Heyhey, Mijn kleine meisje is de laatste tijd extreem pittig... Ze is dat eigenlijk al wel langer maar de laatste weken lijkt het erger te zijn geworden. Ze is in September 1 jaar geworden, ze kruipt maar lopen vind ze nog eng. Ik denk dat het daar aan kan liggen, dat ze meer wil dan ze al kan/durft. Soms schaam ik me best wel, als ik bijv. in een winkel ben en ze zet het op een krijsen omdat ze bijv. iets wil, of geen zin meer heeft of ze is gewoon 'gefrustreerd' Soms is er ook helemaal geen aanleiding toe en gaat ze zomaar krijsen of gillen. Andere kindjes die te dicht bij komen duwt ze ook gemakkelijk van zich af... Ik weet niet goed hoe ik het aan kan pakken want alles wat ik probeer werkt niet.... Zo pak ik haar wel eens op, kijk haar aan en zeg boos dat ze dat niet mag doen. Ze lacht me dan nog net niet uit Een andere keer negeer ik het maar dan wordt het alleen maar erger. Ik heb ook wel eens het idee dat ze me uitdaagt (klinkt misschien stom omdat ze nog zo klein is) maar ze kruipt bijv. naar iets toe waar ze niet aan mag komen. Haar handje gaat er al naar toe en ondertussen kijkt ze achterom naar mij met zo'n uitdrukking op haar gezicht van 'kijk mama, ik ga er toch lekker aanzitten" Als ze nu al zo'n pittig meisje is... wat staat me dan in de toekomst nog meer te wachten..??! Herkend iemand mijn verhaal?
Ja hoor, hier hetzelfde...heel erg vermoeiend... Die van mij ook gillen, schreeuwen, voor de lol of omdat iets niet lukt of niet mag. Geobserdeerd door telefoons (wat dus niet mag), laadjes open trekken en heeeel hard dicht gooien (wat dus ook niet mag) en dan woedend worden. Wat jij zegt ook uitdagen, kijken of ik reageer en toch gewoon doen. Het zal wel een faaaaaasssseeee zijn...
Jup hier nog zo'n dame. Echt schreeuwen of krijsen heb ik in het openbaar nog niet mee gemaakt, maar wel dat ze me slaat. Ze weet ook echt wel wat het betekend, want als ze me slaat zegt ze "auw". Dan zeg ik; nee je mag mama niet slaan. Wel aaien. En dan maak ik een aai beweging en dan aait ze mij en zegt; aaii aaiii Om vervolgens te tikken, te nep slaan ( dus slaan zonder mij aan te raken) mij dan ondeugend aan te kijken en echt weer slaan! Vandaag sloeg ze zelfs mijn oorbel uit. Ik hou mijn hart maar vast met wat nog komen gaat. Als ze op mij lijkt krijg ik het alles behalve makkelijk.
Ik heb ook een klein duiveltje MAAR, hij is nu 20 maanden en hij is een stuk relaxter geworden dan toen ie rond het jaar zat. Toen zat er nog zoveel frustratie in. Nu is ie echt minder boevig en kan ie steeds beter uitdrukken.
Het wordt beter Bedenk je wel, soms kijken ze ondeugend en lijkt het allemaal expres, maar ze hebben gewoon nog een geheugen als een zeef. Oftewel, jij zegt nee, en 10 seconden later zijn ze het écht weer vergeten. Het is de leeftijd van herhalen, herhalen, herhalen! Laat je niet opfokken, dat heeft helemaal geen zin, ze snappen dat nog niet. Nee leren ze nu begrijpen, maar dat het de 2e en 3e en 10e keer ook nee is, dat blijft nog niet hangen. Afleiden is wel een toverwoord, iets in je tas meenemen wat ze interessant vinden, doosje rozijntjes of iets van een klein boekje wat ze niet zo vaak hebben. En in huis gewoon even aan de andere kant van de kamer gaan spelen als iets te lastig is om vanaf te blijven. Adem in, adem uit, ze doen het niet expres, dit is een startfase waarin je een begin legt voor het latere werk. Het echte uitdagen en ongehoorzaam zijn moet echt nog beginnen, als ze nee eenmaal snappen en het dan gewoon niet doen (en dan verwachten ze uiteraard van mama een reactie! )
hier ook eentje hoor . mevrouwtje is twee weken terug 1 geworden nou het lijkt wel alsof ze denkt nu mag alles. ze doet iets en dan zeg roep ik haar naam kijkt ze me aan knikt nee en tilt vingertje voor me op om ermee te schudden.. is natuurlijk super cute maar ook lijkt het op uitdagen. want daarna doet ze elke x of ze het weer gaat doen om mama te zeggen en dan nee te knikken en weer dat vingertje..hihihi moet echt me best doen om niet te lachen. maar ook gewoon boos worden en gaan huilen als ze iets niet mag of krijgt. gister had ze haar eerste driftbui in de Laplace.. mevrouw gaat smakken met haar mond als ze wil eten en wijzen en zegt dan die.. dus ik en mijn zus hadden ook wel trek wij naar Laplace. ik een bakje aardbeien voor haar gepakt. op het blad gezet. begon ze te smakken en te wijzen ernaar en die die die. maar ze moest ff wachten ja kwam het handje erbij. maakt ze grijpbewegingen en maar die die en smakken. te cute zag het er uit. maar omdat ze niet kreeg werd ze boos. hahaha begon ze te gillen helemaal van slag. ze snapte natuurlijk niet waarom ze niet kreeg.. ik dr alvast een aardbei gegeven. was ze weer happy.. dacht omg gaat ze er zo een worden. ken het niet van mijn jongens namelijk die hadden geen drift buien. ze word bv ook boos als ze moet slapen en niet wil dan gaat ze echt keihard gillen in haar bed maar echt boos he.. doet ze maar heel ff hoor dan gaat ze gewoon slapen maar ik merk echt dat ze begint met uitproberen. hoort erbij.. maar begin wel nu al met consequent zijn.. ookal moet ik het duizend x herhalen. ze onthouden meer dan je denkt. alleen wat het echt betekend nee en mag niet snappen ze nog niet..
Hahah leuk die verhalen en herkenbaar.. Ik hoor wel vaker dat meisjes meestal wat pittiger zijn maar jongetjes kunnen natuurlijk ook lekker ondeugend zijn Het zal wel een fase zijn idd. Alles uitproberen en niet snappen dat sommige dingen niet mogen. Het is wel vermoeiend hoor...
Heel herkenbaar hoor hahaha. Mijn dochter is nu 11 maanden en is echt de agressie zichzelve pfff. Soms heeft ze iets te pakken gekregen en wil ik het afpakken dan scheeuwd ze zo onwijs hard en gilt en word boos en begint te slaan. Wij wonen in Suriname en ik heb haar al op 2 dagverblijven gezet waar ze mij binnen een paar uur of de volgende dag hadden opgebeld om te vragen om haar te halen omdat ze de andere baby's en kindjes slaat met voorwerpen. Ik schaamde mij dood. Ik heb al mijn cb in Nederland gebeld voor hulp om dit te verhelpen. Omdat Isa wordt opgegroeit in huis met een nanny omdat ik hele dagen werk is zij dus totaal niet gesocialiseerd is dachten wij dat het goed zou zijn haar voor een dagje naar zo een dagverblijf te brengen in de week. Ik vraag mij dus ook af hoe dit gaat aflopen als ze nu pas maar 11 maanden is... PFFFF