijn en het verzorgingsaspect minder wordt en ze minder een beroep op je doen. Dat kan ik vreselijk vinden van mezelf want 'het zijn wel je kinderen'. Ja, dat weet ik en ik zet met mezelf voor hun bijna volledig aan de kant met alle liefde maar daar tegenover staat dat ik echt af en toe een adempauze nodig heb. Even geen 'mamamamma', verzorgen, ruzies sussen, entertainen etc. Helemaal niks mis mee. Anderen kunnen zich niet voorstellen dat je veel tijd voor jezelf nodig hebt, dat kan. Ik kan me echter niet voorstellen dat je als moeder zijnde geen/weinig tijd voor jezelf nodig hebt. Dat is dan maar zo. We zijn allemaal mensen, moeders, houden van onze kinderen en doen dingen op onze eigen manier. En dat is prima.
Ik ben ook thuisblijf moeder al werk ik vanuit huis dus dat is heel makkelijk met de kinderen. Stappen ofzo doe ik zelden hooguit eens per jaar en dan samen met mijn man. Een oppas vinden is lastig dus vaak plan ik dingen met vriendinnen die ook kinderen hebben en dan gaan we iets leuks doen. Maar echt tijd voor mezelf is er dan niet. Soms ga'ik alleen winkelen een sport doe ik'niet. Ik heb sowieso altijd de avonden lekker voor mezelf dan kan ik lekker me eigen ding doen. Ik vind het niet erg om thuis te zitten , ben een echte huismus en geniet van mijn avondjea als de kinderen slapen.
Omdat ik door gezondheidsproblemen 100% ben afgekeurd. Zodra dit wat beter wordt zit het zoeken van een baan/opleiding zeker in de planning want ik wil HEEL GRAAG werken. Precies zoals je zegt.
Alsof ik mezelf hoor Maja! Hier ook twee pittige dametjes die veel aandacht nodig hebben/eisen en die geef ik met liefde uiteraard. Maar het valt me af en toe best zwaar. Tenminste, nu ze groter worden en allebei naar school gaan merk ik dat ik het zelf ook beter begin te trekken allemaal.
Hmm, dus je bent eigenlijk tegen wil en dank thuisblijfmoeder. Dat is wat anders als dat je er bewust voor kiest en dan zeg maar aangeeft dat je het niet leuk vind enzo.
Ik ben bewust thuismoeder en vind het 9 van de 10 keer geweldig. Maar zo af en toe ben ik er ook even écht klaar mee. Dat komt gelukkig zelden voor, vooral omdat ik met regelmaat wat voor mezelf doe. Zoals 1 x in de 2 weken een vriendinnenavondje. Toen ik nog werkte, deed ik dat ook. Heerlijk zulke avondjes!
is toch logisch als je 24/7 huismama bent dat je t wel eens zat bent? mijn man werkt fulltime en ook hij is het regelmatig zat daar maar dat wilt niet zeggen dat je ongelukkig bent in je keuze(soms heb je geen keuze) en maar wat anders moet gaan doen. tuurlijk ben je het wel eens zat als je kinderen weer eens het bloed onder je nagels vandaan halen. je kan het toch nooit 100% van de tijd alleen maar leuk hebben? en daar is ook helemaal niks mis mee. je bent niet van steen gemaakt toch
Nee maar dat hoor ik ook eigenlijk niemand zeggen hier toch? En ja, ik zou veel liever gewoon kunnen werken (en dan ook gezond zijn als het ff kan haha)
Mijn zoontje slaapt smiddags nog anderhalf uur, en dat is echt mijn tijd. Ik doe dan geen klusjes of huishouden, hooguit ruim ik even de vaatwasser of bereid iets voor voor het eten. Ik plof dan lekker op de bank met een boek en wat te drinken. Verder zo af en toe wat met vriendinnen, mijn moeder of zussen, maar daar is mijn zoontje vaak wel bij. Mijn man en ik nemen samen zo eens in de 2, 3 maanden allebei een dag vrij, als mijn zoontje 'gewoon' bij de oppas is, en dan gaan we die dag samen iets leuks doen.