Wij hebben 2 dochters en daar blijft het voor ons ook bij, de laatste bevalling is vooral voor mijn vriend traumatisch geweest. Gelukkig is het allemaal goed afgelopen maar het had niet veel geschild of we hadden onze jongste dochter verloren. Daarom hebben we gezegd het is goed zo, we hebben twee prachtige, gezonde dochters waar we helemaal happy mee zijn!
Ik hoopte altijd dat ik 2 kids zou kunnen krijgen. Nu ben ik er sowieso gezegend met 1 en wil ik dus graag op de iets langere termijn nog een 2e. Vl heeft ook nog 2 kids van 14 en 12. En hij heeft gezegd dat hij het zo wel goed vind. Dus doet een beetje zeer als ik dat mag zeggen. Ik hoop echt serieus dat hij nog gaat denken dat hij heel graag nog een kindje van ons samen wilt anders is het voor mij gewoon echtghele dikke pech hebben. Hoe moeilijk ik dat ook zou vinden.
Een groot gezin leek mij als kind altijd al fantastisch! na de derde dochter wist ik eigenlijk de dag na de geboorte al dat ik nog niet "klaar" was. (voor zover het gegeven is) Uiteindelijk volgde meid nummer 4 ook. De eerste en de laatste dochter schelen precies 6 jaar...voor sommige waarschijnlijk hectisch voor mij GENIETEN (had er vaak ook nog de nodige oppaskindjes bij) Verstandig gezien zou het bij 4 blijven, maar toen ik tegen de 40 liep begon het toch te knagen....nu of nooit voor nummer 5 Na een miskraam in okt. 2012, weer zwanger (uitgerekend 25-12-2013) helaas hebben we in augustus met 20wkn afscheid moeten nemen van ons zoontje.(had NIETS met mijn leeftijd te maken) Momenteel heel pril zwanger en hopen we (weer) in augustus een kindje in onze armen mogen houden. Hier dus zwanger van nummer 6 en hoop straks 5 kids groot te brengen.
Ik wilde altijd heel graag 4 kinderen, het liefst voor mijn 30e. Door omstandigheden is dit helaas niet gelukt. Mijn oudste is wel geboren toen ik 21 was, maar ik ben van zijn vader gescheiden. Toen ik 28 was leerde ik mijn huidige man kennen, en het heeft 5 jaar geduurd voordat ik weer zwanger raakte, vandaar dat ik nu dus een oudere moeder ben (bijna 39). Hierna kwam onze jongste zoon en afgelopen augustus ben ik te vroeg moeder van onze 4e geworden. Dit kindje is tijdens de zwangerschap overleden. Ik ben dus moeder van 4 kinderen, maar wil dus wel graag nu een vijfde om het maar zo te zeggen. Bovendien ben ik behalve deze kinderen ook pleegmoeder van een meid van 22, maar zij woont niet meer thuis
Wij wilden er 2 (als ons dit gewenst was) maar we kregen er nog een 1 'kado' Hier nu 3 gezonde kids. Ik vind het welletjes en ml ook.
Hier enorm gezegend met 2 prachtige kindjes. Een dochter van 3 en een zoontje van 7 maanden. Het blijft ook bij 2. Mijn verstand zegt dat het goed is maar in mijn hart is het nog niet altijd afgesloten. Maar dat zal wel zo blijven denk ik. Mijn man vind het goed zo en wil ook absoluut niet meer de medische molen in. Onze kinderen zijn beide met behulp van ICSI geboren. Zelf wil ik liever ook niet meer de malle molen in. Financieel zou het geen probleem zijn, in ieder geval op dit moment niet ik kan natuurlijk niet in de toekomst kijken. Vroeger wilde ik altijd graag een groot gezin. Maar toen onze dochter na 3 jaar proberen waarvan 2 jaar ziekenhuis geboren werd waren we intens dankbaar met 1 kindje. We zijn na een jaar weer met behandelingen gestart en na 1 jaar weer zwanger, meer dan we ooit durfden te hopen. Dus mocht het hierbij blijven is het goed zo. Ik besef dat we enorm gezegend zijn het had ook anders kunnen lopen. Zwanger raken en een kind krijgen is iets zo bijzonders, het mooiste wonder.
Hier 1 zoon en 1 kindje onderweg en dat na jaren behandelen en op mijn 39ste. Wij zijn dus erg gelukkig en tevreden
zo denk ik er ook over... het blijft altijd wel kriebelen en kan er ook nog geen definitief afstand van nemen. maar het is goed zo, 2 kids en wij zijn compleet als voelt het soms niet zo. Als ik de practische redenen overweeg samen met het feit dat je toch oppas weer moet regelen voor 3 kids etc is het toch een "nee".
Als het ons gegund is, 4. Maar dan moet het financieel wel gewoon kunnen. op dit moment zijn we bezig voor een 2e kindje.
Ik heb er 2 en het blijven er 2. Ik ben bewust alleenstaande mama, dus moet het dus ook allemaal alleen zien te rooien. Zowel financieel als de rest. Ik red me nu prima maar met 3 zal dat een stuk lastiger worden. Financieel maar ook qua verzorging, woonruimte, aandacht enz. Ik mag in mn handjes knijpen dat ik 2 gezonde kindjes heb. Wat je daarna krijgt is afwachten. Kan een gezond kindje zijn, maar ook ziek of een tweeling. Dat wil ik de andere 2 niet aan doen. Daarnaast ben ik niet helemaal zonder kleerscheuren uit de bevallingen gekomen en zal een evt volgende dit alleen nog maar verergeren. Ik kan nu gewoon mn werk doen, dan misschien niet meer. Nee, het is goed zo. Ben blij met mn 2 kids. Het is goed zo
Wij hebben er 3. We zijn erg blij dat we gezegend zijn met 3 gezonde kindjes en we zijn nu ook wel compleet
Wij hebben er 4. Ons huis is groot, de auto is groot. Maar dat je voor altijd een kinderwens kunt hebben? Nou hier niet hoor, ben er wel helemaal klaar mee. Als ik mn babynichtje vastheb ben ik er na 2 tellen alweer klaar mee...btje overdosis baby gehad denk ik.
5 leek mij wel wat Nu ik zwanger ben van de 2e, en weer een moeizame zwangerschap heb blijft het misschien wel bij 2. Ook financieel gezien hebben we het niet al te breed. Misschien over een paar jaar dat we toch voor een 3e gaan, maar een 4e en 5e gaan er denk ik niet meer komen.
we zijn er nog niet over uit. Willen soms wel een 2e en soms niet maar dit is om financiele onzekerheden en hoe de wereld er op vandaag uitziet. We zien wel wat de toekomst brengt.
we hebben 2 kindjes, ik zou er wel meer willen maar mijn gezondheid laat dat niet echt toe. vind het nu al super zwaar, al zitten we wel in de tropenjaren haha. en als ik wacht tot ze allebei op school zitten dan zit ik al tegen de 40aan... maarja, zit ook te twijfelen of ik de babyspullen ga verkopen of ze naar de zolder verhuis.
Ik zou wel echt heel graag een geoot gezin willen. Nu bezig voor de derde als het ons gegunt is maar het allerliefste 5/6. Helaas hebben mijn 2 dochters geen hele goede gezondheid waardoor de 5/6 er niet zullen komen. Ik wens voor nu een 3e en miss als de gezondheid beter word in de toekomst ooit nog een 4e. Als het allemaal kan en wil lukken..
Ik heb er 1 en ik wil er heel graag 1 bij. Als dat mag lukken dan blijft het daarbij. Ik riep vroeger heel hard dat ik er minstens 3 wilde maar dat gaat hem niet worden. De eerste zwangerschap heeft er best ingehakt dus het is al heel wat dat mijn vriend een nummer 2 ook wil.
We hebben er nu drie! Een biologisch kindje zal er voor ons niet meer bijkomen, wel zijn we aan het denken aan pleegkinderen, maar dat zal pas voor over een paar jaar zijn.
Ik heb 3 kinderen, toen de oudste die nu 16 is, 3 was, wilde zijn vader scheiden. Ik hoopte altijd op meer kinderen, maar dacht dat ik nooit meer aan de man zou komen. Toen ik 4 jaar later weer trouwde, in 2004, wilden we meteen kinderen, helaas lukte dit niet en uiteindelijk is in 2008 d.m.v. icsi ons zoontje, mijn 2e zoon, geboren!. We besloten het bij 2 kinderen te laten, door een zware zwangerschapsdepressie door de gespoten hormonen. Op de 1e verjaardag van ons zoontje, bleek ik zwanger te zijn van zoon 3, gelukkig had ik deze keer geen zwangerschapsdepressie. Je ziet dus hoe het kan lopen in het leven!. Hierna heeft mijn man zich toch maar laten steriliseren(hoe raar kan zoiets zijn na icsi). Meer zouden we financieel niet aan kunnen en ik was bij de jongste al 38.