zou ik een slechte moeder zijn als ik fulltime ga werken

Ik zit momenteel in de WW en weet dus hoe lastig het is om een baan te vinden. Dus ja: verstandig dat je die 40 uur pakt en wie weet is er op een gegeven moment daar de mogelijkheid toch om minder te werken, of vind je een andere baan.
Maar in de WW gaan zitten en erop rekenen dat je wel iets zult hebben voordat die afloopt: dat is in de huidige economische situatie niet echt een optie meer.
Ik heb de afgelopen tijd fulltime banen links laten liggen bij sollicitaties, omdat ik het zelf naast alle ellende hier thuis gewoon echt niet aan zou kunnen, maar heb van de week ook op een fulltime baan gesolliciteerd. Beter van daaruit verder solliciteren op een baan met minder uren, dan straks helemaal niets aan inkomsten te hebben en echt flink in de problemen gaan komen dan, (en dan hebben wij echt niks raars gedaan financieel: ons koophuis kost minder dan gemiddeld, terwijl we er met 2 volwassenen, 2 kids fulltime en 2 kids parttime wonen...).
Mensen die roepen dat ze zo'n kans als de jouwe zouden laten schieten voor de kinderen, hebben zelf niet aan den lijve ondervonden hoe ontzettend lastig het op dit moment is om een baan te vinden, dus als je er eentje vindt, pak je die kans. Dat is echt hartstikke logisch!
Leuk is anders, maarja... that's life. Je kunt niet altijd de keuzes maken die je in je hart het allerliefste zou maken

 

Ik vind het eigenlijk niet ideaal als 1 van de ouders ft werkt. Volgens mij is ieder parttime werken het beste voor een kind. 2 a 3 dagen een goede opvang (mijn zoontje knuffelde trouwens heel veel met zijn leidsters. Toen we terugkwamen van vakantie heeft hij zijn favoriete leidster 5 minuten niet losgelaten.) en ieder minimaal 1 dag alleen met de kinderen en het huishouden. Volgens mij is dat de beste manier om een goede band en gelijkwaardige relatie met partner op te bouwen. Het heeft als bijkomend voordeel dat als er met een van de ouders iets gebeurt (baan kwijt, ongeluk enz) er altijd nog een salaris is om op terug te vallen.

Bij ts is het ook nog eens zo dat haar partner niet ft werkt (als ik het goed begrepen heb) dat maakt dus dat ts net zo'n "slechte" ouder zo zijn als alle ft werkende ouders met een parttime werkende partner.

Het wel of niet kijken bij de Sinterklaas festiviteiten, toneelstukjes, circusacts enz van de kinderen hangt ook niet per se samen met werken of niet. Er bestaat ook zoiets als vrije uren opnemen.

 

Zou erg kort door de bocht zijn als fulltime werken je een slechte moeder zou maken.

Ik vind dat het er totaal los van staat. Maar zelf zou ik er niet voor kiezen als het niet zo hoeven. Ik werk 24 uur en ik vind dat persoonlijk maximale. Maar ik zit in de luxe positie dat het mogelijk is.

 

Antwoord op je vraag: Nee!

Ik vind parttime werken trouwens zwaarder dan fulltime. Steeds switchen, elke dag anders etc,..

Ik zou die baan zeker aannemen! Na een jaar kan je namelijk om urenvermindering vragen mits de baan dat toe laat.

Succes met je keuze!

 

Wat is er eigenlijk mis met leven volgens het aloude "it takes a village to raise a child"?

 

Ik denk dat je me verkeerd begrepen hebt. Dat gezegde wijst op het feit dat een kind veel meer verzorgers nodig heeft dan enkel een mama.

 

Dit kan mijn tekst zijn.. Al werk ik zelf 24 uur..

 

Degene die het niet snappen,wat valt er niet te snappen aan 30u of meer werken?? Ik MOET zoveel werken, oa omdat ik kies voor een baan buiten de zorg. Ik wil geen feestdagen, nachten, avonden. Ik merk dat het mij sloopt en als ik nachtdienst heb, slaapt mijn dochter overdag niet en is ze 's nachts wakker (als ik overdag slaap is zij onrustig en dat hoor/voel ik ook)

Ik MOET zoveel werken omdat manlief nog 3 jaar een lening heeft (voor ik hem leerde kennen afgesloten), ik krijg ook een lening omdat het huis met mijn ex verkocht is en wij restschuld hebben.

Denk je dat ik het leuk vind? Ik kon wel JANKEN!!!! Ik wil niets van mijn dochter missen. Geen baan is hier geen optie zoals je ziet.

Ouders kunnen niet oppassen door psychische klachten. Ook zus kan niet (wonen allen ook 60km verderop)
We kunnen verhuizen naar een dorp waar familie woont, maar dan alleen zodat zij wil/kan oppassen. Dan moet ik of een uur fietsen of 30min met de bus alleen voor mijn werk. Bovendien moet manlief dan om 3.30 zijn bed uit voor zijn werk.

Heb ik een optie? Nee. Ik kies hiervoor.
Dus oordeel niet aub !!!!! Je hoeft het niet te snappen, als je het maar begrijpt!!!!

 

Ik werk zelf maar 18 uur. Maar in vakantiea zijn dat meer uren en gaat het echt naar 6 dgn per week..

Ik vind het niet leuk.. mis mijn meisje dan zo! Maar heb wel voor ogen dat het maar eeb weekje is. Voor mijn gevoel mis ik zo veel van haar in die periode. E. Is dan ook wat opstandiger naar mij toe.. want tja ik laat haar heel de week alleen..

 

Tja als je een eigen bedrijf hebt, gaat jouw "ideale" situatie niet op, mijn man werkt 60 uur of meer, 6 dagen per week. Komt onze dochter iets te kort? Nee! Als manlief thuis is, is hij er voor ons.

Het gaat niet om de hoeveelheid tijd die je met je kindje besteed maar om de kwaliteit van die tijd.

Het is geven en nemen, consessies doen, zeker in tijden van crisis heb je niet altijd een keuze voor de "ideale" situatie...

 

Het zou nooit mijn keuze zijn.
Ik werk 2 dagen en we hebben 3 kinderen en het is meer dan genoeg op dit moment.
Als de jongste naar de kleuterschool gaat wil ik misschien een dagje extra gaan werken maar dat is echt de limiet.
Naar mijn mening zou ik echt teveel missen van mijn kinderen en dat is iets wat je nooit meer terug krijgt.Dan zwijg ik nog maar over het ziek worden van de kinderen.Afgelopen week was de jongste ziek en dan moet er toch echt iemand komen.Gelukkig kon mijn moeder 2 dagen komen maar als ik nog meer dagen zou werken dan kom ik echt in de problemen.
Het zou nooit mijn keuze zijn om bewust zoveel van mijn kinderen te moeten missen.Moet je veel werken ivm schulden dan is het een ander verhaal maar een bewuste keuze van mij zal het nooit worden.Ik merk nu zelfs op de basisschool van mijn oudste 2 kinderen dat ik zelden iets kan doen omdat uitjes ed veelal worden gepland op mijn werkdagen en dat vinden mijn oudste 2 kinderen niet leuk en daar kan ik me al schuldig over voelen.
Ik zou ook nooit mijn kind 5 dagen naar de creche brengen.Hier gaat ze 2 dagen en dat is meer dan genoeg en 3 dagen zou echt de limit zijn.Kinderen zijn vaak moe en overprikkeld en zoveel individuele aandacht is er nu ook vaak niet voor de kinderen.Vergeet vooral de bezuinigingen in de kinderopvang niet en het ontslag van vele leidsters waardoor ze vaak onderbezet zijn en echt niet ieder huilend kind kunnen knuffelen en troosten.Dan is mijn kind toch echt beter af met mama in de buurt.
Ik veroordeel moeders niet die veel werken maar ik zet er weleens mijn vraagtekens bij of dit nu het plaatje is wat je ooit had van het hebben en krijgen van kinderen.

 

Mijn vriend en ik werken ieder 4 (lange) dagen. Ik begin om 8 uur en ben om 18.00 thuis. Hij begint om 10:30 en is na middernacht thuis. De bedoeling was dat ik na mijn verlof eerst 3 dagen zou gaan werken maar inmiddels ben ik van gedachten veranderd. Wij gaan voor 2 dagen kinderdagverblijf en indien nodig 1 dag opa en oma.
Mocht blijken dat ik het teveel of te zwaar vind, dan kan ik altijd nog naar 3 dagen gaan. Omgekeerd wordt dat lastig.

Dus nee, ik vind niet dat je een slechte moeder bent. Ik kan me ook niet voorstellen dat je het overweegt met een andere gedachte dan dat je het beste voor je kind wil toch?

 

Dit is precies ons idee. Ieder 3 dagen werken, mijn vriend af en toe een dagje meer. Opvang 2 dagen, ieder 1 eigen dag alleen met zoontjes thuis en we doen samen het huishouden.

Maar natuurlijk vind ik TS geen slechte moeder. Ook ik geloof niet dat de hoeveelheid uren thuis je wel of geen goede moeder of vader maakt. En daarnaast is natuurlijk goede en veilige opvang belangrijk. Maar ik ben wel blij dat wij het anders hebben kunnen regelen. Ik vind dit verder een non-discussie als de FT werkende vaders buiten deze discussie worden gehouden. En ik vraag me dan ook af of die thuisblijfmoeders met FT werkende partners ook wel eens aan hun vragen of dit wel de bedoeling was toen ze aan kinderen begonnen/hadden ze dit voor ogen?

 

Ik ga niet akkoord met de stelling van sommigen dat bv 2 of 3 dagen werken het maximum is. Maar laten we even stellen dat dat wel zo is, dan zou ik niet weten hoe je dat in B moet realiseren. Hier bestaan gewoon geen jobs waar je maar 2 dagen kán werken. Werkgevers accepteren dat hier gewoon niet. 4/5 gaan werken is hier vaak al een drama.

 

Ik werk 32 uur (minder gaat niet in deze functie), wat tegenwoordig ook al bijna als FT wordt gezien. Maar heb het geluk dat mijn vriend fulltime thuis is.
Toen de oudste onderweg was, hadden we in gedachten dat ik 32 uur zou gaan werken en mijn vriend 28 uur (onregelmatige diensten) We zouden dan elk 1 dag door de week vrij nemen. Afhankelijk van de diensten van vriend zouden we in het weekend soms wel, soms niet samen zijn met dochterlief.
Door gezondheidsproblemen is vriendlief genoodzaakt thuis te blijven, ik werk daarom nu dus gewoon door op 32 uur. Samen met zijn WAO kunnen we gelukkig goed rondkomen.

Ohja.... nee, het maakt je echt geen slechte moeder!!!! Ik geniet die drie "weekenddagen" dubbel op hoor!!!

 

Nou ja zeg...om ook maar kort door de bocht te gaan: sprekend bewijs dat thuisblijven je hersens aantast...

 

België? Daar werkt bijna iedereen full time daarmee dat ik vraag of je in België woont

Edit, ik zie nu de B van België in je bericht staan haha

Ik werk nu in België, parttime elke werkdag van 18 tot 22uur sommige dagen werk ik langer door maar op mijn werk heeft iedereen, echt bijna iedereen aan me gevraagd of ik nog een 2e job had.
En dan bekijken ze me heel vragend aan als ik zeg dat dit mijn enige job is omdat ik maar 20uur werk.
Ze zijn dat gewoon niet gewend dat dit kan volgens mij

Wel geluk gehad dat ik daar part time kan werken, we zijn maar met 2 part timers en die andere gast heeft dus wel nog een 2e job haha