al verschillende gesprekken gehad, maar er is gewoon echt geen ruimte voor, m'n baarmoeder loopt qua grootte ook een week of 4 voor.. De chirurg die het meeste durft in het ziekenhuis wil het dus echt niet, net zoals de rest.. zodra ik een aanval op voel komen, buscopan nemen.. Lichte/medium aanvallen gaan nog, maar zodra het niet met 30 min over is, moet ik bellen en gelijk komen.. Dan word ik direct weer aan de ctg gelegd, bloeddruk gecheckt, temp. Gecheckt, en bloedprikken om de leverwaardes te vergelijken met de keer ervoor.. overigens is de kans ook niet groot dat ik m'n zwangerschap tot 40 weken vol maak hoor, we zijn al lang blij dat we dit termijn gehaald hebben.. per opname word bekeken wat ze moeten doen, en dat ligt dus voornamelijk aan m'n leverwaardes.. een hele ingewikkelde situatie dus.. Het is nu een kwestie van rekken, en na de bevalling, willen ze het liefste nog 6 weken rekken, omdat m'n lichaam nu al weken op is.. Maar dat ligt dus aan de aanvallen, de frequentie en heftigheid.. heftig verhaal van jou, jeetje! ik verwacht eerlijk gezegd dit weekend ofzo wel weer een extreme aanval.. Meestal zit er tussen die erge 2 a 2enhalf week, en morgen is de laatste extreme 2 weken geleden..(de lichte/medium tel ik niet meer..)
Ik weet niet hoe het verder allemaal is maar de lever enzymen zijn aan het doen en al verhoogd. Het is ook echt met spoed de operatie. Morgen naar de anesthesist. Mijn emoties lopen de pan uit.
snap ik meid, tis ook een ontzettend eng idee! Succes en sterkte! ik zit nu te wachten of m'n aanval doorzet, of afzakt.. Het gebeurd steeds vaker, en eerlijk gezegd zit ik er doorheen.. ik hoop dat ie afzakt, manlief had vanavond eindelijk weer een avondje uit gepland voor zichzelf.. En ik wil het niet weer verpesten
@Senta als je vragen hebt dan hoor ik het graag. Mijn galblaas is een aantal jaar geleden verwijderd. @Nathaliiej. Hopelijk zet het niet voor je door! En jeetje wat onzettend kl*te dat je niet geopereerd kan worden. Jeej krijg er de kriebels van!
He jeetje wat heftig joh!!! Heel veel sterkte! Ik hoop voor je dat niet te veel pijn meer gaat hebben!!
gelukkig heeft t niet doorgezet tot extreem, gelijk pillen genomen straks, en net nog n dosis. Maar ik ben dus nog lekker thuis. Voor zolang het goed gaat. ik verwacht toch binnen enkele dagen weer int ziekenhuis te liggen.. Op het moment zit ik er alleen emotioneel helemaal doorheen.. Wat een zwangerschap.. Totaal niet wat je ervan verwacht. maar bedankt dames, lief van jullie
Heftig meiden.. Of je nou een operatie hebt tijdens de zwangerschap, of steeds zit te wachten op nieuwe aanvallen met die gruwelijke pijn.. Sterkte, en hopelijk loopt het in beide gevallen voorspoedig af voor mams&kind..
Ik weet helemaal hoe jullie je voelen, ik heb ook in mijn zwangerschap aanvallen gehad, maar ik wist niet dat het galstenen waren. 6 weken na de bevalling ben ik geopereerd en in de tussentijd kreeg ik ook buscopan. Ik vond doe galstenen 100x keer erger dan de bevalling, ik kroop jankend voerde vloer van de pijn aanvallen duurde bij mij zo'n dikke 8 uur heel heftig, en heel pijnlijk. Ik kon zowat niets meer eten als puree uit een pakje, en worteltjes of zo en vlees maar heeeeeeel weinig alleen rundvlees varkensvlees kon ik niet meer eten. Ik was zo blij dat dat ding eruit ging, al vond ik de operatie ook best pittig, maar nu ben ik blij dat de galblaas eruit is. Hou vol meiden ik weet hoe pijnlijk het is en al helemaal als je zwanger bent succes!!
Ik ben zo blij te horen dat ik geen aansteller ben en de aanvallen echt gigantisch veel pijn doen, ik ben heel erg benieuwd hoe het zal gaan een woensdag hoor ik de tijd waarop ik een vrijdag verwacht ga worden. Dan gaat die eruit, daar zie ik wel enorm tegenop, ik ben zelf zo voorzichtig en dan moet je alles uit handen geven, mijn man gaat gelukkig mee.
Hier enkel ervaring met een niersteen, ook een pijnlijke bedoening maar was toen niet zwanger, dus verbrijzeld en gedaan ermee. Soms voel ik zowel links als rechts nog van die steekjes die ik toen ook had, en was bang dat het misschien galstenen zouden zijn (mijn nieren waren ok op de nacontrole) maar zo te lezen echt niet. Sterkte!
hier volgen helaas de aanvallen steeds vaker.. Laatste ziekenhuisopname was dus 18 oktober, maar dat was maar een uur of 6, toen werkte de morfine genoeg, en mocht ik per uitzondering toch naar huis ipv overnachten.. sindsdien nog 3 aanvallen gehad met zon beetje pijnscore 7, dus op het randje van bellen(ik blijf liever thuis natuurlijk). en afgelopen zaterdag moest ik even extra op controle komen, vanwege vele harde buiken en kramp, duidelijk te zien op de ctg, maar niet alarmerend, dus mocht lekker naar huis.. zaterdagavond ging het echter weer finaal mis.. Weer een dikke 10 qua pijnscore.. Nou dan weet je wel hoe ik erbij lag/kroop/zat/rolde.. Na een uur op die 10 te hebben gezeten, tóch manlief het ziekenhuis weer gebeld, had inmiddels anderhalf uur daarvoor al een dubbele dosis buscopan genomen, en op het moment dat ik de gyn hoor zeggen; direct hierheen komen, nu! Begon het te zakken, en in overleg tóch thuisgebleven, onder de voorwaarde als het weer iets steeg, direct in de auto te stappen.. maar hij is niet meer extreem doorgezet, blijft alleen erg zeuren..Volgende week gewone controle, en die week erna, Rond de 36 weken controle gaat manlief mee, en dan willen we om de tafel met de gyn.. Want ik red het niet meer.. Zowel emotioneel als lichamelijk niet.. Tot 40 weken doorlopen gaat me de kop kosten denken we.. Senta, heel veel succes van de week meid!
Bij mij hebben ze de galblaas verwijderd. Sindsdien nergens last meer van. Operatie viel erg mee. Kon gewoon via een kijkoperatie. Heb geloof ik 2 dagen in het ziekenhuis doorgebracht.
Hopelijk kunnen ze er nu wel wat aan doen. Kan me inderdaad voorstellen dat je dit geestelijk en lichamelijk niet gaat trekken! Het is zo heftig en dan het idee dat je zeker weet dat er weer een aanval komt! Lichamelijk inderdaad slopend en ik was geen eens zwanger. Heel heel heel veel sterkte!
sterkte meid, ik denk aan je! het komt vast goed, en de chirurgen en gyn's hebben er genoeg vertrouwen in anders zouden ze het niet doen! succes en sterkte voor morgen, en je hersteltijd! Uiteraard ook voor je zenuwen.
Hoi meiden alles is goed gegaan. Baby doet het goed ik heb weinig pijn gehad. Wel rottig uit narcose en nog 1 aanval gehad direct na ok. Dit is eruit gekomen hij zat heel erg vol. En zo ziet mijn buik er nu uit 4 kleine wondjes. Het ging niet makkelijk zijn ruim 2 uur bezig geweest. Maar gaat mu super.
fijn dat het goed is gegaan! En dat de pijn meevalt! wel naar van die aanval achteraf nog, bah! is het je een beetje meegevallen, aangezien je er erg tegenop keek?
Toen ik op ok ging werd er een echo gemaakt. Mijn baarmoeder werd afgetekend op mijn buik en de gynaecoloog is er het belangrijkste deel bij geweest. Toen ik bijkwam was zij er gelijk weer om een echo te maken en het hartke te laten horen heel erg fijn. Ik was direct rustiger al was mijn man vreselijk bezorgd ben ruim 4 uur weg geweest terwijl ze 1, 5 hadden gezegd. Morfine weinig nodig gehad de aanval erna schijnt vaak voor te komen. Maar toen pakte ik wat morfine en ging het goed. Daarna niet meer nodig gehad. Ik ben blij het gedaan te hebben ondanks het ongemak nu heb ik nu al minder pijn. Minder druk in mijn buik zeg maar. Eten gaat nog wel moeizaam rustig aan. Heeft geen haast.
fijn om te horen dat het alweer aardig gaat! En dat eten, tja tis natuurlijk een hele aanpassing voor je lijf.. sterkte nog even met opknappen, en ook fijn dat de kleine meid t goed blijft doen!