Voor ik ooit zwanger was geweest, stond het idee me tegen. Vanaf de eerste keer dat ik zwanger was, veranderde dat gevoel heel erg en wilde ik het juist wel graag. Hormonen ofzo, geen idee. Ik herken je gevoel dus op zich wel, maar voor mij is het dus veranderd. Je hoeft ook nog niet te beslissen hè. Zorg er gewoon voor dat je de spullen voor flesvoeding in huis hebt en dat je inderdaad zorgt dat je wat voorlichting gehad over borstvoeding. En kijk dan gewoon even hoe jij je na de bevalling voelt. Misschien word jij ook wel overvallen door een soort 'oergevoel' en wil je het toch. Dan kan dat. En anders heb je flesvoeding achter de hand.
Ik had ook geen gigantische drang, maar ben er positief aan begonnen. Uiteindelijk 14 maanden gegeven. Ik wil je graag even een tip geven. Geef bijna volledig borstvoeding en geef 1 fles kunstvoeding per dag. Mijn zoontje weigerde de fles (ook afgekolfde melk). Doe dat echt vanaf het begin. Mijn voeding was niet voedzaam, dus gaf vaak wel 10-12x per dag. Met een fles kunstvoeding was dat probleem er niet geweest. Ook kan je man dan een flesje geven. Maar vooral geniet ervan!
Dat een kindje de eerste periode 10-12 keer per dag drinkt is niet abonormaal hoor. En zegt zeker niks over de kwaliteit van de melk! In principe mag je er gewoon vanuit gaan dat de melk echt voedzaam genoeg is. Ten tijde van hongersnood wordt het een ander verhaal, maar daar ben ik in Nederland niet direct bang voor. Maatstaf is of je kindje voldoende plasluiers heeft en goed groeit.
Ik heb ook nooit wat met borstvoeding gehad, het leek me persoonlijk helemaal niets. Nu had ik het makkelijk, ik slik namelijk medicatie waardoor ik geen borstvoeding mag geven. Heel eerlijk ben ik blij dat ik daardoor geen keuze heb hoeven maken. Ik heb me nu ook geen seconde schuldig gevoeld, ik kan immers niet anders. Ik weet niet wat ik zonder die medicatie had gedaan. Misschien dat ik toch het wel geprobeerd had, mijn gevoel zegt nee maar ik heb nooit voor de keuze gestaan. Ik moet wel heel eerlijk zeggen dat ik heel vaak blij ben geweest afgelopen maanden met de flesvoeding. Ik ben nooit uitgeput geweest door nachtvoedingen, manlief deed namelijk ook regelmatig voedingen (hij was de eerste 5 weken vrij). Ons meisje sliep ook vrij snel door, er zijn ook borstvoedingskindjes die 's nachts vrij snel doorslapen natuurlijk maar in mijn omgeving is dit wel meer uitzonderlijk. Geen borstontstekingen, kloven en andere dingen waar ik niet op zat te wachten. En nee ik ken het speciale gevoel van borstvoeding niet. Maar als ik 's ochtends mijn meisje uit bed haal en lekker huid op huid contact heb omdat ik op bed voed dan heb ik niet het idee dat ik iets mis. Want ik vind elk moment bijzonder met mijn dochter. En natuurlijk, het is de beste voeding volgens de experts. Maar ik heb afgelopen maanden op roze wolk geleefd en dat lijkt me ook goed voor mijn kindje. En helaas hoor ik ook verhalen van vriendinnen die een heftige begintijd hebben gehad door de borstvoeding. Waarvan een aantal overigens hebben doorgezet en nu achteraf zeggen dat het het allemaal waard was hoor. Het blijft een persoonlijk keuze. Maar mijn gevoel is wel dat je er 100% voor moet gaan als je borstvoeding wil geven en dat je dan in het begin juist moet doorzetten want in mijn omgeving hoor dat het meestal alleen maar makkelijker wordt.
Ik had er ook niets mee. Wilde het wel proberen, maar ging er eingelijk er vanuit dat het niks voor mij zou zijn zo'n kind aan mijn borst. Mijn zoontje aas geboren en binnen een half uur werd hij aangelegd en ik werd verliefd. Zo aandoenlijk zo'n kleintje die precies weet wat hij moet doen.... Helaas is het niet gelukt om live te blijven voeden, ik had te veel pijn en last van kloven. Mijn zoontje bleek ook reflux te hebben, hierdoor moesten we zijn voeding verdikken. Besloten dus om hem via de fles te geven. Uiteindelijk heb ik dus 7,5 maand fulltime gekolfd en via de fles gegeven. Ik wilde hem perse bv geven. Ik xou zeggen probeer het gewoon, is het niks, kan je altijd fv geven. Wat een andere meid al zij, je kan altijd overstappen op fv terug gaat niet meer.
Hier hetzelfde. Ik weet dat het het beste is wat je je baby kunt geven, maar zie er ook echt tegenop. Vooral omdat ik het bij mijn vriendin heb gezien (achteraf niet zo'n heel goed voorbeeld). Zij zat om de 2 uur een uur boven te voeden. Dit stond/staat mij heel erg tegen. Tot voor kort nooit over kolven nagedacht. Nu ik me er iets meer in verdiep, is BV zeker een optie. Ik ga zeker een avond bijwonen over BV geven. Voor mijn partner maakt het niet zo heel veel uit wat ik doe, als ik er maar achter sta. Hij is het wel met me eens, dat wanneer ik besluit BV te geven, ik moet gaan kolven, zodat andere mensen ook een keer kunnen voeden. Ik ga het maar beleven denk ik, met een pak flesvoeding achter de hand, voor als het niet mag lukken
Bij mij ook die weerstand tegen borstvoeding. Geen idee waar het vandaan komt eigenlijk , ben zwanger van de eerste dus heb geen ervaring ermee. Heb besloten om het te proberen, maar wel duidelijk gemaakt aan ml en kraamzorg dat als het niet goed voelt, of wat dan ook, ik over ga op de fles en geen "gepush" wil hebben. Geef liever met geen stress de fles dan gestresst de borst. Succes met je keuze en volg je hart!
Ook ik herken het.. Het stootte me zo tegen de borst bij mijn dochter dat ik inderdaad gelijk flesvoeding ben gaan geven.. Maarr een paar weken na haar geboorte kreeg ik zo'n spijt dat ik het niet geprobeerd heb... Nu zwanger van de tweede en nu ga ik dus eerst voor borstvoeding. Wel met de regel voor mezelf dat als het niet wil flesvoeding ook prima is voor mij
Heel herkenbaar. Ik wou ook geen polonaise aan mijn lijf maar verder in de zwangerschap leek het me toch heel mooi. Ik hield er rekening mee dat de kans groot zou zijn dat ik geen borstvoeding zou kunnen geven in verband met een borstverkleining. Toen onze zoon geboren is heb ik hem borstvoeding gegeven maar na 4 dagen bleek ik geen productie te hebben. Toen overgegaan op flesvoeding. Maar mochten wij nog een kindje mogen krijgen dan zou ik zo graag de baby de borst nog willen geven. Al was het maar voor de baby zelf. In ieder geval... volg je eigen gevoel!
Als je besluit het te gaan proberen en je stuit op een probleem (wat dan ook, onzekerheid is er ook eentje ) vraag dan hulp! Met goeie hulp kom je zo ver als je zelf wilt. Maar je moet er snel bij zijn want het kan gauw een gruwel gedoe worden en dat hoeft niet en is zonde. Ik had nooit gedacht dat mijn kleine erwtjes mijn dochter 2 jaar zouden voeden (mijn aim was 3 maanden en ik had geen enkele cursus of informatieavond of boek/etc gelezen). De eerste week was ze zelfs aangekomen en na 3 maanden plofte ze zowat uit haar velletje...met erwtjes! Ongelovelijk. Zo bijzonder. Het is echt een uniek moment met zn 2en. Hoe zwaar ook aan het begin (dat is het ook als het makkelijk gaat) het was het voor mij allemaal dubbel en dwars waard! Hoe langer ik voedde hoe makkelijker het was. Toen ik na 5,5 maand weer ging werken besefte ik wat mensen met flesvoeding moeten doorstaan. Wat een drama, dat flessen wassen zeg! Opwarmen, afmeten (krijgt ze wel genoeg?). Op mijn vrije dagen had ik totaal geen voedingszorgen. Ik hoefte nooit bang te zijn dat ze teveel kreeg. Ik heb borstvoeding overigens nooit expliciet gebruikt om te troosten. Dat hoefte eigenlijk nooit, alsof ze al genoeg 'getroost'was ofzo. Net als een speen, die behoefte had ze ook totaal niet. Scheelt enorm, hoef niks af te leren (ook duimen doet ze niet). Dus, ondanks de zware start heeft het me alleen maar voordelen opgelevert. Mijn zelfbeeld over mijn erwtjes is ook veranderd. Ik ben nu supertrots op ze!
bij de eerste was ik helemaal overtuigd ik zou bv gaan geven helaas mocht mijn zoontje heen bv hebben de eerste 48 uur ivm medicatie tijdens de bevalling voor hoge bloeddruk. ik moest gaan kolven en na 48 uur mocht hij dan bv hebben. het kolven was vreselijk ik lag op een kamer zonder kind want die lag in de couveuse. de deur stond open en ik lag aan de kolfmachine en iedereen kon me zo zien liggen (kon mn bed niet uit was helemaal gekneusd van binnen) en van het kolven kreeg ik vreselijke naweeen, nou ik was snel genezen ik ging stiekem de kolv eraf houden zodat de naweeen ophielde en als er dan iemand aan kwam zette ik hem er snel weer op. ik dacht wie hou ik nu voor de gek? dus heb dat ding aan de kant geduwd en ben ermee op gehouden ik dacht bekijk het maar!! ik heb geen moment spijt gehad, bij mn dochteer meteen de flesvoeding gedaan ik heb er niet eens over nagedacht om bv te gaan geven. en nu.... nu twijfel ik ben er nog steeds niet over uit
Ik vind het ook nog steeds een raar gevoel maar ik wil het wel gaan proberen. Maar ik ga geen peuter aan mijn borst hangen zoals sommige nog wel doen.. Ik zit te twijfelen om met 6 maand of met 12 maand te stoppen. Langer dan dat lijkt me ook geen meerwaarde hebben omdat ze dan ook ander voedsel kunnen eten. Mocht het nou echt niet lukken en vreselijk pijn doen.. we hebben al een pak kv ingeslagen en flesjes hebben we ook al. Ik wil nog wel gaan kijken voor een kolf.
Heel erg bedankt voor het delen van jullie ervaringen! Het helpt mij enorm om te lezen hoe anderen hier mee om zijn gegaan. Voor nu hou ik het bij een voorlichtingsbijeenkomst en de beslissing schuif ik voor me uit tot het moment echt daar is. Dat geeft voor nu veel rust.
Mij stond het idee ook altijd wat tegen, uiteindelijk toch ervoor gekozen om zelf te voeden (en dan ong 6 weken) toen die 6 weken aangebroken waren vond ik het zelfs zo erg om te stoppen dat ik nog tot 4 maand zelf gevoed heb...je kan het proberen, vind je het niks dan is een fles zo gemaakt. Ik was zo trots dat ik het zelf kon dat ik er snel lol in kreeg
Hoi ER14, Bij mijn eerste heb ik bewust voor flesvoeding gekozen. Het gevoel van bv geven stond me zo tegen. Dus niet eens geprobeerd. Het is een hele gezonde jongen die nooit ziek is. Toen ik de tweede keer zwanger was, had ik zoiets van, ik ga het gewoon proberen! Het idee dat ik het nooit ervaren zou hebben stond mij toen juist tegen. (wist toen nog niet dat we voor een 3e kindje zouden gaan) Ik heb er enorm van genoten, heb dan ook totaal geen problemen gehad met kloven, ontstekingen enz. Het was een heerlijk intiem moment. Ik hou van mijn beide kids net zoveel natuurlijk, maar heb het idee dat ik met m'n jongste een andere band heb, mss door borstvoeding, mss karaker. De oudste is echt een papa's kind en de jongste een mama's kind. Nu bij nr. 3 ga ik het weer proberen. Totdat ik weer ga werken, want ik heb geen zin in kolven op het werk enz. Dus 3 maanden en dan langzaam over op de fles. Lees dat je het wil proberen. Top! Maar volg je gevoel! Ik heb van beide keuzes geen spijt gehad!
Ik snap je twijfel. Ik zie er zelf ook een beetje tegenop om bv te geven, maar ik wil het in ieder geval proberen. Voor de zekerheid staat er een pot nutrilon in huis dus als ik het niks vind kan ik zo over op fv.
Bij mijn 1e (17 jaar gelden) heb ik te weinig steun gekregen toen het niet lukte en overgegaan op FV. Bij de 2e (vorig jaar) wilde ik BV gaan proberen.Maar door omstandigheden ( hij en ik beiden geopereerd, kolven) ben ik na 3 dagen gestopt met kolven en kreeg hij FV via de sonde. Het koste mij teveel, al dat geregel en de spanningen eromheen en de vraag was wanneer hij ooit zelfstandig zou kunnen gaan drinken. Uiteindelijk dronk ons ventje na 10 dagen al uit een flesje, dat was ver boven de verwachting . Spijt heb ik nooit gehad, ik denk dat ik mezelf ontzettend rot zou hebben gaan voelen als ik dat kolven zou hebben doorgezet en ik vond een blije krachtige moeder op dat moment belangrijker dan BV. Succes met je keuze en geniet nog lekker van je zwangerschap!
Hihi.. Zo dacht ik er ooit ook over, maar dat idee is met de tijd aardig veranderd.. Ik dacht tot 6 mnd te gaan PROBEREN te voeden, maar toen ik die 6 mnd eenmaal bereikt had, wilde ik nog doorgaan tot mijn kolfrecht op m'n werk zou eindigen (bij 9 mnd). Maarja... toen mijn zoon eenmaal 9 mnd was en de BV me eigenlijk helemaaaal geen moeite meer kostte (zeker omdat ik niet meer kolfde op het werk) besloot ik het jaar vol te gaan maken. Toen bleek dat mijn zoon met 14 mnd geopereerd zou moeten gaan worden. Ik wilde toen in elk geval nog doorzetten tot aan de operatie omdat je BV tot 2 uur voor de operatie mag geven, en je bij flesvoeding veel langer nuchter moet zijn. Leek me dus veel prettiger voor hem. En toen... tja.. wanneer stop je dan, als het je eigenlijk helemaal geen moeite meer kost en er alleen nog maar de voordelen van hebt (kind lekker snel in slaap en het perfecte middel tegen ziek en zeer). Uiteindelijk had ik dus ook een peuter aan de borst! Noooooit van tevoren gedacht! Ik vond het altijd maar raar, en het leek me ook een vervelend gevoel.. Nu is borstvoeding zelfs mijn beroep geworden, en ben ik lactatiekundige... het kan raar lopen Vanuit mijn werk weet ik dat je gevoel ten opzichte van borstvoeding in de loop van de zwangerschap nog aardig kan veranderen. Je zal niet de eerste moeder zijn die tot aan de bevalling overtuigd is dat ze de fles wil geven, maar dan tóch besluit het wel een keer te willen proberen als je ziet dat de baby na de bevalling aanstalten maakt om naar je borst te kruipen. Wie weet wat er dan alsnog gebeurt met je gevoel omtrent borstvoeding. De keus hoef je nu in elk geval nog niet te maken! Go with the flow.. Wacht gewoon maar af hoe je er na de bevalling over denkt. Oh enne.. als je er na de bevalling voor kiest om de fles te geven, maar je zou daar na een paar dagen toch spijt van krijgen... dan is het ècht nog niet te laat!! Het kan zijn dat alles dan wat minder vlot op gang komt, maar het is niet onmogelijk om borstvoeding te geven nadat je gestart bent met de fles!
Bij mij was het achteraf gezien wel abnormaal, gaf dus met 13 maanden nog 10x borstvoeding op een dag... En qua gewicht ging hij van het 0-lijntje naar het -2lijntje. Dus soms is het echt niet voedzaam, helaas. Maar vond het wel een ontzettend mooi iets.
Ik was ook heel erg tegen.. Bij mijn oudste na 3 weken gestopt omdat het zo'n pijn deed.. Mijn vriend wou graag dat ik het probeerde, dus heb beloofd het te proberen. Stuwing krijg je toch, dus proberen kan geen kwaad. Vorige week bevallen en dus aan de borstvoeding.. Ik snap werkelijk niet waar ik me druk om heb gemaakt! Vanaf het eerste moment gaat het goed, een natuurtalentje... Echt heerlijk gewoon!! Ik blijf het geen maanden doen, maar de komende weken nog wel en ga er lekker van genieten.... Ik zou zeggen: probeer het.. Vind je het niets, dan stop je.. Maar als je kindje geboren is en je denkt nog steeds: nee.. Dan moet je het ook niet proberen. Zonder borstvoeding word je kindje ook wel groot hoor, zou me er niet schuldig om voelen. Gewoon doen wat je gevoel zegt.. Komt vast goed! Succes en fijne zwangerschap!