Hoi Hoi! Wij zijn een lesbisch stel en mijn vriendin is dus zwanger (24-27 jr - Ik ben de 24-jarige). Zij heeft ook al een ouder kind, dus zij heeft alles al eens meegemaakt. Mijn vriendin is in Januari uitgerekend en zij doet de bevalling hier thuis. Ik heb nog nooit eerder een bevalling meegemaakt, bovendien ook nog nooit iemand in mijn omgeving gehad die zwanger is of moest bevallen. Alles is dus erg nieuw voor mij Uiteraard wil ik graag bij de bevalling zijn, maar ik weet niet zo heel erg goed wat ik dan moet doen en/of rekening mee moet houden. Haha, ik schaam mij eigenlijk een beetje hiervoor, dat ik dat soort dingen niet weet! Ik heb mijzelf hier nooit echt mee bezig gehouden, omdat ik zelf nooit een kind zou willen baren. Maar nu begint de tijd toch te tikken en word ik toch best wel nerveus.... Ik probeerde wat informatie te zoeken op internet, maar ik kom niet verder dan mee 'puffen', al denk ik niet echt dat dat helpt? Om mee te puffen? Nja, goed ... Ik zou dus graag een aantal tips willen krijgen, waar ik zoal rekening mee moet houden? En wat ik zou kunnen verwachten. En niet alleen over de bevalling, maar ook over de hormonen enz. En wat ik zou kunnen doen voor haar, om alles zo comfortabel mogelijk te maken? Ik merk namelijk wel dat ze de laatste tijd wat anders is qua emoties enzo. Ik vergeet dat zo nu en dan wel eens en dan denk ik: ' Pff, waar heeft zij last van'. Maargoed, ehm .. Zij is niet echt een stress-kip, en laat alles over zich heen komen. Nogmaals, ze heeft het uiteraard al eens meegemaakt, misschien dat dat scheelt. Ik ben de eerder degene die denkt van .... 'Whaaaa! Wat te doen??!' Alvast bedankt voor de reacties Mochten er vragen zijn over mij, ons en/of de baby ... Dan hoor en beantwoord ik ze graag!
Mond houden en doen wat ze zegt of vraagt Ik persoonlijk ben niet zo van het "meedoen" dan kan je echt een keus voor je hoofd verwachten, doe maar normaal dan doe je al gek genoeg, zo klinkt je vriendin ook (zo nuchter bedoel ik) Wees er gewoon, je HOEFT niets te doen, als ze wat wil weten of wil dat je wat doet dan zal ze dat wel aangeven, vooral niet gaan lopen zeuren of je wat kan doen of dat JIJ het zo erg vind pffff Gewoon doe maar normaal dan doe je al gek genoeg, geef jezelf een functie (bv foto's maken of filmen, als ze dat wil) dan heb je wat om handen.. en als ze je hand wil dan weet je dat snel genoeg
Je mond houden en doen wat ze zegt is inderdaad een goed advies, haha. Sorry, maar bij veel zwangere vrouwen echt wel waar. (En inmiddels weet ik dat ook van mezelf. Tijdens de zwangerschap van onze zoon dacht ik ECHT dat ik géén last had van hormonen... tot ik na de zwangerschap aan bepaalde situaties terugdacht. ) Afhankelijk van hoe je vriendin zich voelt, kun je haar een beetje ontzien in het huishouden. De periode waar zij nu in zit, was ik zelf vrij fit en de buik zat nog niet zo in de weg. Dan vond ik het irritant als mensen dingen van me over gingen nemen die ik nog best zelf kon. Het is (bij mij) een beetje balanceren op een dunne lijn tussen zelf-laten-doen-als-het-kan en onmiddelijk-helpen-als-het-niet-lukt. (En ik word enorm chagrijnig als je het verkeerd doet. ) Op een gegeven moment wordt het toch zwaarder. Je buik zit echt in de weg, sneller moe, rugpijn, maagzuur... Dat soort klachten. Ik vind het dan wel heel fijn om thuis te komen uit m'n werk en gewoon te kunnen gaan zitten, omdat mijn partner kookt. Ook vond ik het op een gegeven moment niet meer fijn om met de stofzuiger de trap op en af te moeten. En bukken om onder het bed te stofzuigen is ook niet echt fijn meer. Dus dat soort dingen doet hij nu ook meer. Probeer dus goed te kijken welke dingen ze zelf nog goed kan en wat moeite gaat kosten. En vraag ook gewoon aan haar zelf welke dingen je kunt overnemen. Tijdens de bevalling kun je eigenlijk niet veel meer dan er zijn. Veel vrouwen trekken zich erg in zichzelf terug tijdens de bevalling. Dat is een manier om beter met de pijn om te gaan. Niks persoonlijks naar jou dus. Tijdens de ontsluitingsweeën vond ik het zelf gewoon het fijnst om alleen te zijn. Alleen al de aanwezigheid van mijn partner irriteerde me mateloos. (Moest ik daar ook nog mee bezig zijn!) Dat is voor iedereen anders. Maar houd er rekening mee dat zoiets kan gebeuren. Tijdens het laatste stuk vond ik het wel weer fijn dat hij er was. Niet dat je veel kunt doen. Maar zorg dat je klaarstaat om bijv. dingen aan te geven als ze daar om vraagt. Eventueel eens met een nat doekje het gezicht afvegen, bakje aangeven als ze moet spugen, hand vasthouden, rug masseren. Wat ze maar van je vraagt eigenlijk. Verder kan een beetje aanmoedigen (zeggen dat ze het goed doet) meestal geen kwaad. Maar overdrijf het ook weer niet. Spreek samen af welke rol je verder kunt of wilt spelen tijdens de bevalling. Mijn man wil bijv. deze keer graag zelf de baby aannemen. En hij wil ook weer de navelstreng doorknippen. Verder is het na de bevalling een kwestie van haar even extra verwennen. Lievelingseten in huis halen (denk aan dingen die ze tijdens de zwangerschap misschien gemist heeft, zoals rood vlees of gerookte zalm ofzo.) Ontbijtje op bed doet het vast ook goed. Ik weet niet wat jullie doen met voeding, maar ook als je vriendin borstvoeding gaat geven kun je haar 's nachts helpen. Bijvoorbeeld door de baby naar haar toe te brengen en de luier te verschonen, zodat zij ook eens kan blijven liggen. Mijn man deed dat eigenlijk altijd in de nachten als hij de dag erna niet hoefde te werken. Dat was echt ontzettend fijn. Veel succes de komende weken Geniet er maar van samen!
Wow, wat een nuttige informatie! Hier heb ik wat aan *Maakt notities* haha! Oké, klep dicht en er gewoon zijn. Ik begrijp het Ik ben in ieder geval als persoon heel erg rustig, geen ADHD type. Dus ik denk dat ik haar sowieso niet gek zal maken en mocht dat wel gebeuren dan ga ik wel gewoon even weg ofzo haha! Ik ga in ieder geval geen foto's/video's maken. Dat doet iemand anders, daar ben ik niet voor weggelegd Ik wil het liefst gewoon aan d'r hoofdkant blijven, wil niet in de buurt van daar down under komen... Dan ben ik eerder bang dat ik dingen ga zien, die nooit meer van mijn netvlies af gaan Ik ben dus goed voor het masseren, bakje aangeven etc. De bedoeling is inderdaad dat ik de navelstreng door ga knippen en de baby aanneem. Ik zal d'r sowieso helpen na de geboorte, lijkt me al erg inspannend genoeg, dus je bent best moe erna lijkt mij? Ben heel erg benieuwd!
Zorg dat je gewoon voor haar bent.. Mijn eerste bevalling werdt ik ingeleid en kreeg rugweeen.. tegendruk op de onderrug hielp bijv enorm.... Wat jammer was voor mijn man was dat een rugwee op kwam zetten iedere keer als hij net wegdutte... Gemopper van zijn kant kwam er bij mij niet in Ik had al anderhalve nacht niet geslapen door die fijne weeen Meer kan ik je helaas niet geven, maar ik denk dat het op dat moment wel duidelijk wordt waar de behoeftes liggen.... Sterkte en veel plezier
Er gewoon voor haar zijn! Dat is het allerbelangrijkste. Enneh, tav bij haar hoofdkant blijven, ha, ja dat dachten mijn man en ik ook, no way dat hij daar mee ging kijken! Maar in the heat of the moment... op een gegeven moment waren er toch babyhaartjes te zien enzo, toen werd hij echt helemaal fanatiek haha! En zijn fanatisme in mij aanmoedigen hielp toen tijdens dat laatste kwartiertje persen echt enorm, veel meer dan de meer 'professionele' aanmoedigingen van de zkh-verloskundige en verpleegkundige! Niet dat je dus móét kijken hoor, maar meer; je weet maar nooit hoe het dan allemaal loopt. Laat het ook maar gewoon een beetje op jullie af komen, en let goed op op wat je vriendin zelf aangeeft qua waar ze hulp bij nodig heeft, waar je haar kan steunen, of je juist moet aanmoedigen of je mond moet houden, etc .
Misschien helpt het ook om een boek / folder /website te lezen over bevallen? Dat je weet welke fases ed. er zijn, zodat je in kan schatten waar je vriendin is. Zou mij een gevoel van controle of houvast geven. In ieder geval werkte het voor mij verhelderend.
Hahaha, te funny. Ja, dat is ook wel weer zo. Je weet natuurlijk nooit hoe het gaat lopen en hoe je reactie zal zijn. Je kan het hooguit een beetje inschatten, maar daar blijft het dan ook bij. Ik kan best goed aanmoedigen, al zeg ik het zelf. Ik ben geen chearleader-pot, dus het wordt écht aanmoedigen (Nog net geen voetbalwedstrijd). Maar goed, dat ter zijde. Ik zal haar wel in de gaten houden en kijken wat zij wilt/nodig heeft. Bij haar eerste bevalling was ze heel erg rustig (vertelde ze) en heb ik verder niks gehoord over schelden, schreeuwen, ruzie, boos op de hele wereld gedoe, maar misschien zegt ze dat alleen maar zodat ik niet bang wordt hahaha.. Maarja, ik kijk er naar uit! Zal vast een aangename ervaring worden, voor mij dan. Zij moet al het werk doen en pijnlijden, ik niet haha Ik heb overigens misschien ook wel een andere misschien gekke vraag, en dat ik daar nu al over na denk ... maar hoe zit het eigenlijk met seks na een bevalling? Na hoe lang kan het zeg maar weer?
Misschien fijn om een cursus 'Samen bevallen' te volgen als je er zo onzeker over bent? Bij onze eerste mocht mijn man echt niet in mijn buurt komen. Achteraf enorm spijt van gehad en bij de tweede wilde ik het zó graag samen doen. Helemaal gelukt! Veel besproken wat ik wilde en hij heeft me geweldig geholpen de weeën op te vangen. Heel veel op hem geleund, voorover, achterover, wiegend, enz. Ook een hoop alleen op bed gedaan, maar hij week geen moment van mijn zijde. Echt het gevoel dat we de tweede bevalling helemaal samen gedaan hadden en dat voelt echt heel bijzonder! Geen cursus gevolgd trouwens, daar hadden we het geld niet voor over, maar door middel van heel veel praten weet je net zo goed wat er van je verwacht wordt.
Ohja, goed idee. Ik heb inderdaad géén flauw idee dat er fases zijn bij een bevalling... Ik ga even google-en Thanks!
Haha een voetbalpot, schitterend! Ik heb er nog geeeen verstand van maar ik vind je reacties gewoon leuk haha Gefeliciteerd trouwens! Is het kindje van een donor of hoe gaat dat in zijn werk? Als je dat niet wilt zeggen is dat prima Ik heb laatst een verhaal gehoord dat 1 niet zwanger kon worden van de donor, dus hebben ze het eitje van 2 met het zaad van de donor ingebracht bij 1 en daar is een zwangerschap uit gekomen. Helaas niet goed gegaan maar dat terzijde.
Hahaha, ja! Een voetbalpot, for sure! Het is van een donor, die wij persoonlijk heel erg goed kennen, vervolgens via het potje in de spuit en insemineren maar.... Je kan inderdaad jouw eitje en haar eitje samen doen met het sperma en gedoe, maar nee .. Daar hebben wij niet voor gekozen. Mijn vriendin vroeg het mij wel, maar ik hoef geen nageslacht haha
Oké, ik ben blij voor jullie dat alles goed gaat en dat jullie zo samen een kindje op de wereld kunnen zetten Veel geluk samen!
Gefeliciteerd met jullie zwangerschap,leuk!! Tsja, wat kan je doen. Inderdaad een beetje lezen over wat er tijdens de bevalling gebeurt. En hoe je je vriendin kunt steunen? Waarschijnlijk door er voor haar te zijn. Laat haar zeggen wat ze wil,wat je voor haar mag doen. Tijdens een gezellig avondje samen gewoon eens bespreken hoe zij het ziet.
Allereerst gefeliciteerd met jullie zwangerschap. Info over de bevalling kun je ook hier op de site onder het kopje 'bevalling' vinden. Het belangrijkste tijdens de bevalling is toch echt (zoals meerderen al gezegd hebben) er zijn voor je vriendin.
Thanks! Nou, ik wil er gerust over praten maar vind het een beetje, ja ... voorschut Hahaha, ik weet al die babydingen niet! Gisteren had ze het over een voedingsbeha ..... Xd Geen idee! Uiteindelijk liet ze er eentje zien Humor zo'n ding! Ik ben er te onzeker voor, maar misschien moet ik het er inderdaad met haar wat meer over hebben ... Ik weet wel dat ze me niet uit gaat lachen als ik dingen vraag, maar het is meer voor m'n eigen gevoel, dat ik continue domme dingen vraag ofzo haha
haha je klinkt echt zo als een man LOL alhoewel zelfs mijn man weet wat een voedingsbeha is maar die noemt het meer de easy acces bh haha
Whahaha, I know... Ik denk soms ook als een man, geloof ik. Hm, het is inderdaad een easy acces.... Goed punt! Ja, ik weet er echt verschrikkelijk weinig van. Heb het ook nog nooit meegemaakt in m'n omgeving ofzo, dus ik ben echt een blank page wat dat betreft ...
ach komt goed dat je als een man klinkt betekend dat het niet wereldvreemd is dat je er weinig / minder van weet dus , alleen verwachten mensen dat misschien niet zo van een vrouw. Probeer het allemaal een beetje met een knipoog en wat nuchter te bekijken, je leert het wel snel genoeg wat echt belangrijk is.. Meekletsen op een forum erover helpt natuurlijk wel, die geven je wel een spoedcursus haha