Jekkie dat vind ik dan wel weer griezelig. Dat lijkt mij echt geen zuivere koffie, als ze gaan kopiëren. Bah.
beautivil en Aszz: ik zie nu pas jullie reactie Moet ik het telefoonnummer in een pb sturen? hahahaha Weet niet waar je vandaan komt, ik woon in een klein plaatsje in de buurt van Hengelo.
Hahahahaha!!!! Maar even serieus, ik heb het hier en daar nagevraagd. Het schijnt een djinn te zijn geweest. Zij nemen gedaantes en dergelijke over van de mensen waar je van houdt (of zo).
Noy of dit paronormaal was weet ik niet. Ik was pas met mn schoonouders aan het schoppenvrouwen. Mn schoonmoeder was de kaarten aan het schudden, ze was aardig dronken dus uittellen ()valsspelen) was dr niet meer gelukt... anyway.. ik zeg vin geef me ff 2 schoppen vrouwen een joker en 3 azen. Ze keek ff naar de kaarten en zegt oke. Ik krijg mn kaarten en ja hoor precies gekrwgen wat ik vroeg. Toen ik het vervolgensvop tafel legde was ze oprecht met stomheid geslagen... is vast toeval geweest. Wel ben ik ooit in een gebouw geweest dat vroeger was afgefikt. Waar lampen plotseling aan en uitgingen. En plotseling deuren open en dicht sloegen. En ooit bij iemand thuis een foto gemaakt en bleek er een gezicht op een witte muur te zien.
Ik woon bij je in de buurt mamabri maar nee bij nader inzien bedank ik voor de eer om daar ff rond te lopen brrrrrrrrr
Ik heb dat heel vaak. Dan ruik ik mijn oma. Mijn zusje en ik vonden altijd dat zij heel lekker rook (geen parfum, maar haar eigen geur). Af en toe komt die geur eens voorbij, dan weet ik dat mijn oma eventjes bij me is. Op dit moment gaan de vader van mijn zoontje en ik uit elkaar en af en toe ruik ik haar weer.. dan weet ik dat zij tegen mij 'zegt' dat alles goed komt..
Eng hoor zulke dingen, het enigste wat ik mee heb gemaakt is jaren geleden. Ik was mijn dagelijkse wandeling aan het maken in de middag en kreeg opeens een gevoel dat iemand achter mij liep een onbehagelijk gevoel, erg onveilig, uit reflex kijk ik achter mij maar zie niemand dus draai mijn hoofd weer bij op dat moment word aan de muts van mijn jas getrokken en viel hier bijna van om ik schrok hier ontzettend van! Ik kon het echt voelen dat er een flinke ruk werd gegeven! Ik keek weer achter me maar nog steeds zag ik niks! En dit was gewoon in een woonwijk, niet achteraf er was ook niemand op straat en geen zuchtje wind. Daarna was dat gevoel weer weg en ben ik snel verder gelopen. Ik snap niet waarom dit gebeurde, en had dit ook echt niet verwacht op klaarlichte dag in een woonwijk. Ik dacht dat zulke dingen vaak in huizen gebeurden als het al zou gebeuren.