Ik moet even van mij afschrijven omdat ik enorm nerveus ben. Vrijdag 11 oktober had ik een groeiecho waaruit bleek dat ons meisje te klein is. Ze zou op de p6 lijn zitten. Geen paniek, ik zou een weekje later voor een doppler echo moeten om de doorbloeding van de navelstreng te meten en die week erop weer voor een groei echo. Afgelopen vrijdag 18 Oktober had ik dus de doppler echo. De echoscopist zei dat alles goed was, als dat niet zo was geweest moest ik weer naar de gynaecoloog voor controle maar dat hoefde niet. Ik moest nog wel even een ECG maken omdat ik minder leven had gevoelt de dagen ervoor maar had al aangekaart dat ik die Vrijdag zelf weer volop leven voelde. Toch voor een ECG en de uitslag moest ik alsnog halen bij de gyn. Dus ik dacht, ik kom bij de gyn voor de uitslag van de ECG en niet die van de echo, want die was toch goed? Echter begon ze over de echo dat hij niet was zoals hij hoorde te zijn. De hersenader liet weerstand zien, dat in combi met de groeiachterstand kon betekenen dat de placenta niet goed z'n werk doet. Nu moet ik vandaag dus weer komen voor een doppler echo om te kijken hoe het nu gesteld is met de ader in haar hersens. Pff ik ga op van de zenuwen! Ik was vooral afgelopen Vrijdag verbaasd dat de echoscopist zei dat alles goed was en vervolgens kom je bij de gyn en blijkt het toch niet allemaal goed! Ben dan ook vooral verbaasd dat als ik geen ECG had laten maken, ik gewoon naar huis gestuurd was terwijl dit goed in de gaten gehouden moet worden. De gyn liet mij de grafiek zien, de navelstreng zit mooi tussen de lijntjes maar de ader in haar hersenen stond het kruisje ver boven de lijnen van wat 'normaal' is. In ieder geval, vandaag dus spannend.. 14.15 moet ik in het ziekenhuis zijn... duimen jullie mee dat alles goed is?
Ik duim heel erg mee. Moet verschrikkelijk zijn om zo in de onzekerheid te zitten. Ik hoop dat alles er goed uit ziet straks!