Even mn ei kwijt! Mijn collega's weten sinds 7 weken dat ik zwanger ben (dacht zelf dat ik 9 weken was, heb een onregelmatige cyclus) omdat mijn beroep fysiek gevaarlijke werkzaamheden bevat, welke ik van mijn werkgever ook niet meer mag doen vanaf het moment dat bekend is dat ik zwanger ben, heb ik het op tijd verteld. Mijn leidinggevende is een vrouw en moeder, en heeft hier alle begrip voor, van haar heb ik ook een aantal vervangende werkzaamheden gekregen, ik heb dus voldoende te doen. Het merendeel van de collega's bestaat echter uit mannen, ongeveer 3/4, en mijn werk is onregelmatig. Zodoende is mijn leidinggevende de helft van de tijd niet aanwezig. En bij met name de oudere mannen heerst nogal wat onbegrip over het feit dat ik niet volledig inzetbaar ben, we zijn namelijk krap bezet qua personeel. Ze uitten dit door te mopperen, en ze proberen continu toch klussen die ik niet mag doen op mij af te schuiven met woorden als "kan toch best wel een keertje, het is zo druk" etc.. Ik heb ook nog geen buikje, en heb het gevoel dat de oude knarren (het zijn met name de 50+ mannen die lastig doen, de jonge jongens zijn juist heel begripvol) zoiets hebben van, geen buik, dus wat een onzin dat sommige dingen niet mogen. (Of iets in die richting) Ik heb het er al met mijn leidinggevende over gehad, en zij staat volledig achter me, en zegt "gewoon weigeren, nee is nee, en als ze moeilijk doen verwijs je ze door naar mij" Ik weiger dus ook gewoon nu, maar vind het wel heeeel irritant dat ze het blijven proberen klussen aan mij te slijten! Met name omdat ze, wanneer ik weiger, non verbaal laten merken dat ze het maar lastig vinden dat ik zwanger ben. Wilde het gewoon even van me afschrijven!!
Nou gelukkig is je baas begripvol, dat is het belangrijkste! Gewoon negeren die mannen, je gezondheid gaat voor
Irritante ouwe kerels :x Zo ik irriteer me lekker evenmee. Ben heel blij dat je een fijne baas hebt die achter je staat.
Fijn dat je baas in elk geval achter je staat maar ik kan me wel voorstellen dat het heel vervelend is als je collega's zo weinig begrip tonen omdat je daar toch ook een goede relatie mee wilt houden. Je hebt natuurlijk groot gelijk, laat je niet op je kop zitten!
misschien kan je ze ook even aan hun verstand peuteren dat als jij klussen moet doen die je eigenlijk niet mag doen, je het risico loopt dat je helemaal niet meer kunt werken... en dan vragen wat ze liever hebben, jij die doet wat je kan en mag of dat je de ziektewet in moet door hun toedoen. Stelletje hufterige ouwe zeuren!! Zo, heerlijk even hormonen spuien op een ander zijn probleem haha
Ow heerlijk zulke ouwe knarren........niet dus... Ik heb ook met zo'n zooitje gewerkt en was daar snel klaar mee. Eerst volgende keer dat ze een ge-ergerde blik geven gewoon vragen of ze jaloers zijn. Als ze dan vragen hoezo zeg je erop; omdat he nu weet dat ik WEL s*ks heb Heeft bij mij altijd geholpen, ze verwachten namelijk niet vaak dat vrouwen adrem kunnen zijn.
Zelf was ik ook niet meer volledig inzetbaar tijdens mijn zwangerschap ivm risico volle werkzaamheden. Ik heb zelf gekeken naar wat ik nog wel kon en wilde doen (ookal zou ik bijna niets meer mogen) en heb dit ook gedaan. Heb eigenlijk nooit iets negatiefs gehoord van collega's (voornamelijk mannen). Nu is een collega zwanger en is echt een "zeikerd" wil liever helemaal niets meer doen en alles is te veel. Ik kan mij hier best aan ergeren aangezien ze zwanger is niet invalide... Gezond verstand gebruiken en doen wat je kan, mocht je dan nog klachten krijgen lekker laten gaan!
Het is bij mijn werk eigenlijk heel duidelijk wat wel en niet kan.. en eigenlijk verbaasd het me ook wel een beetje dat die mannen daar zo moeilijk om doen. Eigenlijk is er 1 hele duidelijke regel, en die omvat direct bepaalde werkzaamheden. Ik kom normaal gesproken in aanraking met mensen die de wet hebben overtreden, zit daar bijvoorbeeld dan ook alleen mee in een kamertje en normaal is het al vervelend als iemand dan agressief gedrag vertoond.. maar met een kindje in mn buik is dat een risico. De afspraak is, zwangere vrouwen komen niet in contact met deze mensen. Van te voren kan je niet inschatten hoe een persoon zich gaat gedragen, maar dat risico neem ik niet (en mijn werkgever ook niet) snap ook niet waarom die mannen proberen me dat risico wel te laten nemen.. is puur egoisme eigenlijk.
Jeetje wat onwijs vervelend zeg! Gelukkig dat je baas zo lief en begripvol is, maar dat neemt het gezeur van die oude knarren niet weg natuurlijk.. Knuffel!
Ik denk dat wij hetzelfde beroep hebben . Ik zat er zelf niet zo strak omdat ik dat niet in alle gevallen nodig vond. Wel gaf ik duidelijk aan dat als ik een situatie niet vertrouwde oid ik de bepaalde werkzaamheden niet deed. Hier gelukkig weinig "klachten" gehad maar ik merk bij de collega die nu zwanger is wel dat er veel klachten zijn maar dat is ook omdat ze het werk wat ze wel kan(mag) doen ook te veel vindt. Hopelijk kan je andere werkzaamheden wel op pakken en daardoor laten merken dat je de dingen niet doet omdat je niet wil werken maar uit veiligheid voor jezelf en je kindje.
whahahahahaha ja adrem zijn werkt wel bij de oudere generatie... Vragen of ze dit ook van hun eigen vrouw zouden verlangen..of nog erger van hun dochter... (als ze die al hebben dan )
Wat vervelend zeg! Ik zou als die oudere mannen bvb. last van hun rug hebben ofzo ook wat opmerkingen teruggeven. Of misschien als zij een bierbuikje hebben vragen of zij dat werk wel aankunnen . In ieder geval, laat je zeker niet doen. Jouw kindje is het belangrijkst!
fijn dat je leidinggevende begripvol is en ook fijn dat het zo duidelijk is wat je wel en niet mag doen. Ik zou de eerstvolgende keer dat ze een opmerking maken, gewoon zeggen dat je het vervelend vind, dat het de regels zijn en als ze er een probleem mee hebben, ze het met je leidinggevende kunnen bespreken.
Wat vervelend Misschien ook even zeggen indien er een opmerking gemaakt wordt dat je het echt niet leuk vind dat er zo gedaan wordt. Omdat je aangeeft dat het vooral oudere mannen zijn zou ik ook eens informeren hou hun vrouwen dat vroeger deden. Vele vrouwen waren toen gewoon thuis en wij werken nu en doen daarna nog het huishouden. Toch iets voor die mannen om over na te denken....