Met beppende vrouwen en karren roept mijn man heel duidelijk HETE KOFFIE! Kunnen we er gelijk langs. Werkt ook op zaterdag in de stad bij wildgeparkeerde wagens en buggy's haha Mensen hebben teveel commentaar op andere en al helemaal als je je eigen kids op je eigen manier opvoed. Mijn dochter mag best een mega driftbui krijgen in de winkel. Ze is net 3 dus de leeftijd voor dit soort dingen. Nou dan krijg ik soms commentaar. ... Jammer maar op dat moment is ze mijn gillend speenvarkentje onder mijn arm en ik ga gewoon verder met de boodschappen. "Mevrouw u kunt haar beter even kalmeren door met haar te praten" Dan breekt mijn klomp. Mijn kind wil 20 bakken danoontje in de kar. Nee is nee. Moet ik dan een discussie gaan voeren?? Simpele mensjes hihi
Om eerlijk te zijn irriteer ik me soms best wel aan kinderwagens met een trage gang voor me op de markt of in de stad. MAAR ik zal dat nooit laten merken aan diegenen! Inderdaad, als ik het zo erg vind moet ik lekker op een maandagmiddag gaan winkelen of iets.
Heerlijk dit topic. Ik heb altijd één woord voor iemand die in mijn weg staat; Pardon! Werkt prima. Vandaag "even" naar de C1000 geweest (waar ik al niet graag kom, omdat het brede kassapoortje bijna altijd dicht is). Waar kwamen al die vervelende oudjes ineens vandaan?! Niet te geloven. Bij de kassa idd tegen me aan duwen. Nou echt, met kinderwagen en duidelijk zwangere buik. Hoepel toch lekker op. Het afrekenen gaat er niet sneller door. Ik snap dat echt niet. Hebben ze dat nu serieus niet door?!
Had ik ook vandaag in de drogist. Ik wilde even een doos billendoekjes halen. Er waren 3 mensen voor me die cadeautjes in wilde pakken dus stond al even te wachten (geen punt, dat kun je weten 2 dagen voor kerst). Was ik aan de beurt en wilde mijn doos op de toonbank zetten en duwde opeens een oudere vrouw een cadeausetje voor mij op de balie. Nou heb toch even gezegd dat ik al even stond te wachten (ze keek me notabene nog aan toen ze aan kwam lopen bij de rij). Kreeg ik van een andere bejaarde vrouw opeens een sneer dat ik toch nog jonge benen heb. Nou sorry hoor maar bekijk het ff. Ik had het geld ondertussen al gepast in mn hand, ik hoefde het niet in te laten pakken en was gewoon eerder.
Jonge benen, ja die is lekker. Alsof je het altijd aan iemand kan zien als die pijn ofzo heeft. En mensen die zelf niet van die jonge benen hebben moeten misschien beter plannen wanneer ze naar de drogist gaan. Net zo als dat ik altijd op zal staan in de trein als die vol is en er mensen instappen die slecht ter been zijn, maar ik me soms toch werkelijk afvraag waarom ze op een doordeweekse dag in de spits de trein pakken... Maar goed, het is hun goed rechtdus ik blijf beleefd en sta m'n plek indien nodig af. (Mits ik zelf geen lichamelijke klachten heb)
Alweer twee jaar geleden, mijn zoon, toen twee jaar en een beetje, kreeg een driftbui op straat (hij moest mee de speelgoedwinkel uit, best iets waar je boos om mag worden als tweejarige). Ik was zwanger met een aardige buik dus niet van plan hem mee te tillen dus liet hem op straat liggen (voetgangersgebied hè ) om zijn driftbui te boven te komen. Terwijl ik geduldig naast hem sta te wachten tot hij weer bij zinnen komt, stopt een dame met rollator naast ons. Staat te kijken en vraagt wat er precies aan de hand is. Ik had geen zin in een gesprek dus negeerde haar een beetje, vraagt die dame wat hij wil??? Chocolade ofzo??? Huh?? Ze maakte nog wat opmerkingen en sluit af met de vraag of ik hem niet beter thuis had kunnen laten. Inmiddels was haar man ook aangeschoven (met rollator) en zette zijn vrouw een beetje terecht door te zeggen dat dat natuurlijk niet kan omdat hij dan alleen thuis is. Ben op dat moment best kalm gebleven en heb de dame vooral genegeerd maar thuis werd ik toch wel een beetje boos. Waar bemoeit zo iemand zich mee?? Ook eens wat leuks meegemaakt. Kwam een winkel uit en wilde zoontje (zelfde periode) in het fietsstoeltje zetten maar hij had andere plannen. Worstel worstel, jank, brul, gil. Loopt een andere moeder langs en zegt lachend, 'wat ben ik blij niet de enige te zijn met zoiets'!
Dus jij vindt dat mensen die slecht te been zijn niet in de spits de trein zouden moeten pakken? Of op gezette tijden naar de winkel gaan? Dat maakt het leven met een beperking wel veel beperkter ja...
Nou, echt niet hoor... En ik heb er drie Die doe ik er echt geen plezier mee om te gaan winkelen. Ik ga veel liever even alleen of met vriendin/zus. Koopavond, als de kindjes slapen. Of op zaterdag twee uurtjes. Ik erger me ook altijd wild aan kinderwagens in nauwe winkels of midden in de spitsuur in de supermarkt, die vermijd ik zelf dus ook als ik met kinders op pad ben... Ik snap ook nooit zo goed waarom je met het hele gezin boodschappen zou willen doen. Wij doen dat altijd 's avonds zonder kinderen, zodat we op zaterdag iets leuks met kinderen kunnen gaan doen... Besteed mijn vrije zaterdag liever aan leuke dingen
Zo stond ik laatst in het fietsenhok bij m'n werk m'n regenbroek aan te doen: we gingen fietsend op excursie. Een moeder (van de andere school in het gebouw) staat kennelijk te wachten tot ze het geparkeerde fietsje van d'r kind aan de stang kan vastmaken waar mijn fiets aan vast zit. Wist ik niet, want ze stond met een andere moeder te kletsen. Roept ze opeens, terwijl ik praktisch ondersteboven lig met 1 been in de broek en m'n andere voet erin vast, of ik m'n fiets zo onderhand nog eens weg ging halen. Pardon? Gezegd dat ik zo weg zou zijn, kreeg ik een hele scheldkanonade over me heen dat het een fietsenstalling is en dat het ding te klein is en dat ik op moest schieten enz. Holy moly!! Ik heb toen toch netjes en beleefd gevraagd of ze dat ook anders kon zeggen en gezegd dat ik m'n fiets er had staan omdat het inderdaad een fietsenstalling is, dat ik niet de architect ben die het ding ontworpen heeft en dat ik mijn fiets er mag zetten aangezien ik er werk. Ze bleef vloeken en dat ik op moest schieten want ik deed maar wat. (De regenbroek en ik waren inmiddels in een heftig conflict verwikkeld...) Nou mevrouw, zet u dan voortaan het fietsje bij de andere kinderfietsen, in plaats van in het fietsenhok van het personeel?!:x Is off-topic, maar wel typerend voor het egoïsme van veel mensen...
Ik negeer dat soort opmerkingen altijd, beleven ze dr ook geen plezier aan. Heeft toch geen nut om een "discussie" aan te gaan met dat soort mensen Zou je energie idd lekker steken in je gezin, i.p.v. Druk maken over zoiets, laat ze dr maar lekker in stikken
Jeetje sommige verhalen, het lijkt wel of de mens van tegenwoordig steeds uhm hoe moet ik het zeggen, asocialer wil ik niet zeggen, maar steeds brutaler wordt tegen de ander. Poeh zeg, jammer eigenlijk. Negeren blijft toch het beste Indd.
Hahaha ik had zoiets vandeweek bij het pinnen... 2 mannen wilden iets weten en vroegen dat aan degene achter hen nadat ze klaar waren met pinnen... Dus aanvankelijk wachtte ik nog even... Maar het bleek heel gesprek te worden dus ik loop er omheen om gewoon te gaan pinnen. Rare mens vloog me zowat aan... Hoe ik het in m'n hoofd haalde. Nou dat was heel simpel.. Als er niemand aanstalten maakt om te pinnen ga ik niet 5 minuten naar dat ding staan staren. Arme mannen waren wel meteen beroofd van hun uitleg want daar had ze spontaan geen tijd meer voor. En de dame achter mij: ok.. Gaan jullie ook nog discussiëren of kan ik pinnen? Muts wist niet hoe snel ze moest gaan pinnen... Kom op... Het is niet alsof het op is als ik gepind heb..
Ja precies, van jong tot oud. Zoveel irritatie onder elkaar, vroeger groette je elkaar vaak met gedag en een lieve glimlach. Maar dat is tegenwoordig bijna niet meer. Woon in de stad en daar merk je hoe gehaast en ontevreden de mens van nu erbij loopt, dat was vroeger wel anders.
Afschuwelijk hoe weinig tijd sommige mensen hebben... alsof iemand anders wel alle tijd van de wereld heeft!! Zo ben ik een jaar geleden mijn pasje kwijtgeraakt. Ik wilde in de parkeergarage betalen. Er stond een vrouw achter me die erg veel haast had. Ze stond bovenop me en was constant aan het zuchten en opmerkingen aan het maken... ( zo langzaam was ik nu ook weer niet..) Door haar toetste ik natuurlijk eerst de verkeerde pincode in en daarna ben ik blijkbaar in mijn haast het pasje vergeten. Niet dat ze ff zegt dat ik het pasje liet zitten, kwam er later in een winkel pas achter, toen ik wilde betalen!!! Dit was net voor de kerst, baal Mensen zijn soms zo onbeschoft...bah
Mja zoiets mompelde ik ook tegen de dame achter mij die vroeg of er überhaupt nog gepind ging worden Iets van dat ik die 2 minuten ook wel kon wachten maar dat ze dan wel moest gaan pinnen ipv ouwehoeren. Want ik wilde op zich toch ook wel graag weer naar huis
Wat ik altijd deed (ben nu nooit meer met de duowagen) is heel lief lachen en zeggen: "u hebt helemaal gelijk mevrouw! We zijn inderdaad wel erg asociaal. Het spijt me verschrikkelijk, maar het is verboden om de kinderen alleen te laten. Ik vind het ook jammer, maar ja" Helpt waarschijnlijk voor geen meter, maar ik kon er altijd zelf wel om lachen, dus het was de enige manier om me rustig te houden. Ook als iemand weer eens zei dat het zo zielig was dat ze geen sokjes aan had (was ze 9 maanden ofzo): "Tsja, ze heeft straf. Ze heeft haar kamer niet opgeruimd."
Ik moet trouwens zo boodschappen gaan doen met het hele grut, ze waren allemaal ziek en nu gelukkig iets beter dus moet er toch echt wel uit om wat dingetjes te gaan halen (met de duowagen want de middelste is nog niet helemaal lekker). Houd mn hart vast.