MamaChantal, je kan idd progesteron vragen om je baarmoederhals te versterken en je baarmoeder rustig te houden... Ik hoop mee dat alles voorspoedig gaat voor jou! Madelein, niet leuk dat er een stukje achtergebleven is, dat moet er dan ook nog bijkomen... Hopelijk is het snel opgelost! Sunnysiri, zooo spannend dat het bandje eraf is bij jou!!! Whiiii voor Wandena en mij komt het nu ook dichterbij.... Berte, goed dat je controle goed was! Ik ben zelf trouwens van mening dat ze de grens dat ze kindjes erdoor proberen te halen, een beetje te laag leggen... Zo'n kindjes hebben echt enorm weinig kans om er gezond door te komen, en het moet zo vreselijk zijn voor de ouders om aan zo'n bedje te staan naast een kindje dat vecht voor zijn leven, en het dan uiteindelijk alsnog af te moeten geven... Maar goed, elk geval is anders, dus ze zullen het wel individueel bekijken he...
@Madelein wat een pech zeg dat er nog een stukje placenta is blijven zitten! Hopelijk laat het ineens los en ben je er snel vanaf! Ik heb zelf van 13 tot 24 weken voor 50% thuis gewerkt (kantoorbaan). Ik ben uiteindelijk gestopt omdat het mentaal te zwaar werd (deze zwangerschap loopt exact gelijk met de zwangerschap van vorig jaar en het verlies van vorig jaar brak me op) en daarnaast kreeg ik nierstuwingen en rugklachten. Nadat ik gestopt was ging het beter en werd ik veel relaxter. Ieder maakt voor zichzelf een inschatting, maar bij mij speelde de angst voor nog een vroeggeboorte en mogelijk verlies een erg grote rol, dus ik durfde de eerste weken bijna niets. Bij een eventuele volgende zwangerschap met cerclage zou ik denk ik meer durven. @Berte Wat fijn weer een goede controle! En super dat je nu ook kan toeleven naar het verwijderen van de cerclage! Toen ik vorig jaar werd opgenomen, leefde ik ook toe naar 23,5 weken. Dat is de grens dat ze longrijping geven en weeënremmers en preventief antibiotica (als je net als ik met gebroken vliezen zit). Maar als je kindje bij 24 weken geboren wordt kijken ze eerst naar het kindje (is het een vechter?) voordat ze besluiten of ze gaan behandelen. Onze kleine is uiteindelijk bij 23 weken geboren. Ik had maar al te graag al eerder preventief antibiotica gehad en longrijpingsinjecties. Zeker omdat je verhalen uit Amerika en Canada etc leest van kinderen die na de 21 weken geboren zijn en het hebben gered. Tuurlijk is de kans klein, maar ik had liever dat onze zoon een kans kreeg dan zoals nu zo overgeleverd aan moeder natuur.. Maar dat zal per persoon wel verschillen. Het is iig fijn dat ze in NL de grens van 26 weken hebben verzet naar 23,5 weken. @Wandena wat fijn dat het zo leuk was! Heerlijk dat heb je wel verdiend na al die stressvolle weken! Fijn dat alles goed gaat en ontzettend spannend maandag! Ben zo benieuwd hoe je lijf erop gaat reageren! Denken ze in het zkh dat de bevalling meteen zal starten? Spannend hoor! @MamaChantal spannende periode zit je in, vervelend dat je zo'n last van harde buiken hebt, veel meiden hebben idd baat bij progesteron, hopelijk gaan ze jou dat ook geven. Maar bij je tweede had je ook al vroeg last van harde buiken en deze is op normaal termijn geboren? @Soeki Voel je je nog goed? Ook jou cerclage gaat er bijna uit! Spannend! Ben erg benieuwd hoe het bij jou en Wandena zal gaan!
Klopt bij de 2e had ik het ook maar toen had het geen effect op mn bmm. Bleef gewoon netjes lang en dicht
Ik hoop ook dat het er snel uitkomt... Sinds gister wel weer gaan vloeien dus wie weet..! @sunnysiri: Bedankt voor het opschrijven van je ervaringen. Ik denk inderdaad dat ik bij een volgende zwangerschap ook niks durf. Was nu al heel snel gestopt omdat ik al snel last van mijn buik had. Hadden/hebben jullie ook harde buiken? Ik heb daar deze zwangerschap veel last van gehad. Dan plaatsen ze geen cerclage toch? Of kan dit wel met de progesteron. Het is al wel gezegd dat ik dat bij een volgende zwangerschap waarschijnlijk zal moeten gebruiken ( prikken had ze het over). Waren jullie weer snel zwanger na de vroeggeboorte? Ik merk dat ik het liefst morgen weer zwanger zou zijn... Het duurt al zo verschrikkelijk lang. Deze maand zijn we 3 jaar verder.... @mamachantal: rustig aan dus jij!!
Madelein, Ik dacht er net hetzelfde over dan jij, ik wilde zo snel mogelijk weer zwanger zijn! Ik moest 3 maanden wachten van de gyn om mijn lichaam te laten herstellen. En ik was exact na 3 maanden weer zwanger. Ik heb een cerclage gekregen nu, en heb al sinds 15weken last van harde buiken en voorweeen. Het mag dus met een cerclage. Er is wel al weken niks meer over van mijn baarmoederhals, en dat geeft een trekkerig pijnlijk gevoel. Ik lig echt heeeel veel (al sinds week 15 of zo). Tot week 22 heb ik wel nog uitstapjes gedaan maar vanaf dan bijna altijd thuis en veel rusten. Ik neem magnesium en utrogestan vaginaal, om mijn baarmoeder zo rustig mogelijk te houden. Sunnysiri, hier gaat het nog redelijk. Heb wat kwaaltjes maar dat vind ik nog te doen. Ben wel heel emotioneel aan het worden, van de spanning van het aftellen denk ik!!! Zijn jullie zenuwachtig voor de bevalling, dames? Wandena, hoe gaat het met jou? En de bekkenpijn?
@madelein: Het advies van mijn gyno was om te wachten tenminste 6 maanden (we wachtten 1 jaar). De verklaring was: in de eerste deel van je zwangerschap, gebruikt het kind heel veel van je lichaam en je wil niet dat met de volgende kind iets misgaat want je lichaam was nog niet voorbereid voor een nieuw zwangerschap. Je kan nu al vitamine innemenen foliczuur. Met harde buiken plaatsen ze geen cerclage als het geen nodig is. Het probleem met harde buiken is dat in 90% van de gevalen is het niks, dus verandert je bmh niet. Maar in jouw geval heb je al gezien dat het verandert je bmh wel! Ik zou een gyno vinden dat een cerclage tussen weken 12-14 wil plaatsen, met of zonder harde buiken. Een vroeggeborte kind als een 1ste kind, met harde bukien ontsluiting en gebroken vliezen, is altijd door een zwaak baarmoederhals en daarom heb je wel cervixinsufficientie!!!! Je kan gewoon contact opnemen (via email) met artsen met veel ervaring uit Amerika, Dr. Sumners en Dr. Haney, je verhaal aan ze vertelen en die zullen hun advies geven. Mijn advies van allebei was dat het was beter om een cerclage te hebben, maar misschien neit nodig. Ik heb heel veel onderzoek gedaan in pPROm en cervixinsufficientie, en voor mij is jouw verhaal heel duidelijk. Zoek een arts op die aan jou wil luisteren.
Bedankt voor je reactie . De artsen in het Spaarne spreken over het plaatsen van een cerclage tussen de 8 en 12 weken. Dit was het weekend van de bevalling. Een verder behandelplan is nog niet concreet. Ze willen me insturen naar de vu of Amc, en hun adviezen overnemen. Ik heb daar wel vertrouwen in eigenlijk. Goed om te lezen dat er hier ook dames zijn met harde buiken en cerclage! Zo fijn dat er nog hoop is! Ik zal nu zowieso moeten wachten met zwanger worden tot het restje placenta uit m'n bm is... En lichamelijk trek ik een nieuwe zwangerschap nog even niet. Kan net aan m'n bed uit . Vitamientjes neem ik gewoon nog, slik de prenafem al 2 jaar, die slik ik gewoon door. Schijnt voor nu ook heel goed te zijn volgens de Gyn. @soeki: wat naar dat je zo'n last hebt! Je cerclage mag er bijna af toch? Houd vol! Ik hou inderdaad in m'n achterhoofd dat ik al snel weinig zal kunnen. Bij deze zwangerschap had ik vanaf week 11-12 al harde buiken. Zodra ik dat weer voel ga ik direct heel veel minder doen!! Dit nooit weer!!! Gister had ik weer een moeilijke dag. Bleef mezelf maar verwijten hoe het in vredesnaam kon dat ik een hele nacht met weeen heb gelegen en niet naar de spoedeisende hulp ben gereden... Zo ontzettend dom... Wist ik maar dat het weeen waren... Ik dacht dat ik me aanstelde of zo. Als ik het had geweten had ik onze Sam waarschijnlijk nog in m'n buik gehad. Zo moeilijk...
@ madelein: je hoeft zo niet te denken.... Als Sam moet overleden zijn, was er niks dat je of niemand kon doen. Het is moeilijk, en zal zo voor altijd blijven. Maar nu ben jij wijzer en sterker en zal naar jezelf laten luisteren als het niet goed is. Hou vol meid, jij hebt alles wat je kon gedaan.
Hoi dames, ik word zo emotioneel als ik de verhalen hier boven lees!!! Alles komt weer op!!!Madelein , ik weet precies hoe jij je voel!!! Zo een schuldgevoel he!!! Dat denk ik ook had ik eerder een cerclage waren mijn 2 ukkies geen vlinders geworden !! @all, morgen een controle en maandag verwijderen van de cerclage!! Ik ben inmiddels gestopt met de Lutinus( progesteron) tot 36 wk ..Ik ben de laatste paar dagen heel chagerijnig!!! Hebben jullie dat ook !!! pfff Ik ben zo bang voor de bevalling!!!
Sorry... Ja voel me enorm schuldig. Vind het onvoorstelbaar dat ik een nacht met ontsluitingsweeen heb gelegen... Maar wist ik veel hoe dat voelt. Dat gebeurd me in ieder geval nooit meer!!!!! Het erge vind ik dat er in de notities van mijn vk die ik die nacht gebeld heb( heb ik van het ziekenhuis meegekregen) staat of ik niet bij mamakits aangemeld moet worden... Een cursus voor zwangere vrouwen met psychische klachten...
Oh madelein (en Wandena), wij hebben echt traumatische dingen meegemaakt allemaal... en sommige mensen reageren ook zo dom... Zoals die vk van jou madelein, die je wilde aanmelden voor die psychische hulp, net alsof je gek was om zo ongerust te zijn. Ik heb ook een paar idioten tegengekomen hoor. Toen ik in het ziekenhuis lag met ontsluiting bij de tweeling, was al het medisch personeel enorm lief, behalve 1 assistente-gyn... ik had op het belletje gedrukt omdat ik waterige afscheiding voelde, en ik dacht dat het vruchtwater was. Dan kwam zij binnen, en praatte tegen me alsof ik gek was dat ik zo ongerust was, en ze zei dat ik echt niet zo moest overdrijven en haar niet voor kleinigheden moest lastig vallen. (ja, hallo!!! IK STOND OP HET PUNT MIJN KINDEREN TE VERLIEZEN!) Twee uur later heeft een andere assistente dan het vocht getest, en het was inderdaad vruchtwater! Die nacht ben ik dan bevallen. Aaargh als ik die domme koe van een assistent-gyn ooit nog tegenkom, het zal haar dagje niet zijn hoor. :x Ah en wat ook ergerlijk is, is dat mensen snel vergeten wat je hebt meegemaakt (of het banaliseren). Zo vroeg vorige week iemand van de familie aan me of ik zenuwachtig was voor de bevalling. Ik zei dat de vorige bevalling fysiek gezien best vlot ging, dus dat ik niet zo zenuwachtig was. En dan reageerde die vorige persoon: 'welke vorige bevalling? .... aaah ja...'. Zucht. madelein, het schuldig voelen... je kan het een plaatsje geven met de tijd, maar af en toe zal het weer boven komen. Ik heb deze zwangerschap regelmatig gehuild dat ik mijn meisjes niet lang genoeg in mijn buik heb kunnen houden. Maar als we iets hadden kunnen doen om het te voorkomen, hadden we het zeker gedaan he? We wisten het gewoon niet!! Dat mogen we onszelf dan toch niet kwalijk nemen he meid... Tijdens deze zwangerschap heb ik wel echt bij élk klein klachtje aan de alarmbel willen trekken, omdat ik deze keer mezelf NIKS te verwijten wilde hebben. Je weet gewoon niet meer wat onschuldig is, en wat gevaarlijk is. Ik stond 2 weken geleden in het ziekenhuis omdat ik jeuk had op m'n buik. haha Maar de cerclage is voor mij echt een succesverhaal, het is voor mij het verschil tussen wel een kind of geen kind... Ik ben de dokter echt eeuwig dankbaar... We gaan hem overladen met cadeaus trouwens (een boeken-cadeaubon, chocolade én een fles champagne)! haha Zeg madelein, hoe gaat je partner ermee om? Jullie zijn nog maar pas in de rouwperiode he... hoe lang mag je thuisblijven van je werk? Je hebt nu echt tijd nodig om te herstellen en op adem te komen... Kleine Sam zal altijd een deel uitmaken van jullie hart en dus ook van jullie gezin. Ik hoop voor jullie dat er snel een gezonde broer of zus mag komen! Letloa, ga je nu wel of geen cerclage krijgen? Voorlopig gaat het dus nog goed bij jou? Wandena, ik ben de laatste dagen enorm emotioneel en ik ben ook heel erg bezig met de bevalling... ik overloop alles in mijn hoofd, alle scenario's van hoe het misschien zal gaan... het is ook zo ongelofelijk spannend. Ik kan eigenlijk bijna niet meer wachten...
O wat een ongelofelijk verhaal soeki!!! Wat een gigantische k*t van een assistent... Alsof je voor je zweetvoeten daar ligt idd... Gelukkig hebben wij super lieve artsen en vpk aan het bed gehad. Ze stonden met regelmaat zelf met tranen in hun ogen. Je koopt er niks voor, maar je voelt je wel een stuk minder alleen in je ellende...! Ik hoop ook heel erg dat we bij de gyn mogen blijven die dat weekend ons begeleid heeft. Een jonge vent, en zo super aardig en lief. We hadden allebei een goeie klik met hem. Daarvoor liep ik bij een ander ( omdat we moeilijk zwanger werden) en daar hadden we minder mee. Ik ben wel blij dat jullie dit schuldgevoel herkennen. Ik vind het zo moeilijk. En inderdaad, de volgende zwangerschap zal ik zo alert zijn. Gelukkig wordt dat ook via het z'huis begeleid, denk wel dat dat anders voelt of niet? En je hebt gelijk dat je je gyn overlaad met kado's ! Ik weet zelf vanuit mijn werk als IC verpleegkundige dat het erg leuk is om iets te krijgen van tevreden patienten. Wij hebben ook een grote doos Merci en een geboortekaartje van Sam klaar liggen voor de verloskamers. Super spannend voor je soeki! Ik hoop dat je een voorspoedige bevalling hebt!
@ Soeki: Ik weet het nog niet! Sommige dagen heb ik wel rugpijn maar soms denk ik het gewoon rugpijn te zijn. Harde buiken heb ik gelukkig niet meer en ik voel mijn meisje altijd nu en word een beetje rustig daarvan. Morgen heb ik een afspraak met mijn lieve eigen gyno, gelukkig!!!!, en op maandag heb ik mijn 20 weken echo. Ik voel me bijna de gehele dag 'nat', maar ik probeer te denken dat als het vruchtwater was word mijn buik kleiner( ik heb een super groot buik nu!!) en heel veel water zou uit moeten komen als ik opsta, net als vorige keer, en dit gebeurt niet! Ik weet het zeker dat na 21+2 weken (mijn pPROM datum) en 25 weken (mijn bevallingsdatum) zou ik van dit zwangerschap kunnen genieten. Ik heb ook iemand van mijn familie die zei: oh maar je vorige bevalling was vaginal dus je hoef niet bang te zijn voor een keizersnede... Nee!!!!!! mijn vorige bevalling was een keizersnede en ik bracht geen kind mee naar huis, dus ben ik extra extra bang!!! ja... idioot!
@Madelein Nee ik heb weinig tot geen last van harde buiken.. De eerste had ik pas na de 20 weken en ze komen bij mij sporadisch voor.. Soms 2 keer op een dag, maar dan rustig een week niet. Zelfs nu (bijna 37 weken) weinig tot geen harde buiken. Daarom heb ik ook geen progesteron o.i.d. gekregen. Bij mij volstond de cerclage. Wij waren trouwens de eerste keer in een maand zwanger, na het verlies van ons zoontje (en een operatie aan m'n blindedarm later) gingen wij het na 2 maanden weer proberen. Het heeft toen 5 maanden geduurd voordat we weer zwanger raakte. Ik vond het frustrerend lang, omdat we zo graag wilde! (in totaal dus 7 maanden na het verlies) Achteraf gezien zal mijn lichaam die herstel tijd wel nodig hebben gehad. Ik snap wat je bedoelt, hoe kun je nou weten of je (ontsluitings)weeën hebt? Ik zat mij toen zo te focussen op mijn buik (omdat ze dat in het zkh zeiden) dat ik niet doorhad dat ik met rugweeën lag. Bij mij scheelt het dat mijn zoontje in mijn buik is overleden, waardoor ik weeën kreeg. Ik kan mezelf wat dat betreft niks verwijten, omdat er toen al niks meer aan te doen was. Wel weet ik dat ik vlak daarvoor ineens intens verdrietig werd en heel hard moest huilen en niet wist waarom. Achteraf gezien voelde ik toen al dat mijn zoontje overleden was.. Ik kwam er alleen zelf pas een dag later achter in het zkh. Het is gewoon heel lastig om signalen op te pakken bij je eerste zwangerschap. Alles is nieuw en bovendien ervaart iedereen het weer anders. Ik snap dat je het het jezelf verwijt, maar meid daar moet je eigenlijk mee stoppen. Jij bent wel de laatste die wilde dat dit gebeurde!! Het is helaas een hele harde en ontzettend oneerlijke les. Ik hoop dat je veel steun vind bij je partner en familie. Ik heb trouwens vanuit het zkh gesprekken met een psycholoog gehad die zich echt focust op mensen die een kindje verloren hebben. Ik heb daar veel baat bij gehad. Ze heeft mij ook tijdens deze zwangerschap begeleid. Ik kon lekker tegen haar spuien en ze begreep wat ik doormaakte. Van haar heb ik geleerd dat we het onszelf niet kwalijk kunnen en mogen nemen ook heeft ze me helpen relativeren tegenover de buitenwereld (familie / vrienden / kennissen) en hoe lastig het is dat eigenlijk niemand precies begrijpt wat je doormaakt. Ik heb daar deze zwangerschap ontzettend mee geworsteld en heb me heel erg veel alleen gevoeld in mijn angst, verlies en nieuwe hoop in deze kleine. Daarom vind ik dit forum ook zo'n uitkomst! Is er bij jou in het zkh ook iemand die je daarmee kan begeleiden? En dan heb ik het niet over een cursus voor zwangere vrouwen met psychische klachten!! @Soeki snap dat deze periode voor jou anders is (emotioneler) dan voor mij. Ik voel me nog top, eigenlijk bijna beter dan ooit gedurende de zwangerschap (sinds de 30 weken!) en ik kan alles en ik geniet volop. Ik kan me voorstellen dat dat bij jou anders is, omdat je de cerclage voelt en heel rustig aan moet doen.. Nog een klein weekje en de cerclage wordt doorgeknipt en wie weet heb je dan heel snel een gezonde zoon in je armen! Ik ben niet bang voor de bevalling, maar ik merk wel dat ik er de laatste tijd veel mee bezig ben (over droom). Als ik er echt aan denk wordt ik denk ik ook wel een klein beetje zenuwachtig haha! En kijken jullie ook naar 'Ik word moeder' van Tanja Jess? Ik moet steeds huilen als de kleine geboren wordt en op de borst gelegd wordt.. Ik ben wat dat betreft heel emotioneel, moet veel sneller huilen om dingen die me ontroeren, zullen ook vast de hormonen wel zijn! En pffff wat een verhaal van jou zeg van die ass. gyn! Echt onbegrijpelijk hoe ontzettend onmenselijk sommige kunnen zijn. @Wandena en @Letloa laten jullie morgen even weten hoe de controle was? Succes! Owh en Letloa je kan het verschil zien tussen vruchtwater en afscheiding he! Ten eerste is vruchtwater doorzichtig en ruikt zoet, afscheiding is wittig en ruikt anders..
@sunnysiri: Bedankt voor je uitgebreide reactie! Het heeft bij ons nu bijna 3 jaar geduurd voor ik een levensvatbaar kindje in mijn buik had. Daar maak ik me nog best zorgen om. Maar de artsen hebben al gezegd dat ze een soort termijn willen stellen. Als ik binnen een half jaar proberen nog niet zwanger ben (bijvoorbeeld) dat ze dan gaan helpen met hormomen oid. We zaten nu ook al bijna in een IUI traject, toen ik spontaan zwanger bleek. Over dat schuldgevoel. Dat zal met de tijd wel minder worden. Het is nu ook niet continue aanwezig. Maar af en toe word ik er echt door overvallen. De artsen weten ook dat ik hier enorm mee worstel, en zeggen keer op keer weer dat ik er echt alles aan gedaan heb. Ik heb bij elke klacht en harde buiken gebeld naar de vk. En ben de laatste 2 weken voor de bevalling 2x per week voor extra controles geweest. Wat dat betreft heb ik er alles aan gedaan idd. Maar de vk had gewoon even verder moeten kijken, en ik meer aan moeten dringen. Maar ja ik had geen enkel symptoom van ontsluiting ( bloedverlies) volgens hen. Wel slijmproppen verloren de dag voor de bevalling ( ook daarvoor gebeld trouwens) maar dat was ook al wel vaker gebeurd eerder in de zwangerschap. Tja met al dit gezeur krijg ik Sam toch niet terug. Maar het voelt zo naar... Er is bij ons in het ziekenhuis (het spaarne) wel een soort maatschappelijk werkster die hierin gespecialiseerd is. Ik heb nu nog niet zoveel behoefte hieraan. De artsen die ons nu begeleiden zijn er ook echt voor ons, in alle opzichten niet alleen het lichamelijke. Dat voelt ook wel prima. Maar mocht ik inderdaad weer zwanger zijn zal ik hier wellicht wel baat bij hebben. Ik ben als de dood voor een nieuwe zwangerschap. En idd, dit forum is een uitkomst!
@sunnysiri: niet altijd hoor! afscheiding tijdens zwangerschap kan ook waterig zijn, en ik heb altijd veel afscheiding als ik zwanger ben. En vruchtwater is niet altijd zoet, als je vliezen gebroken zijn met 20-25 weken is het zeker niet zoet (heb het al helaas megemaakt) . Tijdens zwangerschap is mijn afscheiding altijd waterig ÉN zoet... echt verwarrend
Hmm mijn vliezen braken bij 21,3 weken in mijn vorige zwangerschap en rook wel zoetig dacht ik.. Het was hoe dan ook overduidelijk vruchtwater.. Had daarvoor iets vochtverlies gehad, waarvan ik al bang was dat het geen afscheiding was, omdat het toch nog dunner was.. Maar dat zal dan dus ook bij iedereen anders zijn.. Beste is denk ik om het op te vangen en te laten testen in het zkh om het echt zeker te weten. Verwarrend allemaal he en het is bij iedereen weer anders..
hoi dames, controle was goed. Eerst een uur aan de ctg en daarna bloeddruk en gesprek!! As maandag om 9 uur aanmelden dan wordt weer een ctg gemaakt en vervolgens de cerclage verwijderd!! Spannend allemaal.. @ over afscheiding.. ik heb me hele zwangerschap last gehad van waterige afscheiding.. het was plakkerig, vooral na het inbrengen van de Lutinus tablet.
Als het iemand kan helpen: bij mij rook het vruchtwater zoetig, en eigenlijk rook het naar sperma. haha De kraamvloed rook ook erg zoetig, heel raar... Oh dames, zo spannend, het is bijna zo ver! Wandena en Sunnysiri, wie van ons drietjes zou het eerst bevallen? Ik heb zo'n idee dat ik donderdag misschien wel beval (ze halen de cerclage woensdag weg). Het is ook raar dat we niets kunnen plannen voor de kerstdagen... geen idee of ik bij het kerstfeest van mijn ouders (en twee dagen later bij mijn schoonouders) ga kunnen zijn... En oudjaar gaan we ook niet buiten denk ik. Hoe regelen jullie dat, meisjes? Zou het haalbaar zijn om hoogzwanger of met een pasgeboren baby naar een kerstdiner te gaan?