Onze dochter (bijna 2,5 jaar) staat heel veel op haar teentjes. Dat begon al vanaf het moment dat ze kon staan. En toen ze begon te lopen, ging dat over in op d'r teentjes lopen. Nu doet ze dat niet altijd, want bijv. buiten met schoentjes aan loopt ze wel gewoon 'plat'. Maar wel vaak, vooral als ze vrolijk is. (en dat is 90% v/d tijd, haha) Het valt andere mensen ook altijd op. "Zo, dat wordt een ballerina later!" Lijkt dus allemaal vrij onschuldig. Maar nu ging ik er laatst eens op zoeken (ik weet het; nooit doen) en toen kwam ik tegen dat het vrij normaal is bij kinderen die net lopen. (dochter loopt sinds 16 mdn) Maar dat het na het 2e jaar wel weg 'moet' zijn. Doen ze dat dan toch nog, dan heeft dat meestal een medische reden (bijv. korte pezen), of bijv. autisme. Nu heb ik niet het idee dat ze pijn heeft, maar het is nogal een 'taaie'. Als ze zich heel hard stoot geeft ze 9/10 keer ook geen kick. Maar wat ik wel 'vreemd' vind, is dat ze buiten amper wil lopen. Als ze dus op haar schoentjes, en 'plat' loopt. Thuis loopt ze eigenlijk altijd op d'r teentjes. Wat denken jullie? Onschuldig? Of moet ik toch eens langs de huisarts? Ik let er nooit zo op bij andere kinderen, maar zijn er nog meer 'late' tenenlopers?
Hoi, Herkenbaar, onze dochter deed het ook en eigenlijk nog steeds, ze is nu 6. Ik dacht dat het tot 3 jaar ok was, niet 2. Daarna werd het ook opgepikt door het CB en gingen we al snel naar de fysio. Als je een oordeel wil hebben zou je even langs een kinderfysio kunnen gaan. Dan kunnen ze het even bekijken maar misschien gaat het nog over. Ik weet nog goed dat we onze dochter met 1.5 mee namen naar het bos en ze wilde niet lopen op de bossige ondergrond. Ze vond het maar vreemd en stond stil Ook was ze niet gek op zand en zo. Sommige kinderen zijn wat gevoeliger fysiek. We moesten bepaalde oefeningen met haar doen, zoals haar op een lange lijn laten lopen en ook achteruit laten lopen (gebruiken ze kuitspier) en ook met voeten op een zak macaroni etc. Voetzolen borstelen. Maar goed ze doet het nog steeds, wel minder... Veel sterkte ermee. Is best lastig als iedereen er steeds wat van zegt...
Ja hier ook herkenbaar. Het was niet continu tenenlopen, maar wel veel. Ik heb het oordeel van het CB niet afgewacht. Ben rond haar tweede verjaardag al naar een kinderfysio geweest om het te laten beoordelen (kan allemaal zonder verwijzing). Die vond toen dat het nog niet heel ernstig was en dat er in principe voldoende soepelheid in de spieren zat en dat ze niet motorisch achterliep. Moest het een half jaar aankijken. Daarna was er geen verbetering, dus weer naar de kinderfysio, die nu idd constateerde dat de spieren in het ene been korter en stijver waren etc. Veel oefeningen gedaan en na een paar maanden ging het veel beter en konden we stoppen met fysio. Nu doet ze het vrijwel niet meer. Ik zou je aanraden niet te wachten tot het CB wat zegt en ook zeker niet tot de 3e verjaardag: hoe eerder je ermee begint, hoe makkelijker het is. Een bezoek aan de kinderfysio kan altijd. Zeker als ze vrijwel altijd op haar tenen loopt. Eerst langs de huisarts zou ik niet doen, is nergens voor nodig en stuurt je toch door naar de fysio. Zoek wel een praktijk met een kinderfysio.
Even een update; heb vanmorgen de kinderfysio gebeld. Die komt woensdag 's middag thuis langs. Maar ze zeiden wel dat ze een verwijzing v/d huisarts moesten hebben, dus daarvoor heb ik woensdag 's morgens een afspraak. Ben benieuwd!
Goed dat je actie hebt ondernomen! Wat apart dat ze een verwijzing willen, ik kon altijd zonder doorverwijzing terecht. Maar de HA zal er wel niet moeilijk over doen.
Dochter van een nichtje van mij deed dat ook vanaf het begin al veel en bleef dat doen (nu 3 jaar)... Zij bleek ook te korte pezen te hebben en is daar een paar maand geleden aan geopereerd om ze te verlengen. Dit ondanks al lange tijd fysio etc. Maar goed dat je een afspraak geregeld hebt!
Ja, beetje typisch idd. Ik heb zelf tijdens m'n zw.schap fysio gehad en toen kon ik gewoon zo terecht... Maar zowel de assistente v/d fysio, als die v/d huisarts, kwamen met zelfde verhaal. I.v.m. onder 18 jaar, en kinderfysio, was een verwijzing nodig voor de verzekering. Nja, dan doe ik dat maar... Ik verwacht idd dat ik zo weer buiten sta woensdag bij de huisarts, met de verwijzing.
Zo dan, operatie zelfs... Het lijkt zo onschuldig, dat teenlopen. Zelfs wel schattig/grappig. Ben benieuwd wat de fysio woensdag erover te zeggen heeft. Fijn ook dat ze aan huis komen, is ze gelijk op d'r gemak, in eigen omgeving, etc.
Heel goed dat je het laat nakijken! Mocht er fysiek niets aan de hand zijn, is het misschien interessant om naar de symboliek te kijken. Ze loopt op haar tenen, dit betekent figuurlijk iets. Wie in haar directe omgeving loopt op zijn of haar tenen? Wie houdt zich groot? Kan de moeite zijn te onderzoeken..
Sorry, vind ik wat ver gezocht. En ik kan ook niks bedenken. Het is een enorm vrolijk meisje, dus wij dachten zelf dat ze het teenlopen gewoon deed omdat ze het leuk vind. Maar daarvoor houdt ze het wel erg lang vol... Dan ga je dus eens zoeken, lees je dat het toch niet zo goed is, en dan gaat de bal rollen, zoals je hierboven kan lezen.
Eigenlijk is dat niet zo vreemd. Vanwege de voorkeur voor tenenloop (door welke oorzaak dan ook), zullen haar pezen en spieren wat stijver worden of gaan verkorten. Door plat te lopen worden haar spieren en pezen meer belast omdat ze dan weer uitrekken. Dat voelt ze, dus doet ze het minder graag. Vermoedelijk kan de fysio dat prima verhelpen hoor, operaties aan pezen komen echt niet zo vaak voor. Dan moet de verkorting wel extreem zijn. Suc6!