Oké, ik ben nu alle schaamte voorbij Ik ga kapot van de bekkenpijn en die helse steken in m'n schaambot. Opstaan is een dagtaak, m'n been optillen een ramp, en alsof dat allemaal niet genoeg was heb ik nu een aambei. Eergister voelde ik dat er iets niet pluis was, ik voelde een bultje 'daar', maar sinds gister doet ie gewoon pijn en is ie iets groter geworden. Toevallig moest ik gisteren gelukkig naar de verloskundige, zij adviseerde me om Curanol zalf + tabletten te kopen. Maar MAN! Wat doet dàt ellendige ding pijn zeg! Na de verloskundige moest ik door naar de gynaecoloog en is er besloten om me maandag in te leiden. Ik schaamde met bij het inwendige onderzoek echt dood en zie er nu helemaal tegenop omdat m'n vriend dat ding 'daar' ook gaat zien en dan de pijn die het gaat doen bij het persen.... Ik las zelfs ergens dat ie kan barsten/bloeden en dat je je halve (endel)darm eruit kan persen. Ik zie er al heel erg tegenop om naar de wc te gaan. Kom ik hier ooit vanaf? Wordt ie groter na de bevalling, worden het er meer? Ik heb tot ongeveer 32 weken een heeeeeerlijke zwangerschap gehad. Had echt nergens last van. Nu heb ik heel veel striae, aambeien én bekkeninstabiliteit. Vertel me alsjeblieft dat elke zwangere hier last van heeft en dat het na de bevalling als sneeuw voor de zon verdwijnt
Als er Iemand is waarvoor je je niet zou hoeven te schamen is het je vriend. Volgens mij verschilt het per persoon hoe snel t weg is en of t erger wordt. Ik zou ff flink Curanol smeren en hopen dat t over een paar dagen minder is. En alleen naar de wc gaan als je echt moet, dus niet persen.
Niet een heel smakelijk verhaal, maar ik zal het toch maar even delen. Ik had drie dagen voor de bevalling gruwelijke verstopping, zo erg dat ik aan de laxeermiddelen moest. Ik was toen precies 40 weken. Drie dagen later werd Babymuis geboren na een vrij vlotte bevalling. De aambei die ik al had van de verstopping groeide uit tot het moederschip aller aambeien. Na de bevalling was dat het enige waar ik last van had eigenlijk. Heeft even geduurd maar nu heb ik er alleen last van als ik naar het toilet ga. Ik hield me maar vast aan de gedachte "het is nu toch al stuk, zo hoef ik er maar 1 x doorheen. Als het eerst geneest heb ik er twee keer last van". Kortom: Hou moed, het komt goed. Je moet er even doorheen maar als je je kindje ziet is het het allemaal waard.
Ik had er twee weken geleden ook een.. Aan de buitenkant en waarschijnlijk ook binnen want het heeft 1x gebloed. Man man wat deed dat pijn zeg, vooral de eerste 3 dagen. Zag er echt tegenop om naar de wc te gaan en lopen en zitten deed pijn. Heb zalf gehad van de drogist en binnen 5/6 dagen was die weg. Misschien zitten ze binnen nog hoor maar ik voel niks en bloed ook niet. Mijn vriend vond het overigens hilarisch. Heel wat grappen te horen gekregen over m'n aambei, die kreeg een heel eigen leven.
Haha ik vraag steeds voor de grap of ie hem wil zien. Hij zegt steeds "Bah viezerik!" Ik ben zooo bang dat ie groter wordt en open barst. Ik had geen idee dat een aambei zo'n pijn kon doen. Zal ie na de bevalling verdwijnen?
Ik had er ook last van voor mijn bevalling en na mijn bevalling waren ze flink groter geworden. Ik had verdovende zalf die de pijn verzachte en verder kreeg ik als tip van de verloskundige en de kraamverzorgster om er otrivin neusspray op te doen en daar worden ze echt heel snel een stuk kleiner van! Succes met de bevalling!
Ik heb er nu ook wel eens 1 hoor, tijdens de zwangerschap. Een paar dagen flink zalf, dan is het weg. Ik verwacht wel dat het dan flink erg wordt tijdens/na de bevalling, maar daarna trekken ze bijna altijd ook weer weg als je ze behandelt met zalf oid. En anders zijn er nog andere dingen aan te doen als ze echt lang blijven hangen.
Wil echt net een topic openen met de vraag hoe een aambei voelt, ik ga door de grond wanneer ik de grote boodschap doe en ook een tijd daarna brand alles nog, is dit kenmerkend voor een aambei?
Hmmm het kan wel, want ik heb begrepen dat je in- en uitwendige aambeien hebt. Die van mij zit aan de buitenkant. Het brandt in ieder geval wel. Die van mij was woensdag nog mini, nu iets groter. Heb het idee dat die dingen als kool groeien. Ik zie het echt somber in Iedereen met kind die ik sprak heeft er nòg last van. Zelfs m'n moeder heeft er nog steeds last van
Welke zalf gebruik je als ik vragen mag? Mijn verloskundige raadde me Curanol zalf + tabletten aan. Heb niet echt het idee dat het wat doet. Pfff ik heb de nieges over mezelf afgeroepen door steeds te roepen dat ik geen 1 zwangerschapskwaal had. Heb nu ineens bekkeninstabiliteit, een tijgerprintje op m'n hele buik èn die ellendige aambei
Ik heb er 1 keer 1 gehad: bij mijn eerste zwangerschap. Maar na de keizersnee is deze vrij snel genezen. Ben nu weer zwanger en probeer zo rustig mogelijk naar het toilet te gaan: niet persen dus
Het tijgerprintje worden overigens mooie zilveren lijntjes ... hihi... ik heb ook zo'n mooi souvenier....
Weet je wat zo gek is? Ik heb helemaal geen harde ontlasting gehad. Hij popte zomaar tevoorschijn. Ik denk dus dat het door dit dikkerdje in m'n buik komt. Maar was het bij jou helemaal weggegaan na je eerste zwangerschap?
staat veel meer druk op de onderkant en alles is daar weker aan het worden voor de baby. Hier had na de eerste door het liggen een joekel van een aambei die bijna nog meer zeer deed dan de wond van de ks. Curanol zalf en tabletten hielpen gelukkig snel. Bij de jongste vooral inwendige ook toen hielp curanol ook snel. Gebruik bij de grote boodschap billendoekjes ipv toiletpapier . Wat de jeuk ook wel verzacht is zinkzalf of sudocreme, sowieso handig om alvast in huis te hebben
Ik heb vandaag voor het eerst 1 ontdekt. Het doet nog geen pijn gelukkig. Ik heb ook helemaal geen harde ontlasting gehad, wel moet ik veel vaker naar de wc dan anders. Heb gelijk maar zalf gekocht.
Na mijn 1e zwangerschap heb ik aambeien gekregen puur door het persen...nu met de derde zw komen ze na iedere boodschap terug, en ze zijn zo groot als een cherry tomaat :S :S ik heb er dus 1 uitwendig verder nooit last van alleen nu tijdens de zw en duurt 5 uur voordat hij weg trekt....heel bizar......
Het persen straks zal het waarschijnlijk wel erger maken. Maar, daarna slinkt het een stuk en het verwijderen kan tegenwoordig heel simpel poliklinisch.. Duurt een kwartiertje en is alleen een beetje gênant hAha.
Ik gebruik Sperti zalf, bij mij werkt het prima. Er zit een applicator bij voor inwendig gebruik, maar er zijn ook tabletten. Bij mensen die last blijven houden van aambeien kunnen ze ze uit laten drogen op verschillende manieren of afbinden en zo laten sterven. Ik krijg ze nu tijdens de zwangerschap wel eens ook zonder enig persen. Vandaar dat ik denk dat het bij de bevalling wel even nog erger zal worden.
Heb er tijdens de zwangerschap ook enorm veel last van gehad... Als je ze eenmaal hebt kom je er niet van af... dan moet je ze echt laten weghalen en dat schijnt enorm veel pijn te doen... Maar als ze weer slinken dan is de druk er vanaf en daarmee ook de pijn... Om te slinken helpt de curanol enorm... De tabletten samen met de zalf... Daarnaast kun je ook paracetamol gebruiken... Na de bevalling heb ik paracetamol in combinatie met diclofinac gebruikt tegen de pijn... En lidocaine zalf... mag ook tijdens de zwangerschap... werkt verdovend.. En natte maandverbandjes in de vriezer leggen en dan als ze goed koud zijn erop leggen... niet heel prettig... zeker niet in deze kou, maar daardoor slinkt de aambei sneller... Binnen paar dagen is er echt al enorme verbetering hoor... Wanneer de aambei echt niet slinkt en er dus constant druk op staat, moet je ze laten opsnijden, dan zitten er namelijk bloedstolsels in... Maar als je dat hebt ga je echt door een hel... Heb dat ook een keertje gehad, tijdens mn huwelijksnacht (!) Vreselijk genant met mn man op de eerste hulp, maar toen hebben ze hem opgesneden, zonder verdoving omdat ik zwanger was... vreselijk! maar wat een opluchting daarna! hihi... Maar dan loop je echt tegen de muren omhoog van de pijn hoor..