Hoe overgeven tijdens de bevalling tegengaan?

De bevalling bij mijn eerste liet op zich wachten en echt trek had ik niet... ik denk dat ik om 6 uur een komkommer en een bakje rijst had gegeten puur om wat in mijn maag te hebben... Ik kan me geen maaltijd bedenken dat lichter is dan dat.. maar het kwam er helaas wel uit....

Een braakfobie lijkt me trouwens heel erg naar... beetje laat nu maar is daar geen therapie tegen?

 

Wat lastig zeg, een braakfobie!

Volgens mij kun je het helaas niet tegen gaan. Het lichaam moet zo'n inspannende klus doen dat je kan gaan braken. Gisteren bij zwanger & fit benoemde de cursusleidster dit ook nog. Met name het persen is zo'n inspanning dat het lichaam zichzelf leegt.
Het enige wat je kan doen is (met name bij de persfase) nauwelijks iets eten en drinken want dan is de kans het groot dat het er weer uitkomt.
Succes meid!

 

Weet je wat nog het ergste is? Vaak maakt de angst je alleen maar nog veel misselijker. Ik ken het nml, ik had het vroeger ook behoorlijk.
Het is bijna ondoenlijk voor iemand met zo'n angst vor braken, maar als je de zin 'Na het spugen voel ik me weer beter' blijft herhalen en herhalen en herhalen kan het zijn dat je er op een gegeven moment minder angstig van wordt.
Het proberen tegen te gaan werkt alleen maar nog meer angst in de hand.
Hoe ik er vanaf ben gekomen is een hele slechte zaak maar het 'in controle zijn' tijdens je misselijkheid en braken is de sleutel tot verbetering. Probeer het braken dus zo min mogelijk tegen te gaan, ga er juist goed voor zitten, bakje al bij je mond, dan heb je al onder controle dat het iig niet ergens in bed beland oid.

Sterkte meid! Dit is zo'n vervelende fobie!

 

Ik snap heel goed dat je er angst voor hebt. Overgeven is ook niet bepaald mijn hobby zeg maar, en heb (had) 14 jaar lang niet overgegeven.

Hoe cliché ook, tijdens je bevalling ben je alleen maar bezig om je kindje er uit te krijgen. Ik heb niet overgegeven tijdens de bevalling maar als dat zou gebeuren dan had me dat niets uitgemaakt denk ik. De pijn die je op dat moment ervaart is vele malen erger dan overgegeven.

Dus trots als ik was (niet overgegeven, mijn record staat nog!) is dat record dus een week later wel helaas gesneuveld haha. Borstontsteking, ai...

Probeer er relaxt onder te blijven. Knuff!

 

Als je tijdens de bevalling misselijk wordt, kunnen ze je misschien Primperan of dergelijke kunnen geven? Dat zou je even aan de vk moeten vragen.
En als het echt niet anders gaat en je wordt misselijk, is het makkelijkste om het gewoon over je heen te laten komen.
Ik weet dat het moeilijk is, maar als je de angst loslaat en denkt, wat is het ergste dat kan gebeuren? Je geeft over, dat duurt maar heel even, en als je nauwelijke hebt gegeten valt het ook reuze mee! De angst om over te geven duurt veeeel langer dan het overgeven zelf...
Ik heb zelf ook veel last gehad van braakangst , soms helpt het een raam open te zetten indien mogelijk of een koud washandje tegen het hoofd.

Succes en waarschijnlijk krijg je sowieso een makkelijke bevalling zonder misselijkheid

 

En het hoeft ook niet per se, overgeven tijdens de bevalling. Ik heb zo rond de 7 a 8 cm ontsluiting wel even gedacht dat ik moest overgeven, maar vind dat ook verschrikkelijk, en hield het (onbewust) tegen en na een tijdje trok het gevoel weer weg... Uiteindelijk dus niet hoeven over te geven!

(goed, later op de OK wel, dat was pas doffe ellende, moeten overgeven doordat je tijdens een ingreep bijkomt uit de narcose maar wel geïntubeerd bent... Trust me, dan eigenlijk maar beter tijdens de bevalling gewoon in zo'n bakje wat ze daar speciaal klaar voor hebben staan - uiteindelijk is het ook zo voorbij... ).

 

Toen ik mocht gaan persen had ik heel erg het gevoel alsof ik moest overgeven. Het bleek puur door de persweeen te komen en de oplossing was simpel: persen. Ik heb uiteindelijk helemaal niet hoeven overgeven maar ik heb het gevoel gebruikt om harder te persen.
Ik kan me wel voorstellen dat het beangstigend is als je zo'n fobie hebt maar ik kan je helaas geen tips geven. Iedere bevalling is toch anders en misschien ben je wel niet eens misselijk tijdens de bevalling. Succes in ieder geval.

 

ik denk dat het tijd word dat je op zoek gaan naar een goede therapeut.
want als jij gaat overgeven. dan kos je je maaginhoud eruit en meer niet hoor.

dus die rampzalige gevolgen dat valt allemaal wel een beetje mee.
je maakt het veel erger dan dat het is en het word tijd dat je er wat aan doet.

mijn zwager heeft dezelfde angst jongen durft nergens heen niet in de trein of naar een pretpark of op vakantie of in de auto. vreselijk.

altijd bang om over te geven. nou so what ook al zou dat gebeuren lekker belangrijk. neem een plastic tasje mee om het op te vangen even een kauwgommetje en klaar is kees.

 

Nou nou, dat vind ik ook wel erg kort door de bocht hoor. Een overgeef fobie bestaat gewoon hoor, kan je niets aan doen als je dat hebt. Ik ga ook niet tegen iemand zeggen die bijvoorbeeld bang is voor de tandarts: ach lekker belangrijk, je wordt verdoofd dus dat voel je heus niet. Nee zo werkt dat dus niet...

 

nee dat weet ik. dan moet je mijn post even beter lezen.
daarom zeg ik ook tegen haar dat ze beter een goede therapeut kan gaan zoeken.

 

Hoi,

Ik kan je de hand schudden, want ik heb het ook zo erg! Ik was ook gewoon bang om zwanger te zijn " stel dat ik misselijk wordt " vreselijk he!? In mijn zwangerschappen en ook tijdens de bevalling heb ik er gelukkig geen last van gehad! Maar ik heb dan bij de eerst bevalling die in totaal 9 uur duurde geen hap gegeten of gedronken En de tweede bevalling ging zo snel dat ik helemaal geen tijd had om te eten/drinken!

Ik zou gewoon niet zulke zware maaltijden meer eten, maar dat kun je waarschijnlijk toch al niet meer door je dikke buik! Grote kans dat je helemaal niet misselijk word! Je moet je goed focussen op je weeën en aan jullie kleintje denken die er bijna aankomt! Heel veel succes als het zover is, het komt echt goed!!

Liefs

 

Ik snap je angst heel goed, ik had/heb dat ook, zelf zo erg een keer dat ik ervan in paniek raakte en ging hyperventileren was ook erg bang dat het tijdens de bavalling zou gebeuren. Ik ben ineens zonder enige aankondigen in 2,5uur tijd bevallen. En helaas moest ik bij 8cm overgeven alles kwam eruit, mijn verloskundige een schat van een mens stelde me zo gerust, dat het eigenlijk juist goed was, omdat mijn lichaam zo plaats maakte. En gek genoeg was ik heel rustig ik voelde het aankomen vroeg om een emmer en bleef rustig nooit gedacht dat ik het dat kon. Maak het je versloskundie goed duidelijk zodat zij ervan af weet en je zo goed mogelijk kan ondersteunen.
En tja als jet gebeurd, gebeurd het of je nou wil of niet, vervelend maar helaas.
Sterkte het lukt je vast! Zeker weten

 

Ik heb ook een overgeeffobie gehad.
Weet hoe erg die kan overheersen!!
Maar je hebt bij de vorige bevallingen niet overgegeven?
Dan denk ik dat de kans nu ook klein is.
Bij mij was het zo dat ik een dag of 2 voor de bevalling gewoon echt weinig honger had.
Lichte dingen at ik wel maar was voornamelijk fruit.
Gewoon avond eten had ik totaal geen trek in.
Alsof mijn lichaam zich al aan het voorbereiden was en gewoon niet teveel voedsel wou verteren en daarom dus minder honger.
De dag van de bevalling had ik helemaal geen honger.
Ik heb ook tijdens de bevalling,als mij een boterham of iets werd aangeboden alles afgeslagen want had er geen trek in,moest er niks van weten.
Voelde mij tijdens de weeën wel wat misselijk en wat bij mij enorm goed hielp was ijswater drinken.
Heerlijk koud en daarmee zakte de misselijkheid.
Ik heb ook bij geen enkele bevalling overgegeven.
Je kan als je in het ziekenhuis bevalt iets vragen tegen misselijkheid.
Ze maken het daar natuurlijk vaker mee en dan krijg je ook gewoon iets.
Maar garanderen dat er zeker weten niks gebeurd wat overgeven betreft kan niemand je.
En probeer te relativeren dat mocht het gebeuren het vaak gebeurd rond de 7 a 8cm ontsluiting en je dan dus al heel ver bent met de bevalling en dat je binnen een niet al te lange tijd je kindje in je armen hebt.
Dat was wat mij in mijn overgeef fobie tijd en bevallen heel erg sterk maakte op dat moment.
Maar de tips die ik je kan geven zijn:
-ijswater drinken in kleine slokjes tijdens de bevalling
-zorg dat er altijd een fris/koud washandje (of 2) klaar ligt voor op je voorhoofd en eventueel voor in je nek
-Eet licht,sla je eten niet over want je hebt eenmaal energie nodig dus ga niet in je laatste weken ineens heel weinig eten,eet dan licht verteerbaar.
-Tijdens je bevalling hoef je niet te eten dus als je dat niet wilt,niet doen!
-Vraag desnoods preventief al of je een middeltje kan krijgen tegen eventuele misselijkheid,en zeker vragen als je echt ook misselijk bent.
-Let goed op je ademhaling,adem zo rustig mogelijk neus in en mond uit en adem via de buik en niet via de borst want dan heb je kans dat je gaat hyperventileren en dat kan je ook misselijk maken.
-Zorg dat er altijd iemand tijdens de bevalling bij je is die jou gerust kan stellen. Je partner zal er zijn,maar stel dat hij even een frisse neus halen is en je voelt je naar,zorg dan dat je de eventuele verpleging als je in het ziekenhuis bevalt weet van je angst en je dus ook kan geruststellen.

Het gaat vast helemaal goed komen!
Je hebt het al eerder gedaan zonder overgeven dus ik ga er vanuit dat het nu ook niet zal gaan gebeuren!
Succes alvast voor de bevalling!!!

 

Een fobie is een groot woord, maar overgeven vind ik ook echt een van de ergste dingen die er is. Ik werd ingeleid en heb dit sochtends meteen aangegeven dat het een grote angst was. De verpleegkundige reageerde heel begripvol, kennelijk zijn we echt niet de enige, en haar advies was gewoon niks meer eten. Ze zei dat vrouwen niet altijd tijdens de periode van de bevalling (tenzij het echt meer dan 24 uur wordt) eten nodig hebben en dat het dus niet erg was als ik niks wilde, moet zeggen had ook niet echt ergens behoefte aan. Toen de ruggenprik erin zat ben ik helemaal niet meer misselijk geweest, helaas heb ik vlak voordat deze gezet werd de anesthesist helemaal overladen. Het was heel naar, maar waarschijnlijk meer voor haar nog dan voor mij .
Geef het aan bij de vk of verpleegkundige bij mij waren ze heel lief.

 

Was het maar zo makkelijk om met deze fobie zo te denken Tinus!
Zo werkt dat niet!
Even overgeven en klaar.... Als je met deze fobie zo kon denken dat was de fobie er niet he.
Ik heb deze fobie ook heel erg gehad,nu enkel in lichte mate maar geloof me,als IK moet overgeven dan is er paniek bij mij.
En dat komt door zeer nare ervaringen van vroeger toen ik als kind echt heel erg ziek ben geweest.
Ik gaf toen heel veel over en overgeven deed pijn en de rest bespaar ik want de details zijn gewoon niet fijn.
Een overgeef fobie is er ook nooit zomaar.
Je zegt trouwens toch ook niet tegen iemand met een spinnenfobie,ahjoh,een spin. Heeft maar 8 poten en kijk eens,deze heeft nog haartjes ook!
Overgeeffobie,ook wel emetofobie genoemd is een hele pittige fobie die bij sommige mensen inderdaad alles kan laten overheersen.
Ik durfde ook geen winkel meer in,niet naar een pretpark,op vakantie,openbaar vervoer,uit eten...Ik was een kluizenaar!
Dus ik weet wel wat jou neef doorstaat en dat is echt heel erg.
Onderschat deze fobie niet want het kan echt tot zware depressies lijden omdat mensen elke dag met deze angst leven.
Dat jij er luchtig over denkt is heel fijn voor jou,mensen met emetofobie zijn daar jaloers op!
Maar val iemand er niet zo aan dat het iets simpels is...
Dat komt hard aan.

 

Ik denk dat Tines het goed bedoeld, want overgeven is rationeel gezien alleen hetgeen wat zij beschrijft. Het is echter wel heel erg *** gevoel.
Als je er zo extreem mee bezig bent dat het je dagelijks leven beïnvloed, dan heb je hulp nodig. Dan kun je het niet meer rationaliseren en laat je je door je ergste angsten leiden (die vaak niet rationeel zijn).

Ik heb er gelukkig geen last van, anders was mijn zwangerschap ook echt een nachtmerrie geweest (HG en daardoor dus ook uitgedroogd geweest), maar kan me voorstellen dat je er mega-tegenop ziet. Ik zou je angst bespreekbaar maken. Ga in gesprek en spreek je ergste angst uit, wellicht dat iemand je "gerust" kan stellen mbt die angst of dat je zelf op onderzoek kan uitgaan waardoor blijkt dat die angst helemaal niet zo reeel is.

 

Het spijt me, maar ik zie absoluut geen aanval in het bericht van Tines, volgens mij bedoelt ze t goed.

Ze heeft groot gelijk dat als een fobie je dagelijks leven beinvloed, of er een moment komt dat je weet dat je er mee geconfronteerd gaat worden en die gedachte je dagelijks leven beinvloed, dat je dan beter in therapie kan gaan.

Dat geld voor alle fobieeen, en een fobie is nou eenmaal irrationeel. Maar als iemand de rationele kant van het verhaal benadrukt hoef je die persoon echt niet aan te vallen.
Als iemand tegen mij zegt dat een spin banger is voor mij dan ik voor hem dan wordt ik daar echt niet boos om. Ik weet dat hij gelijk heeft, maar ja, als je dan oog in oog staat met die spin dan denk ik daar ook niet over na. Nou staat mijn angst voor spinnen mijn dagelijkse leven niet in de weg, dus daar heb ik nog nooit therapie voor overwogen.
Maar bijvoorbeeld mijn vliegangst hindert mij enorm. Ik heb een aantal interessante zakenreizen langs me heen moeten laten gaan en t staat mn carriere dus in de weg. Hiervoor ga ik volgend jaar dan ook in therapie.

Als je ergens zo bang voor bent dat je bang bent dat er rampen gebeuren, dan kun je maar beter stappen ondernemen voordat je er aan onder doorgaat. En zeker voor een bevalling, want zonder fobie is dat al niet niks en je wilt t natuurlijk een mooie ervaring laten zijn.

Er is een reeele kans dat je moet overgeven tijdens de bevalling, maar zeker weten doe je t natuurlijk niet. Hou er dan ook maar rekening mee ipv dat je t krampachtig gaat proberen t tegen te houden. Praat er over met iemand. Ook positieve affirmaties kunnen misschien helpen.

Ik snap heel goed dat mensen een fobie hebben voor overgeven, want t is echt heel vervelend. Persoonlijk vind ik t misselijk zijn veel vervelender. T overgeven zelf zorgt over t algemeen voor opluchting.

Tijdens mijn eerste bevalling heb ik overigens meerdere keren over moeten geven. Eerst vlak nadat mn vliezen waren gebroken, de tweede keer tijdens t persen, toen kwam t beschuitje van een half uur daarvoor eruit. Dus die tweede keer had ik mss kunnen voorkomen.

Heel veel sterkte iedereen met een overgeef fobie en succes tijdens de bevalling!

 

Hier ook Emetofobie heb het gewoon laten gaan bij mij kwam het overigens door de Remiventonil (denk ik.)
Misschien een tip voor na je zwangerschap om in therapie te gaan voor emetofobie heeft hier goed geholpen