Van de week had ik een huilende vriendin op de bank: haar relatie is op en ze wil scheiden. Ze hebben een zoontje van 3, een koopwoning die flink in waarde is gedaald en haar man zal absoluut niet mee willen werken. Gelukkig heeft ze een vast contract waarmee ze voldoende verdient voor zichzelf en hun kind. Ik wil haar zoveel mogelijk helpen, als het moet kan ze tijdelijk met haar zoon bij ons wonen (we hebben geen kamer over maar dan leggen we mijn kinderen gewoon tijdelijk samen, de slaapkamers zijn groot) maar verder zien we door de bomen het bos niet meer. Ik heb nog nooit een scheiding van dichtbij meegemaakt en weet ook niet waar ze moet beginnen. Ze is bang (terecht) dat haar man agressief wordt. Het huis móet verkocht worden want ze kunnen het geen van beiden alleen betalen. Waar moeten we beginnen, wat moet ze regelen? Wat zijn jullie ervaringen en adviezen?
Denk als eerste maar eens een advocaat in handen nemen. Hij kan ook veel advies geven in hoe dingen aangepakt moeten worden.
Dr aanstaande exman weet dit al? Zo niet, moet ze hem dit kenbaar maken. De manier waarop moet ze doen op de manier wat voor haar het prettigste voelt. Als ze geteouwd/geregistreerde partners is kan ze via juridisch loket ( belletje plegen) een advoxaat regelen. Daar geeft ze aan weinig vermogen te hebben en aan de hand van een verklaring van onvermogen krijg je dan een advocaat die pro deo tegen een kleine eigen bijdrage ( ligt aan je inkomen) te werk gaat. Je moet melden bij de advocaat te willen scheiden. Er moet een convenant opgesteld wkrden. Hierin leg je alle afspraken vast en je inboedelverdeling. Tevens leg je hierin een eventuele regeling voor het zoontje vast en allimentatie die ze wil ontvangen. Ook leg je hierin vast wat er met het huis gebeurd. Hier moet ze goed overna denken. Wat betreft het huis... ga je het verkopen of kan een vd partners blijven wonen. Heeft ze nhg? Als ze nhg heeft dan maak je kans op kwijtschelding van restschuld bij verkoop. Hier hangen een aantal voorwaarden aan. Je moet bijv gedwongen verkopen door een scheiding ( aan te tonen met de papieren) en beide partners kunnen de hypotheek niet dragen dan maak je grote kans op kwijtschelding. . Hiervoor moet je wel het inkomen laten testen bij de bank. Vraag ook naar de haircut regeling. Dat is nieuw sinds januari.. Wat betreft het zoontje moet er een omgangsregeling komen, dit moet samen met dr ex geregeld worden. Komen ze er niet uit zal dit via de rechter gaan. Komen ze er wel uit is het zaak dit op te nemen in het convenant. Als ze getrouwd is, zal haar huwelijk ontbonden moeten worden door een rechter. Het convenant gaat dan ook langs de rechter. Als ze geregistreerd partner is, kan het ontbinden bij een van de advocaten. Zorg ervoor dat ze een goede advocaat treft ( juridisch loket kan daarbij helpen) die gespecialiseerd is in familierecht. Hou er rekening mee dat haar ex ook een advocaat in de arm zou ( moeten) nemen. Als ze gister bij je is gekomen, zorg er dan voor dat ze eerst een beetje tot rust komt. Een weekje even niks. Laat haar haar ex voorspiegelen dat ze even rust wil. Geloof mij.. bij een vechtscheiding zou ze het nosig hebben ( been there done dthat) het is zaak dat het zoontje er niet teveel last van heeft. Zorg voor een beetje afleiding en praat veel met haar. Als je verder nog dingen wilt weten mag je best ook pm -en... ik ben op het huis na bijna van mijn ex af. Dit was een behoorlijke vechtscheiding dus ik weet inmiddels veel van scheiden af.. en hoe je dingen slim kunt spelen. Ik hoop dat jullie er wat aan hebben..
Dank je lilyenco, heel nuttige post! Darkangel, misschien wel goed om daarnet te beginnen idd. Ze hebben inderdaad nhg gelukkig. Het huis moet verkocht worden dus dat is maar goed ook. Haar ex man weet het nog niet, ze is bang voor zijn reactie. We zij nog aan het nadenken over hoe ze dat het beste kan doen. Hoe ben jij aan andere woonruimte gekomen?
Mijn ene vriendin is inmiddles twee keer gescheiden en een andere vriendin is afgelopen zomer gescheiden. Ook ik heb het dus wel van dichtbij meegemaakt. Qua adviezen kan ik me alleen maar aansluiten bij lillyenco. Ik kon mijn vriendin steuen door veel met haar te praten, te helpen bij het opstellen van het ouderschapsplan, met haar mee te gaan naar de advocaat, enz. Ook ik was geneigd om meteen mijn vriendin+ kids in huis te halen, maar denk daar goed over na. Tegenwoordig is scheiden geen reden om urgentie te krijgen bij een woningstichting. Het kan dus jaren duren voor ze een nieuwe woning heeft! Lijkt me niet echt gezond om zo lang je vriendin en kinderen in huis te hebben. Bij mijn vriendinnen is het zo geregeld dat de ex andere woonruimte bij ouders/ vrienden zocht en dat mijn vriendin(nen) zolang het huis te koop staat, met de kinderen in het huis blijft wonen (in die zin ook gelukkig dat huizen tegenwoordig vaak lang te koop staan!). Een rechter zal dat hoogstwaarschijnlijk ook zo toewijzen. De ex is ook gewoon verplicht om de lasten zolang ook te delen. Ik hoop voor het kindje dat het niet de zoveelste vechtscheiding gaat worden en dat beiden daar voor willen knokken.
Ik zelf heb mijn huis nog te koop staan. Wij hebben NHG en aangezien mijn exman niet meer aan de hypotheek betaald zal het niet lang duren voor het een executie verkoop wordt vermoed ik. Ben halverwege mijn scheiding uit huis gezet en bij mn toen nieuwe vriendje in gegaan. Uiteindelijk is dat niks geworden en ik wist dat mijn ex uit onze woning was. Ben ik er weer in gegaan. ( mn ex ook weer voor 2 weken toen het even uit was met zijn huidige vrouw). Zoals je ziet.. complex verhaal. Ik heb altijd ingeschreven gestaan in de woningbouw in de omgeving waar ik geboren ben. Heb een tijd geprobeerd in de omgeving waar ik werk en woonde iets te krijgen, maar dat was kansloos met de woningbouw. Helaas was het niet mogelijk particulier te huren i.v.m. het huis. Dus heb besloten ander werk te zoeken en naar mijn roots terug te verhuizen waar ik wel een woning kon krijgen, en inmiddels heb. Wel heftig om te doen, zeker als ik zie wat ik achter ga laten, maar ik kon niet anders. Ze moet denk ik rustig even nadenken hoe ze het aan gaat pakken. Ze moet eerst maar even tot rust komen. Mijn exman maakte het uit terwijl we een frietje aan het eten waren... :O ongelofelijk. Hij vertelde de dingen die hem dwars zaten ( een lijstje wat echt nergens op sloeg) en vervolgens 'wou hij er geen energie meer in steken'. Best een pittige uitspraak, maar wel duidelijk. Ik denk dat ze gewoon eerlijk moet zijn. En mocht het een vechtscheiding worden deze niet uit de weg gaan voor de goede vrede, want als het niet meer werkt dan werkt het niet.. Ik sluit me aan bij lies. Het is zeker belangrijk dit aan te vechten. Aangezien het zoontje bij de moeder blijft ( dat is eigenlijk in NL bijna vanzelfsprekend) denk ik dat de moeder het huis toegewezen krijgt. Hij is inderdaad verplicht mee te dragen, echter kan er een meting gedaan worden zodat de moeder/vader naar vermogen mee hoeft te betalen aan de woning. Urgentie is mogelijk maar moet je voor vechten. is per gemeente ook verschillend. Vriendin van mij kreeg het hier in de omgeving wel , al kwam ze niet in de beste buurt terecht toendertijd. Laat je vriendin zich zsm inschrijven bij een woningbouw en een poging doen om urgentie te krijgen. niet geschoten is altijd mis natuurlijk! Er gaat altijd even overheen ( beoordeling) dus doe dit zsm. Ik hoop dat ze eruit komt, en dat ze bij jou steun en kracht vandaan haalt om ervoor te gaan. Het is voor haar misschien makkelijker om van te voren al een advocaat e.d. te hebben en een idee over hoe ze het aan gaat pakken. Dan is ze voorbereid.. voordat de bom barst Mocht je vastlopen oid, kan je altijd pb-en.. ik geloof dat ik inmiddels zelf bijna als advocaat kan gaan zitten zoveel weet ik er vanaf en heb ik meegemaakt..
Er moeten stappen ondernomen worden: Fysiek Mentaal Emotioneel en Spiritueel Kunnen ze er samen uit komen dan via de mediator afspraken op papier laten zetten over co ouderschap en financiële kwestie, zoals verkoop van de woning en restschuld. Handel vanuit het belang van het kind. Ze zal toch echt met haar man moeten praten. En anders wordt het een nare vechtscheiding.
Voordat je vriendin met haar man praat zou ze in overleg kunnen met de wijkagent. Dan zijn ze van de situatie op de hoogte en kan je vriendin rechtstreeks zonder het adres of iets te hoeven melden 112 bellen. Ook lijkt het me onveilig voor jou en je eigen kind om je vriendin in huis te nemen als haar man agressief is. Er komen zoveel emoties los. Misschien is het beter om te kijken of ze niet naar een blijf van mijn lijf huis kan. Daar krijgt ze ook alle hulp op ieder vlak. En daar is ze veiliger dan bij jou.
Dit lijkt me allemaal wel een beetje overdreven. Ze hebben er ooit voor gekozen dat ze samen hun leven wilden delen dus er zal echt wel wat goeds in de man zitten. Daarnaast lees ik ook niet dat híj nu al agressief is maar dat ze bang is dat hij in 1e instantie wel wat agressief kan reageren. Ik zou er eerst goed over nadenken hoe ze het hem gaat vertellen, vooraf wat info inwinnen is nooit verkeerd. Hoe het verder zal gaan lijkt me ook heel erg afhankelijk van zijn reactie. Misschien krijgen ze dan wel een enorm goed gesprek en willen ze eerst samen nog andere dingen proberen. Who knows?
Het siert je dat je direct zo voor haar in de bres springt maar mijn advies zou zijn: laat haar dit zelf regelen en doormaken. Jij hoeft niets te regelen, het is haar proces. Wees een lieve vriendin, een luiterend oor, een helpende hand waar zij dat vraagt. Maar neem het niet van haar over. Dat is niet goed voor haar groei en verwerking,nen waarschijnlijk uiteindelijk ook niet goed voor jullie relatie en die van jouw en je man.
Voor iedereen die gezegd heeft dat de ex verplicht is om te betalen/bij te dragen: Als hij dat niet wil en dat niet doet, hij kan niet gedwongen worden. In ieder geval niet tot een rechter daar uitspraak over doet, en dan nog kan hij het niet doen. Mijn ex doet dat namelijk, hij heeft sinds hij hier het huis uit is (begin juni) geen cent bijgedragen, zelfs niet een keer boodschappen gebracht zodat er eten in huis was. Dus wees daar ook op bedacht.
Advocaat of een mediator. Maar een mediator is meestal handig als beide partijen mee willen werken. Dat is hier niet het geval.
Bedankt voor jullie reacties. Inschrijven bij de woningbouw heeft ze inmiddels gedaan, urgentie krijgt ze helaas niet hier of in de directe omgeving. Ik zal haar adviseren het snel tegen haar man de te vertellen en het juridisch loket te bellen. Haar man is nog niet fysiek agressief, wel verbaal. Hij is best aardig maar heel héél dominant. We hebben wel echt wat aan wat jullie schrijven, super En ik meng me er wel in maar beperkt hoor, ik ken mijn grenzen.
Dit vind ik wel een waardevolle tip. Probeer haar ook te stimuleren om dingen aan te pakken en door te zetten. Zeg het niet steeds tegen haar maar help haar een beetje met het begin en informeer later hoe het gaat.