Direct gaan voor een tweede?

Ik heb net een bericht in kinderwens geplaatst, haha!

Hier hetzelfde, alleen ik wil nog niet... Ik dacht dat manlief een grapje maakte toen hij er over begon! Maar nee, hij is serieus!

Ik had alleen een hele zware zwangerschap met ernstige BI en in een rolstoel vanaf 25 weken... Daarbij wil ik graag nog even van ons meisje genieten!

Ik weet niet of je BV geeft, maar dan kan het zijn dat je (nog) geen cyclus hebt/krijgt... Ik wil ook nog lang niet stoppen met BV, maar tot op heden hier nog geen menstruatie!

edit: Ik en mijn oudste broertje schelen 14 maanden, en wij hebben vanaf n jaar of 4 tot een jaar of 20 niks aan elkaar gehad! Veel ruzie... Pas toen we allebei "volwassen" werden kwam de vrede!
Mijn zusje en ik schelen 5 jaar, en daarmee ben ik vanaf haar geboorte dikke maatjes geweest! Het zegt niks, leeftijdsverschil... Het kan super goed gaan, of helemaal niet... Ligt ook gewoon aan de kindjes zelf!

 

Hallo, hier in blijde verwachting van nr 2! Hier zal er 13 maanden tussen zitten. Tot nu toe gaat het heerlijk geniet er echt van m'n meisje is nu 9 maanden!
Ohja elke zwangerschap is verschillend mijn eerste was een nare zwangerschap ; tot 23 weken gespuugd vanaf week 24 niet kunnen lopen ivm zenuw dat bekneld zat constante pijn etc was totaal afhankelijk van anderen!

En tja nu? Droom zwangerschap geniet er echt van hoop dat t zo blijft, wij zijn voor die redenen snel voor een tweede gegaan moeilijke zwangerschap ( met een baby leek mij de combi makkelijker dus niet achter een peuter aan moeten rennen). En we wilden weinig leeftijdsverschil.

Ben benieuwd hoe het zal gaan als kleine broertje er is

 

Hier ook de wens voor een tweede.
Van vl mochten we ook meteen verder gaan voor een tweede.
Ikzelf had hier nog wat bedenkingen bij.
Uiteindelijk samen besloten om minimaal een jaar te wachten zodat we optimaal van ons meisje kunnen genieten zonder zwangerschapskwaaltjes die langs komen.
Daarnaast geef ik bv en dit wil zeker nog een poosje geven.
Daarom ook besloten om een mirena te laten plaatsen, wat afgelopen maandag gedaan is en met vl de afspraak dat zodra een van ons eraan toe is voor de 2de te gaan we het opnieuw bespreken en als we het dan alletwee willen laten we de mirena weer weghalen.

 

Mijn kinderen schelen 14 maanden. Ik was 6 maanden na de bevalling van de oudste weer zwanger. Beide zwangerschappen zijn prima verlopen. Mijn dochter, de oudste, was een supermakkelijke baby, vandaar dat we ook zo snel alweer een 2e wilden. Helaas was mijn zoontje het tegenovergestelde, hij huilde vreselijk veel en mijn dochter raakte daar helemaal van overstuur, waardoor ik met 2 hysterische kinderen zat.

Ze zijn nu ruim 3,5 en bijna 2,5 en het is echt geweldig om ze samen te zien. Toch, achteraf gezien zou ik nooit nogmaals bewust voor een zo klein leeftijdsverschil kiezen. Doordat mijn zoontje zo huilde heb ik echt niet kunnen genieten van de eerste paar maanden. Als mijn zoontje net zo makkelijk was geweest als mijn dochter waren die eerste paar maanden waarschijnlijk heel anders geweest. Maar dan nog, met de kennis die ik nu heb zou ik het niet weer doen. Ik zou nu willen dat ik eerst meer lekker van mijn dochter had genoten en zo met een wat groter leeftijdsverschil ook meer van mijn zoontjes babytijd had kunnen genieten.

 

Hier ook min of meer dezelfde ervaring. Heel bewust gekozen om snel voor een 2de te gaan en ze schelen 13 maandjes. Hier was de oudste geen makkelijke baby en de jongste was tot nog toe redelijk makkelijk waardoor we nog al onze tijd met de oudste konden spenderen. Nu begint het kleinste ook al wat meer van zich te laten horen (reflux en krampjes) en vind ik het behoorlijk zwaar om 2 kleintjes te hebben. Ik heb ook het gevoel dat ik niet genoeg van de oudste heb genoten. De 1e maanden huilde ze heel veel en toen ik kon genieten van haar was ik terug zwanger en waren de laatste maanden heel zwaar en toen was de jongste daar, dus daarom heb ik ook het gevoel dat ik niet veel van haar "alleen tijd" heb kunnen genieten en voel ik me dar wel schuldig over. Toen we beslist hebben om voor de 2de te gaan denk je, hebben we plaats, kunnen we het aan? Maar ik heb te weinig gedacht aan de oudste dochter.

 

Voor alles valt wat te zeggen, ik ben nu momenteel wel blij dat ik er niet nog een baby bij heb.... Wij gaan nu wel voor een tweede, maar zonder haast. Met een 2/3 jarige is een baby erbij ook druk denk ik hoor, maar meer leeftijdsverschil wil ik eigenlijk ook niet.

 

Respect hoor, ik zou er niet aan moeten denken...

 

Mij lijkt 2,5 - 3 jaar perfect. Het werd uiteindelijk bijna 4 jaar.
Maar dat heb ik persoonlijk liever dan 1 - 1,5 jaar. Denk ik....haha. Je weet het nooit van te voren en het hangt ook zeer van je kinderen af. Het is hoe dan ook pittig! Ben heel blij dat onze jongste toch nog is gekomen maar vind t ook een stik zwaarder dan van geen naar een kind.
Xxx

 

Hier 16 maanden leeftijdsverschil en ben er super blij mee! Tot nu toe prima te doen.
2 droomzwangerschappen en prima bevallingen gehad en beide keren ook snel hersteld. 1e dochter was al geen heel moeilijke baby maar nummer 2 is helemaal het toonbeeld van een droombaby. Slaapt super, drinkt goed, huilt amper.
Dat scheelt natuurlijk wel, het had ook heel anders kunnen zijn.
Ik zou het liefst nu al voor een 3e weer gaan, helaas zal het bij deze 2 prachtige meiden blijven.

 

Mijn zoontje is nu bijna 8 weken en ik zou er absoluut niet aan moeten denken (heb ook een zware zwangerschap gehad en ben nog niet hersteld dus dat speelt dan natuurlijk ook mee). Maar ik kan het wel vanaf de andere kant bekijken: mijn broer en ik schelen maar 11 maanden.

Toen we nog klein waren konden we heel veel samen spelen wat erg leuk was. Ik wilde altijd alles doen waar ik net nog wat te jong voor was omdat mijn 'grote' broer het ook al deed zoals fietsen etc.
In de pubertijd gingen we om met hetzelfde groepje vrienden en had ik altijd iemand om mee naar huis te fietsen in het donker. En ook nu hebben we nog steeds veel contact.

Vanuit dat oogpunt gezien zou ik het je dus wel weer aanraden

 

Die van mij gaan 22 manden schelen ongeveer en dat lijkt me zelfs aan de redelijk vroege kant. Ik was snel zwanger van nr 2 terwijl het bij mijn zoon langer duurde.

Ik merk dat ik met mijn zoon nu in een rustiger vaarwater kom. Hij begint te praten, snapt mij goed en kan uiteraard al prima lopen etc. Ik vond de periode tussen 1-1,5 het zwaarst en had er, niet aan moeten denken een 2e bij te hebben!

Maargoed, je hebt het niet altijd voor het zeggen en volg je hart! Uiteindelijk kom je door iedere fase heen!!

 

hier 2 jaar en 3 maanden verschil. was al wel veel eerder 'begonnen' maar het lukte niet.
ben blij dat er langer tussen zit. dochter kan al veel zelf, moet er niet aan denken om 2 'babys' te moeten verzorgen. vindt het nu al druk.
en ze helpt ook lief mee met luier verschonen, flesje geven, fiepje terug geven etc.

 

Ik zou me vooral bedenken of je het erbij zou kunnen hebben nu en over een klein jaar, als je een (hele) bewerkelijke baby zou krijgen. Ik zou vooral niet rekenen op weer een gemakkelijke zwangerschap en baby. Heel fijn natuurlijk als dat wel zo is, maar dat is beslist niet gegarandeerd.
Ik hoor wel vaak dat een tweede zwangerschap vlot op de eerste dan vaker meer problemen oplevert dan de eerste zwangerschap, omdat -ook al voel jij je OK- je lijf wel een enorme prestatie heeft moeten verrichten en het toch echt verstandig is je lijf ook even de rust te gunnen om daarvan bij te komen en op te laden voor nog zo;n prestatie.
Het lijkt mij gekkenwerk, (iet vervelend bedoeld hoor), zo snel al weer zwanger worden. Maar goed, hier ook twee keer een huilbaby, dus dat was ook met ons grote leeftijdsverschil ook gewoon nog een drama

 

Hier ook snel met die gedachte gespeeld,zelf toen toch voor wachten gekozen maar met 6 maanden begon het me teveel te kriebelen.anticonceptiestaafje laten verwijderen,had toch veel last van de hormonen.wel gewoon doorgegaan met borstvoeding(nog steeds)en nu 15 weken zwanger.onze dochter is straks 2 jaar als de kleine komt,en ben daar achteraf blij om.nu veel eerder last van mn bekken en ze loopt net pas goed los dus ik kan haar veel zelf laten doen wat ik anders had moeten doen.en telkens moeten tillen met een dikke buik lijkt me echt niet fijn.vind haar de trap op tillen nu al zwaar,en hoop echt dat ze dat straks onder de knie krijgt.verder begrijpt ze ook veel meer.

 

De oudste en de middelste schelen nog geen twee jaar en ze hebben het zo leuk samen en de middelste en de jongste zit ook nog geen twee jaar tussen en de gaan ook erg leuk met elkaar.

 

Zeker niets voor mij. Dochter is 14 maand, en ik mag er niet aan denken dat ik nu al een tweede kind zou hebben. Ze was geen gemakkelijke baby, en nu ze als peuter de wereld ontdekt heb ik ook mijn handen vol aan haar.... Een tweede zou ik er echt niet bij kunnen hebben.

Maar als jij het ziet zitten, vooral doen!

 

Ja, nouja, onze meiden huilden 12-16 uur per dag. Krijsen en niet anders mogelijk dan bij mij in draagdoek. Dat is wel redelijk worst-case-scenario, maar wel handig om mee te nemen in je beslissing: is een tweede erbij OK als je dat soort taferelen zou krijgen?

Die keuze kan niemand anders voor je maken, maar ik dacht: ik breng dit stukje van baby-zijn even onder je aandacht, dan heb je er iig over nagedacht voor je eraan begint