En of het later komen van de baby ook invloed heeft op de placenta, dat weet ik niet. Weet wel dat het niet persé betekent dat ook deze baby later komt! En als de placenta idd nog voor de uitgang ligt, zal het een geplande keizersnede worden. Dan zal ze dus sowieso niet doorlopen tot 43 weken (wat me overigens afschuwelijk lijkt, 3 weken over tijd.. pff ik was er met 37 weken al helemaal klaar mee, thank god kwam mijn zoon bij 38)
Nu mag je niet meer drie weken over tijd lopen hoor! Hooguit twee. Als ze een ks krijgt, maak dan vooraf afspraken over hoe jullie het willen. Ga jij met de baby mee? Dat zou ik zeker wel willen, maar wil je vriendin dat ook? Wil je graag buidelen? Dan ligt de baby bij jou op de blote borst em met een deken er over om toch huid op huidcontact te kunnen geven. Het gaf mij als vrouw die ks kreeg een geruststellend gevoel dat mijn man dat wel kon. Bel jij familie al dat jullie kind geboren is, of wacht je tot je partner terug is van recouver? (In dat geval van te voren familie wel vertellen dat jullie dán pas bellen. Anders denken ze dat er iets fout is, omdat je maar niet belt. )
Dat zei mijn partner ook, maar toen het eenmaal zover was heeft hij wel gekeken en vond het eigenlijk alleen maar bijzonder om het te zien.
Haha ja de mijne ook. "Heb stiekem toch even gespiekt" bekende hij me later. En goh, hij was toch degene die 6 maanden later alweer voor een tweede wilde gaan, dus echt trauma's heeft hij er niet aan overgehouden..
Ik heb je topic en antwoorden even door gelezen, jammer dat het waarschijnlijk een keizersnee wordt. Is er al meer duidelijkheid? Over een keizersnee kan ik je gelukkig geen tips geven en voor de rest zijn hier al heel veel tips gegeven. Onthou dat je vriendin op dat moment en waarschijnlijk ook al in de periode ervoor niet zich zelf is. Vat dingen niet persoonlijk op en ga niet in discussie! Laat haar gewoon lekker onredelijk zijn, tel tot tien en bedenk dat het niet aan jou ligt! De bevalling overleef je wel Ik denk wel dat het goed is dat je ook wat weet over de periode daarna. Die kan ook heftig zijn namelijk.Je vroeg ergens in het begin of ze na de bevalling erg moe is, nou dat is ze zeker. Je kan er rekening mee houden dat ze erg weinig kan. Ook zal ze niet zo veel kunnen hebben, ik had er tenminste snel last van als er te veel lawaai om me heen was, te veel bezoek e.d. De emoties kunnen alle kanten op gieren, zo kan ze zomaar ineens erg verdrietig worden en zich down voelen. Ik kon bijvoorbeeld erg verdrietig worden als ik mijn aandacht moest verdelen tussen mijn kinderen. Wilde niemand te kort doen. Mijn oudste zoon werd tijdens de kraamweek ziek, ik heb toen een dag echt enorm gehuild dat ik er niet 100% voor hem kon zijn omdat ik ook de kleine had. En dan heb ik het niet over een huilbui maar de hele dag door ondraaglijk huilen (ja ja, met gierende uithalen en een snotneus) Niet in paniek raken, hoort er bij, wees extra lief voor haar en weet dat het weer over gaat. Na de bevalling komt de melk uit haar borsten op gang (ook als ze geen borstvoeding geeft) Zo rond de vierde dag kan ze daar flink last van hebben en zelfs koorts krijgen. Ik vond het heel fijn om die dagen geen bezoek te hebben! Wees gewoon extra lief voor haar en wat mijn man bij elk kindje een beetje spannend vond was of het wel weer 'normaal' wordt. Ze zal de eerste tijd heel veel aandacht voor de baby hebben en zal ze niet meteen weer haar zelf zijn zoals jij dat gewend bent. Geloof me dat komt weer helemaal goed, soms heeft het even tijd nodig waar je krijgt je vriendin weer terug hoor ) Vraag gewoon wat je niet weet, als mijn man dingen niet vroeg omdat hij niet dom over wou komen dacht ik juist altijd dat hij ongeintreseerd was. Dus vraag, pas dan kun je haar ook begrijpen en weet je wat er in haar om gaat! Sorry voor mijn lange verhaal...... maar vergeet ook niet te genieten! Je wordt mama!!
Bedankt voor je reactie! Er is inmiddels duidelijkheid! De placenta zit niet meer voor de baarmoedermond, dus het wordt dus toch een thuisbevalling! (Als alles uiteraard gewoon loopt zoals het lopen moet). Mijn vriendin was er erg blij mee, want ze wilde absoluut geen keizersnede, en alles op de natuurlijke manier doen. Lange verhalen is altijd leuk! Dat betekend veel ervaring en dat je het graag wilt delen Ik zal er rekening mee houden dat ze last heeft van emoties. Dat merk ik nu sowieso al heel erg. Dat ik echt denk van; Wat is er nu weer?! Verder valt het wel mee hoor, ze is niet de hele dag een tiran, maar ze heeft zo d'r momentjes Ik ga er verder niet op in en zeg ja en amen Daarna is het klaar. Ook al ben ik het er totáál niet mee eens. Maargoed haha .. Ze gaat inderdaad gewoon borstvoeding geven, ik zal er aan denken dat mensen dan maar gewoon lekker thuis moeten blijven. Wij hebben sowieso met z'n 2-en al afgesproken dat we geen extreem veel bezoek willen (Grote familie van beiden kanten - ik heb 5 broers en 1 zus, zij heeft 4 zussen en 1 broer - dus je kan je al bedenken wat er zoal langs wilt komen!) en al helemaal niet alles tegelijk en dat sommigen dan maar een dagje moeten wachten om de baby te kunnen zien.. De baby gaat nergens heen! Men heeft maar geduld
Fijn dat ze in principe gewoon thuis kan bevallen! Je hebt al ontzettend veel tips gekregen, voel je je al wat zekerder? Ga ervan uit dat zij in zichzelf gekeerd is. Dat betekent dus ook dat jij degene bent die haar grenzen moet bewaken. Voorbeeld: ik ben in het zkh bevallen. 's Ochtends was er een "gezellige" wisseling van de wacht. Ik zat al ver in mijn bevalling, dus lag echt niet te wachten op 2 teams in mijn kamer die met elkaar stonden te kleppen en vrolijk de gordijnen open trokken... Weg was de intieme sfeer van de nacht! Dat wil ik deze keer niet meer meemaken Verder, zorg dat je niet last minute nog naar de wc moet. Vriend had de geboorte bijna gemist... Alvast veel succes!