Ik ben op dit moment onvrijwillig thuisblijfmoeder. Al wel 3 weken, en het verveelt me wel. Hoe leuk ik het ook vind om met de kleine bezig te zijn, mijn wereldje is wel erg klein. Die bestaat uit huishouden doen, met Kevin bezig zijn, koken. Ik probeer wel elke dag op pad te gaan of andere mensen te zien, maar die werken allemaal. Ik heb het ook echt nodig om intellectueel uitgedaagd te worden en dat is nu niet aan de orde. Zo gauw ik iets kan vinden ben ik het huis weer uit
Ik sluit me aan bij Anouk2005 en zou eerst 2 dagen willen werken, desnoods in een andere sector. De stap van 4 naar geen dagen is wel groot. Maar hoe vond je je leven tijdens je verlof? Als je het toen thuis naar je zin had is het misschien wel een teken dat je het straks ook naar je zin zult hebben?
Mijn verlof was wel goed te doen. Al ben ik de hele zwangerschap heel misselijk geweest en was ik blij dat ik op de bank kon hangen. Normaal vind ik het wel leuk om dingen te ondernemen....kan Miss ook bedrijfje of webwinkel beginnen ofzo. Meer voor de hobby dan voor de centen maar het lijkt me wel een leuke bezigheidstherapie haha!
Dit had ik dus ook. En ja tijdens mijn zwangerschap en in mijn verlof vond ik het heerlijk om thuis te zijn. Maar toen Danté eenmaal geboren was en ik tegen het einde van mijn verlof aan liep wilde ik toch HEEL graag weer meer dan alleen mama zijn. Ik miste vooral de volwassen conversaties want al mijn vriendinnen werken en mijn man werkte in de avonden waardoor ik de avonden ook niet weg kon.
Ik ben sinds 2008 thuisblijfmoeder en nee saai is het niet,maar ik doe ook mantelzorg voor de vader van mijn dochter. Ook al is ze al 15 ik merk dat ze het erg fijn vindt dat ik thuis ben als zij uit school komt en kan vertellen over haar belevenissen. Ik vermaak me prima met vrijwilligers werk en hobby+volgend jaar komen daar nog 2 cursussen bij. Ben wel van plan om in 2015 weer aan de slag te gaan,als mijn dochter haar vmbo diploma heeft.
Hallo. Ik ben ook thuisblijfmoeder en het bevalt mij ook heel erg goed. Maar ik werk ook een beetje vanuit huis, dat scheelt misschien ook wel?
ik zou het niet kunnen hoor, de hele week thuis zijn met de kindjes. nouja wel kunnen hoor maar het zou me wel gaan vervelen. heb hier laatst een paar weken achter elkaar vakantie gehad en was blij dat ik weer kon gaan werken. ik vind het soms echt wel saai, vriendinnen wonen niet in de buurt, wellicht dat dat ook scheelt.
Ik ken beide kanten. Toen mijn meiden jong waren was ik thuisblijfmoeder en ik verveelde me dood al deed ik wel veel. Nu heb ik nog 2 zoons erbij en werk ik 2 dagen. En dat is ook wel minimaal wat ik wil. Daar kan ik tenminste even uitrusten van al dat mamagedoe en ben ik gewoon een collega. Voor mij nooit meer thuisblijfmoeder iig.
Herkenbaar. Ik kan alleen maar 4 dgn werken en niet minder. Ik was voor mijn verlof soms 12u of langer van huis. Ging om half 6 weg en met heel veel pech was ik na 7u thuis. Helaas risico van mijn vak. Heel jammer, maar desondanks dat ik het ontzettend naar mijn zin had, er voor gekozen fulltime thuisblijfmama te zijn. Ik zie er soms tegenop, maar merk wel dat ik blij ben dat ik niets mis van ons meisje. Vooral nu er ritme en regelmaat is met 8wkn. We zien wel hoe het loopt en zo gaande weg vind ik wel een manier om straks evengoed van huis te zijn, met of zonder mijn meisje. Evt vrijwilligerswerk of leuke activiteiten met mijn dochtertje (zwemmen ofzo). Manlief is 1 dag in de doordeweeks thuis, die benutten we samen. Ook wel fijn! Volgend jaar zien we wel verder of ik dan alsnog ga werken of niet.