Even van me afschrijven hoor. Ik ben zwanger van ons derde wondertje maar om de een of andere reden ben ik ontzettend bang dat het niet goed is. Het afgelopen jaar een aantal vervelende en erg verdrietige zwangerschappen gezien en meegekregen. Vorige week weer een vriendin van vroeger waarbij het kindje bij 15 weken ineens niet meer leefde. Het maakt me zo angstig en soms denk ik ineens 'ik ben ook een keer aan de beurt' Gelukkig voel ik me doorgaans niet zo en heb ik er alle vertrouwen in maar dan ineens slaat de onzekerheid weer in alle hevigheid toe. Morgen heb ik mijn eerste echo maar op dit moment kan ik wel janken. Ik ben zo ontzettend bang dat het niet goed is. Ik schaam me er gewoon een beetje voor want ik heb gelukkig! nog nooit een mk of ma gehad en ook nu geen gekke dingen, behalve die angst. Dan lees ik weer ergens dat sommige meiden dit van te voren al aanvoelden dat het niet goed zat en begin ik bij mezelf ook weer te twijfelen... Is dit angst of voorgevoel... Gelukkig heb ik de echo om 10.30 uur al dus niet de hele dag in spanning zitten maar jeetje, dit is niet leuk
Ik begrijp je gevoel,dat had ik hier ook,en nog een beetje om eerlijk te zijn.ik ben nu 16+3 weken zwanger alles gaat tot nu toe zoals het hoort.suc6 bij de echo morgen!
Zo herkenbaar... Ik heb het nu nog... Gisteren bericht.gehad dat de babykamer binnen is en ik durfde geen afspraak te maken ineens sloeg de paniek toe!!!stel dat....ik kreeg als tip niet teveel verhalen te lezen! Succes met de echo en probeer te.geloven in je lichaam
succes morgen meid! Onthoud; de kans dat het goed is is groter dan de kans dat t fout zit. ik ben deze zw.schap in het begin ook doodsbang geweest, omdat de vorige in december een miskraam werd, maar kijk m'n banner ik duim voor je morgen in ieder geval!
Deze gevoelens herken ik helaas ook, ik was in het begin zo bang en nu nog steeds wel. Al zakt het wat af nu. Ik was totaal bezig met angst en daar heb ik zoveel spijt van. Eerlijk gezegd weet ik ook niet wat je eraan kan doen meid, ik ben van nature namelijk al een zorgelijk persoon en dat is erger geworden nu. Ik wens je iniedergeval veel plezier straks tijdens je eerste echo! Hopelijk zien jullie het hartje al kloppen maar raak niet meteen in paniek als dat nog niet zo is, 6 weken is nog vroeg.
Denk dat elke zwangere vrouw dat wel heeft hoor meis...t is gewoon een heel spannend iets, zwanger zijn. Er kan altijd iets mis gaan, negn maanden lang incl bevalling. Ik heb mijn vorige zwangerschap van mijn zoontje laten leiden door mijn angsten en geen sec kunnen genieten. Heb voor mijn zoontje 5 missed abortions gehad. En uiteraard ben ik op van de zenuwen voor de eerste echo...je hebt na 3 miskramen of meer 35% kans op nog een miskraam. Goed dan heb je nog meer kans dat het goed gaat natuurlijk, maar he blijft zooooooooo eng! Ik probeer dat idee van me af te zetten. Ik ben NU zwanger en heb besloten om in het NU te leven. Wat kan gebeuren.....kan ook niet gebeuren Ben benieuwd naar je mooie echo!!
Heel herkenbaar. Ik heb het bij al mijn zwangerschappen gehad en toen ik het niet had kreeg ik een miskraam. Ik ben net bevallen van nummer 3en heb met moeite kunnen genieten. Ik heb geen goude tip voor je maar wat mij heel erg hielp was een angelsound. Ik gebruikte hem vanaf 11weken.
Ik herken het heel erg. Ik ben elke zwangerschap onzeker geweest, maar zo erg als nu is het nog nooit geweest. Ik herken wat je zegt met 'waarom zou ik wel het geluk hebben dat alles goed gaat, en dat zelfs 3x!' Het is hier nu wel stukken minder dan de eerste maanden (ben nu bijna 17 weken), maar nu de 20 weken echo in zicht komt, word ik weer steeds onzekerder. Je hebt je echo als het goed is gehad nu denk ik..? Hoe was het?
Ik snap precies wat je bedoelt, ik heb toevallig net een topic geopend 'geen miskramen' om te kijken of het ook bestaat dat je ook zwanger kunt zijn zonder geconfronteerd te worden met een miskraam. Bij mij slaan de zenuwen vaak ook toe, vooral in de tijd tussen twee echo's. Toch probeer ik vaak te denken dat alles wel goed zal zijn en dan zolang ik geen rare lichamelijke klachten heb, ik er maar gewoon van moet genieten. Het maak het wel extra moeilijk als er nare dingen gebeuren in je omgeving. Een goede kennis van me is haar kindje verloren met 35 weken, de placenta had los gelaten, kans van 1 op 500. Op dat soort moment grijpt de angst me naar de keel. Ik wens je heel veel succes en vooral plezier bij de echo! En er zal vast niets zijn!
Hoe is je echo geweest? Hopelijk hebben ze je gerust kunnen stellen. Ik herken je verhaal, ik was mn voor de eerste 2 echo's zo nerveus dat het niet leuk meer was. Terwijl ik nu al 3 goede echo's heb gehad, waarvan 1 nekplooimeting waarin alles wat ze zagen goed was. Ik zat ook steeds te peilen "heb ik nu een slecht voorgevoel of niet", en toen ik dat niet had geloofde ik mezelf niet eens. Haha voor de 2e echo had de vk een heel lieve stagiaire die meekeek, maar ik heb haar vriendelijk verzocht pas te komen opdagen als de echo goed was (schaam schaam, daar zat het arme kind in de wachtkamer). Gelukkig kon mijn vriend haar vrijwel meteen weer terughalen. En na de echo's ben ik steeds blij en opgelucht, en een week later weer twijfels. Ben dus niet de enige lees ik
Sorry voor mijn late reactie Echo was goed, mét kloppend hartje Poeh wat viel er een last van me af! Gelukkig was de gyn ook heel lief en stelde ze me echt gerust. Nu over 2,5 week weer een echo maar ik weet nu al dat ik tegen die tijd weer ontzettend in de zenuwen ga zitten of het hartje nog steeds klopt Wel heel fijn om te lezen dat het herkenbaar is. Indiechick: heb jou topic even bekeken maar het klopt inderdaad wat je zegt. In mijn beleving heb je onderhand stinkend geluk als je geen miskraam krijgt in de tijd dat je kindjes krijgt.
Hey Sterre, wat fijn dat de echo goed was. Een hele opluchting, lijkt me. En ja, dat is inderdaad ook hoe ik het voel, dat je onwijs geluk moet hebben tegenwoordig, terwijl het eigenlijk heel normaal is als een zwangerschap goed verloopt.