Ik zou hier nog delen hoe mijn 'natuurlijke keizersnede' (gentle section) is verlopen. Op dinsdag 5 november hebben manlief en ikzelf ons gemeld op de kraamafdeling van het Amsterdamse ziekenhuis na een zwangerschap van precies 38 weken. De zwangerschap is probleemloos verlopen maar bij 30 weken kregen we met zekerheid te horen dat ons zoontje met een keizersnee ter wereld zou komen ivm placenta previa totalis. De moederkoek blokkeert de uitgang en in vroegere tijden zou dit per definitie het overlijden van het kind betekend hebben en mogelijk ook dat van de moeder. Gelukkig zijn die tijden voorbij maar oh wat balen we van dit gegeven. Na twee goeie, makkelijk natuurlijke bevallingen nu dus dit circus... Op het moment dat we 'keizersnee' horen, weet ik gelijk dat ik wil gaan voor de 'natuurlijke keizersnee'. Gelukkig kan dit in de stad waar ik (dichtbij) woon. De weken naar 5 november toe zijn spannend. De voorspelde bloedingen blijven uit.. gelukkig. Elke dag neemt de kans op de gentle sectio toe... hopen, hopen, hopen. En dan is het de avond van 4 november. We hebben de intake achter ons en worden de volgende dag verwacht. Bloed! Hè nee hè! Niet alsnog.. maar gelukkig, het valt mee. Waarschijnlijk is het de slijmprop 5 november 7:00. Ik word naar mijn bed gebracht en krijg een operatiejasje, een infuus (ondanks zwaar oedeem prikken ze het snel en pijnloos aan), twee paracetamol en nog even bloedprikken. We zijn beide wat gespannen dus de flauwe grappen zijn niet van de lucht. We krijgen een 'vaste' verpeegkundige, zij is de hele operatie en daarna bij ons. Fijn! Om 7:45 gaan we richting OK. In de voorruimte krijg ik een mutsje op, manlief zo'n maanpak en een muts (charming!) en wordt de check gedaan. Rond 8 uur gaan we de OK in. Ik word overgeheveld naar de operatietafel, moet daarop met benen aan weerzijde zitten en dan kan de ruggeprik erin. Jammer, dat gaat niet gelijk goed. Tot drie keer toe doet het pijn. Echt een nare pijn. Gelukkig gaat het de vierde keer wel goed. Als snel worden mijn benen warm en mag ik gaan liggen. Het bed wordt schuin gezet (voelt even heel eng) en het katheter wordt in gebracht. Ze kunnen beginnen. Ik voel niets, ja toch wel.. angst. Ik vind het eng. Eng met die lichten (al zijn deze gedimd), het OK team met hun pakken en mondkapjes, de doek voor mijn neus. En dan overvalt de misselijkheid me. Jeetje, wat een rot gevoel. Ik krijg er medicijnen voor en die helpen super snel. Gelukkig. En dan is het al zover. De gyn kijkt over de doek en vertelt ons dat ze een mooie placenta in beeld heeft, met grote mooie bloedvaten. Ze waarschuwt ons dat het mogelijk heel snel moet gaan. Een luikje in het doek gaat open en wij kunnen gaan mee kijken... En dan is hij daar opeens.. precies hetzelfde beeld als bij een natuurlijk bevalling.. het hoofdje! Zo bijzonder. We zijn beide zo bezig geweest met de operatie dat we ergens een beetje kwijt zijn geraakt dat er ook een prachtig kindje zou komen. Maar hij is er echt. De hele operatie is niet meer van belang. HIJ is er.. RIJK! Rijk wordt op mijn borst gelegd, aan de steriele kant. Dus nee, ik kan hem niet aanraken maar hij is wel heel dichtbij en hij huilt. Hij doet het harstikke goed. Even kan hij daar liggen dan moet de gyn snel verder en Rijk gaat naar de kinderarts. Papa kan mee. Gek maar vanaf dat moment is de hele operatie niet meer belangrijk. Het enige wat telt is de kleine man. Binnen een paar minuten komt papa aanlopen met Rijk, ingepakt dat wel. Hij wordt bij mij op de borst gelegd. Heerlijk maar ook een beetje een gedoe. Er liggen ook warmhouddekens en luchtbuizen. Aanleggen wordt ook nog geprobeerd maar dat is een brug te ver. Geeft niet. Vrij snel is de gyn klaar (ik verlies veel bloed maar net niet teveel). Naar verkoever en daarna snel door naar de eigen kamer. Het is allemaal goed. De vaste verpleegkundige heeft heel veel foto's gemaakt (super werkelijk) en blijft bij ons tot we gesettled zijn in de eigen kamer en in het eigen bed. We worden door iedereen gefeliciteerd en krijgen beschuit met muisjes, champagne en appelsap! Het geboren zien worden van onze zoon, het op de borst krijgen (hoewel aan de steriele kant) en na de check (apgar 9-10-10) weer op de borst maakt het allemaal toch een mooie ervaring. Nergens heb ik het idee gekregen dat mijn kind uit me gesneden is.. het voelt aan als een geboorte al ben ik niet bevallen. En nu is hij er en ben ik goed aan het herstellen. Natuurlijk valt het tegen vergeleken met een (vlotte) natuurlijke bevalling maar de band met mijn kind, de borstvoeding etc hebben er allemaal niet onder geleden! Gelukkig!
Nog gefeliciteerd en wat een prachtig verhaal. Zo hoort iedere sectio te zijn.. (uitzonderingen daar gelaten). Toen ik me sectio kreeg was ik daar niet op voorbereid (ik dacht wel even normaal te bevallen het woord sectio was nooit in me opgekomen) en was ik al blij dat hij er uiteindelijk uit was. Weken erna kwam ik er pas achter van een natuurlijke manier. Een volgende wordt zo goed als zeker weer een sectio en dan ga ik toch echt op zoek naar een ZH waar ze dit ook doen..
Fijn dat je jouw ervaring deel Cygnet. Ik hoop dat er steeds meer aandacht komt voor deze vorm van keizersnee, net zo lang tot dit (waar dat kan) de standaard is!
mooi om te lezen. wij krijgen binnen nu en 2 weken ook een geplande kz. ook op deze manier. hoop dat het bij ons precies zo gaat.
Wat fijn dat jullie er zo blij mee zijn En van harte gefeliciteerd! Maar dat er wordt geopperd dat dit overal de standaard zou moeten zijn ben ik het niet eens. Ik moet er niet aan denken om op zo'n manier een keizersnede te krijgen, ik zou het echt niet hoeven zien.. Juist fijn dat er een keuze is.
Gefeliciteerd meid!! En wat mooi dat je dit deelt! Ik krijg 27 november ook een natuurlijke keizersnede en jouw verhaal zorgt ervoor dat ik er helemaal zin in krijg! Geniet ervan en neem alle rust die je nodig hebt!
@Hysterisch: Het gaat inderdaad niet om het zien, maar het gaat er om dat de baby (als dat kan) wat rustiger uit de buik wordt gehaald en zo snel mogelijk bij de moeder wordt gelegd en daar dan ook lekker mag blijven. Bij een 'gewone' keizersnee wordt de baby, ook als dat medisch niet noodzakelijk is, gelijk weggehaald en die zie je dan een uur (of meer) later pas weer.
Mooi verhaal en gefeliciteerd met je zoon! Helaas wordt het bij ons in de buurt nog niet gedaan, want als ik een kzsnede zou moeten ondergaan wil ik m ook graag op deze manier.
Veel geluk! Laat veel foto's maken... ik dacht dat ik dat niet wilde maar ben zo blij met de foto's! We mochten ook nog muziek mee nemen maar dat hebben we niet gedaan. Misschien was het toch wel handig geweest zodat ik ook een beetje afgeleid werd voordat de ingreep werkelijk begon. @Hysterisch... bedenk trouwens wel dat je niets meer ziet dan bij een vaginale bevalling. Je ziet alleen het hoofdje van je kindje tevoorschijn komen. Je buik blokkeert verder al het zicht.
Oh haha, ik geloof dat ik het in mijn hoofd lekker goor heb gemaakt Ik snap inderdaad dat het voor het gelijk bij je hebben van de baby wel heel fijn is, dat zou ik op zich ook wel willen dan denk ik. Maar ik dacht dat je ook van alles en nog wat zag gebeuren daar in die buik en dat leek me niet heel fijn om te zien.. Maar dat valt allemaal wel mee dus
Mooi verhaal Cygnet, ik hield het niet droog Gelukkig kan ik gewoon bevallen, maar hier in het ziekenhuis doen ze sinds kort ook aan de gentle sectio. Heel goed dat het kan!
Het valt niet alleen mee maar het is heel mooi. En ik kan het weten.. heb de andere twee natuurlijk mogen krijgen. Ik kan het iedereen aanraden!
Dit is niet helemaal waar hoor. Bij mijn sectio zag ik Beau volgens mij binnen 10 minuten al. En op de verkoever heeft hij ook lekker bij mij gelegen. En daarna op de kamer weer. Kan me alleen niet herinneren hoeveel tijd daar tussen zat.
Wat een mooi verhaal Cygnet. En erg goed om dit te weten. Mocht ik een ks moeten (wat ik idd niet hoop na 2 goede vaginale bevallingen), hou ik dit zeer zeker in gedachten!
gefeliciteerd, geweldig dat dit tegenwoordig mogelijk is. Ik wil ook ooit nog eens op zo'n bevalling. Na de drama van de bevalling van mn zoon wil ik het niet eens meer op de natuurlijke weg proberen, ook aangezien ons gezin dan voor ons compleet is. Heb bij mn zoon een spoedkeizersnede gehad met algehele narcose. dus ik was er niet eens bij toen mn eigen kind geboren werd. Ergens maar goed ook aangezien hij geen hartslag had en 10 minuten lang gereanimeerd is. Dus zo'n geplande natuurlijke keizersnede klinkt voor mij als een 'droom' bevalling. Hopelijk mag het ooit nog eens zo wezen.. Geniet er van.
Wat mooi om jullie ervaring te lezen. Isis is op dezelfde dag geboren als Rijk, ook met een natuurlijke keizersnede. Ook wij kijken er met een heel positief gevoel naar terug. Bij ons gingen er trouwens wel een aantal dingen wat anders. Zo werd Isis bijvoorbeeld pas op de uitslaapkamer nagekeken door een kinderarts, gewoon bij mij op bed zodat ik ook alles kon zien, daarvoor heeft ze de hele tijd bij mij op de borst gelegen. Ik kreeg de katheter voor de ruggenprik, die had ik liever ook daarna gekregen. Al viel het mij erg mee. Bij mij ging het infuus prikken een aantal keer verkeerd dus dat vond ik vervelender. Ik dacht ook dat ik het niet wilde zien als ze uit mij gehaald werd maar dat was echt prachtig om te zien! Ik zou ook iedereen aanraden om te kijken mochten ze in dezelfde situatie zitten.
Gefeliciteerd met de geboorte van jullie kleine uk! Ik hoop echt dat onze uk tot donderdag blijft zitten, dan krijg ik mijn vierde en laatste keizersnede. Ik zou het zo mooi vinden als ik deze keer een natuurlijke keizersnede mag meemaken. In het ziekenhuis waar ik naar toe ga krijg je alleen een 'gentle sectio' als het geen spoed is, dus duimen maar.