Hallo Dit is de eerste keer dat ik gebruik maak van een forum. Omdat ik graag wat advies wil van derden. Want vriendinnen geven mij vaak gelijk. En ik zou willen weten of het reëel is om te stoppen met AC. Het zit zo. ik heb een langdurige relatie. We hebben 1 dochtertje van 3jaar. Het is super leuk om mama te zijn. Soms wel moeilijk, als ze pijn hebben/ziek zijn waar je als moeder weinig aan kan doen. Door de jaren heen (sinds de geboorte van ons dochtertje) begint het bij mij weer te kriebelen. Bij mijn partner echter niet. Hij wilt nog heel lang wachten. Dat kan ik enigszins wel begrijpen. Aan de andere kant wil ik het leeftijdsverschil niet al te hoog hebben. Dus ik zou wat advies willen hebben over het volgende: Ik wil dus stoppen met AC (wel in overleg met partner), omdat het zijn keuze is dat hij nog wilt wachten. Als hij het nog niet wilt, is het toch zijn verantwoording om te zorgen dat het niet gebeurd? de AC kosten zijn per 3 maanden 45 euro. En condooms zijn daarin tegen een stuk goedkoper. Zeker gezien het feit hoe weinig wij per maand de liefde bedrijven. Ook vind ik op internet meiden die stiekem zijn gestopt met AC maar dat vind ik te ver gaan. Dus daarom wil ik eerst wat advies, zodat ik er eerlijk met mijn partner over kan praten. Is het reëel om dit met mijn partner te bespreken?
Ik vind dat inderdaad een keuze van jou; jij slikt die hormonen dus jij bepaalt of je dat blijft doen of niet. Maar ik vind niet per se dat de AC vervolgens zijn verantwoordelijkheid is; daar heb jij zeker ook nog een verantwoordelijkheid in, een kindje maak je samen en dus oom het besluit om met AC te stoppen. Dus mja, jij kan ook gewoon condooms kopen natuurlijk
Dus je wilt de verantwoordelijkheid van jullie samen naar alleen hem verleggen. Omdat jij een kindje wilt, moet hij maar zorgen dat het niet gebeurd? Nee, dat vind ik niet eerlijk ten opzichte van je vriend. Want je kunt stoppen met de pil, maar je kunt natuurlijk nog altijd zelf condooms kopen. Juist omdat je weet dat hij het (nog) niet wilt, vind ik dat jij ook de verantwoordelijkheid moet hebben om te zorgen dat je niet zwanger wordt totdat jullie er beiden achterstaan. Sorry ... vind het altijd zo sneu voor mannen, die hebben vaak gewoon niets in te brengen
Sowieso vind ik ook dat de man iets in te brengen heeft. Hij mag natuurlijk zijn mening vertellen, en daar zal ik dan ook serieus over nadenken. Ik wik dus met hem gaan bespreken over het stoppen met AC en dan de keuze bespreken over een condoom.
Technisch gezien is een condoom ook anti-conceptie natuurlijk. Maar je kunt zeker bespreken. Ik zou alleen wel voor ogen houden dat het de verantwoordelijkheid van jullie samen is. Omdat hij het niet wilt, moet hij denken aan een condoom ... omdat jij weet dat hij het nog niet wilt, moet jij ook denken aan een condoom. Zo simpel is het. Het is niet zo dat hij dan dus maar moet zorgen voor bescherming en anders heeft ie pech.
Bespreek het gewoon en geef aan dat jij niet te lang wilt wachten. Hij kan jou ook tegemoetkomen vindt ik dan... Jullie moeten die middenweg vinden... Een kindje hoor je samen te willen... Zo werkt dat nu eenmaal als je in een relatie zit
De keus bij hem neerleggen vind ik niet fair. Dan dwing je hem eigenlijk om of constant ALLEEN na te denken of om een kind te krijgen. Zoiets beslis je samen en als hij daar nog niet klaar voor is dan is dat zo. Wel zou ik het bespreken en aangeven dat jij er wel aan toe bent. Wie weet kunnen jullie een gulden middenweg daar in vinden.
lieverd, stiekem doen is geen optie. bedenk je dat je ineens zwanger bent, en hij zo kwaad is, dat hij zegt de baby of ik. om maar bot te zeggen. want dat kan ook! mannen zijn hard en bot. en wat ik hier zeg, is zeker al vaker dan 1x gebeurt. dus voor jou blijft er niks anders over dat het gewoon te vertellen wat je wilt. tuurlijk is het reeel. hoewel als jij wilt stoppen, en hij wil dat niet. mag jij natuurlijk altijd zelf bepalen of je luistert naar je man of niet.
Stiekem doen is helemaal geen optie. Heb er verhalen over gelezen, het is erg stom om het stiekem te doen. Je belazerd de man waar je zo van houd. Liever een eerlijke discussie met hem over vooraf vertellen dat ik denk om te stoppen. Dan ruzie krijgen, uit elkaar gaan, zwanger zijn terwijl hij niet wist dat ik gestopt ben, en dat hij eigenlijk een soort sperma donor was!!
Als je niet zoveel kosten wil voor anticonceptie kan je ook een koperspiraal nemen en dat is op de lange duur toch goedkoper als condooms. Overigens vind ik het ook jou verantwoordelijkheid om niet zwanger te worden.
Ik vind dat je dat kan zeggen tegen je partner nu ligt het voorkomen van een eventuele zwangerschap Alleen bij jou.. M.i. Kan je dit dus in een gesprek aangeven. Ik zou het zeker niet stiekem doen, maar dat geef je zelf ook aan
Ik vind dat je het volle recht hebt om te stoppen met de pil, maar je moet dit wel duidelijk aan je partner melden. Ikzelf slik geen pil meer sinds een paar jaar omdat ik die troep niet meer in mn lijf wil. Maar je moet niet stoppen met de pil zodat je de verantwoordelijkheid op hem af kunt schuiven. Wat je wel zou kunnen zeggen is dat je het niet chill vindt om je lijf vol te proppen met hormonen nu jij klaar bent om een kind te krijgen, dus dat je graag zou stoppen met de pil, niet om nu meteen een kindje te gaan maken maar omdat jij het het niet meer waard vindt, en vervolgens moet je uiteraard andere ac methodes bespreken met je vriend. Op deze manier zet je hem niet voor het blok omdat je juist samen een andere oplossing wilt zoeken, maar maak je wel heel duidelijk dat de pil absoluut einde verhaal is voor jou Toen ik iets met mijn vriend kreeg heb ik t ook zo verteld toen hij vroeg waarom ik niet aan de pil was en wilde, en hij had er absoluut respect voor. Voorraadje condooms ingeslagen en klaar was kees Succes!
Ik heb mijn partner verteld eind 2014 te stoppen met de pil. Ik kan totaal niet tegen deze rotzooi aan hormonen en wil er vanaf. Aangezien ze mijn niet willen helpen omdat ik te jong ben en hij al 32 is en wel geholpen kan worden is het nu zijn beurt. Hij wil geen kinderen meer en ik ook niet. Heb hem dan genoeg tijd gegeven km de verzekering te regelen, bezoekje te planne in het ziekenhuis en zich te laten helpen. Na nu 14 jaar aan de pil en 3 zwangerschappen en 2 kinderen verder is het nu wel zijn beurt om te zorgen dat er geen kinderen komen. Laat hij zich niet helpen dan worden het rubbers of geen sex tot ik geholpen kan worden.
Hi, Ik ben voor mijn 1e zwangerschap wel gestopt.met de pil. Uiteraard in overleg en condooms gekocht. Als we sex hadden gaf ik ook aan dat we een condoom moesten pakken. Op een gegeven moment namen we steeds meer risico door het zonder te doen. Of eigenlijk mijn partner.het meest want ik gaf het netjes aan als de kans redelijk groot was. Plus dat ik niet wilde dat het kindje dan ongewenst was, dat hij zich wel besefte wat we deden! Uiteindelijk is hij steeds meer toegegroeid naar het idee van een kindje dat we de condooms weg hebben gegooid. Voor hem waren het dus allemaal kleine stapjes naar daadwerkelijk de stap zetten en inmiddels zijn we 2 kinderen rijker...
Ik vind dat je zoiets zeker wel in overleg met je partner moet doen. Zeker als hij zelf al aangeeft het nog niet te willen. Misschien is was Key zegt wel een goede oplossing! Ik ben er toen mee gestopt omdat mijn partner zelf aan gaf er klaar voor te zijn
Een kindje hoor je samen voor te gaan. Anticonceptie is niet de verantwoordelijkheid van 1 van beide. Als je niet tegen de hormonen kan zou ik samen overleggen wat een goed alternatief is voor jullie. Helaas kan je gevoelens niet afdwingen. Mijn man is ook allang klaar voor een tweede, alleen ik totaal niet.
Ik wilde graag een tweede kleine, mijn man nog niet. Ik heb toen mijn argumenten met mijn man besproken en hij zijn argumenten. Nadat we over onze gedachten hadden gesproken is hij overstag gegaan en is hij van mening veranderd dat hij toch wel wil! Hij zag sommige oplossingen niet: Argumenten tegen van hem/ons dat de gebroken nachten best slopend zijn (argument voor liever al die gebroken nachten dicht op elkaar dan er over 5 jaar opnieuw in te zitten) Argument tegen: financiën; minder geld voor de extra'tjes/luxe dingen (argument voor hypotheekrente aftrek kunnen we indien nodig maandelijks terugvragen = +-200 per maand extra Argument voor: hoe dichter de kids op elkaar zitten, hoe eerder je weer meer vrijheid krijgt en uit eten kan zonder oppas te regelen, weekendje of vakantie zonder kids(de vrijheid gedeeltelijk terug duurt nog JAREN, maar is dichterbij dan als we de wens voor een 2e verder uit zouden stellen) Uiteindelijk toen hij overstag was en we "echt" gingen klussen was hij fanatieker en geïnteresseerder dan bij de eerste! Klets met elkaar, leer elkaars voors en tegens kennen en maak op die manier een weloverwogen beslissing. En inderdaad alternatief voor hormonen is een koperspiraal!
Tsja, ik zou toch eerst erover blijven praten. Geef aan dat het heel belangrijk voor je is. En, WAAROM wil hij jaren wachten? Is het om praktische redenen of is het een angst (was de zwangerschap/ bevalling zwaar of had je bijvoorbeeld een huilbaby?) Geef hem een aantal maanden de tijd om erover te denken, te praten en samen eventuele oplossing te bedenken voor een probleem. Is hij nog steeds zo vaag (nu niet maar ooit wel) dan kondig je aan dat je vanaf een bepaalde datum stopt met de pil en dat hij, als hij het niet wil, de verantwoording draagt voor een condoom. Mijn advies is daarbij om daar minstens een maand vooruit te trekken, dan kan hij wennen aan het idee. Sla een voorraad condooms in en dan mag hij voor de ac zorgen. Als hij echt niet wil dan zal hij dat ook wel doen. Zo heb ik het ook met mijn man gedaan. Ik heb ergens halverwege dit jaar aangekondigd: in januari stop ik met de pil. Dat vond hij op zich goed en nu is hij aan het idee gewend en wil hij direct zonder condooms. Ook een gevalletje van: wil wel kinderen maar over 2 jaar ofzo (zegt ie al 2,5 jaar).