2 weken geleden gingen we vol goede moed voor een echo naar de vk. Helaas kregen we te horen dat t vruchtje te klein was... Een rollercoaster van emoties! In totaal 4 echo's gehad afgelopen 2 weken.... Eindconclusie, morgen 10 weken zwanger, maar een vruchtje van 7 weken... De afgelopen 2 weken geen bloedverlies oid. De miskraam komt (nog) niet zelf op gang. Na alle voors- en tegens hebben afgewogen en besproken te hebben met de vk en gyn, hebben we morgen de curettage. T zijn verdrietige dagen, t komt wel weer goed, maar voor nu voelt dat nog niet zo. Morgen de laatste stap en dan kunnen we beginnen met de verwerking en het een plaatsje geven. Mensen hier met soortgelijke ervaringen?
Hè meis jeetje wat naar . Ik heb het zelfde gehad bij de eerste mk. Gingen vol goede moed naar het ziekenhuis voor de eerste echo bleek vruchtje te klein. Uiteindelijk een week later was het niet gegroeid en geen hartje. Afwachten wilden ik niet omdat ik me echt zwanger voelede en dat natuurlijk niet fijn was. Eerst pillen gehad maar dit werkte onvoldoende met heel veel pijn zelfs in ziekenhuis gelegen met 'weeen' aan de morfine. Uiteindelijk gecuretteerd en wat viel dat mee zeg!! Je gaat slapen en de na pijn is ook niet heel erg normaal gesproken ( ik had pech want had dus ook een blaasontsteking waardoor bloed niet goed weg ging heel verhaal apart) Meisje naast me in het ziekenhuis kon ik toevallig ook curretate gehad en die liep na 2 dagen fluitend rond (lichamelijk) Heel veel sterkte morgen en de rest van de tijd om het te verwerken neem er ook echt even de tijd voor Knuff
Dank je wel voor je reactie. Ik vind t best eng en spannend... Hoop ook dat het mee valt. Ik lees in je handttekening dat je onderzoek hebt gehad ivm miskraam. Was alles goed?
Jeetje wat naar. Ik heb hier weinig woorden voor. Probeer steun te vinden bij elkaar en dit een mooi plaatsje in jullie hart te geven. Veel sterkte alvast.
Sterkte meid! De ingreep etc valt reuze mee, het verwerken is een ander verhaal. (Natuurlijk is ieder lichaam anders) Neem iemand mee die er voor je is en ga niet te snel. Ik heb heel weinig bloedverlies gehad maar wel pijn in de rug (houding met de ingreep op de tafel) en natuurlijk vanonder.
Heej meid, Heek veel sterkte! Heb ook een curretage gehad en zoals hierboven viel het mij opzich ook mee maar emotioneel is het een ander verhaal. Sterkte morgen meid!
He meis hoe is het met je ?? We hebben er voor gekozen geen onderzoek te laten doen. De fertiliteit arts waar ik loop heeft het een en ander uitgelegd daarbij doen ze pas onderzoek als je twee of meer miskramen heb gehad waar het het al veder gegroeid was als een vrachtzak. De eerste mk was een vruchtbare zonder vruchtje wat niet veder is gegroeid en de tweede mk was wel een vruchtje zeg maar. Daarbij komt er meestal niks uit en is het 'pech'. Ik ben nog jong 21 jaar dus waarschijnlijk was het dus die pech. Na de curretage hebben we wel het weefsel laten onderzoeken hier kwam niks uit. Vandaag ongesteld geworden na de eerste mk jeaaaah!! We kunnen weer veder... Jij heel veel sterkte rust maar lekker uit. Knuff
Heet MiniM, Hier een week geleden een curettage gehad. De ingreep op zich viel inderdaad erg mee. Alleen de nasleep valt me vies tegen. Eerst een week thuis en vandaag weer aan het werk. Emotioneel vind ik het juist niet zwaar, maar dat is meer hoe wij in het leven staan. Maar een volledige dag werken trek in lichamelijk echt nog niet. Dus belde de gyn vandaag even, er staat dus ook gewoon zes weken aan lichamelijk herstel voor! Dat hadden ze mij niet verteld.
De curretage was gister en is me uiteindelijk mee gevallen. Ook heb ik niet echt veel bloedverlies of pijn gelukkig. Ik ben wel moe maar neem mn rust. Maar 6 weken herstel? Dat heb ik ook nog nooit gehood.... Pfff.... Hoop wel wat eerder weer de oude te zijn hoor.
Nou, idd. Daar schrok ik ook van hoor. Hier maar enkele uren bloedverlies gehad. Toen ik diezelfde avond op bed ging was het al helemaal over.