Dames, Mijn meisje van nu 10 maanden is een ontzettende drukke baby. Tijdens de zwangerschap heb ik al heel vaak gehoord dat ze ontzettend beweeglijk was en dat voelde ik ook want op sommige momenten was het gewoon pijnlijk. Na de geboorte bleek ze ook ontzettend alert en wakker te zijn en ook al meteen een "hoofdschudder" als ze in bedje lag. Dit doet ze nu trouwens nog steeds in combinatie met heen en weer wippen op handen en knieën. Continu in beweging dus; zelfs als ze een beetje moet ontspannen. (vlak voor slapen gaan) Ze kan wel af en toe geconcentreerd met een stukje speelgoed op de grond zitten maar die momenten zijn vrij schaars gedurende de dag. Maar wat ik eigenlijk zo jammer vind....ze wilt totaal niet lekker bij je op schoot zitten. Vanaf een maand of drie kon ik haar ook al niet meer de fles op schoot geven want ze wilt niet in je armen liggen. Tijdens eten/fles drinken schopt ze bv. continu met haar beentjes en vliegt haar hoofd heen en weer omdat ze maar niets kan missen. Als je haar vastpakt en op schoot zet begint ze acuut te wippen of gaat ze staan en dan verder wippen. Maar je merkt ook echt dat ze het niet wilt omdat ze echt begint te wurmen en in je gezicht gaat knijpen. Dus oké...als ze niet wilt ga ik het ook niet afdwingen. Maar ze is eigenlijk nooit rustig; niet in haar stoeltje, niet op schoot, niet in badje etc etc. Ik vind het gewoon jammer dat ik bv. met slapen gaan niet echt een boekje kan lezen op schoot of zoiets. Ze is echt al vanaf de geboorte zo dus het is zeker weten haar karakter. (alhoewel mijn man en ik dat totaal niet van onszelf herkennen maar wel van mijn moeder ) Ze mag er ook absoluut zijn zoals ze is maar stiekem mis ik dat kroelen wel wat met mijn zoontje wel goed kan. Zijn hier mama's die ook hyperactieve baby's hebben gehad en zijn jullie kindjes wel wat rustiger geworden naarmate ze ouder werden?
Hier had de oudste en heeft de jongste dat nog steeds als ze niet lekker in hun vel zitten: ziek, pijn van bijv tandjes, dat soort dingen. Bij de oudste verbeterde dat enorm toen ze opknapte van haar klachten, (kiss-syndroom met reflux, KMA+eczeem, chronische oorklachten). Bij de jongste gaat het perioden beter en dan weer minder. De afgelopen 3 maanden was het voortdurend tandjespijn, heftig verkouden of andere ongein en dus ook een kind dat eigenlijk voortdurend hypert. Ik ga er maar weer van uit dat het weer over gaat Bij de oudste werd het na de eerste verjaardag wat rustiger en rond haar tweede verjaardag werd ze echt rustig en klachtenvrij. Hopelijk geldt dat voor de jongste ook, (liever nog eerder uiteraard, maar hopelijk dus uiterlijk tot de 2e verjaardag ongeveer).
Ik heb bij mijn meisje echt niet het idee dat ze lichamelijke klachten heeft oid. Het is gewoon de aard van het beestje. Alleen hoop ik vurig dat die aard wat rustiger zal worden wanneer ze wat ouder is...
Ik heb ook zo dochter!! Ze was erg bewegelijk in buik. Na geboorte gelijk alert ook en zelf dingen doen etc. Ook sterk. Deels aan drukte en vuistjes en overstrekken lag aan kiss syndroom. Nu 8 maanden bijna: ze zit nooit stil maar dan echt nooit nooit. Ze kruipt ergens, gaat staan, loop langs, staat en probeert iets van grond pakken, laat vallen, weer etc. Ze gaat overaal achter mij aan gelijk. Ze zit nooit op schot behalve naar iets te kijken: babytv of sinterklaas vandag . Ze moet altijd iets sabbelen, zuigen, knijpen met handen op iets. Iets vasthouden en benen ook druk. Is is snel ontwikkelde meisje. Speelt ook niet alleen. Ik moet haar altijd vermaken en liefst iets met staan/lopen speeltjes. Flesje drink ze op schoot maar ook niet erg rustig ze blijft wurmen. Eten is ramp ze kijken alle kanten op en opstaat in stoel.. Vind ook jammer dat ze niet wil echt knuffelen maar van andere kant vind ik het ook goed zo ze is ondernemend, slim en heeft eigen idee over alles. Het zal haar makkelijk gaan in de wereld later. Ik was ook nooiy zo knuffelen etc en ben ook drukke vorwassend hihi
Hier is de oudste ook zo! Vanaf de geboorte zeeeer beweeglijk en alert waarop de kinderarts had gezegd dat ze heel extreem ging zijn in haar emoties, is ze blij dan is ze ook echt blij maar is ze kwaad dan wordt ze hysterisch. Kinderarts had gelijk Als ze savonds haar laatste fles krijgt staat Bumba op om haar tot rust te laten komen en drinkt ze haar flesje lekker in mijn armen. Ik kan daar echt van genieten want in het begin was dit ook echt niet zo, dat was wringen om uit mijn armen te geraken. Ze kan ook echt knuffelen en zoentjes geven en is dus echt wel heel lief alhoewel ze heel druk is. Dus hier is het beter geworden met ouder worden
Hier ook zo eentje. Tijdens mijn zwangerschap stond de vroedvrouw versteld van hoe beweeglijk ze was. Sinds ze geboren is, slaapt ze nauwelijks en is ze voortdurend 'bezig'. Mijn onthaalmoeder met jaaaaren ervaring zegt dat ze nog nooit zo'n druk kindje gezien heeft. En je wilt niet weten hoeveel kilometers ze op een dag loopt sinds ze kan lopen. Op schoot zitten kan je vergeten, dat hebben wij hier nooit gekend. Ik vind het wel een beetje jammer, wij hebben nooit van die gezellige knuffelmomentjes. Aan de andere kant: het is zo'n heerlijk ondernemend en nieuwsgierig kindje. Daar ben ik best trots op. Maar soms mag het wel iets minder
Dit is dus ook precies wat ik bedoel. Ik ben supertrots op haar en geniet van haar nieuwsgierigheid en het feit dat ze altijd vrolijk is maar mis af en toe die knuffelmomentjes. Hopelijk komt het idd vanzelf nog als ze wat ouder worden.