Hallo allemaal, 1 januari 2013 ben ik gestopt met de pil. We vonden dat 2013 ons jaar moest worden met hopelijk snel een wondertje in mijn buik. In maart testte ik positief! Wow wat was ik blij! EN redelijk snel! 22 april 1e echo. Kloppend hartje alles leek goed. Maar 1 dag later kwam ik thuis en begon ik heel heftig te vloeien. Dag later na verloskundige en onze grootste nachtmerrie werd werkelijkheid. We kregen een miskraam met 8,5 week terwijl we 2 dagen eerder nog n kloppend hartje zagen en alles was tip top in orde. Hoe kan dat nou??? Na een paar dagen vreselijk verdrietig uiteindelijk samen besloten de draad snel weer op te pakken. Stiekem hopende dat we ook nu snel weer zwanger zouden worden. In juni/juli een licht positieve test gehad maar helaas wederom ongesteld geworden. Het viel me steeds zwaarder. Wanneer kwam onze tijd nou? Na een half jaar dacht ik, ach nu zal m'n lichaam toch wel hersteld zijn van die mk. Maar nog altijd geen zwangerschap. In november in het ziekenhuis geweest om te kijken of baarmoeder Ed toch echt schoon was. Alles zag er prima uit en er was op dat moment een eitje aant rijpen dat binnen 1 à 2 dagen zou springen. Helemaal mooi dachten we. Maar wederom de teleurstelling. Afgelopen maand even n weekendje samen eropuit geweest maar vandaag toch weer ongesteld geworden. Het doet zo veel pijn keer op keer weer. Mijn schoonzusje stuurde precies op de dag dat ik uitgerekend was een Appje dat ze n zoon kregen. Ik spatte bijna uit elkaar van verdriet. Ze wist wat mijn uitgerekende datum was. En dan zoiets appen op die dag? Mensen die t niet hebben meegemaakt begrijpen niet dat je t ook na 9 maanden nog altijd moeilijk kan hebben ermee. We zouden n kerstbaby krijgen maar helaas. Dat heeft niet zo mogen zijn. Wie herkent zich in dit verhaal? En hoe lang duurde het bij jou na de miskraam voordat je weer zwanger was? Ik wil graag ervaringen delen aangezien ik merk dat het me steeds weer zo bezighoudt. Iemand tips om eea los te laten? Want dat is het advies wat iedereen me geeft. Maar hoe? We zijn met n verbouwing bezig druk met werk en doen leuke dingen maar die onbeantwoorde kinderwens blijft er maar doorheen steken. Hopelijk wordt 2014 voor iedereen met eens wens hier jullie jaar!!
Aller eerst een onwijs dikke knuf voor je meis! Hier pas precies een jaar na de missed abortion van ruim 11 weken weer zwanger geraakt. Hoop dat het geluk jullie snel toe mag gaan lachen meis... Hele dikke knuf! PS: ik heb na mijn missed abortion psychische hulp gezocht om alles wat we in die afgelopen 3,5 jaar mee hadden gemaakt mbt zwanger worden. Mij heeft dat toen erg geholpen. Het van je af zetten is moeilijk... daar heb ik het zelfs nu nog moeilijk mee maar je leert er wel mee om te gaan.
Bedankt voor je reactie mmm meisje! En natuurlijk proficiat met je zwangerschap! Zag aan je banner dat jullie idd ook genoeg hebben meegemaakt. Het geeft me moed, want over 3 maanden is het 1 jaar geleden😉. Zegt natuurlijk helemaal niets en is bij iedereen anderen maar toch! Hoe voel je je nu? Wist je toen je zwanger was meteen dat t zo wAs of toch nog heel onzeker? Ik heb namelijk iedere maand rond de innesteling krampen steekjes vermoeidheid en dat neemt naarmate dichter bij nod kom weer af. Soms denk ik wel eens of die innesteling niet wilt lukken ofzo. Zal natuurlijk grote onzin zijn maar toch. In nov int ziekenhuis gaven ze aan dat alles goed was. Dus zal uiteindelijk ook wel, maar wanneer? Als je ongi wordt gewoon weer even zo'n off day. Zul je als geen ander herkennen! Geniet lekker van je zwangerschap! Wanneer heb je 20 weken echo? Willen jullie weten wat het wordt? Psychische hulp al vaker over nagedacht maar stel t steeds maar uit omdat ik denk volgende maand zal t wel raak zijn. XXX bedankt voor je lieve berichtje
Hoi Isasbebe2, wat verdrietig dat je een miskraam hebt gehad. Ik kan je helaas een hand geven, ik heb 7 november een miskraam gehad en ging ongeveer hetzelfde als bij jou. Een goede echo met een kloppend hartje en een paar dagen later begon de miskraam. Ik was echt verscheurd door verdriet. Ik was zwanger geworden door de mmm en wat waren we blij dat ik eindelijk zwanger was. Inmiddels gaat het iets beter met me maar ik blijf mijn moeilijke momenten nog hebben. Net als met kerst, ik had het toch anders voorgesteld. Ik had aan het kerstdiner moeten zitten met een baby in mijn buik maar helaas is dat anders uitgepakt. Inmiddels hebben we onze eerste ronde na de miskraam achter de rug en zit ik nu in de wachtweken. Het lijkt me zo moeilijk om elke maand weer teleurgesteld te worden omdat je ongesteld bent geworden en niet zwanger bent. Je wens is zo groot en het zijn alleen maar teleurstellingen. Ben je al een keer naar de huisarts geweest hiermee? Je bent dan wel zwanger geweest maar als het nu niet lukt kan je misschien hulp krijgen. En wat je schoonzusje betreft, niet tof. Maar je moet het ze aan de ene kant niet kwalijk nemen want net wat je zegt, als je het zelf niet hebt meegemaakt weet je niet hoe het voelt. Dat heb ik nu zelf ook wel ervaren. Een week na de miskraam vroeg men al aan me of ik het al een beetje verwerkt had. Het goed bedoelde advies, 'laat het los en wees er niet zo veel mee bezig' kan je niks mee. Het zal ongetwijfeld mee spelen maar als je zo'n grote wens hebt en het lukt niet is het makkelijk gezegd dan gedaan. Tegen mij zeggen ze het ook nog wekelijks maar dan zeg ik ook 'hoe kan ik er niet mee bezig zijn als ik me elke avond moet spuiten en soms 2x in de week naar het ziekenhuis moet'. Bij mij gaat het meestal het ene oor in en het andere oor uit. Heel veel sterkte en hopelijk wordt 2014 jullie jaar!
@isabebe2: Tot op de dag van vandaag kan ik het nog niet echt beseffen dat het echt zo is. Ik durf het een soort van gewoon niet echt te geloven en ben nog iedere echo erg bang dat we weer slecht nieuws krijgen (krijg wekelijks echo's doordat er het een en ander niet goed in elkaar is gezet bij me zeg maar haha... tanks moeder natuur) 24 januari hebben we de 20 weken echo... ergens heb ik er erg veel zin in maar aan de andere kant kijk ik er ook verschrikkelijk tegen op. Hoe ik me voel... kots misselijk helaas nog steeds. Hang nog steeds geregeld boven t toilet dus je zou zeggen dat dat genoeg bevestiging moet zijn dat t echt wel goed zit. Meis ik hoop echt met heel m'n hart dat het geluk snel jullie kant op lacht... Ik duim voor je!
@ shally wat ontzettend rot voor jullie. En pas zojuist geleden! Ik had t er in t begin zwaar mee daarna ging t wel maar naarmate de tijd verstrijkt en je idd maandelijks die teleurstelling krijg ik t weer moeilijker. Heb net voor de eerste keer sinds tijden er fatsoenlijk over kunnen praten met m'n vriend. Hij is n stuk rationeler als ik. Logisch ook de is sms moeilijk. Hopelijk word het ons beiden beter jaar 2014! @mmm Kan me voorstellen dat je bang blijft. Maar heb vertrouwen in jezelf en in te kleine! Komt zeker goed bij jullie! Probeer ervan te genieten want zwanger zijn is heel apart gevoel en maak je maar paar keer in je leven mee! XXX