Hallo, Hopelijk zijn er mensen die dit verhaal ook herkennen. Onze dochter van bijna 3 is altijd een zeer goede slaper geweest. Normaal gesproken slaapt ze van half acht s' avonds tot acht uur de volgende ochtend. Ze is s' nachts ook nooit wakker, behalve als ze ziek is. Lijkt mij normaal. 2 weken geleden is ze dus ziek geweest en ging het slapen wat moeizamer. Nu is ze weer beter, maar het inslapen lijkt opeens een probleem te worden! Het naar bed gaan gaat prima, maar dan begint ze na 5 minuten eerst met jengelen en dat gaat dan over in huilen en overstuur raken. Reden is geheel onbekend en dan stoppen we haar weer in en na tien m'n begint het weer opnieuw. Lagen we haar jengelen en gaan we er miet naar toe dan raakt ze helemaal overstuur, dus dat hebben we al uitgeprobeerd. Ze heeft voor het slapen gaan altijd gegeten en gedronken, schone luier enz. We weten dus echt niet wat het kan zijn en ze kan het ook niet duidelijk maken. Als we de kamer binnen komen ligt ze in haar bedje te snuffen. Iemand tips of herkenning hiervan? Gr Natascha
Dat is het moeilijke, ze zegt dan niets. Maar ze loopt ook bij de logopediste omdat ze nog niet veel woordjes zegt en ook nog geen zinnen.
Tsja, ik zou gewoon vol blijven houden en hetzelfde blijven doen, dus even gaan troosten/instoppen en weer weggaan. Als je haar weer hoort, zelfde verhaal. Als ze doorkrijgt dat ze toch niet uit bed mag of er iets anders 'spannends' gebeurt is de kans groot dat ze er snel genoeg van krijgt.
Nee, dat red ze niet. Ze slaapt smiddags meestal 1 uur en een kwartier. Op vrijdag gaat ze smiddags naar speelzaal en slaapt ze dus niet maar dat trekt ze maar net, is dan vanaf half vijf eigenlijk niet meer te genieten.....
hier zelfde verhaal maar dan van slag door sinterklaas. de nacht na sint was ze de hele nacht aan t spoken. daarna moeite met naar bed gaan en als ze snachts een keer wakker wordt draait ze zich niet meer op en gaat slapen. wij weteb dat het enige dat helpt is doorzetten. om de tien minuten even gaan. en gisteravond was t na drie minuten al stil. hier slaapt ze nooit bij ons en alleen in ziektegevallen slapen we bij haar.
Hier hetzelfde verhaal bij zoon. Al wisselt het per avond. Maar sliep ook altijd zonder problemen in, nu is het jengelen en overstuur raken als we niet komen. Gelukkig is het hier vaak 1x erheen en is het klaar, dus dat scheelt. Ik merk hier wel dat er veel in zoons koppie omgaat momenteel. Veel fantasie en ook erg aan mij hangen. Ik denk dus dat het hier een fase is. Zal me ook niks verbazen als hij binnenkort weer in een puberfase terecht komt Hier helpt iig rustig de dag afsluiten, zoon voorbereiden op wat komen gaat en vooral vasthouden aan het vaste ritueel Succes met je dochter!