Hier ook al weken harde buiken, waarbij rechtsboven uitpuilt en links in het midden afvlakt. Is denk ook afhankelijk hoe de kinderen en je placenta liggen. Hier rechts in eerste en hoofdpositie (en dus inderdaad een kont op de plek wat uitpuilt bij de harde buik) en links in volkomen stuit het hoofdje bij mn ribben en soms onder borstbeen, placenta voor van links midden naar rechts onder. 4 weken terug dacht ik die week te bevallen, of dat het niet lang meer zou duren... volgens de CTG had ik toen elke 2 minuten een harde buik, waarvan ik alleen de hoge pieken eens in het kwartier ofzo voelde. Buik stond dan ook al erg gespannen, door eerste zwangerschap, grote kinderen (ze lopen al weken een week voor in groei, ook bij de laatste groeimeting beide rond de 2300 gr bij 33 weken geschat), en tot 2 a 3 weken terug veel vruchtwater, eerst bij 1 kindje later bij beide, nu weer normaal. Nu staat mn buik ook veel gespannen, ondanks dat ik al weken niks doe, waardoor een harde buik me vaker opvalt door de vorm dan door het optrekkende gespannen gevoel. Gisteren controle gehad, kort maar krachtig, beide kids hebben mooi hartritme, vruchtwater is normaal (wapperend tussenschotje), mijn bloeddruk was goed... dus mag weer een week verder...
Wij zijn net terug van het WKZ en ik kom daar voor het eerst met een fijn gevoel vandaan. Ten eerste hadden we een andere gyn voor de echo dan de botte hork van de vorige twee keer. Dit was een aardige, rustige vent. Kindjes zijn weer goed gegroeid, nu 800 en 1100 gram. Dopplermetingen waren ook goed. Iedereen tevreden dus wij ook! Nu de kindjes de grens van levensvatbaarheid hebben bereikt, moeten we gaan zoeken naar het optimale moment om ze geboren te laten worden. Daarom krijg ik vanaf morgen dagelijks CTG's (thuis) en moet ik twee keer per week een echo met dopplermetingen. Zolang ze (lees: de kleinste) nog goed groeien en alle metinngen goed zijn, mogen ze lekker blijven zitten. Gelukkig wonen we niet al te ver weg van het WKZ en kan ik worden 'opgenomen in de thuiszorg'. Dat betekent dat het net is alsof ik in het zkh opgenomen zou zijn, alleen komen ze thuis voor de ctg's en moet ik twee keer per week komen voor de echo. Heel fijn gevoel. En ik heb mijn eerste longrijpingsprik gehad. Morgen de tweede en dan (hopelijk) over drie weken het tweede setje. Dus nu een stijve bil Omdat de kids het zo goed blijven doen, heb ik er veel vertrouwen in dat ze de 32 weken wel gaan halen. Maar we leven van afspraak tot afspraak, ieder moment kan het veranderen. Vrijdag weer, dan hebben we ook een afspraak met de kinderarts en krijgen we een rondleiding over de nicu en de kraamafdeling. Ik stort me helemaal op het regelwerk om alles onder controle te hebben voordat ik in het ziekenhuis terecht kom of de kindjes geboren worden. Ben veel eten aan het koken voor in de vriezer, heb zo goed als zeker een poetshulp gevonden en alle administratie is op orde. Lastig is alleen Timo's nieuwe crèche, daar kan hij pas vanaf 4 november beginnen met wennen. Hopelijk halen we dat nog en kan ik dat zelf doen...
Nog van harte gefeliciteerd met de geboorte van je dochter en zoon Mama Mars, en fijn dat ze nu thuis zijn! Lekker genieten! Sorry meiden dat ik bijna niet meeschrijf, ik kan het moeilijk bijhouden maar zal mn best weer even doen.. Hier elke avond na t eten een harde buik en die gaat pas weg als ik op bed ga, iemand idee wat dat precies is? Ik ben al in de ziektewet ivm bekken dus nog rustiger aan is bijna onmogelijk. Elisabethbas, spannend allemaal voor jou lijkt me, ik hoop dat je kleintjes het nog n hele tijd goed hebben in je buik!
Elizabeth fijn dat alles zo goed was. De gyn van de vorige keer was zeker dr. derks. Hij is een echte groninger en erg stug en nors. Ik heb het ook al een aantal keren aangeven. Ik vind dat je helemaal in het wkz goed met mensen moet kunnen en dat kan hij niet Ik hoop echt dat je kindjes zo lang mogelijk bij je kunnen blijven zitten. Succes met de ctg's en de echo's
Linda! Ja inderdaad dat is hem. Wij hebben het vorige keer ook aangegeven, dat we veel moeite met hem hebben. Ik zag op het aanwezigheidsbord vandaag meteen dat hij er niet was, en was echt opgelucht. Goed om te horen dat we niet de enigen zijn (kon ik me al niet voorstellen) maar ook dat het al vaker aangegeven is. We gaan vanaf volgende week over naar de afdeling ipv de polikliniek. Wel echo's beneden, maar dan voor het nagesprek naar boven.
Je kan bij het maken van een volgende afspraak ook aangeven dat je hem niet wilt als gyn he, daar is niks geks aan. Ik heb in Heerenveen ook alle Gyns gehad, en toen de problemen kwamen heb ik aangegeven dat ik voorkeur had voor een paar gynaecologen waar ik mijn het prettigst bij voelde, want al dat gewissel van mensen maakte me onrustig. Nu heb ik gewoon één gyn, een hele fijne al wat oudere, heel rustige, nuchtere man. Voor mij een stuk prettiger dan een jonge gyn die bij het minste of het geringste al opschrikt (ok het was terecht dat er één ons naar Leiden doorverwees voor de zekerheid), en zoals in Leiden dat ik alleen maar onzekerder werd en minder vertrouwen in mijn eigen lijf en instinct kreeg.
Hij was eerst ook gyn op de poli maar dat doet hij gelukkig bijna niet meer. Hij is nu meer echoscopist voor uitgebreide en moeilijke echo's zoals bij een tweeling. Hij kan alleen al door zijn houding en voornamelijk door zijn gemompel je erg onzeker maken. Je kunt voor de echo het wel aangeven maar zekerheid kunnen ze niet geven. Ik denk nu zo: als ik hem heb neem ik alles met een korreltje zout en vraag daarna op de polo bij de gyn hoe het is. Straks moet je naar het consultatiebureau en daar zitten ook allleen maar horken. Boven is het relaxt. Echt mooi ook en iedereen is er erg lief is mijn mening. Ook op de rondleiding vand de NiCU is iedereen erg lief Elisabeth schrik niet van de enorme toeters en bellen en apparatuur op de nicu. Ik had me echt goed voorbereid maar het maakt onwijze indruk op je. Succes ermee en knuff
En toen zaten we om 6:30 ineens aan de CTG in het WKZ... Ik werd om half 4 wakker met een knoepertje harde buik. Blijven liggen, maar ze bleven komen. Een uur getimed en dat waren er 10. Toen werd mijn man wakker en besloten we toch maar het wkz te bellen. Die vonden 10 in een uur toch wat veel, dus we moesten meteen komen. Wel zonder te haasten, maar Timo moest mee. Mijn moeder gebeld, die zou ook komen, spullen gepakt (meteen de hutkoffer, want je weet maar nooit...) en op weg. Daar meteen aan het ctg gelegd, dat was allemaal goed. Snelle echo gehad om vruchtwater te meten, de kleinste heeft niet veel (1,9 cm) maar dat is hetzelfde als gister en niet veel minder dan een week geleden. Baarmoedermond opgemeten, die was 4cm dus ook prima. Daarna nog een half uur aan het ctg gehangen en rond half 9 mochten we weer naar huis. Wel met een rustig-aan waarschuwing en ik moet goed in de gaten houden dat de harde buiken niet erger worden en ik geen bloed of vruchtwater ga verliezen. Dan weer bellen. Net tweede longrijpingsprik gehad door de thuiszorgverloskundige, komende zaterdag werken ze optimaal. Dat zou toch moeten lukken?!? Linda, eerste indruk van boven was heel, heel goed. Wat een lieve mensen allemaal en ze waren heel goed op de hoogte van alles. Fijn ontvangst dus! Je beschrijft dr Derks goed. We hebben ons idd voorgenomen te doen wat jij zegt, hem zijn echo laten doen en die daarna met de gyn te bespreken. Ben heel benieuwd morgen naar de nicu. Gelukkig kunnen we van tevoren kijken en hebben we de eerste schrikreactie op een rustig moment. Later is er genoeg om van onder de indruk te zijn. Mijn moeder is nu bij ons thuis, kleine man ligt lekker te slapen na de hectische ochtend. Ik heb bankrust gekregen van mijn man en moeder. Sinds half 9 geen harde buiken meer gehad...
elisabethbas wow meid wat een gedoe heb je gehad sterkte! en ik kom hier omdat ik een vraagje had over 1 baby voel ik wel en 1 baby voel ik niet (placenta lig rechts voor en rechts achter) en 1 baby lig heel heel diep in mijn buik brrr krijg kippevel en van half 9 geen harde buiken meer en veder wel de dagje rustig gehouden? en jou zoontje heeft niks gemerkt? hoop dat maar 1 maal was en niet nog een keer moet met toeters en bellers
Welkom Koning! Ik vind het zelf heel fijn om hier mee te schrijven, veel herkenning en tips. Kan je meer over jezelf vertellen? En bij twijfel bellen, is mij vandaag weer eens nadrukkelijk verteld. Nee, de rest van de dag gelukkig geen harde buiken gehad. Mijn moeder is gebleven (zou toch vanavond blijven slapen en morgen oppassen) en is met de kleine man naar een speeltuin gegaan. Ik lekker bank gehangen.
Dat is zeker schrikken Elisabethbas. Heel veel herkenning in je verhaal! Hier ging het bijna hetzelfde, al was mijn buik al kneiters hard door teveel vruchtwater bij beide, had ik elke 2 minuten een harde buik (volgens de CTG niet dat ik ze zo vaak voelde, maar schrok er echt van) en een bmm van maar 4 mm. En hier is dat hele circus alweer 4,5 week geleden en de kindjes zitten nog heerlijk in mama's buik. Probeer je alsjeblieft niet te veel zorgen te maken, en ja ik weet hoe moeilijk het is, ik werd zelf namelijk erg onzeker van alles en kreeg juist erg veel harde buiken van de onzekerheid en de bezorgdheid van de verplegers in het ziekenhuis (hoe lief bedoeld ook)... dus geestelijke toestand heeft ook echt wel invloed daarop, laat je niet 'gek' maken meis! Vanuit hier een dikke knuffel!
Hoi meiden, Sorry dat ik niet zoveel meeschrijf maar heel hectisch in mijn hoofd.ben deze week 28. Weken en vorig jaar jaar met 28 WK bevalen van onze dochter. Dus emotioneel hele moeilijke tijd . Ik ben vandaag naar de afdeling gegaan omdat ik na mijn idee om de 15. Min harde buiken heb en ondanks het feit dat ik rustig aan doe niks helpt. Naar 3 gyn in overleg en overal gekeken en ctg zyn ze tot de conclusie gekomen dat het geen harde buiken zon maar dat hun bewegingen zorgen voor het Samentrekken van mijn spier en hierdoor mijn buik gespannen gaat staan . Nou heb al 2 zwangerschappen meegemaakt maar dit is nieuw voor mij en de pijn is echt heel heftig Heeft iemand hier ervaring mee zoja tips hoe de pijn kan verminderen?
Elisabeth jeetje wat een roering gisteren, gelukkig is het goed afgelopen. Succes en sterkte vandaag bij de rondleiding op de NICU
Hey meiden Ik heb een uur nadat ik het berichtje hier postte op dinsdag gebeld met het ziekenhuis omdat de harde buiken erger werden en ik ineens moest spugen en alles. Bleek dat ik al weeen had en de mbb aan het verkorten was. Dus meteen naar het Radboud met de ambulance en daar gestart met weeeenremming en longrijpingspuiten. Ben nu sinds gisteren van de remming af en het gaat gelukkig nog goed. Mag nu dus weer naar huis toe maar enkel met bedrust. En als er wat is weer naar het Radboud toe. Pfff zijn ontzettend geschrokken en het is nu onzeker hoe verder verloop. Hopen dat de mannen nog lekker blijven zitten!
Moppietoppie en Miepjepiepje (klinkt mooi zo samen...) wat een spannende tijden beleven we, allemaal een beetje in hetzelfde schuitje met min of meer de gelijke termijn. Benen bij elkaar dames, ze moeten echt nog even blijven zitten! Hier is alles rustig gebleven na de stress van donderdagochtend. Gisteren ctg en echo in het wkz, was allemaal goed. Daarna een gesprek met een kinderarts, dat was heel prettig. Zij was al echt positief over mijn termijn, de grootte van de kindjes en de overlevingskansen, met name na de 28 weken. 30 weken vond ze al een prachtige termijn zelf. Nou, toch de heren nog eve. Streng toegesproken dat ze echt nog niet welkom zijn! Daarna naar de nicu. Dat viel me mee, uiterlijk gezien dan. Ik denk dat het heel anders is als je er veel weken moet verblijven, maar het zag er niet anders uit dan de medium care waar Timo na zijn geboorte heeft gelegen. Kindjes hebben we overigens niet gezien, die lagen in de couveuses met doeken erover heen. Dat kan ook wel schelen in onze beleving. Was een nuttige en goede dag. Nu wachten op de thuiszorg voor de ctg van vandaag.
Wat een activiteit opeens he dames! Tis niet niks. Ik vind het ook wel "fijn" te lezen dat jullie nu de zelfde onzekerheden hebben als dat ik heb gehad... niet dat het nu prettig voor jullie is om die onzekerheid te ervaren, en ik hoop ook dat de onzekerheden snel weer minder zijn voor jullie en dat jullie kleintjes ook mooi nog een paar weken blijven zitten in mama's veilige buik. Maar je put toch iets van troost o.i.d. uit de verhalen van lotgenoten. Inderdaad nog even de benen bij elkaar, en je geest rustig houden dan blijft je lijf als het goed is ook rustiger, althans dat is mijn ervaring. En als ze wel komen zit je op de juiste plek met de juiste mensen in de buurt.
Hoi dames, Veel te lang niet geweest maar hebben al enige tijd geen computer. Hoe is t met jullie? Heb ik Veel gemist? Een aantal kindjes thuis? Zijn er nog kindjes geboren? Ik ben laatst bij t cb geweest met een jaar. Ze wogen 7160 & 8180 dus t Zijn echte kleintjes maar ze doen t goed Ik hoop dat we snel weer de computer hebben zodat ik weer beter mee kan kletsen. Het voelt alsof ik jullie heb verwaarloosd maar is niet mijn bedoeling.
We zijn inderdaad lekker aan het rommelen rond dezelfde termijn! Ondanks de schrik zijn we wel blij met de 30weken die we al hebben gehaald, zijn ze toch iets weerbaarder dan bijv 26wk. Ik ben er ook van overtuigd dat als je de kop rustig houdt het lijf daar profijt van heeft. En daarbij kun je niet meer dan rust houden en hopen nu dat ze nog even blijven plakken. Bij jou lukt dat dus zo te lezen Tierelier!. Dus ik ga de komende tijd maar iets leuks van mijn bank-bed regime maken.
Je had dus helemaal gelijk ja! Die harde buiken die ik had hebben geleid tot een verkorte baarmoedermond. Hij is nu nog 2cm (na weeenremming) Ben nu wel alerter op die harde buiken (moet ook van de gyn uit het radboud)
zo wat is er veel geschreven de laatste week, weer even tijd maken om te reageren! @Elisabethbas, wat fijn eigenlijk dat ze bij jou thuis de ctgs komen doen! Dat doen ze hier in het zh echt niet...scheelt toch wel een hoop op en neer gerij en zeker met al één kindje erbij, hoef je toch minder te regelen...en goed dat ze je kindjes zo goed volgen de komende tijd, lijkt me wel steeds weer spannend, al die controles. En ik vind het mooi hoe ze jullie helemaal wegwijs maken op de verschillende afdelingen in het zh, dat doen ze hier eigenlijk ook niet. Mijn neefje heeft 1 week in de couveuse gelegen, 'gelukkig' weet ik daardoor hoe die hele omgeving er uitzien daar, dus ben wel n beetje 'jaloers' op hoe jouw zh ermee omgaat! Hopelijk blijft de kleinste het gewoon goed vinden bij jou in de buik en haal je die 32 weken in elk geval, elke week is er toch weer eentje! @Mamamars, super dat je twee J's nu lekker thuis zijn bij jullie! Hoe vind je oudste het allemaal? Ben wel benieuwd hoe onze oudste het allemaal gaat vinden, ze is ook 3 jaar... Hopelijk vind je snel een fijn ritme met de twee, geef jij borstvoeding, en zo ja hoe gaat het je af? @Miepjepiepje, tjonge wel even schrikken lijkt me, zon ritje naar het zh, doe het dus maar vooral goed rustig aan, want ze moeten toch ook nog ff blijven zitten! Wordt je nu goed in de gaten gehouden? @Tierelier, jij ook nog veel succes de komende weken, mooi om te horen dat ze het nog steeds fijn hebben in jouw buik! @Moes, hoe is het met je? Hoop dat alles naar omstandigheden goed met jou en je kindjes gaat? En ben benieuwd hoe het nu verder gegaan is met de evt tests die je wilde gaan doen... Leuk dat er hier best een aantal mama's-to-be ongeveer even ver in de zwangerschap zijn, ben benieuwd hoe we er dan allemaal over een week of 10 bijzitten Hier hebben we afg donderdag controle gehad, een kindje had zich weer gedraaid, maar onderste kindje ligt nog mooi met hoofdje naar beneden. Verder alles redelijk goed, bmm was nog steeds 4 cm, dus mijn harde buiken hebben er geen effect op gehad gelukkig! Ik heb alleen sinds zaterdag enorme jeuk op mijn buik, op de zwangerschapsstriemen krijg ik nu steeds meer kleine bultjes, en die jeuken echt verschrikkelijk, heb al gegoogled en het lijkt best wel op Puppp, dat is onschuldig maar wil het deze week toch ff laten checken bij de gyn...iemand van jullie ook ervaring met die jeuk??