Welkom lexy, wat naar dat je zo bang geworden bent na de eerste afspraak.... Ik ben verschillende keren en voor verschillende dingen bij de gyn geweest en ze hebben me nog nooit pijn gedaan, wel eens dat het niet fijn voelde ofzo maar echt pijn waardoor ik er nooit meer naar toe zou gaan zeker niet. Als je die stagiair er niet bij wil hebben mag je dat gewoon zeggen hoor, zeker als het een bekende is, het gaat om jouw privacy dus daar moeten ze gehoor aan geven. Misschien kan je bellen voor de volgende afspraak dan hoef je het niet tijdens de afspraak zelf te zeggen, dat is misschien makkelijker. Ik zou lekker iemand mee nemen naar de volgende afspraak als je man niet mee kan. De inwendige echo valt echt reuze mee hoor meis.... Misschien kan je als je toch belt over die stagiaire vertellen dat je bang bent, dan kunnen ze extra tijd voor je nemen misschien.... Praat je er wel over met je man? Misschien kan hij de boel een beetje voor je relativeren, die van mij is daar heel goed in en dat is fijn want soms slaan je gedachten op hol..... Weet je al wanneer de volgende afspraak is?
Bengelke Jeeeetje wat een moeilijk situatie. Ik begrijp je reactie heel goed. Dat heb ik in onze relatie ook gelijk bespreekbaar gemaakt ik wilde weten hoe hij er over dacht. Ik heb ook gezegd een leven zonder kinderen kan ik me niet voorstellen en daar ga ik alles aan doen. We waren bezig met de onderzoeken en het probleem lag grotendeels aan mijn man. Hij was zo verdrietig toen hij hoorde dat het aan hem lag.. hij heeft heel vaak echt heel vaak gezegd ga maar bij me weg, zoek maar iemand waarbij je wel kinderen kunt krijgen en word samen met hem gelukkig. Die opmerking ging me door merg en been wat deed me dat van binnen zeer. Veel gesprekken met hem daar over gehad en gezegd dat wat er gebeurt ik bij hem zal blijven (terwijl ik daar vroeger niet zo over dacht en ook weg zou gaan bij diegene) De situatie is nu zo anders dan ik nu ondanks alles bij hem wil blijven, ik denk dat dit gewoon voor iedereen heel anders is hoe je er in staat. Het gevoel van bij hem weg gaan heb ik helemaal niet meer. Daar tegen over staat dan wel weer dat mijn man wel adoptie of een doner zou overwegen daar was hij snel overuit als het helemaal niks meer zou opleveren die behandelingen zou hij daar zeker wel voor willen kiezen. Dat hou ik nu nog in mijn achterhoofd. Snap daarom dat het heel moeilijk voor jou is dat jou vriend die keuze dus niet wil dat maakt het misschien ook wat lastiger. Ik hoop echt dat het geluk zo snel bij jullie mag gaan komen en dat die breuk tussen jullie het misschien helemaal niet nodig is. Ik denk aan je. En ik sluit me aan bij huggybird dat we elkaar respecteren we gaan elkaar over zoiets niet zwart liggen maken dat zou belachelijk zijn, het is voor jou al moeilijk genoeg en je moet toch je eigen keuzes maken, wat wij ook tegen je zeggen.. Huggybird Ooooh jeetje, schrikken ofniet.. nou daar zal je idd goed wat spierpijn van gaan krijgen en idd een dikke vette blauwe bil, is overigens erg sexy hoor. Een dag voordat ik ging trouwen stuiterde ik ook van de trap af van boven naar beneden.. sjonge jonge ik weet nog dat ik uit bed kwam op de dag van het trouwen.. ik moest even goed opstarten wat een spierpijn hahaha.. nu kan ik er hard om lachen, maar toen schrikken en huilen hahah Hoi Lexy als ik jou was, zou ik gewoon eerlijk zijn wat betreft de stagiare gewoon zeggen dat je het liever niet hebt dat mag je gerust zeggen er zijn echt wel meer vrouwen die het liever niet hebben en als stagiare weet je echt wel dat je zulke dingen ook te horen kunt krijgen En die angsten die je beschrijft heb ik nog niet echt zo beleeft. Ik zag idd wel al dat aperatuur maar had zoiets nouja kom maar op dan als ik maar een kind kan krijgen heb ik het er wel voor over.. Ik zou anders gewoon eerlijk aangeven dat je een beetje angsten hebt voor alles en misschien kunnen ze je een beetje gerust stellen Hier Vanmiddag op kraamvisite geweest. Wauw, prachtig wat een mooi kindje! Ik dacht dat ik mij niet groot kon houden, maar het ging heel goed had het echt niet van me zelf verwacht nu ook nog steeds geen last ervan gehad. Normaal als ik dan weg ga en ik zit in de auto dan krijg ik een fikse huilbui omdat ik dan zo verdrietig ben dat het bij ons niet zo mag zijn, maar het gevoel heb ik nu totaal niet.. zo raar.. Wel heb ik nu al last van 2 dagen hoofdpijn. En dan is er ook geen paracetomol meer die helpt.. Grrr die klote hormonen weer (komt door de clomid) en een teken dat de eisprong er aan zit te komen zeggen ze vaak, nou dat klopt wel. Maar wat ik zo raar vind is dat ik sinds gisteren begonnen ben met de ovaluatie testen en dat er gisteren een redelijk streep te zien was (nog niet zoals het moet zijn hoor) en vandaag teste ik weer, ik moest zoeken naar de 2e streep zo raar??? Als hij nou al geweest is dan is er iets niet goed dat is veel te vroeg zit vandaag op dag 12. Gisteren en eergisteren wel wat last gehad van de eierstokken die gevoelig waren (drukkende pijn als je gaat zitten) maar dat is nu compleet weg.. zo raar allemaal.. vrijdag maar eens goed over hebben met de gynaecoloog Ga nu lekker naar bed, word nu een beetje misselijk van de hoofdpijn..
Welkom lexy, De angst wat jij voelt had ik totaal niet. Ik was blij dat ik daar terrecht kon en dat ze me konden helpen. Je hoeft je echt geen zorgen te maken. Zou het anders aangeven bij de gyneacoloog wat je eng vind of niet fijn dan kunnen ze er rekening mee houden. Bij mij legde ze alles goed uit wat ze precies deden en gingen doen. De inwendige echo stelt niks voor, daar merk je niet veel van. Zou van te voren even bellen en vragen of de stagiair er niet bij kan zijn omdat je het niet fijn vind en diegene kent. Komt allemaal goed
Roxannuh Ik zie dat je met de clomid van 100 mg bent gestart. Ben heel benieuwd of deze gaat aanslaan, ik hoop het voor je!! Wanneer moet je weer naar het ziekenhuis om te kijken of het is aangeslagen??
Dankjewel allemaal voor de tips en geruststellingen! Doet goed! Ik zie dat er al wat dames zwanger zijn, gefeliciteerd. Love: wat knap dat je je groot kon houden! Benkelke: een vriendin is ook bij haar man weg gegaan omdat het niet wou lukken, eerst keken wij hier wel raar van op (mijn kinderwens was er toen nog niet zo erg). Nu begrijpen en respecteren wij de keus. Ook het geluk dat zij gevonden heeft....en dan ook nog twee pracht kindjes! Ze heeft ook nog goed contact met haar ex die blij is voor haar. De een blijft bij zijn partner, de ander niet. Men moet doen waar men zich goed bij voelt! Hoop dat je de keus toch niet hoeft te maken en het gewoon alsnog lukt.
Goedemorgen dames, Ik ben er weer... Weekendje Engeland was gezellig maar geen boottochten meer voor mij. Wat werd ik zeeziek op dat ding! Helaas ook knetterhard ongesteld geworden. Dus die 7 (als het er niet meer zijn) testen voor niets gedaan. Had echt het gevoel dat er iets anders was maar daar ga ik niet meer op vertrouwen. Dus voor mij is het nu officieel: geen zwangerschap in 2013! Heb gisteravond echt ontzettend hard lopen janken toen ik het nieuws van vrienden had gehoord, je raad het al: zwanger. En ook nog super snel. Ik gun hun al het geluk van de wereld maar de angst dat het bij ons nooit gaat lukken nam 's avonds even de overhand. Heb nog nooit gejankt hierom maar nu werd het te veel. Daarbij was ik zo bang dat ik niet leuk genoeg heb gereageerd! Ik vind het 'proberen zwanger te worden' gewoon niet meer leuk! Had ook bedacht weer even aan de pil gaan om er niet meer mee bezig te zijn maar mijn man is hier fel op tegen. Hij gelooft er nog wel in dat we dit kunnen doen. Ik wil hulp! Als er niets gebeurt zitten we volgend jaar in ronde 35 als ze ons pas hulp gaan bieden.. Zo lang kan ik niet wachten, dat trek ik niet. Sorry voor mij geklaag! Ik zal straks even op jullie berichten reageren.
Vanochtend weer getest met de ovaluatie testen en weer een klein licht streepje. Ik heb echt het gevoel dat ik hem nu gehad heb, maar zooo vroeg??? Zit vandaag op dag 13 dat kan toch helemaal niet? Het gevoel van de eisprong is nu ook helemaal weg, die had ik 2 dagen geleden nog.. snap er niks meer van...
Jeetje ik begrijp je volkomen wat voel je, je dan rot op zo'n moment bah.. Zelf ben je net voor de zoveelste keer ongesteld geworden en iemand die je kent kondigt aan dat ze zwanger zijn zo moeilijk is dat! En huilen gewoon doen!! Het lucht soms ernorm op en je voelt je daarna al weer iets beter.. Kun je in het ziekenhuis niet aangeven dat je dit niet meer trekt en dat je heel graag zou willen starten met behandelingen? Ik vind dat je nog wel heel lang moet wachten hoor. Maar meid geef de moed niet op ook al is de moed soms echt helemaal weg, geef nog niet op want misschien is er nog een weg naar een mooi kindje.. En je hoeft geen sorry te zeggen voor je geklaag hoor, hier mag je dat gerust doen dat heb ik een paar dagen geleden ook gedaan we moeten hier alles tegen elkaar kunnen vertellen
@Lexy1987: Een inwendige echo is echt niet pijnlijk of zo, alleen maar genant, omdat de gynaecoloog zone mega ding er insteekt, Voor de rest moet je echt geen bang hebben, voor die mensen is dat dagelijkse kost... @meg: dikke virtuele knuffel. Ik begrijp hoe je je voelt, om de duur wil je gewoon zwanger zijn, je hebt genoeg gewacht. Het is niet leuk als je hoort dat rondom jou iedereen gewoon zwanger wordt, en bij jou wilt het niet lukken, ik weet hoe je je voelt... Hier: Van de morgen naar het ziekenhuis geweest met vl voor een echo van "daar beneden". Daar zijden ze dat alles er normaal uitziet. Wat we niet zo fijn vinden, want we hopen nog altijd dat er ergens een afwijking wordt gevonden waardoor er geen levende zaadcellen zijn... Nog een maand en 2 weken en we kunnen naar die uroloog, dan weten we misschien meer...
Ik slik morgen de laatste tabletjes en dan moet ik vrijdag om 09.00 in het ziekenhuis zijn. Ben echt eens benieuwd. Hoop dat het nu wel geholpen heeft. Dat nu we de eerste kans hebben in 10 maanden tijd zou wel fijn zijn als dat zo is.
He meis wat vervelend dat je er zo angstig van werd. Het is ook nogal wat allemaal. Ik ben het met de rest eens, dat je rustig mag aangeven daar geen stagiaire bij te willen (en via de telefoon is dat het makkelijkste). Jij moet daar toestemming voor geven en als je dat niet wilt dan gaat dat hele feest niet door. Jij bent namelijk gewoon de baas . En ik kan me niet voorstellen dat er ook maar iemand daar aanstoot aan zou geven. Inwendig onderzoek valt heel erg mee hoor, het is voor mij alweer even geleden maar ik was toen ook helemaal alleen (en een stuk jonger). Ik heb er geen traumatische gevoelens aan over gehouden in ieder geval. Gewoon een lekkere lange trui/jurk aantrekken (dan voel je je niet zo bloot) en probeer het gewoon over je heen te laten komen. Je zal zien dat het best mee valt. Ik ben ook wel erg zenuwachtig hoor voor de IUI dus ik snap het wel maar als je graag een kindje wilt heb je op een gegeven moment niet zo veel keus meer. En uiteindelijk als je moet bevallen heb je ook weinig privacy meer dus dan kan je er maar beter wat aan wennen. Eigenlijk heel erg, deze preek houd ik iedere keer als ik zenuwachtig zit te doen weer voor mijzelf om me te overtuigen dat het allemaal wel mee valt hihihi. Mij helpt het in ieder geval, ik hoop jou ook. En van te voren aangeven dat je angstig bent helpt ook, dan houden ze daar echt wel rekening mee. En welkom hoor! Leuk dat je mee kletst.
Het lijkt me heel erg moeilijk om voor zo'n keuze komen te staan. Waarom zou hij geen donor willen? Hier ben ik altijd degene geweest die altijd heeft geroepen dat ik geen kinderen wilde. VL wilde dat wel maar heeft zich daar vrij snel bij neergelegd en was eigenlijk wel tevreden met zijn/ons leventje toen ik twee jaar geleden ineens (als geraakt door een koekenpan vol op mijn kop) besefte dat ik eigenlijk die hele ervaring niet zou willen missen. Ik heb hem huilend (ik schrok echt heel erg van mezelf) verteld dat ik me al die jaren vergist heb. Arme schat was echt in shock. Gevalletje klepperende eierstokken. Tja en nu blijkt dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend is vind ik het ook wel moeilijk hoor. Maar ik wil er voorlopig gewoon vertrouwen in hebben al kan ik me niet voorstellen dat het gaat lukken (heel gek is dat). Ik hoop echt zo dat jullie er uit komen samen of dat er een oorzaak word gevonden waar ze wat aan kunnen doen.
Oeeeeehoehoehoeh wat ben ik zenuwachtig!!!! Morgen krijgen we te horen of we echt definitief groen licht krijgen voor IUI en woensdag krijg ik prikles. Ik vind het allemaal zo eng! En zo spannend! Ik weet echt even niet hoe ik vandaag en morgen door moet komen. Ik kan me ook op mijn werk steeds niet focussen op wat ik doen moet, ik doe creatief werk en mijn inspiratie is echt ver te zoeken op het moment. Hebben jullie dat ook dat het zo onwerkelijk voelt allemaal en dat je je eigenlijk gewoon niet kan voorstellen dat het met een behandeling wel gaat lukken? Ik kan het me gewoon echt niet voorstellen, waarom zou het met behandelijk wel kans maken? VL is nog steeds aangetast in zijn eigen waarde en roept steeds dat ie stuk is (wel schattig) maar het is wel ingedaald en hij is gestopt met drinken en slikt zelfs vitamines. Onze communicatie is ook een stuk beter, we praten veel en hij fantaseert zelfs mee en dat voelt wel fijn. Ik hoop zo dat het allemaal ergens goed voor is.
Oeoeoeoeoeoeh spannend morgen!!!!!!! Het komt vast goed hoor, er zijn heeeel veel mensen die met iui zwanger geworden zijn, dus waarom jullie niet! Fijn dat jullie er goed over kunnen praten, het klinkt altijd een beetje cliché maar met elkaar kunnen praten kan veel ellende voorkomen....
Nou ik snap je best hoor! Vooral als je het zelf zo graag wilt en het lukt dan niet! En bij andere is het of het niks is! Ik ken nu ook zo een 4-5 mensen die zwanger zijn. en op facebook zie ik der genoeg! Is vaak toch wel moeilijk om te lezen dat het bij de andere dan wel lukt! Om uiteindelijk lukt het ons ook wel en zijn we ook zo blij als die andere mensen zijn!
thnx huggybird, hoe is het met jou blauwe plekken? Hoop zo dat je gelijk hebt, maar ik kan het me echt nog helemaal niet voorstellen.
Hihi goed hoor, een flinke blauwe streep op mijn bil en de spieren zeg maar onder mijn oksel aan de kant van mijn rug (snap je het nog?) doen wat zeer, ik hing met die arm aan de trapleuning en die zijn wat op gerekt. Ben zo blij dat ik niet aan mijn andere arm hing, daar heb ik een frozen shoulder het kapsel, de spieren rondom mijn schouder zijn verstijfd door die val en breuk twee jaar.geleden, die arm kan ik dus ook niet meer helemaal recht omhoog krijgen. Als ik daar aan gehangen zou hebben zou dat kapsel met geweld opgerekt worden en zou ik daar enorm last en veel pijn. Van hebben.... Krijg al de rillingen bij het idee.....
@erminea: Hij wilt geen donor omdat hij schrik heeft dat hij dat kind niet gaat bekijken als zijn eigen kind, het is niet van hem. Iets wat ik ook niet helemaal snap want een kind dat je opvoed van baby maakt mij niet uit wa of wat zou ik altijd als het mijn beschouwen... Hij vind het ook gewoon een raar gedacht, zaadcellen van een andere man. Wie weet moest het toch zo ver komen veranderd hij misschien nog wel van gedacht. Wie weet... Spannend vandaag! Ik ben benieuwd wat je allemaal gaat moeten doen... Hopelijk kan je snel starten met een behandeling en ben je gewoon heel snel zwanger! Ik duim voor jou. @huggybird: Ai ai ai, klinkt allemaal pijnlijk, volgende keer maar niet meer op de trap uitschuiven,
Bengelke, ergens kan ik de angst van je man wel begrijpen...... Er zijn hier vast wel stellen, ouders van een "donorkindje" , kun je niet eens vragen hoe de vaders er in staan nu het kindje er is en of hun mannen deze angst ook hadden..... Misschien kunnen hun verhalen je man een beetje gerust stellen.....
Pfffff ik voel me weer ellendig, buikpijn, misselijk, draaierig...... Was mijn dochter haar tanden aan het poetsen en voelde zo'n gek tinteling gevoel in mijn gezicht, ben snel gaan zitten wat was bang dat ik zou flauw vallen zegt mijn dochter "gaat het mama, blijf maar zitten hoor, ik poets mijn eigen tanden wel" schatje, later zei ze dat ze wel alleen naar school kon lopen.... Dacht het niet, het is nog een beetje donker.... Ze wil heel graag een keer alleen naar school lopen, en dat kan ze ook wel, dat weet ik eigenlijk zeker maar ik ben er nog niet zo aan toe geloof ik..... nu vroeg ze op school weer of ze alleen naar huis mocht... Heb mijn man net gebeld om te overleggen of we haar om 13:00 zelf naar school zullen laten lopen. Ik wil haar namelijk ook vertrouwen geven, ze denkt zelf dat ze het kan en ik denk ook dat ze het kan, ze houd zich aan afspraken en regels en is niet roekeloos ofzo. Nu ga ik om 12:00 tegen de juf zeggen dat ik haar om 13:10 alleen naar school laat gaan, ze moet dan hier voor de deur oversteken en ik kan tussen de huizen aan de overkant door kijken en het hek bij de deur van de school zien en dan moet ze even zwaaien haha ben benieuwd..... Ze is ergens ook wel een beetje bangig want vanmorgen stond er een grote tractor om de hoek aan de overkant van de straat en toen bleef ze wachten tot ik er was, normaal rent ze altijd voor me uit naar school. Toen ik vroeg hoe ze dat nou gedaan had als ze alleen naar school had gemogen zei ze dat ze vlak voor de huizen over de stoep was gelopen . Voor die huizen loopt een stoep, dan gras en dan de stoep langs de straat. Vond het slim bedacht van haar.