ja is herkenbaar. Maar hartstikke fijn dat het nu zo goed gaat!! En groot gelijk hoor. F*k hun inderdaad.
Zo, het is al weer een een tijdje stil hier. Hoe gaat het met iedereen? Ik liep aan het begin van het schooljaar helemaal bij, vol goede voornemens om zo bezig te blijven. Maar... Zoals elk schooljaar is het alweer flink aan het afbrokkelen. De eerste weken had ik één dag per week geen klas en dat helpt toch wel goed om die voornemens vol te houden. Nu heb ik constant het gevoel dat ik achter de feiten aanhobbel, terwijl ik toch elke dag pas ergens tussen half zes en zes de schooldeur dichttrek en dan meestal nog werk mee naar huis mee. Gelukkig hoef ik nog maar twee weken en dan begint mijn verlof. Nog even volhouden dus. (Daarna zal ik het ook wel weer druk krijgen, vrees ik. ) Het poetsschema heeft vorige week een op zijn kont gelegen. (extra werkdag). Maar deze week is mijn moeder even komen helpen. En ik had zelf ook al een flinke inhaalslag gemaakt. Dus het ziet er toch wel weer netjes uit allemaal en dat motiveert wel weer. Ik heb al wel ideeën hoe ik het schema beter kan maken, maar daar wacht ik even mee tot ik na de bevalling weer op de been ben.
grappig een add moeders topic. ik ben er ook een met 2 kinderen en heb sinds vorig jaar het stempeltje add. Ik vind mezelf best grappig en gezellig met mijn add, maar wat vermoeiend. Zeker met 2 kids.
Ik heb ook ADD en ongepland zwanger van mijn eerste kindje, ben gestopt met Ritalin merk wel dat ik veel chaotischer ben zonder Ritalin en ben nog maar pril zwanger waarschijnlijk nu 6,5 week. Hoe redde jullie het zonder medicijnen?
ik had voor mijn zwangerschappen geen ritalin. Toen wist ik ook nog niet dat ik add had. Wees lief voor jezelf, lach om de chaos, hou je agenda goed bij, schrijf meer notities, laat maar effe gaan. Het erste wat ik aan de adhd vindt, is stemmingswisselingen, maar daar had ik volgens mij minder last van toen. Het helpt als je jezelf kent.
Ik heb eindelijk nesteldrang, joehoe! Nu ik met verlof ben, heb ik het poetsschema al wat ambitieuzer gemaakt dan toen ik nog werkte. En dan nog slaag ik er af en toe in om méér te doen dan er op m'n lijstje staat! (Nu merk ik ook wel dat he huis sneller vies wordt nu zoonlief en ik meer thuis zijn. Dus er moet ook wel meer gepoetst worden.) Het verlof geeft me veel rust. Voor mijn verlof zat ik er toch mee dat ik moeite begon te krijgen het werken vol te houden, zoon was ziek, kamers nog niet klaar, opa lag op sterven, baby lag nog in stuit. Het was echt even te veel. Opa is inmiddels overleden. Heel verdrietig, maar ook ee opluchting. Hij was al behoorlijk aan het dementeren en dat was nu juist waar hij zelf altijd zo bang voor was. En de 'timing' was nu ook dusdanig dat ik naar de uitvarat kon, dat was over een paar weken misschien moeilijker geweest. De kamers zijn af, zoon is weer opgeknapt, geen werk meer, baby lag goed (nu weer even twijfel, maandag weer echo.) Mijn hoofd is dus wat minder vol. En dat is maar goed ook, want ik ben nu echt aan het aftellen voor de bevalling! Nu is afwachten ook niet echt is waar adhd-ers goed in zijn... Maar ik probeer me er maar bij neer te leggen. Zijn er hier trouwens ook thuisblijfmama's met ADHD? Wat doe je in vredesmaam de hele dag??? Ik vind de combinatie werk en thuis soms pittig, omdat ik het niet meer overzie. Maar om eerlijk te zijn... Ik blijf nu 7 maanden (!!!) thuis en ik weet echt niet goed hoe ik m'n dagen door moet komen. Ik probeer nu elke dag wel een 'uitje' te hebben. Maar straks is dat met een peuter en jonge baby toch wat lastiger. Bvendien vroeg mijn zoon vanochtend al of we een keer gewoon thuis bleven. Ik moet het dus ook weer miet overdrijven. Maar ik vind een hele dag thuis zitten echt niks. (Tenminste: soms wel lekker, maar eerlijk gezegd al minder als ik het grootste deel van de dag bezig ben een peuter te entertainen.)
Doordat ik gestopt ben met mijn Ritalin merk ik echt dat ik gaotischer ben en van alles vergeet probeer nu ook veel dingen op te schrijven hopelijk gaat dat helpen. Op mijn werk heb ik moeite om mijn consentratie bij het werk te houden ook doordat ik veel moe ben.
Lijkt me inderdaad lastig, als je gewend bent om ritalin (of ander medicijn) te slikken om het dan ineens zonder te moeten doen. Zeker omdat tijdens de zwangerschap de concentratie toch al minder is. Dan is het dubbelop.
Gisteren is het dus bij mij wat geknapt, ik slaap heel slecht in de nacht aangezien ik tig keer na de toilet moet en lig elke avond rond 19:00/20:00 in bed en sta om 6:30 op. Ben dan nog steeds doodop en begin van de middag trek ik het niet meer op mijn werk. Daarbij komt dat ik gestopt ben met die Ritalin en ik erg chaotisch ben en te veel wil doen. Ben toen met de hoofd van de afdeling wezen praten aangezien mijn leidinggevende vrijdags nooit werkt. Die zei dat ik gistermiddag lekker na huis mocht gaan en maandag met mijn leidinggevende moest praten om eventueel elke vrijdag middag vrij te zijn ze zei je hebt dat zo te zien nodig zat ruim 45 minuten met haar te praten en begreep me goed gelukkig.
De eerste weken van de zwangerschap kunnen zo afschuwelijk vermoeiend zijn. Ik deed voor mijn gevoel niks anders dan slapen - eten - werken - slapen - eten - slapen. En dan nog voelde ik me constant uitgeput!
In een ander topic werden tips gevraagd om het huishouden wat meer structuur te geven. Ik heb al eens eerder m'n poetsschema genoemd. Inmiddels heb ik een verbeterde versie Op verzoek van een paar dames in het andere topic, heb ik hem gedeeld. Misschien voor m'n mede-ad(h)d-ers ook wel iets. Linkje: http://we.tl/MZRRwLsPFG Hij blijft maar een week online staan, dus als je hem wil zien om inspiratie op te doen dat zit er een deadline aan.