Huilbaby en gezin

Geen tips hier, alleen een dikke knuffel en ik hoop dat je echt hulp krijgt.
Is er niet toevallig iemand die eens een paar uurtjes op je zoontje zou kunnen passen? Dan kun jij heel even op adem komen, want continu in het gehuil zitten is natuurlijk ook hartstikke zwaar.

 

Wat een nare situatie.. Ik heb altijd gezegd, gelukkig was mijn eerste een huilbaby! Zou niet weten hoe ik het had moeten doen als de tweede zo geweest zou zijn. Ik gaf me er aan over en bedacht me steeds dat het ooit over zou gaan.. Heb ook dagen met haar rond gelopen en ze heeft heel lang op mij geslapen. Maar dat is voor jou zo moeilijk omdat je nog een kindje hebt rondlopen, ik begrijp je helemaal.. Kan iemand je helpen? Iemand die je zoontje even overneemt? Zodat je op zijn minst je dochter wat aandacht kan geven? Of als je dochter op school is even tijd voor jezelf of het huishouden hebt? Heel dikke knuffel! Het gaat echt over, maar daar heb je nu helemaal niets aan, dat weet ik ;(

 

Geen tips voor je. Wel herkenning helaas. Hier duurde het tot ongeveer 7 maanden. Zat iedere dag met huilende baby, dochter van 2,5, 2 honden die net zo hard mee jankte met de baby en daarnaast probeerde ik mijn eigen bedrijf (zzp-er) lopende te houden door tot in de nacht te werken wanneer de baby eindelijk sliep.

Hopeloos en radeloos heb ik me gevoeld en bovendien ook vaak alleen. Omdat ook hier de wederhelft niet tegen het gehuil kon.

Ik weet wat je door maakt en het is zwaar! Maar echt er komt een einde aan. Het huishouden komt later wel weer op orde. Gewoon de noodzakelijke dingen doen en accepteren.

Sterkte

 

dikke knuffel en ook hier herkenning.
Mijn meisje huilt wat af, ik probeer maar wat te schipperen overdag. Regelmatig loopt 's avonds uit op een flinke huilbui van mij. Ik vind het ook allemaal zo sneu voor mijn zoontje. kijk de kleine echt groot, ik hoop zo dat het snel over gaat.

Tips heb ik helaas niet voor je. Hier is het ook maar proberen de dagen door te komen. Ik doe mijn uiterste best om mijn ritme van mijn zoontje (oudste) aan te houden zodat hij er niet te veel last van heeft.. verder maar mijzelf voor te houden dat het een keer overgaat als ik er weer eens helemaal doorheen zit.

Mijn zoontje was ook een huilbaby.. maar eerlijk gezegd is het toch heel anders als je 2e zoveel huilt, idd omdat je er al eentje rond hebt lopen.

Ik vind het ook heel erg zwaar in combinatie met de bv. Ze wil heel de eind middag en avond clusteren.. maar dan ben ik zo versleten en wil ik zo graag heel eventjes iets doen en vrij bewegen. slaapt ze eindelijk komen bijna altijd wel tranen. Regelmatig denk ik, dan maar geen bv, maar aangezien dat bij mijn zoontje niks aan de situatie verbeterde wil ik het niet op geven. Maar wat is het heftig dat alles op mijn schouders komt.

Dikke knuffel.. hopelijk snel blijere baby's

 

Wat bij ons hielp was 1. Inbakeren 2.ritme en echt in bed even tijdje laten huilen 3. Stoppen met BV. Nou zeg ik niet dat je dit laatste moet doen, maar het gaf mij zoveel meer rust. Dan kwam het voeden niet meer alleen op mij neer...

 

Helaas herkenbaar! Ook een zoontje van twee en een huilbaby, waarbij het huilen ook deels een medische oorzaak heeft. Het huilen en de onrust blijft!

Ik probeer het toch maar te accepteren inmiddels, hoe moeilijk dat ook is. Op de weinige 'vrije' momenten geef ik aandacht aan de oudste, gewoon even knuffelen of stoeien (en als de jongste dan wel begint te huilen laat ik hem wel 5 minuten liggen om de oudste niet compleet te laten verwaarlozen).

Als ik dan de oudste op bed heb en de jongste is wel even rustig, ga ik zonder schuldgevoel op de bank met een tijdschrift of even op de ipad (terwijl ik eerder ook als een gek ging opruimen of schoonmaken). Echt, het huishouden komt wel weer, ik kan mij er nu niet meer druk om maken, het is gewoon tijdelijk overleven! Alleen het noodzakelijke doe ik; kindjes eten/drinken/wassen/aankleden en mijzelf even snel. Eten koken, de was en de flesjes afwassen....en de rest als mijn man thuis is. Als er echt iets is dat niet kan wachten laat ik de jongste soms ook huilen, hoe moeilijk dat ook is....

Weet hoe zwaar het is, en wil je heel veel sterkte wensen! Onze oudste was ook een huilbaby en het gaat echt weer over!

 

Moeilijk hè. Ik begrijp je wanhoop.
Hier was het verborgen reflux. Ze overstrekte zich iedere keer. Medicijnen tegen reflux hielpen wel wat. Uiteindelijk kreeg ze ook nog melk tegen kma. Je zou eens kunnen proberen of johannesbroodpitmeel (nutriton) werkt. Dit moet je haar dan voor de voeding geven. Het dikt de melk wat in waardoor het minder kans krijgt om terug te komen.
Werkt het niet vraag hulp, zoek uit of het medisch gerelateerd is. Misschien zijn het nog krampjes, reflux, toch nog kiss, oren........
Let je trouwens op wat je zelf eet? Schijnt ook invloed te hebben op de melk.
Sterkte!

 

Ik krijg vast half ZP over me heen maar weet je zeker dat het geen honger is?
Hoop dat jullie snel geholpen worden en een tevreden mannetje krijgen. Sterkte!

 

Hier gelukkig geen huilbaby maar in de omgeving wel. Wat kan helpen

- Trek aan de bel bij de huisarts. Laat je kind controleren en vraag om hulp. Misschien kan je een osteopaat proberen.
- Vraag hulp in je omgeving!! Ook om leuke dingen te doen met je oudste kind. Dan kan die er even uit. Misschien kan ze af en toe logeren (opa en oma) zodat ze ook aan haar rust toekomt en even alle aandacht heeft. Hulp kan ook bestaan uit iemand die even je kind overneemt zodat jij kunt slapen of het huishouden doen.
- Draag zelf oordoppen als je met hem bezig bent en hij huilt. Jij kunt het dan gewoon veel langer en beter volhouden en je bent toch bij hem of met hem bezig! Het geluid scheelt echt al de helft.
- Inbakeren al geprobeerd ? Je kunt ook denken aan een puckababy als het echte inbakeren nog teveel is.
- Afgekolfde melk mengen met nutriton zodat het wat dikker is en minder snel omhoog komt.
- Als hij niet wil slapen in de draagdoek doen en gewoon doorgaan met je huishoudelijke taken (desnoods met oordoppen in). Hoe moeilijk ook je hebt je huis weer aan kant en hij blijft toch wel huilen blijkbaar. Nu is hij in ieder geval bij jou en door de beweging worden ze vaak sneller rustiger dan dat je stil op de bank gaat zitten.

Dat je man werkt of niet tegen een huilend kind kan is geen excuus om alles op jou neer te laten komen!! Dit is ook zijn kind en hij dient zijn verantwoordelijkheid te nemen! Dit is iets waar je samen doorheen moet komen. Hij kan als hij thuis is echt wel helpen met andere dingen (je andere dochter en het huishouden) terwijl jij met je jongste bezig bent.

 

Ze schrijft dat de baby veel clustert, dus honger zal het niet snel zijn.

TS, misschien kom ik nu hard over. Maar van je baby moet je dit idd accepteren, maar van je man niet! JULLIE hebben nu een huilbaby, hij zet zich maar overheen dat ie niet tegen gehuil kan en gaat je helpen.
Ook al werkt ie veel is dat geen excuus, met een huilbaby is werk eerder ontspanning als inspanning. Als ie thuiskomt geeft de baby af, al is het maar een half uur. En ga dan in bad of buitenspelen met de oudste. Of boodschappen doen. Iig even weg..
Daarnaast zou ik taken in huis goed verdelen. Jij kunt nu gewoon niet alles handelen, punt. En straks als je gaat werken al helemaal niet. Met 2 kinderen waaronder 1 zeer behoeftig kind is het gewoon heel anders als met 1 kind.

Ten slotte: weten jullie waarom hij huilt? is al gekeken naar reflux of allergie?

 

Aah meissie toch, ik vind het echt zo naar voor je!
Dat H. je zo weinig steunt hierin vind ik wel heel erg om te horen.
Dikke knuffel!

 

Tips?? Ik weet ook niet meer ho ik er door gekomen ben.. Hier ging het beter na 8 weken toen ik op koemelkvrij dieet ging voeden. Ik heb mn oudste weleens voorgelezen met een krijsende baby op schoot, haar alleen laten liggen kon ik niet maar steeds de oudste aan de kant schuiven ook niet.. Vreselijk zwaar. Sterkte..

 

Allereerst inderdaad medisch alles laten checken. Hier was het bij de oudste kiss-syndroom met reflux, koemelkallergie met eczeem en chronische oorklachten. De jongste had last van een koemelkallergie, verborgen reflux, verstopping, oorklachten en dan nog een hartritmestoornis.

Over de draagdoek: welke heb je en hoe gebruik je die? In veel handleidingen staat voor de eerste tijd de kommahouding, (liggend voor je buik langs/horizontaal), maar dat is NIET veilig. Je kindje loopt gevaar te stikken, bij kindjes die overstrekken bestaat het gevaar dat ze zichzelf eruit strekken en voor jouzelf is het heel zwaar.
Mijn advies: ga een draagconsult boeken bij een consulent in je omgeving, (op draagpraat op facebook vind je een hoop adressen, als je facebook hebt). In ieder geval is het handig om buik-tegen-buik te dragen. Dat kan met een geweven doek of met een rekbare doek.

Je partner: herkenbaar. Mijn man werd ook zo gek van het huilen dat hij het gewoon echt niet trok. Kon ik 100 keer willen dat hij het ging doen, maar daar werd de onrust alleen nog maar heel veel groter van. Eerst bij hem, dat straalde dan over op onze dochters en dan had ik er vervolgens dus ook weer last van, want ik kon puin gaan ruimen. Als hij het niet trekt, trekt hij het niet, maar dan moet hij andere dingen gaan doen om jou te ontlasten. Mijn man heeft heel erg veel extra in het huishouden gedaan en dat scheelde voor mij dan weer.

Huishouden: vraag hulp uit je omgeving en als je niemand hebt: klop aan bij humanitas. Zij hebben een project dat home-start heet en bedoeld is voor gezinnen die overbelast raken en ondersteuning nodig hebben met de kinderen. Hier heeft een vrijwilliger een tijd lang wekelijks even gewandeld met Caitlyn en dan kon ik even aandacht geven aan de oudste of even snel wat in het huishouden doen.

Huilen: zet de tv aan zonder geluid en met ondertiteling, als je je kindje troost. Geeft jou afleiding van het huilen, dan dringt het niet zo tot je door. Uiteraard zorgen dat je kindje de tv niet ziet, die lekker naar jou toe op je arm leggen dan

Momenten dat de kleine wel slaapt of je man het wel even trekt om te troosten: jij er even uit, al is het maar om even heel lulllig een brood of pak melk te gaan halen. Hoe bevrijdend het al wel niet kan zijn om een kwartier op je gemak die boodschapjes even te doen!

Sterkte, weet wat het is Maar het gaat ooit over! Er komt een eind aan en blijf dat tegen jezelf roepen, want anders word je gek!