Herkennen jullie dit? Een vriendin waar ik vroeger de grootste lol mee had en alles mee kon bespreken kan alleen nog maar over onze kinderen praten. Echt alles, maar dan ook alles is een begin van een gesprek over kinderen. Natuurlijk praat ik graag over mijn dochter , maar als ik met vrienden afspreek vind ik het ook leuk om over andere dingen te praten. Ik probeer zelf steeds een ander gesprek aan te gaan, maar dat lukt gewoon niet. En zeggen dat ik het even niet over kinderen wil hebben helpt ook niet haha. En nog zoiets: haar dochter is 1,5 jaar ouder en als ik dan iets vertel is het: ooo die fase, of ooo dat komt nog wel, ooo dat gaat wel over. Zucht. Dit is bedoeld met een knipoog hoor, even mijn verhaal kwijt, want het is een schat van een meid.
Dat herken ik ook wel hoor, maar ik heb nu een soort van verschillende soorten vrienden, vrienden met wie ik echt weg ben, en ook eventjes mamavrij ben maar ik heb ook vriendinnen met wie ik gewoon wat meer over kinderen praat.. Maar doe je dan iets juist met of zonder kinderen ? de mamavrij vriendinnen zie ik ook vaker zonder dan met baby al komen ze allemaal ook graag naar mijn zoontje zijn verjaardag
Ik moet er op letten om dit ook niett e doen, het is ook een vorm van trots zijn... Echter wij zijn een van de eerste met kinderen dus kan de rest het alleen maar aanhoren hahahaha
Ik herken het (gelukkig ) niet. Als een van mijn vriendinnen dat ineens zou gaan doen zou ik er wel wat van zeggen hoor. Maar ik hou er ook helemaal niet van om alleen maar over kinderen te praten...
Maakt niet uit of we thuis zijn met de kinderen of weg zijn zonder kinderen. Dacht vorige keer ook even weg zonder kinderen, maar dat maakt niet uit, kan haar net zo goed meenemen . En ze praat echt alleen maar over kinderen, niet over iets anders. Gelukkig heb ik ook vriendinnen waarmee ik over andere dingen kan praten. Goed dat ik daar even aan herinnerd wordt!
Misschien gaat het nog over? Ik heb een vriendin die echt een jaar van de wereld was nadat ze een kind had gekregen. Alles draaide daarom. Een kind krijgen is natuurlijk ook levensveranderend en heeft veel impact. Maar na verloop van tijd kwam er ruimte in haar hoofd voor andere dingen... Dus wie weet trekt ze een beetje bij?
@Pippamoi: Dochter van vriendin van TS al ruim 2 dus ik vrees dat het zomaar niet over gaat. Ik herken het wel. De meeste vriendinnen met kinderen kunnen gelukkig ook nog over andere dingen praten, maar ik heb twee vriendinnen die het echt alleen maar over hun kinderen hebben. Om heel eerlijk te zijn komt het denk ik, omdat ze buiten hun kinderen om gewoon niet zoveel in hun leven hebben . Ik vind het niet erg als iemand net (weer) mama is geworden dat het dan de eerste maanden vooral over de baby gaat, maar als dat nog maar het enige is dat je deelt, terwijl je vroeger over veel meer kon praten dan is je vriendschap wel minder geworden vind ik.
Nana: precies wat ik nu ook voel: de vriendschap is minder. Ze werkt nog gewoon, maar daar heeft ze het nooit meer over. Eens weggaan met de kinderen erbij durft ze niet, want ze is bang dat haar kind zich niet gedraagt. Terwijl ze toch zou moeten weten dat ik er helemaal niks om geef als het uitstapje niet gaat zoals we gepland hadden. Ik vind haar een schat van een meid, maar ik vind het vermoeiend als ze er is, want ik moet me steeds aan haar gespreksonderwerp aanpassen. Probeer ik over iets anders te praten, gaat het toch altijd weer over mijn of haar dochter. Wat wel zo is is dat ze niet alleen over haar dochter praat hoor, maar ook over die van mij. Haar dochter is inderdaad al 2,5 jaar, dus verwacht dat het de komende tijd zo blijft.
Ow, ik herken het wel, maar dan vooral bij mezelf. Ik ben inmiddels 4 jaar thuisblijfmoeder. Mijn wereld bestaat tegenwoordig uit het huishouden en de kinderen........ Dus tsja.. ik praat niet meer over m'n werk (wat ik daarvoor deed). Ik baal er zelf ook wel een beetje van, dat ik het lastig vind om andere onderwerpen dan de kinderen aan te snijden. Voel me ook beetje dom... omdat jan-en-alleman werkt en daar dus over kan praten.
Ik heb dus ook verschillende soorten vrienden. Vrienden waar ik mee klets over de kleine monstertjes En Vrienden waar ik even geen mama ben maar even lekker een dagje uit ben.
Helemaal niet herkenbaar, want ik heb helemaal geen vriendinnen met kinderen. Soms heb ik het idee dat mijn zoon een taboeonderwerp is, dat is ook niet leuk.
In m'n eerste stukje kan je lezen dat ik dat ook al geprobeerd heb. Maar ik vraag niet om een oplossing, wilde het alleen even kwijt .
Oef, wat jammer dat ze geen uitstapjes met haar dochter erbij durft maken. Dat is juist zoiets wat je nog heel goed kunt doen met vriendinnen die alleen over hun kinderen praten, lekker een dagje naar de dierentuin ofzo. Hopelijk verandert dit nog wanneer haar dochter straks wat ouder is! @Aylen: dat is weer het andere uiterste en is ook niet leuk natuurlijk. Maar over een paar jaar is het vast heel anders. Dan ben jij een jaded mommy en wordt je gek van al de babypraat om je heen.
Ik kom zelf af tegen een vriendin om "kinderdingen" te gaan doen, zoals een bezoekje aan Planckendael (dierenpark in BE op zo'n 5 km van mijn deur). Dan zie ik haar nog es en is haar dochter er gelijk bij en zie ik die ook nog es. Hier gaat het overigens vooral ... over haar ex. En ja, af en toe raak ik dat ook wel beu en probeer ik het gesprek net naar haar dochter te leiden. Ze heeft het echter moeilijk met die scheiding en dan vooral de manier waarop en de hele nasleep en ik weet dat ze bij weinig andere mensen - buiten haar ouders - terecht kan, dus ik laat het maar zo. Beste vriendin is overigens ook mijn getuige op mijn huwelijk volgend jaar ... Dus de laatste tijd is er wel nog een extra onderwerp .
Mijn vriendin heeft ook, gelukkig heeft ze het soms ook zelf door, dan vraagt ze ook, ik vertel er veel over I he, dan beaam ik het ook. Soms geef ik het ook zelf aan, want als ik me m'n vriendin ga stappen of even de deur uit, dan wil ik het niet constant over I hebben, ook al is het een schat van een meid
Ik lees alleen maar dat je probeert ergens anders over te praten, niet dat je gewoon dit tegen haar zegt. Zonde als daardoor de vriendschap minder wordt toch. Maar goed... mijn excuses voor mn vraag hoor, ik ga er automatisch vanuit dat je gewoon zegt als je vriendinnen bent
Hmm ja ex gepraat kan ook erg vervelend worden. Al gaat dat hopelijk wel eens over . El: wel fijn dat jouw vriendin het zelf doorheeft en ik begrijp helemaal wat je bedoeld, zeker als je uit bent dan wil je toch over andere dingen praten. Chiggy: ik gaf aan dat ik gezegd heb dat ik niet over kinderen wil praten, maar dat dat ook niet hielp, daar verwees ik naar. Baal er ook van dat de vriendschap minder wordt. Ik laat het niet vervelend merken hoor, wil niet dat de vriendschap over gaat. Maar irriteerde me er zo aan dat ik even mijn verhaal kwijt wilde.
Herkenbaar, maar dan van m'n stiefzus. Hele gezellige meid, maar het gaat idd alleen nog maar over kinderen. Onze kinderen schelen drie. Dan is het ook steeds "deed/doet L. dat ook?" Ze heeft momenteel ook geen werk en de tweede is onderweg. Dan wordt je wereldje ook klein en zijn er niet veel andere dingen om over te praten. Dus met haar doe ik echt de mama-praatjes en met andere meiden kan ik dit gelukkig compenseren haha.