@Jordan: jakkes suikerwater. Heb er wel eens van gehoord inderdaad. In onze praktijk doen ze het (gelukkig) anders. Eerst moet je nuchter komen en krijg je een vingerprikje. Dan mag je naar huis, eten en 2 uur later weer terug. Dus het valt mee, alleen is die praktijk op 20 min. rijden. Dus 20 min. rijden., prikje, weer 20 min. terug en dan 2 uur later nog een keer voor een vingerprikje van nog geen 10 seconden. Dus een ochtendvullend gebeuren. Zal mijn baas weer blij mee zijn.
Iedereen de storm zonder kleerscheuren overleefd? Bij ons is alles ongeveer van plek veranderd buiten, maar in ieder geval nog heel. Schrok wel van het nieuws, want had tot die tijd nog niet door hoe erg het geweest is. Hier, sinds de klok verzetten, weer vroeg wakker door mijn zoontje. Hij is steevast vroeg wakker en wil dan niet meer slapen, maar boekjes voorlezen, spelen op bed e.d. Dan komt er van slapen ook niet veel. Hij kan er ook niets aan doen, maar ik moet er tegenwoordig 3-5 keer uit op een nacht om te plassen en als hij dan ook nog eens om half 7 naast je bed staat, als je net nog even in je laatste diepe slaap zit, is dat niet prettig. Nu weer als een zombie en gebroken op de bank. Zometeen maar weer aankleden en richting werk voor een dagje van 9 uur werken. Sinds gisteren voel ik kleine uk gelukkig weer wat meer bewegen, dus ben ook niet meer naar de vk geweest (zeker niet met de storm). Verder luisteren we bijna dagelijks met de angelsound, dus alleen voor het hartje luisteren wilde ik niet helemaal naar de vk praktijk rijden.
Kitty: ik ben benieuwd hoe het met je gaat. Of dat je stiekem misschien al wel bevallen bent... Sneeuwmees: fijn dat je de kleine weer goed voelt. Storm prima overleefd!!
Kitty is gister nog wel online geweest, maar mss vanwege t puffen niet meer kunnen reageren Jordan, wat fijn dat je nu in ieder geval al meer weet meid. Ik zal er morgen even iets uitgebreider op terug komen... Sneeuwmees, bijna 20 weken meid... jeetje wat gaat het toch allemaal snel zeg! Hier de storm overleefd, zo nu en dan even naar buiten moeten rennen om iets tegen te houden of om t weer goed te zetten... Er is hier in t dorp naast ons een jongen van 22 omgekomen door de storm. Kreeg een tak tegen zijn hoofd en is later in het ziekenhuis overleden... Ik kende hem persoonlijk niet, maar je hoort er wel iedereen over. Erg sneu! Nou meiden, ik ga toch weer proberen te slapen. K kom morgen weer even terug om bij te kletsen T is hier de afgelopen twee weken vrij druk geweest aangezien de kids 2 weken vakantie hadden. Maandag gaan ze weer heerlijk naar school
@Bianca: liet de kleine je weer lekker nachtbraken? Kan me voorstellen dat 2 wkn de kids thuis erg vermoeiend is en dat je het wel weer erg lekker vindt dat ze naar school gaan. Toen ik 's avonds in het nieuws hoorde dat de 2e dode inderdaad bij ons in de buurt was, vond ik dat ook wel confronterend. Dan komt het wel ineens heel dichtbij. Hier gaat het inderdaad erg snel. Volgende week als weer op de helft, terwijl ik mezelf nog iedere dag in de arm moet knijpen dat ik echt zwanger ben. Zelfs dat is soms nog moeilijk te beseffen. De week erna heb ik de 20 wkn echo. Dus dat komt nu ook dichterbij en vind ik wel heel erg spannend. Heb nog niets gekocht en ook nog geen buikfoto's gemaakt uit bijgeloof dat ik eerst de 20 wkn echo gehad wil hebben.
Sneeuwmees, bijna op de helft!! Vanaf nu gaat het hard hoor, lekker genieten van de baby in je buik. BE, 2 weken vakantie is ook wel lang zeg! Vanaf vlgd week weer lekker het normale ritme. Al ben je er dan ook best druk mee, of hoeven ze nu niet naar sport enzo? Kitty! Druk aan het puffen en nu dus waarschijnlijk 'al' mama!! We horen graag hoe het gegaan is en enorm benieuwd naar de baby! Yvi haar eerste tandje is doorgebroken! Hoorde gisteren opeens tiktik op het glas water, toen maar snel in een plastic beker gedaan. Ze is de laatste week super vrolijk ondanks dat ze een beetje verkouden is, ook slapen gaat goed en we krijgen weer voldoende nachtrust. Vanmorgen hoorde ik haar om 7 uur spelen in bed en 20 min later haar er maar uit gehaald en na een schone luier lekker bij me laten drinken. En nu 'zeurt' ze een beetje, ruik ff bij haar kont en ja hoor poepies! Dus nu verschoontijd!
@Tori: ik zie op fb alleen maar tevreden blikken van je mooie meisje! Fijn dat ze zo lekker relaxed is en zich lekker nog even vermaakt in haar eigen bedje. En nu dan eindelijk het tandje doorgebroken waar ze al even tegen aan hikte. Vanaf nu zal het snel gaan met de overige tandjes. Hier weer een dagje eenzame opsluiting op het werk. Kreeg vanmorgen een sms van een collega of ik op locatie even een paar kratten met overgebleven spullen kan ophalen. Op zulke momenten kan ik er echt met de pet niet bij, dat je dat aan iemand durft te vragen die zwanger is (en ook nog eens geen poot kan maken ivm bekkenklachten). Heb dan ook vriendelijk bedankt.
Nog niet druk aan het puffen helaas . De kleine zit nog lekker warm bij mama. Ik ben heel fijn zwaar verkouden, hopelijk zit dat de bevalling niet tegen....Afwachten maar! Ik laat het weten als het zover is. Ik ben niet meer zo heel veel online, maar probeer wel regelmatig te spieken om te kijken hoe het met jullie gaat. En lief dat jullie aan mij denken! X
Ooh Kitty, toch nog niet aan het puffen! Nouja wel enorm aan het snotteren dus, jakkes! Kan je er eigenlijk niet bij gebruiken nu. Lekker vel fruit eten maar en dan is het zo weer weg hoop ik en kan je gaan bevallen zonder snotneus! Hoop dat de kleine niet te lang meer op zich laat wachten, heb je al oefenweeen gehad? Sneeuwmees, jaaa het is ook en heel tevreden meisje . Ze lacht wat af! Wat raar dat ze je vragen om dozen te gaan sjouwen, tss. Mooi niet doen!!
@Kitty: hopelijk blijft de kleine nog eventjes zitten, zodat je verkoudheid wat minder is als het 'echte' werk gaat beginnen. Straks kun je topfit gaan bevallen en heerlijk zonder gesnotter (behalve van de kraamtranen ) in het kraambed! @Tori: ja, je hebt inderdaad een heerlijk meisje! Lekker is dat als ze zo beginnen te lachen en meer op jou en de omgeving gaan reageren. Ja, ik snap mijn collega's niet altijd. Heb haar een sms gestuurd dat ik vanwege bekkenklachten niet mag tillen, dus dat maandag dat een ander maar moest ophalen. Krijg ik alleen maar terug. Ok, dat wist ik niet. Maar ja, dan denk ik nog. Als je dat van die bekkenklachten niet wist, dan blijft nog het feit over dat ik ook nog eens zwanger ben . Zwanger wil niet zeggen dat je niets mag doen of hulpbehoevend moet zijn. Maar het is meestal toch een beetje algemeen geaccepteerd dat je een zwangere vrouw niet laat sjouwen.
Sneeuwmees, de kleine man houd ons snachts niet wakker hoor. Ik heb zelf aan het einde van de dag geen energie meer. Ik hoef maar boodschappen te doen, of een avondje visite te hebben gehad en ik ben echt helemaal kapot. Dan val ik savonds weleens in slaap op de bank en maakt man lief me pas laat wakker waardoor ik dus snachts moeilijk in slaap kan komen.... Nu is t dubbel op omdat ik ook nog eens mijn menstruatie kreeg, wat ook behoorlijk wat energie van me vreet. Gelukkig is t al bijna weer weg Ben trouwens wel heel erg blij! Voor t eerst in de afgelopen 3 á 4 jaar weer een cyclus van 28 dagen ipv 30... hihihi slaat mss nergens op, en t zegt misschien nog niks, maar voor mn eigen gevoel is t goed. Dit is nu mn tweede menstruatie naar de bevalling van Jayden. K mag niet klagen geloof ik Tori, t is inderdaad wel pittig hoor twee weken vakantie. Vooral met het bagger weer van nu Jurryan vermaakt zn eigen wel, en die is ook een paar dagen bij oma wezen logeren. Milou hangt erg aan mij sinds Jayden er is. Niet erg, maar ze kan zich zelf niet zo heel goed vermaken, ze verveeld zich snel en dat maakt het soms wel zwaar. Beiden moeten ze ook nog gewoon trainen en voetballen. Maandag milou, dinsdag jurryan, woensdag milou en donderdag Jurryan, vrijdags plannen we dan de visite in, als die willen komen, zaterdags smorgens moeten ze beiden altijd voetballen, en zondags is dan echt een dag om bij te komen, die heb ik dan ook hard nodig hoor. Kitty, Nog niet bevallen dus... Meid je maakt t spannend! Ben erg benieuwd naar jullie kleine spruit! Sneeuwmees, wat een stomme vraag/zet van je collega zeg... Tsja soms zijn ze ook niet te begrijpen Ennuh... hoe hou je t vol zeg om nog niks te kopen?! Ik zou dat echt niet kunnen hoor. Knap van je
Tori, Yes! Yvi der eerste tandje! Hadden we t toch goed he? Ik had hier gister een vriendin op bezoek, zij was 4 weken te vroeg geboren. En toen ze n maand oud was had ze haar eerste onder tandje. Haar dochtertje is op tijd geboren, en was twee manden oud toen er twee tandjes door kwamen. Het kan dus echt al zo vroeg! Ben benieuwd wanneer jayden zn eerste tandje(s) krijgt. Hij is nu heel veel aan het kouwen op zn handen en duim. Echt duimen doet hij niet. Ook kwijlt ie gedurig mega veel Dus wie weet... We krijgen trouwens sinds afgelopen week fysio voor Jayden omdat hij een enorme voorkeurshouding heeft. Aanstaande dinsdag komt ze weer, dan krijg ik tips etc om hem anders vast te houden, op te tillen etc. De oorzaak van zijn voorkeurshouding heeft wss te maken met de te kleine ruimte die hij had in mn buik. Alles wat ze vroeg, alle antwoorden die wij haar gaven etc wezen daar op. Een kindje mag tot 3 maanden een voorkeur hebben, vaak is het dan klaar. Helaas is dat bij Jayden niet zo. Ze houd nog steeds wel rekening met zijn gecorrigeerde leeftijd maar toch... We hebben voor nu diverse oefeningen etc gekregen ook wat betreft het rugliggen zijliggen en buikliggen. Ben enorm benieuwd wat het ons brengen gaat
@Bianca: ik vroeg me altijd al af wat een fysio eigenlijk deed bij een voorkeurshouding? Snapte nooit wat ze eraan konden 'masseren'. Maar het zijn dus vooral andere houdingen uitproberen bij slapen en vasthouden. Helpt zo'n steun voor in bed ook niet dat hij een bepaalde houding blijft liggen? Maar goed, dat je er vroeg bij bent. En netjes dat je al twee keer ongesteld geweest bent! Ik kan me op dit moment niet voorstellen dat dat er straks ook weer bij hoort. Ik weet nog wel dat toen ik 5 wkn na de geboorte van mijn zoontje ongesteld werd ik er gewoon weer even van schrok van de rode kleur. En ja, knap van mij niets kopen, hè? Maar ben al wel vaak naar babypark geweest, hoor! Dus heb wel mijn hcg-hart op kunnen halen, hoor en al wat ideetjes verzameld. Bij mijn zoontje heb ik het eerste rompertje direct na de 20 wkn echo gekocht. We zijn toen gelijk nog even de stad in gegaan en heb toen wat rompertjes bij de hema gekocht, gewoon 'als beginnetje'. En daarna natuurlijk langzaam aan los gegaan. Maar nog 1,5 week tot de 20 wkn echo (die hebben we pas met 21 wkn) en dan kan ik hopelijk echt eens opgelucht adem halen. En moet zeggen dat ik ook nu wel erg ongeduldig wordt om iets te gaan doen. Nog even ego: had vandaag enorm harde ontlasting en moest enorm hard persen. Sorry voor het detail. M'n zoontje kwam me ook nog eens storen. Iets wat bij mij helemaal nooit bevorderlijk werkt. Zat de hele dag al in de stress of dit kwaad kon voor het kindje. Verder geen bloedverlies gehad, wat je ook wel eens hoort. Maar het zat me maar niet lekker en stress kip die ik ben, zit ik me van alles in mijn hoofd te halen. Vanavond al een huilbui gehad. Mijn man moest werken en vroeg eten. Had alles netjes op tijd op tafel, maar er was iets met de oven dat de kip nog niet goed gaar bleek. Dus dat was al reden voor huilbui een. Ik vind het altijd zo leuk iets lekkers op tafel te zetten voor mijn man en zeker ervoor te zorgen dat hij 'goed gevoed' naar zijn werk kan. Nu moest hij weg en het vlees was nog niet gaar en voel me dan zo falen, omdat hij voor mijn gevoel amper heeft kunnen eten. M'n zoontje haalde me het bloed onder mijn nagels vandaan, terwijl ik dus probeerde te redden wat er te redden viel van het eten. Op een gegeven moment ben ik enorm tegen hem uitgevallen. Hij huilen omdat ik zo boos op hem was, ik weer huilen omdat ik hem aan het huilen had gemaakt. De sfeer zat er lekker in. Heb toen toch maar de vk gebeld om te vragen of dat harde persen kwaad kon. Het was natuurlijk niet zozeer het verpieterde eten alleen of mijn zoontje die het bloed onder de nagels vandaan haalde, maar meer mijn eigen angst en onzekerheid en daardoor het korte lontje. Was natuurlijk ook niet eerlijk naar mijn zoontje toe. Dus vandaar maar even gebeld. Kon volgens haar geen kwaad, gelukkig en heb het kindje vandaag ook goed gevoeld. Ga zo ook maar eens naar bed. Was op de bank in slaap gevallen en meestal (zoals nu) wordt ik tussendoor nog wel een paar keer wakker en meestal bel ik mijn man dan. Hij vindt het vaak moeilijk om lange stukken 's nachts te rijden en wakker te blijven. Dus dan bel ik hem meestal en klets ik hem de rit een beetje door. Heb ik voor mezelf ook de geruststelling dat hij heelhuids aankomt. Verder zitten we nog een beetje met het werk te rommelen. Ik wil na de bevalling minder gaan werken (max. 3 dagen) en ik kom er maar niet uit welke dagen ik dat zou willen. Aan de ene kant wil ik om de dag werken (ma-woe-vrij) zodat ik altijd om de dag thuis ben. Wat wel lekker is met een kleintje. Maar ja, mijn zoontje moet volgend jaar hele dagen naar school en is dan woensdagmiddag vrij. En dan wil je er ook voor hem zijn. Dus dan denk ik weer aan ma-di-do bijv. Maar op woe-vrij zit ik alleen op mijn werk en dan kan ik dus eigenlijk geen vrij krijgen. Verder zitten we een beetje met het wrk van mijn man. Hij vindt het werk wel erg leuk en heeft een goede baas, maar hij heeft moeite met de nachtdiensten vol houden. Nu we met zijn drietjes zijn hebben we een goed ritme, zodat ik thuis ben als hij werkt en als hij moet slapen zit mijn zoontje op school of kan hij naar mijn ouders. Maar straks zitten we nog eens met een kleintje met nog een eigen ritme. Dus ik pieker me suf, maar kom er niet uit hoe we het nu moeten gaan regelen. Het is normaal volgens mij al een heel geregel met 2 kinderen, waarvan 1 baby en 1 schoolgaand kind. Laat staan als je ook nog eens een man hebt die onregelmatig werkt. Mijn man wil nu eind dit jaar/begin volgend jaar voor stellen of hij niet alleen in de weekenden kan gaan werken voor zijn baas, zodat we door de weeks geen gedoe hebben met van en naar school brengen/halen en het ritme van een kleine baby. In de weekenden ben ik altijd zeker thuis en kan hij makkelijk werken en slapen wanneer nodig voor zijn werk. Maar ja, dat zal hem niet in dank afgenomen worden. Het is in de transport al niet gebruikelijk dat je parttime werkt en er een collega vindt het maar belachelijk dat mijn man 'papa-dagen' heeft, want door mijn werk en omdat we gekozen hebben ons zoontje zelf helemaal op te vangen, kan hij nu ook niet op alle dagen werken. Daar was zijn baas al niet blij mee, maar kan inmiddels met 'ons rooster' goed omgaan. Maar ja, wat als we daar wéér aan gaan zitten sleutelen en mijn man nog minder inzetbaar is. En het risico bestaat dat zijn baas dan zegt dat hij maar kan vertrekken. En zo ja, wat dan? Kortom, dilemma's, gepieker enz. enz.
Sneeuwmees, gaat het weer een beetje nu? BE, ik ben benieuwd naar jouw ervaring met immuunziekten! Ik zou woensdag worden gebeld maar werd dus net al gebeld door arts van LUMC. Er is geen Lupus aangetroffen, daar dachten ze in eerste instantie aan dus dat is het niet. Hij gaf aan dat ze zouden kunnen doorzoeken maar dat je dan uitkwam bij 'zoeken naar een speld in een hooiberg', en dat is ook wel wat ik er over lees inderdaad. We hebben nu besproken dat ik vanaf een tp Utro ga gebruiken en bij zwangerschap blijf gebruiken t/m 12 weken. Eindigt het weer in een mk dan ga ik vanaf de volgende tp Heparine spuiten. Als dat niets doet gaan we vanaf dat punt verder kijken maar toch weer wat verder dan waar we stonden. Morgen echo want ik zit dan op dag 11 van mijn cyclus want we gaan meteen weer door nu we weer wat kunnen proberen en hopelijk zijn we niet te laat en kan ik voor een tp gaan!
@Jordan: ik dacht dat jij altijd al utro gebruikte (en bij zwangerschap ook door bleef gebruiken), maar dat is dus niet zo? Zo te horen ga je er binnenkort weer voor. Spannend, hoor! Met mij gaat het wel weer. Baal af en toe van mezelf dat ik zo blij ben zwanger te zijn, maar dat ik aan de andere kant ook zo'n stress kip ben en me snel van alles in de kop haal. In dat opzicht was de zwangerschap van mijn zoontje wel wat ongestoorder, omdat ik toen nog geen lid was van zp (en dus ook nog niet zoveel wist wat er evt. mis kon gaan). Vandaag officieel op de helft. Vraag me wel eens af waar de tijd toch gebleven is. Het leek nog maar zo kort geleden dat ik vaak zo verdrietig en moedeloos was waarom het zwanger raken maar niet wilde lukken en dacht wel eens voorzichtig hoe het toch zou moeten als ik mijn kinderwens binnen niet al te lange tijd zou moeten loslaten (en niet wetend hoe ik dat toch zou moeten doen). En zo ben je zwanger en heb je de helft er al weer op zitten. Terwijl ik me nog iedere dag in de arm moet knijpen dat ik toch echt zwanger ben.
Maar Sneeuwmeesje, jouw kindje is een kanjer. Hij (of zij) doet het al zo'n tijd zo goed. Je moet je ukkie vertrouwen dat het een topper is en straks gewoon in jouw armen ligt. Al die doem-scenario's moet je niet teveel bij stil proberen te staan. Ik begrijp je, maar jullie samen gaan hartstikke goed dus gewoon lekker proberen te genieten van dat mini mensje dat aan het groeien is in je buik en niet teveel stilstaan bij wat er allemaal kan gebeuren. En ik hoop deze week weer een tp te hebben!!!
@Jordan: je hebt helemaal gelijk, hoor! Maar het is soms 'zo groot' dat het maar niet wil binnenkomen en ik me steeds maar afvraag waar dat addertje onder het gras dan moet zitten. Dus daarom ook weer met enige angst weer richting de 20 wkn echo. Dat ik pas echt ben gaan genieten vanaf de 20 wkn. Zit soms mijn eigen geluk een beetje te 'saboteren', omdat ik soms nog steeds niet kan beseffen dat het ons allemaal echt gegund is. En spannend dat je al zo snel de tp weer hebt. Ik ga megahard duimen voor een plakker. Ik kan wel wat gezelschap gebruiken op de zwangerenbank!
Jordan, top deze week weer een tp. De rust heeft jullie vlgs mij erg goed gedaan. Spannend hoor, ik duim voor je!
Sneeuwmees, ik dacht ook vaak bij zulk toiletbezoek 'gaat dat wel goed?' Ik probeerde altijd heel weinig te persen, maar ja soms werkt dan niet. Maar het is een ander soort persen en een beetje meer power kan helemaal geen kwaad, je baby merkt daar niks van. Denk dat als de baby straks ingedaald is, je wel iets voorzichtiger moet zijn. Wat een gedoe bij je man z'n werk... Bleh niks aan! Hopelijk gaat het allemaal eens een keer zonder gedoe als hij dit gaat vragen. Bij mij op het werk is het ook niet prettig sinds ik 3 dagen werk, ze vinden dat maar niets. Zijn me liever kwijt dan rijk denk ik soms. Beetje jammer! Oke, moet nu, verder. Heb m'n ontbijt op, nu lunch maken en alle tassen klaar zetten en dan kijken of de kleine wakker wordt. Die aankleden en papje en dan naar het KDV!
@Tori: had de vk (voor mijn eigen geruststelling) nog even gebeld en het kon geen kwaad. Ik heb van die vezelzakjes van de huisarts die normaal goed helpen. Alleen had ik vorige week een keer een zakje vergeten en ook te weinig gedronken, wat echt wel nodig is voor het werken van die zakjes. Drink je te weinig dan blijken die zakjes juist averechts te werken en dus juist de stoelgang weer te vertragen. Dus compleet mijn eigen schuld. Nu dus maar weer wat beter op mezelf passen. Goed drinken enz. Wat vervelend dat het op je werk niet zo leuk meer is. Had het zelf ook na de geboorte van mijn zoontje. Ik had 20 jaar lang full time gewerkt (en zelfs nog meer dan dat) en na zijn geboorte ging ik 3 dagen werken (vaste dagen). Ineens vroeg mijn baas dat collega's niet wisten wanneer ik nu precies werkte en wat mijn werktijden waren. Terwijl ik iedere dag me enorm haastte met bv e.d. om netjes om 9 uur op mijn werk te zijn. Ook hadden een paar collega's een soort van complot tegen moeders met kinderen omdat zij het idee hadden opgevat dat zij de afdeling draaiend moesten houden en wij (de werkende moeders) de kantjes er maar vanaf liepen. Zo was onze afdeling van een warm bad voor mijn verlof, mede door de komst van twee nieuwe collega's, compleet veranderd in een vijandige sfeer. Ik sta er (merk ik) nu ook anders in. Op zich helpt een kind ook wel relativeren en mijn werk staat gewoon (door zijn komst) niet meer op de eerste plaats. En benader ook alles zakelijker. Toen ik de vorige keer met verlof ging voelde ik me zo betrokken om alles maar goed te laten verlopen. Nu zorg ik dat alles netjes overgedragen wordt en vindbaar is, maar verder mogen ze het van mij lekker uitzoeken volgend jaar.