Ik zou graag wat meningen horen. Onze dochter is 2,5 week oud en is snel onrustig en heeft krsmpjes. Ze krijgt bv en dat gaat gelukkig goed. Het probleem zit m vooral in het slapen. Ze wil niet in haar bed/box/ wandelwagen maar valt alleen bij ons in slaap. Eerst deed ze het af en toe wel naar die momenten worden steeds minder. Ze is eerst stil als ze haar neerlegt en begint dan na 5 min beetje te draaien/piepen en dat gaat ovrr in hard huilen. Zodra je haar oppakt is ze stil. Leg ik haar neer begint het weer van voor af aan. Dit kan ik zo 4x herhalen maar het lukt niet. Haar matras ligt al iets hoger omdat ij het idee had dat ze last van de voeding had omdat ik haar constant zag slikken. Ook ligt ze vanaf de eerste dagen al ingebakerd op advies van kz en vk. In de draagdoek slaapt ze vaak uiteindelijk wel of bij ons op de buik, maar het is zo lastig omdat we ook een peuter rond hebben lopen. Ik krijg ook zoveel tegenstrijdige adviezen van ' laten huilen, ze moet eraan wennen tot ' eraan toegeven en bij je nemen'. Graag hoor ij jullie idee hierover, of ervaring of tips om het haalbaar te maken icm een peuter want ik ben ech gesloopt
Ik denk dat het je meer energie kost om iedere keer opnieuw te proberen haar in bedje te laten slapen. Wanneer ze lekker slaapt in de doek dan zou ik dat fijn doen. Heb je ook je handen vrij voor je peuter. En anders weg leggen in de wagen lekker in de kamer? Het is heel gewoon dat zo'n mini niet te ver bij je vandaan wil zijn. Gewoon lekker mee gaan met je kleintje en bij je houden.
Ik ken het probleem! Erg lastig!! Het enige advies wat ik je kan geven. Doe zelf waar je je goed bij voelt! Iedereen geeft je 'goed bedoelde' adviezen, maar je moet het tenslotte zelf doen!!
Mijn dochter wilde eerst ook niet in haar bed slapen. (in wandelwagen snachts dan weer wel). Ik heb haar ook regelmatig bij me op de buik overdag of snachts in bed erbij. Ook omdat ik zelf moe was en als ze zo wel sliep, dan maar zo. Je hebt beide je rust nodig en het komt wel goed. Ik ben met 4/5 weken haar smiddags in bed gaan leggen. Ene keer wilde ze totaal niet, andere keer wel, in het begin bleef in dan op haar kamer. Ging ik daar was opvouwen. Dan was het goed. Bij 5,5 week haar snachts in bed gelegd en ging eigenlijk meteen goed. Nu is ze 7 weken en heeft toch overdag nog veel momenten dat ze bij me wil liggen en niet ergens anders. Ik zeg gewoon aan toe geven, ze heeft al die tijd, 9 maanden, in je buik gezeten. Waarom moet ze nu opeens alleen liggen.
Bij ons was het hetzelfde. De eerste drie weken heeft mijn dochter steeds bij ons geslapen, inmiddels slaapt ze in haar eigen wiegje. Geef het wat tijd en volg je gevoel!
Lastig he, al die adviezen. Ik zou gewoon doen wat goed voelt. Wat bij ons goed hielp was inderdaad boven een beetje blijven rommelen, was opvouwen, stofzuigen etc, als hij dan sliep kon ik weg. Maar goed, als je er al eentje hebt rondlopen is dat misschien lastiger. Misschien kan je met de peuter boven gaan kleuren of spelletje doen als je haar te slapen legt? Bij mij was het soms na 5 minuutjes al gedaan en sliep ie als een roosje. En hoe meer herrie hoe beter. Wasmachine was ook geweldig, heb wat wasjes gedraaid in het begin . savonds wilde het bij ons helemaal niet dus sliep ie bij een van ons op de arm terwijl we tv keken of visite hadden . Op een gegeven moment ging het wel over. Hij slaapt nu heerlijk in zijn eigen bedje en heb ook echt het idee dat hij zich veilig voelt (nu 14 maanden). Tuurlijk gaat het niet altijd perfect, maar het ligt in ieder geval niet aan zijn bed, maar andere "verschrikkelijke" situaties, zoals speen kwijt, tut kwijt... Heb je al gerommeld aan de slaaphouding? Misschien liever op de zij of buik?
Je zegt dat je haar vaak hoort slikken, heb je je al eens ingelezen over (evt verborgen) reflux. Dan wil een kindje vaak niet liggen ivm pijn. Soms is het door simpele, kleine wijzigingen al te verminderen. Ik ben tegen laten huilen, onderzoeken verklaren doorgaans dat het niet goed is met verstrijkende gevolgen. Methodes van het laten huilen zelf zeggen dat het vanaf 4 maanden onderzocht en bedoelt is. Zou je zelf toch richting laten huilen willen gaan, zorg dan dat je zeker weet dat het geen medische oorzaak heeft.
Ik heb geen tips maar wel een opmerking: ts, je schrijft dat je baby niet "wil" liggen in eigen bed maar op deze leeftijd (en zeker een piepjonge baby!) heeft nog echt geen flauw benul van iets wel of niet willen. Als je daaraan gewend raakt dit te zeggen krijg je ook echt het idee dat ze het niet wil en raak je dus gefrustreerd (?) Dit terwijl ze er dus echt niets aan kan doen.
een baby heeft 9 maanden lang de warmte van de mama gevoeld in de buik, haar hartslag gehoord etc. alles was vertrouwd. ineens wordt je geboren en dan is alles anders. De enige houvast en het enige vertrouwde wat ze hebben ben jij!! (en de papa uiteraard). Het is echt volkomen logisch dat baby'tjes van deze leeftijd vele malen beter slapen dicht bij één van hun ouders.
Had ik ook hier. Als er niets medisch mis is, veel bij je nemen en af en toe proberen weg te leggen. Hier ging het vanzelf met de week beter. Succes!
Fem heeft tot 3 mnd bij mij gelegen. 17 uur per dag. Snachts vaak tussen ons in. bij papa huilde ze, maar soms wilde ik ook even douchen, dan huilde ze 15 minuten lang. Zo zielig. Ik denk dat je haar lekker bij je moet houden. Komt helemaal goed. En als je persé in bed wil, even voorverwarmen met een kruik. Das lekker warm, en er ligt een kuiltje in het matras, dat vind Fem nu nog erg fijn!
Bedankt voor alle reacties! Even kort een reactie op wat vragen. Heb wel het idee dat ze liever op haar buik/zij ligt. In de wieg probeer ik haar meestal op haar zij te leggen. Buik durf ik echt nog niet, ze is nog zo klein. Maar miss probeer ok dat over n paar weken wel. Reflux/verborgen reflux heb ik idd wel in mn hoofd gehad. De wijkvpk zei dat ze als dat zo is ze eroverheen moet groeien? Kan ik daar verder nog iets in doen? Kwebbel, goed gezegd, soms frustreert het me idd wel en je hebt gelijk, zij kan er niks aan doen en heeft nog niks te willen. Fijn om te lezen dat het bij de meeste beter gaat met de tijd. Dat geeft hoop. Ik zit met mn hoofd al bij hoe het straks moet als ik moet werken. Maar idd stap voor stap. Laten huilen is voor mij geen optie. Niet zolang ze zo overstuur is en zo klein. Bedankt voor de tips tot nu toe.
De meeste kindjes hebben een niet-gesloten maagklepje. Daar moeten ze idd overheen groeien. Maar als ze er echt last van heeft, toch ff naar de huisarts. Je kan ook hier even in andere topics nalezen hoe of wat, dan kan hij je niet met een "smoesje" of raar verhaal wegsturen.
Een baby moet idd over reflux heen groeien wat wil zeggen; naar mate een baby ouder word gaat het maagklepje beter functioneren en dus beter sluiten. Bij sommige kindjes gaat het vanaf 3/4 maanden beter, andere 6, of 9 of 12 maanden. (Heel soms zelfs langer) Dat is vooraf niet te voorspellen en tot die tijd blijft er maagzuur in de slokdarm staan/komen. (Doet pijn) Soms zijn de leefregels voldoende bij reflux en soms hebben kindjes medicatie nodig.
Bij ons hetzelfde. Ze wou niet altijd in haar wiegje slapen dus dan op den duur maar bij ons laten slapen, in het begin soms bij ons in wagenbak. Op den duur ging het weer goed in haar wiegje, toch steeds proberen. Ze is nu 10 week en als ze echt niet wil slapen ligt ze eerst even bij ons en als ze slaapt leg ik haar in haar bedje en dan is het ook goed. Maar doe wat jezelf het beste vind want dat voel je zelf het beste aan!
Oh ik kon me ook druk maken over 'als ik weer moest gaan werken', maar dat is nog zo ver weg. Dat komt echt wel goed, tegen die tijd loopt dat wel los. En anders, is er voor de meeste dingen een oplossing te vinden.
TS, Laat je kindje lekker bij jullie in slaap vallen, is nog zo klein. Ons meisje heeft dit ook weken/maanden lang gehad, vooral overdag. Ze heeft weken op mijn buik geslapen. Al die tijd zijn we er voor haar geweest en hebben haar niet laten huilen. Met 3 maanden ging ze op een vast tijdstip naar bed 's avonds. Dit ging hartstikke goed, zonder huilen of wat. Ook na de laaste voeding en nachtvoeding weer lekker in het wiegje op onze kamer. Na 5 maanden slaapt ze volledig op haar eigen kamertje. En sinds vorige week gaat ze overdag ook prima slapen. Ze huilt nooit als ze naar bed moet. Pakt haar tutje, speentje, kusje en slapen. Komt allemaal vanzelf, tenminste dat is mijn mening. Geef het wat tijd. Kindje heeft zolang bij mama gezeten en heeft geen idee wat er verwacht wordt. En dat het bedje een veilige omgeving is weten ze al helemaal niet. Succes.