Het had een gezellig zaterdagavondje moeten worden met z'n 2tjes. Pluk lekker naar bed en wij samen voor de tv. Helaas.... Pluk is (al sinds 5/12) bang voor de wind De dagen erna werd ze ook hysterisch buiten als er maar een zuchtje wind stond. Ze was dan bang dat alles weg zou waaien Dat is gelukkig niet meer zo heftig. Maar nu wordt ze al een aantal nachten 's nachts wakker. Dan is ze bang, want ze hoort de wind. Vanavond is het wel weer extreem, dus ze durfde niet te slapen. Het waait misschien niet extreem, maar wij wonen 3 hoog op een hoek en je hoort het hier wel erg tekeer gaan. Ik snap dus enigsinds wel dat ze bang is, maar vriendlief ligt nu dus al de hele avond bij haar omdat ze niet alleen durft te slapen. Gezellig :x Ik hoop dat het snel beter weer wordt ... Liefs! P.s. Ik zoek geen oplossingen, die zijn er denk ik niet. Ik moest het gewoon even kwijt.
Tips zijn natuurlijk altijd welkom! Maar de reden voor dit topic was, dat ik even mijn ei kwijt moest
Ow op die manier, dacht dat je ze helemaal niet wilde. Komt ie dan; -Oordopjes -Zelf wind laten maken. Blazen tegen zo'n windmolentje bijvoorbeeld. hierna uitbreiden als het buiten zachtjes waait wc rol buiten en laten wapperen. Doel: Wind is leuk -Boekjes lezen over waaien/wind Het blijft natuurlijk lastig, was vroeger als de dood voor onweer als kind zijnde. Mijn moeder heeft ook van alles geprobeerd en ik ben er uiteindelijk overheen gegroeid. Al is het nog niet mijn sterkste ding.
Tja, geen oplossingen.. Als mijn dochter ergens bang voor is, dan help ik haar die angst de baas te worden. Rond 3 (3.5?) jaar had ze ook wat angsten en in die tijd was ze ook gek van een dora filmpje met het paard unicorn. Die kon toveren met zijn toverhoorn door met zijn voorpoten te trappelen. O.a. een beschermend schild vormen. Dus toen ze een keer bang was, heb ik dr verteld dat zij dat ook kon. Gewoon trappelen en dan ben je beschermd. Dat heeft geholpen Soms moest ik dr wel nog even toe om haar te helpen. En pas geleden nog, was ze ergens bang voor, werd gillend wakker. We hebben er over gepraat, het enge ding in een (fantasie) prullenbak gestopt, heel veel plakband er omheen en daarna uit het raam gekieperd. Zo dahag, weg ermee. Ze had dat grotendeels zelf verzonnen, met een klein zetje van mijn kant. Mijn dochter heeft erg veel fantasie Maar dit werkt erg goed voor haar, een fantasie oplossing, voor haar fantasie angsten..
Herkenbaar.. hier zonder aanleiding.. als er ook maar een zuchtje wind zit roept ze; " oh nee straks waait .... weg.. " vanavond hadden we een kerstviering met lampionnenoptocht.. DRAMA ... bang dat haar kerstmust ondanks dat hij vast zat met speltjes weg zou waaiien, bang dat haar lampion weg zou waaiien en ja die ging behoorlijk heen en weer. In paniek raakt ze dan echt. Ik kalmeer haar door goed contact te maken: " kijk me eens aan.. doe eens rustig " " kijk naar de lampion.. ja die gaat heen en weer .. Maar zie jij hem weg waaiien ? Nee ... ik ook niet.. en wat dan nog ? dan is hij misschien stuk dan halen we een nieuwe .. nog niets aan de hand toch ? Nou dat was dan uiteindelijk wel zo en ietwat geruster konden we verder, maar het bleef een tocht met beproevingen.. Ik denk dat ze het op deze leeftijd nog goed kunnen overzien. Ze lijken zo wijs maar het is natuurlijk behoorlijk bijzonder de wind en dat dingen dan zomaar weg kunnen waaien
Hier ook hetzelfde probleem en ook exact sinds 5/12. Gelukkig moet het al heel erg hard waaien voordat we het in huis horen en onze dochter er niet van kan slapen. Maar de Sinterklaasstorm heeft haar angst dus serieus aangewakkerd . Wij proberen haar uit te leggen dat de wind buiten is en niet binnen kan, gaan samen het raam toedoen, etc. Toegegeven: dat werkt niet altijd dus idd niet al te veel aan te doen
Bedankt voor de tips. Oordopjes zou ik nog kunnen proberen... Gister hebben we haar uiteindelijk om 23.00 uur in haar bed gelegd. Vandaag gelukkig niks aan de hand, maar ik vrees alweer voor morgen...
Hier hetzelfde met mijn jongste dochter. Ook sinds de storm op 5 december. Wij liepen terug van de opvang toen het onderweg begon te hagelen en onweren. Ze huilt als we s'ochtends mijn oudste naar school gaan brengen en is bang voor het donker. Dan vraagt ze of het onweert/gaat onweren. Zo sneu, het lijkt wel traumatisch. Ze slaapt overigens wel gewoon met het licht uit...
Hier ook! Ze is bijna 5. Wij wonen 4 hoog en op hun kamertje hoor je de wind flink. Buiten vind ze wind juist wel leuk. Sinds de storm is alle wind code rood
Hier is zoonlief van 4 ook "ineens" bang voor de wind. Zal nu sinds een kleine maand zo zijn. Wij wonen in een rijtjeshuis maar je hoort de wind ook hier door het huis "waaien". Hij wil dan bij ons in bed maar ik leg hem dan uit dat hij de wind ook bij ons hoort. Iedere avond begint hij er wéér over en ik blijf gewoon uitleggen dat de wind heel normaal is, net zoals regen, zon en onweer en dat het bij de natuur hoort. Ook dat sommige dingen geluid maken maar dat dat erbij hoort. Hij lijkt het wel te begrijpen maar vindt het geluid gewoon niks Nu met die stormen kunnen we onze lol dus op
Hier zelfde gehad met zoontje! Toen 3,5 vanaf moment dat zijn ballon was weggewaaid panisch als er windje stond want dan zou dekentje broertje of jas of hijzelf (?) wel eens weg kunnen waaien. Uiteindelijk hem duidelijk kunnen maken dat de wind helemaal niet sterk genoeg is om hem weg te blazen. En als een dekentje weg zou waaien, dan raap ik hem gewoon op, is helemaal niet erg. En dat de wind met hem wil spelen, zijn haren wil kriebelen. Vond hij ook wel geinig idee. Na een maandje of wat, was het gelukkig over. Als ze de wind om het huis eng vindt, kun je mss het verhaal van de drie biggetjes en de boze wolf vertellen. Dat die wolf het stenen huis ECHT niet omver kreeg geblazen hoor. Is zo'n huis veel te sterk voor. Misschien een tip. Succes!
Hier fanatiek liefhebber van de 3 biggetjes.... Maar nog steeds doodsbang dat ze weggeblazen wordt. Gelukkig niet meer dusdanig dat ze echt "bevriest" als er ineens een rukwind opsteekt.... Maar ze houdt wel m'n hand nog stevig in de houdgreep. Juf verklaarde ons ooit voor gek dat we te laat waren door de wind. Ze dacht echt dat ik stond te liegen... Tot ik uitlegde dat A gewoon geen stap meer zet als het zo hard waait. Dagje strand doen we hier dus ook niet meer. Ja, zomers met 25 graden maar even lekker uitwaaien kan niet
Binnen deert de wind m'n dochter gelukkig (nog?) niet zo, maar buiten kan ze er enorm over klagen. Zelfs als er nauwelijks wind staat en haar sjaaltje een milimetertje wordt verplaats door een zuchtje wind, begint ze al te klagen. Ze is niet zozeer bang, maar ze vindt het vooral irritant lijkt wel. Ze wordt dan ook altijd een beetje boos op de wind, wat wel weer schattig is om te zien. Maar ik baal altijd flink als er een windje staat en ik een dag gepland heb waarbij we redelijk veel buiten zijn. Maar ja, het is maar een fase houd ik mezelf maar voor .