Mijn moeder (en buurvrouwen) deden het vroeger wel idd, maar melde dit bij elkaar. Mijn moeder had geen auto en moest mijn zus naar school brengen en de buurvrouw hield een oogje in het zeil.
Oeps, duidelijk. Maar ja, ik zit dus echt te denken aan mijn verlof. Geen pappa in de buurt dus, want aan het werk en dat geldt ook voor opa's en oma's. Allemaal nog aan het werk. Of vinden jullie het gek dat ik opzie tegen een handenbindertje?
Ja, mijn moeder deed dat vroeger ook, maar ik niet hoor. Moet er niet aan denken dat er wat gebeurt. Ik laat haar op z'n gekst 3 minuten alleen ofzo als ik bijv. de planten bij de buren water moet geven als ze op vakantie zijn. En dan doe ik dat alleen als ze ligt te slapen.
Toen ik weer een beetje op de been was, ben ik heerlijk gaan wandelen in de wandelwagen met de kleine. Dit heeft me er helemaal weer bovenop geholpen. Ik kwam buiten, goed voor mijn kleintje en dus boodschappen doen dus. Ok je kunt niet heel veel meenemen maar als je iedere dag loopt moet je voor iedere dag een boodschappen hebben.
Tja, alle kinderen zijn handenbindertjes, dat hoort er nou eenmaal bij. Maar je kunt hem toch gewoon meenemen boodschappen doen?
Je voelt je waarschijnlijk relaxter als jij je kindje meeneemt, dan dat je snel snel een boodschap moet doen terwijl je kindje alleen in huis ligt. Nee, niet doen. ALS er wat gebeurt, dan kan je je voor altijd schuldig voelen.
Ik ben idd we verbaasd over de vraag... het idee alleen al en vooral de reden waarom. Als je mama bent ben je dat gewoon 24/7 en ben je dus ook altijd verantwoordelijk voor de veiligheid van je kind. Nu heeft ieder daar zn mening over maar een half uur alleen laten omdat je vind dat je geen kant op kunt met een baby vind ik echt te erg. Een baby kan toch mee boodschappen doen? Is gewoon iets waar je aan moet wennen maar na een paar keer gaat het vanzelf. Hopelijk veranderd je beeld nog een beetje als je straks zelf mama bent. Ik heb mn kids nooit ervaren als handenbindertjes.
Een baby is inderdaad een handenbindertje, maar dat betekent niet dat hij/zij niet mee kan met het boodschappen doen. Lekker met de wagen er-op-uit, zo haalde ik om de dag een paar boodschapjes met Bram tijdens mijn verlof. Het alleen laten van een kind vind ik onverantwoord, ik zou het dus nooit doen. Ik moet er niet aan denken dat Bram een half uur ligt te krijsen en dat ik hem dan niet kan geruststellen... Maar er zijn genoeg moeders die er geen problemen mee hebben, ook hiervoor geldt dus: volg je eigen gevoel! Het is jouw kind.
tuurlijk een kindje is er 24 uur per dag, en totaal van jou afhankelijk daar kies je ook voor als je aan kinderen begint (vind ik dan). er ik vind het heerlijk samen met Isa even boodschappen doen, even met de kinderwagen er tussen uit ff buiten de muren van je huis. Je pakt de auto laad de hele handel in en je bent ff lekker weg, of simpeler pak de kinderwagen en maak van boodschappen doen een uitstapje. Het is pas een handenbindertje als je heel je leven door je kindje laat bepalen, en dat is de eerste weken wel zo... maar over een tijdje draait ze gewoon in jullie routine mee.
hoi ik beschouw mijn kleine niet als een handenbindertje in de zin van dat ik niets meer kan doen. hij gaat gewoon mee naar de winkel, mee naar de voetbalwedstrijd van papa en mee naar de verjaardagen. maar natuurlijk kijk ik dan wel naar de tijden en is het soms een klein beetje plannen, maar wij zien het niet zo dat je gebonden bent aan huis. ik denk hoe moeilijker je er over doet, hoe moeilijker het voor jezelf en voor de kleine wordt. joyce
Ik kan me niet goed voorstellen dat je erover nadenkt..Omdat ik dat tijdens mn zwangerschap niet zo had..Had alleen maar het idee als ze er is wil ik haar het liefst in mn trui stoppen zodat ik haar aaaltijd bij me heb.. En nou moet ik zeggen dat ik dat gevoel ook echt heb maar pas na een paar maanden dacht ik ..ojeetje ik heb echt geen tijd meer voor mezelf! Maar als ik jou was (heb ik zelf ook gedaan) zou ik het omdraaien in iets positiefs.. Okee je hebt geen tijd voor jezelf..Nou en!?Kijk wat voor wonder je hebt!Niet denken..Shit hoe ga ik dat doen met de boodschappen.. Maar wat heeeerlijk dat ik mn kleintje mee kan nemen..dat ik niet alleen hoef..Dat ik de hele tijd gebrabbel hoor en dat ik mn kleine aan iedereen kan showen!Misschien dat dat een beetje helpt..?! Maar alleen laten zou ik echt niet doen..
Wauw, wat een boel reacties in de trant van: nóóit 'even alleen laten'! (En ik ben het hiermee eens.) Maar wat er achter de vraag stak was natuurlijk gewoon het besef dat je niet meer alleen bent straks en niet meer impulsief iets kunt gaan doen.... TOTDAT je gewend raakt aan de baby en merkt dat je nog bèst dingen kunt gaan doen, ook al is je man niet thuis. Je bent echt niet aan huis gekluisterd straks, zeker niet als jijzelf je weer fit voelt straks! Stel jezelf gewoon als doel om zsm na de bevalling weer kleine wandelingetjes te gaan maken, dan merk je vanzelf wat je mee moet nemen en hoe je snel en makkelijk het huis uit kan mèt kleintje. Het lijkt nu een boel gedoe: kind in de wagen, verschoonspul en voeding mee, spuugdoekje, etc etc. Maar als je nu 'even' weggaat, dan pak je toch ook snel een tas, sleutels, sjaal, etc... Al na een paar uitjes gris je dat kindje zo mee als je ff op stap wilt tijdens je verlof, zeker als je een beetje een handzame wagen hebt. En weet je wat handig is voor 'even snel'? Een draagzak of draagdoek! Je kind slaapt dan vaak gewoon èn jij bent zo weg! En anders is er toch vast wel eens een buurvrouw of (schoon)moeder die een middagje wil oppassen? Of spreek met het kdv af dat je enkele weken voor je verlof afloopt je kind alvast 1 of 2 dagdelen per week brengt, dan kun je dan mooi iets voor jezelf gaan doen èn je kindje kan vast wennen. P.S.: Ik vond het vantevoren ook spannend hoor, maar veel dingen wijzen zichzelf wel merk ik nu. Jij en baby raken uiteindelijk op elkaar ingespeeld en passen je beide aan. Waarschijnlijk vind je het straks ook lang zo erg niet om veel met babydingen bezig te zijn, want het is dan wel je eigen kind en dat maakt het veeeel makkelijker. Sterkte Druif!
@Irena, wat een leuke, vriendelijke reactie van je! Jij snapt 'm. Ik was idd ook verbaasd over de vele reacties en jammergenoeg ook veroordelingen. Dat ik de vraag hier stel zegt volgens mij genoeg. Als ik had gedacht: laat dat kind maar lekker alleen, dan had ik de vraag niet hoeven stellen. Ik was gewoon benieuwd naar de ervaring en gevoel van anderen. Blijkbaar kan niemand zich meer de gemengde gevoelens herinneren die (zo te lezen op dit forum in elk geval) veel aanstaande moeders wel eens hebben gehad tijdens hun eerste zwangerschap. Misschien voor mij en goed teken trouwens Fijn, alle reacties. Maar laten we alsjeblieft niet beginnen met opmerkingen als: hoe kun je er over nadenken of dat die vraag in je opkomt Etc.
Ik zal even voor mezelf spreken! Ik kan me niet goed in je verplaatsen omdat ik het zelf niet had! Alleen ik wil nog wel zeggen dat ik het goed van je vind dat je het vraagt.. Als je aanstaande mama bent komt er zoveel op je af en weet je zelf ook nog niet hoe het allemaal zal zijn straks! Dus ik begrijp je wel alleen ik ken het gevoel niet.. Het is gewoon gevaarlijk om het te doen en ik denk dat als jij je kindje straks in je armen hebt dat je dan niet anders meer wilt dan hem of haar mee te nemen.. Het komt echt wel goed!
ik dacht dat je gewoon vroeg hoe wij hierover denken lijkt me niet een vraag die ik verkeerd kan opvatten? kun je je kleintje dan niet even een half uurtje alleen laten? op die vraag heb ik gewoon antwoord gegeven hoor
Lekker je kindje meenemen om een boodschapje joh! En alleen thuis laten zou ik persoonlijk niet doen nee. Er zijn vast zat mensen die op je lieve kindje willen passen als je eens ergens alleen heen wilt/moet.
@Natascha30, precies ik wilde eens kijken hoe anderen er tegenaan kijken of keken. En dat hebben de meesten ook aangegeven. Jij ook. Prima. Ik doelde meer op de opmerkingen tussen de regels die toch wel een oordeel inhielden. Maar goed, laten we hier over ophouden.