Haha gewoon heel praktisch van hem dus... ben je de dagen al aan het aftellen en afstrepen op een kalender?
Haha, bijna wel Maar heb echt een onwijs drukke maand dus de tijd gaat haast sneller dan me lief is. Zal blij zijn als het weekend na Sinterklaas voorbij is.... eventjes rust (en dan BAM, vol naar de Kerst toe).
Goed nieuws vanuit hier! Ik ben eindelijk ongesteld geworden! Sorry ben helemaal blij . Moest het even kwijt hier. Liefs!
na lang na denken zou ik me hier ook wel willen aansluiten , al twijfel ik nog steeds.. wij wilde eigenlijk maart volgend jaar voor een tweede beginnen en dan met name omdat ml bang is dat het heel lang duurt ( waarom geen idee) , en omdat we het leeftijds verschil niet al te groot willen hebben. wij woonde vorig jaar in een eengezins woning wat we partucilier huurden , dat huis werd verkocht dus zijn we over gegaan naar een appartement (2 slaapkamers) in een dorp verder op gewoon via de woning bouw. hartstikke leuk huisje nieuw gebouwd dus erg blij.. ml kwam toen onze dochter 10 maanden was met de vraag : '' en ? wanneer gaan wij voor een tweede ? '' toen moest ik even slikken, ik had al heel snel de kriebels weer maar mijn man totaal niet. en toen ineens wel :O maar toen hij het zei, sloegen mijn kriebels om in angst, twijfels.. Financieel zullen we het wel redden, al zit er wel is een maandje tussen dat er weer wat tegen zit en we even moeten doorbijten zeg maar.. dat is eigenlijk de rede denk ik dat ik zo twijfel .. ook ben ik zo bang voor reacties van andere STOM he ? ...
Welkom! Onze clubje is niet altijd even actief, maar we zijn wel erg aardig . Ik snap je angst wel. Mijn man is nu nog echt nog niet toe aan kinderen. Als hij dan ineens zou beginnen van "zullen we dan maar?!" zou ik ook wel even schrikken. Wat je denk ik niet moet doen is je druk maken over wat anderen wel niet van jou/jullie zouden denken als jullie voor een 2e zouden gaan. Je leeft voor je eigen geluk, en niet voor een ander. Het is jou leven Het lijkt me wel slim om goed na te denken voordat je de stap neemt. Je moet er met z'n 2e echt voor willen gaan. Daarnaast is het wel handig als je het financieel kan redden en je plek ervoor hebt. Of je nou voor je 1e of 2e of 10e kind gaat, lijken me dat toch wel de belangrijkste dingen die je moet afwegen met elkaar. Praat er met elkaar over. Jullie komen er wel uit samen Stel jezelf soms de vraag: "zou het me gelukkiger maken als....?"
het zou me zeker gelukkiger maken met een tweede uk erbij haha en over het ruimte gebrek struikel ik niet , tegenwoordig zijn we zo verwend vind ik, vroeger sliepen ze allemaal bij elkaar op de kamer of een lange tijd bij de vader of moeder. hier zal de kleine dan bij ons komen , en dat zal dan denken we voor ongeveer een half jaar wezen onze dochter sliep nog langer bij ons. en wat beterft de reacite van andere moet ik me inderaad niet zo druk om maken . Een financieel,, tsja ik vind een baby niet heel erg duur wat betreft luiers enzo . wij kopen alles gewone eigen merk aangezien dat eigenlijk net zo goed werkt. het word pas duur als ze naar school gaan en gaan studeren , maar dan werk ik natuurlijk weer fulltime. de echte rede is denk ik , dat ik bang ben voor een tweede zwangerschap . en ook omdat ik weet dat de tweede de laatste zal zijn, ml wilt er absoluut geen drie en ik eigenlijk ook niet .. maar dat betekend dat het de laatste keer zal zijn dat ik het mag meee maken ik ga al janken bij de gedachte.. haha
Ja dat begrijp ik wel. Een zwangerschap lijkt mij ook zo bijzonder. Ik ken mensen die het liefst alleen maar zwanger zijn. Ik zou proberen dat als je dan zwanger bent, er zoveel mogelijk (bewust) van te genieten. Dit heb ik ook gedaan op onze trouwdag. En toen de dag was afgelopen was ik er helemaal niet triest om. Het was gewoon de perfecte dag geweest. Het was goed zo. Natuurlijk is dit niet hetzelfde als een zwangerschap, maar misschien helpt het wel, en lijkt de zwangerschap daardoor langer te duren . En als de baby er dan is, gewoon doorgaan met genieten. Met je dochter die je al hebt en dan ook nog met de kleine. Het zijn de kleine dingen die het em doen.
Ja precies gewoon heeeel erg genieten. Ze.worden ook zo snel.groot die kleintjes. Maar ik vind het ook fijn om.dingen over te doen zoals de kraam week die was hier onwijs druk soms kwam er wel 5x bezoek en om 21u nog. Dat wil ik dan wel anders. Iedereen wist dat ik werd ingeleid met 39 w en dat wil ik.ook niet meer dat ze dat weten. Ik zal er als het zover is inderdaad super super erg van gaan genieten.
Jeeeej!!!! @ Behappy: laat je niet tegenhouden door wat anderen mogelijk vinden/denken hoor. Zeikerd heb je toch wel Maar als je het gevoel hebt er in maart toch nog niet aan toe te zijn dan kan je ook zeggen: we kijken over 3 maanden weer. In tussentijd probeer je dan wat extra te sparen enzo. Ik zeg vaak: je moet niet aan een kindje beginnen, dat MAG. Oooh, en die twijfels zijn idd zo herkenbaar. Ik weet dat ik ervoor wil gaan en toch denk ik: kan ik dat allemaal wel, hoe gaat dat dan, straks heb ik spijt, word ik niet zo'n dikke en vermoeide moeke, komen we er wel uit met alle maandelijkse kosten, enz enz enz.
@Behappy: Als jullie denken er klaar te zijn voor een tweede en denken het financieel aan te kunnen dan moet je inderdaad niks aantrekken van anderen (ik weet het is makkelijker gezegd dan gedaan). en inderdaad als het maart is en jullie twijfelen nog kan je altijd nog zeggen we stellen het nog eventjes uit... is het net zo spannend om voor een 2e te gaan als voor een eerste of is het toch al anders? (spannender of juist minder spannend) @Padmee: Jeeej je bent vast nooit zo blij geweest met een ongesteldheid?
Gut gut gut Even mijn ei kwijt hoor. Vierde gisteren mijn verjaardag en ik heb nu medicijnen waarbij ik GEEN alcohol mag. Nu weet iedereen dat ik normaal dol ben op een wijntje (of 2). Maar goed, nu dus ff niet. En eerlijk, zo erg was het niet om te laten staan. To the point: kreeg dus gelijk de vraag:... of ben je zwanger? Zaten mijn zusje en een vriendin dus weer te polsen en te pushen wanneer wij er toch aan zouden beginnen. Plus nog wat leuke opmerkingen van een oom. Het helpt ook niet dat we de zolder verbouwen en dat we een extra kamer maken. Ja, oke, dat doen we NU omdat we er idd voor willen gaan (en no way dat ik hoogzwanger met een verbouwing wil zitten) maar dat gaat geen mens wat aan. Begon die vriendin te zeuren of ik toch echt niet zwanger was. Heb het gesprek maar afgekapt door met mijn doosje medicijnen te rammelen en te roepen: Als ik zwanger was geweest dan had ik deze ook zeker niet mogen slikken. En daarna was het klaar. Maar man o man, wat raar dat anderen er soms meer mee bezig zijn dan jijzelf op dat moment. Ook schoonmoeder zit steeds over de zolder te zeuren: we moeten er i.p.v. 1 grote kamer twee kleinere kamers in maken... voor de kinderen Even ter info: we hebben na de verbouwing dus 4 slaapkamers. Zij wil er blijkbaar 5. Weet niet hoeveel kinderen ze ons 'toewenst' maar 4 gaan het er niet worden hoor. Pfff..... Heb echt zoiets van: als het zover is dan horen jullie dat echt wel. Afdwingen kan toch niet. Zo, klaagmodus weer uit
Ik had hier ook een onderwerp over gestart, maar zou beter hier typen want het is actiever Laat ik me eens voorstellen. Ik ben Fee, 24 jaar. Ben al ruim 5 jaar samen met mijn vriend (23). Ik zaagde al 2 jaar tegen mijn vriend om te trouwen want ik ben heel traditioneel en wil eerst trouwen en dan meteen aan kindjes beginnen. Ik wou altijd voor mijn 25e een eerste kindje. En daar kruipt toch tijd in om eerst te trouwen, zwanger raken, 9 maanden kindje dragen, enz... Ik wil 3-4 kindjes (maar misschien verandert mijn mening als de eerste daar eens is hehe). Dus uiteindelijk toch ten huwelijk gevraagd en we trouwen binnen minder dan een halfjaar Er is nog altijd een MINI sprankeltje hoop dat ik voor mij 25e mama word. Maar daar zijn enkele voorwaarden aan verbonden, nl. meteen regelmatige cyclus nodig na stoppen met pil en max binnen de 3 maanden zwanger zijn en blijven. Héél klein sprankeltje hoop dus dat het nog voor mij 25e lukt maar who knows... we zien wel. Momenteel neem ik nog de pil. Zou graag al stoppen, maar ik neem de pil wegens hevige acne in het gezicht en wil dus niet stoppen voor ik getrouwd ben. Zou voor mij echt niet tof zijn om met 10 etterende pukkels rond te lopen op mijn trouwdag. Verder gaat het komende halfjaar ook financieel moeilijk worden voor ons wegens huis gekocht, grote verbouwingen (muren weg, nieuwe vloeren, ...) trouwen, enz. Na de trouw zullen we zicht hebben op hoeveel er nog staat op onze rekeningen en afhankelijk daarvan al meteen stoppen met de pil of eventueel toch nog (hopelijk niet!) enkele maandjes uitstellen. Maar ik ga ervan uit om de dag van de trouw mijn laatste pil te nemen Heb het zo uitgerekend! Als ik nu telkens twee strips neem ipv 1, dan is de dag van mijn trouw exact de laatste pildag hehe. Zo, tot daar mijn veel te lange verhaal. Het liefst zou ik nu al zwanger zijn, maar zoals je kan lezen kan het nu even niet. Trouwjurk al besteld, gepast, betaald,... Dikke buik kan ik nu echt eventjes missen (helaas ), zwaar fysiek werk wegens onze verbouwingen (vl en ik doen het meeste zelf), geld,... Ik zal de komende dagen wat terug lezen zodat ik me kan inleven in jullie situaties! Groetjes Fee
Hoi Fee! (hello again ) Welkom hier. We willen allemaal voor een kindje gaan maar we moeten nog even (en sommigen langer dan even) wachten. Gefeliciteerd met jullie voorgenomen huwelijk. Toch iets leuks om naar toe te leven! En pin je niet teveel vast op leeftijd, maak je jezelf alleen maar gek mee.
Owh, is dit topic nou echt al zolang stil? Wijzig: Nee, nu staat er dat er toch nog op gereageerd wordt . Ik wil ook graag nog een kindje. Maar het kan nu gewoon niet. Studies etc.
Ashk: je zegt nog een kindje heb je er dan al 1? Fee89: jij hebt het dus nu nog druk zat met het plannen van een mooie bruiloft en het inrichten van jullie nieuwe huisje? is het allemaal een beetje goed te combineren? zelf had ik altijd in gedachten ongeveer een jaar uit te trekken voor het plannen van mijn bruiloft als het zover was. weet eigenlijk ook niet zeker wat er allemaal bij komt kijken maar iedereen die ik ken die de laatste tijd getrouwd is hebben er bijna een jaar over gedaan.... Terug op babygedachtes: ik lees op het forum echt heel veel mensen die het geslacht willen weten zodat ze gericht kunnen shoppen. Hebben jullie dames al bedacht wat jullie daarin zouden willen? Ik lees hier op het forum en hoor in mijn omgeving bijna niemand die het niet weet. of dat zij het zelf wel weten maar dat niemand het mag weten totdat de baby geboren is. Mij lijkt het juist leuk om het niet te weten totdat de baby er daadwerkelijk is. Mijn vriend weet niet wat hij hierin zou willen. Ik was 7 jaar dat mijn broertje geboren werd en het leukste vond ik toch wel erachter komen of ik nou een zusje of broertje had.(interesse was ook weg toen ik dat wist behalve op fles momenten) mijn ouders hebben namelijk zowel bij mij als mijn broertje zelf niet geweten wat we werden. Ik vraag me dus af wat we gaan doen als hij het wel graag wilt weten.
Van ons zal ongeveer 1 jaar zitten tussen de verloving en trouwdag. Dus ook 1 jaar plannen. Maar ja, je bent daar niet dagelijks mee bezig hé. In het begin zoek je enkel een zaal (een jaar op voorhand want alle vrijdagen en zaterdag zijn meestal al 1 jaar op voorhand bezet bij grote feestzalen en dergelijke in de buurt). Als je dan je zaal hebt, ben je opgelucht en laat je het enkele weken tot maanden rusten. Dan komt de paniek dat je nog niks gepland hebt en ga je toch op zoek naar een gepaste jurk En dan heb ik steeds 1 à 2 dingen per maand extra geregeld: uitnodigingen, vervoer, kledij vl, afspraak kapster, afspraak priester, aangifte gemeentehuis, enz. BAH Had ik het op voorhand geweten hoeveel werk het zou zijn, had het voor mij niet gemoeten hoor. maar ja daar denk je allemaal niet aan op voorhand Combineer dit met verbouwingen 's avonds en elk weekend en elke vrije dag in stof en verbouwing doorbrengen, fulltime werken... Laat ik maar zeggen dat ik doodop ben. Moe, futloos, geen zin in niks. Was het al maar een jaar verder of zo! Ik verlang ZO om eens een dagje of weekendje weg te zijn van thuis! Nu gaan de verbouwingen voor. Gelukkig biedt dit forum me afleiding en wat gezonde zenuwen als ik denk over hoe ons leven er binnen 1 à 2 jaar zou kunnen uitzien :d joepie
Ik klets ook gezellig mee Mijn vriend en ik zijn al bijna 7 jaar bij elkaar (school liefdes hihihih). Ik heb al heel lang een kinderwens. Ik ben nu bijna 23 en mijn vriend is 24. Maar het was/is bij mij en mn vriend wel eerst huisje,boompje,beestje. In februari gingen we samen wonen,dus helemaal happy,want we doen alles goed en volgens het boekje.. Tot vriendlief hoorde dat hij wegens financiele redenen word ontslagen eind december! Dus hij krijgt nu een magere uitkering. Nou dan begrijpen jullie wel dat dit bij mij en mn vriend heel erg pijn deed. Zelf heb ik een 0 uren contract (maar werk vast 3 dagen in de week geruime 9 maanden nu) Ik ben nu wel gestopt met de pil en mn vriend zegt dat alles wel goed komt en wilt ook dat ik de pil niet meer slik. Pffff het voelt zo klote dat dit ons weer moet gebeuren!(tuurlijk gebeurt het nu bij heel veel mensen) Maar het lijkt wel of iedereen om je heen zwanger word. Mn tweeling zus heeft nu ook een kleine en dan doet het extra zeer als je iedere keer mensen tegen komt ''ik had het van jou veel eerder verwacht'' of ''wanneer gaan jullie nou is eindelijk beginnen'' Wie heeft dit ook?