Daar ben ik ook zo bang voor...papa 3820 maar opa dikke 10 ponder.... Van mijn kant was iedereen 6,5 pond.. Deze kleine kan ook al zo hard trappen dat ik denk zo hoe groot ben je wel niet.. Mijn tante heeft net een kleine en die paste maat 50 niet eens terwijl mijn dochtertje 3 maanden 50/56 aan heeft gehad... Ik weet dat het stom is om zo bang te zijn voor een grote baby maar krijg het niet uit mijn hoofd..
Ik hoorde dat vooral je eerste kindje vaak toch redelijk op de ouders kan lijken wat betreft geboortegewicht en lengte (als er verder niets aan de hand is). Dat zou hier betekenen dat hij rond de 3500 zal wegen met een redelijk gemiddelde lengte erbij ook (wij zijn beide redelijk lange mensen, vooral mijn partner, maar met de geboorte waren we nogal gemiddeld). Vooralsnog lijkt dit te kloppen: hij zit de hele tijd al rond het gemiddelde met de groei, ook nu nog steeds. Ik moet het door veel pijn in mijn rug al een hele tijd nogal rustig aan doen, maar daar lijkt hij niet van voor te gaan lopen op de groei. Misschien maakt dat wel uit als je baby wat achter liep, dat je het dan rustiger aan gaat doen. Mijn moeder vond trouwens de bevalling van haar grootste en zwaarste baby het prettigst (dat was de tweede). Het maakte blijkbaar meer uit dat ze zich met een cursus goed had voorbereid op de bevalling en heel erg haar best deed om goed relaxed te blijven door de weeën heen, dan hoe groot die baby was. Ze voelde zich veel sneller al weer goed na de bevalling en was ook niet gescheurd of geknipt. (Ik was de eerste en die bevalling was verreweg het zwaarst en duurde ook heel erg lang, en ik was helemaal niet zo groot).
Ikzelf was 7 pond met 42 weken Manlief was bijna 11 pond met 40 weken en onze kids 8 en dik 8 pond met 8 weken dus ik zeg dat ze op hun papa lijken LOL, volgens de gyn had onze zoon ook zoveel gewogen als ik door was gelopen. Ze lijken ook allebei heel erg op hem...
Ik heb twee kindjes rondlopen, hele dagen door harde buiken, al vanaf 30 weken avonden voorweeen (paar uur savonds) dus druk genoeg en aardig wat stress en nog groeit ie prima... moet je nagaan als rust hier zou helpen dan worden ze 15 pond ofzo LOL
Ik werd bij mijn geboorte op 3250 gram geschat (er was toen geen weegschaal aanwezig) en Pappamuis was een achtponder, die woog 3990 gram. Babymuis kwam ter wereld met 3360 gram na 40+3. Gezond geleefd, meteen gestopt met roken met goed 4 weken zwangerschap (toen ik er achter kwam dus) en verder geen rare dingen. Ook geen complicaties tijdens de zwangerschap overigens. Ik denk dat erfelijkheid er zeker wel toe doet maar ook je leefgewoontes. En dan bedoel ik niet veel snoepen of vet eten maar meer drank, drugs, roken etcetera.
wat moeilijk zeg! Mijn oma (van vaders kant) had 10 kinderen, en allemaal 9-10-11 ponders. Mijn eerste zoon is met ruim 8,5 pond met 38 weken en zonder zwangerschapssuiker geboren. Misschien voor sommige ter vergelijking. de placenta woog 970 gram!! Dus ons ventje werd gewoon goed gevoed wat logisch was gezien zijn gewicht. Volgens de gyn wordt de volgende nog groter, en kan het nog leuk gaan worden als ik bijv de 40 weken ga halen of verder bij een volgende. Maar bevallen kan ik wel heb genoeg ruimte dus daar maak ik mij geen zorgen over. En de gyn zijn antwoord: je hebt gewoon aanleg voor hele grote baby's.... dus waar het geboortegewicht vanaf hangt? (ik was trouwens ingeleid vanwege zwangerschapsvergiftiging niet vanwege de grootte of iets dergelijks) Ps ik ben zelf 1,70 meter met 65 kg en mijn man is 1,72 met ook een 65 kg Ikzelf ben geboren met 9 pond, maar wel ruim 2 weken over tijd dus dan is dat nog niet zo spannend, en mijn man was een gemiddelde baby die eerder naar een lichte baby neigde dan een zware
ik snap niet dat je je zo druk maakt over het gewicht, of ie niet te zwaar wordt.... waar ben je bang voor?? of de bevalling moeilijker wordt? nee, dat zegt vaak niks hoor. of dat je liever een "klein" babietje wilt? wees blij dat het kindje het zo goed doet! ik zou me meer zorgen maken als het te licht zou zijn!
Te groot is anders net zo ongezond als te licht hoor en jij bent duidelijk niet aan alle kanten ingescheurd (totaalruptuur) door dat je kindje veel te groot was anders sprak je wel anders haha
Maar dat hoeft niet he Ik had ook een reus maar geen scheur Overigens heeft de mijne ook nooit 50 aan gehad en zit hij nu alweer een maand in 68..
ik heb dus wel een totaalruptuur gehad...mn dochter was maar 7 pond. dus ik weet wel degelijk waarover ik praat!! daarna een dochter van 8 pond met ook de nodige hechtingen. ik heb 3 kinderen en de bevalling vd kleinste was t rotst. maar om je nu met 20 weken al druk te maken over de grootte van het kind??? ik maakte me meer druk over of t wel gezond zou zijn.
Ja dat is het belangrijkste maar ik vind groei toch ook belangrijk gewicht is niet het belangrijkste, hier was het een extreem groot hoofd dat houden ze nu wel in de gaten anders hersteld het beneden niet meer ik heb al een verzakking ervan deels weggewerkt. Nee dat Gaat niet voor iedereen met grote kids op maar te groot is niet zomaar gezond(er) die van mij woog genoeg maar moest wel couveuse in 3 dagen vanwege zjjn gewicht, suiker e.d. Ik ben aan 4 kanten ingescheurd dat wil ik toch wel proberen te voorkomen door het niet 10-11 pond tr laten worden in Mijn geval.