Ik heb precies hetzelfde! De oudste namen we overal mee naar toe en toen zagen we iedereen van "vrienden" nog wel. Toen ik weer zwanger bleek en het ook nog eens een tweeling bleek te zijn vielen er al wat "vrienden" af. Na de geboorte hebben we bijna niemand meer gezien. Wij kunnen natuurlijk ook niet meer zo makkelijk weg met 3 kleine kinderen maar andere doen ook niet meer de moeite. Ons wereldje is erg klein geworden, aan de ene kant jammer maar aan de andere kant zo zie je wel hoe belangrijk onze vriendschap voor hun was. Nu zitten wij ook als enige in deze fase, niemand heeft nog kinderen en de meeste zijn ook single. Zijn allemaal uit elkaar gegaan de afgelopen 2 jaar. (En het is ook niet omdat we erg jong zijn, zijn allebei 29 en onze vriendenkring ook rond deze leeftijd)
Ik vraag me wel eens af of het niet ook zo is dat je als jonge ouders zelf ook gewoon erg verandert? Even hierheen vliegen, daarheen vliegen is inderdaad minder handig met kinderen. Ze moeten op tijd eten, slapen etc. en dan word je wat minder flexibel. Tuurlijk kunnen je vrienden daar rekening mee houden, maar is het niet ook een beetje begrijpelijk dat ze daar niet altijd zin in hebben? Ik kan me voorstellen dat onze vrienden ook niet altijd zin hebben om straks maar bij ons te moeten komen omdat wij nou eenmaal niet meer overal zomaar naartoe kunnen vliegen. Dan kunnen we dat op onze vrienden afschuiven, want die moeten rekening met ons houden, maar zij zijn wel degene die alles moeten aanpassen omdat wij onze flexibiliteit kwijt zijn. Dit is helemaal niet bedoeld om mensen te vertellen dat hun gevoelens niet terecht zijn hoor, maar gewoon iets wat ik mij afvraag! In hoeverre kun je van je vrienden verwachten dat zij hun leven aanpassen, omdat jij kinderen krijgt en zij niet? Ik denk zelf dat het best logisch is dat zij het leuk blijven vinden om bijvoorbeeld elke vrijdagavond in de kroeg te gaan zitten, ook al kun jij daar dan niet meer bij zijn. Sneu, maar ik kan me voorstellen dat ze dan niet met z'n allen bij mij op de bank komen zitten, maar gewoon doorgaan met wat ze altijd al deden. Neemt niet weg dat ze dan bijvoorbeeld best ook een keer een avondje op mijn bank kunnen komen zitten natuurlijk, maar ik vind het niet raar dat ik bepaalde mensen straks een stuk minder zal zien. Dat is nu met sommige vriendinnen al zo, nu ik zwanger ben. De een komt vier keer per week langs omdat ze het zo ontzettend leuk vindt allemaal en de ander gaat van feest naar feest en stuurt om de maand een appje om even te vragen of ik al bijna moet bevallen... Het is net hoe ze zelf in het leven staan, en ook al is het soms jammer van de vriendschap die verandert, ik denk dat je het je niet persoonlijk moet aantrekken als op een gegeven moment een bepaalde vriendschap minder goed aansluit bij jouw nieuwe leven... Mensen zonder kinderen kunnen zich er denk ik gewoon echt niets bij voorstellen.
Nou na de eerste werd t al minder en na de tweede hebben we zowat niemand meer over! Grrrr wat een mensen
helemaal mee eens!! hier ook vrienden zonder kinderen en die snappen niet dat we niet mee kunnen stappen als ze s avonds om 9 uur bellen of we meegaan, tsja de kleine ligt in bed en ik kan niet zomaar oppas toveren... wij zijn veranderd in ons doen en laten en wij moeten ons aanpassen maar betekent niet dat hun zich altijd aan ons moeten aanpassen
Onze vrienden en ook wij zijn gewoon oud en gezapig geworden. Mijn man werkt ( meer dan ) fulltime en ik werk zelf 4 dagen. Onze weekends gaan dan als snel op aan huishouden, klusjes en familie. Maar wij hebben 2 kinderen maar onze vrienden zonder kinderen hebben htzelfde. Het is gewoon druk en qua uitgaan hebben we het Allemaal wel gezien. Nu komen we 1x in de 2/3 maanden nog wel bij elkaar voor een etentje of een uitgebreide vrijmi of zomi borrel. Zo gaat het leven nu eenmaal denk ik.
ik ook maar denk dat je toch al minstens een half uur aan t rijden bent hoor.... maar je mag me altijd ff pb'en hoor!
Ik vind t ook wel leuk om wat nieuwe mensen te leren kennen. Ik woon in ijmuiden.. Ook wel grappig, mijn oudste is 1,5 maand jonger dan die vsn jou en de jonste 1 dag ouder hihi
Ik ben vriendinnen verloren, maar heb er ook een paar bij! Mn beste vriendin is nog niet op kraamvisite geweest. Ging goed met haar om, zwangerschap weinig interesse getoont. De dag dat ik ging bevallen nog een super lief smsje gekregen, toen ik bevallen was ook nog en daarna niks meer gehoord. Hoorde naderhand dat ze van me had verwacht dat ik haar zou vragen om bij mn bevalling te zijn. Nu weet ik, dat is geen echte vriendin. Pure jarloezie dat ik heb wat zij graag zou willen.
Hier hetzelfde verhaal. Eigenlijk na de bruiloft al. Had het idee dat ik in een andere levensfase zat. Mijn beste vriendin is nog wel op de bruiloft geweest, maar daarna niks meer van zich laten horen. Zij was bezig met uitgaan, zuipen, jongens versieren (ook al had ze een vaste relatie) en ik was serieus bezig met mijn koophuis en mijn bruiloft/huwelijk. Toen de kleine werd geboren heb ik ook geen kaartje gestuurd. Toen was de vriendschap al helemaal over. Jammer, maar we hadden niks meer gemeen. Na de miskraam begreep ze mij ook niet. Dan probeer je het toch opnieuw, zei ze. Denk dat ze wel veranderd als ze zelf serieus wordt, maar ik had geen zin om daar op te wachten. Ik neem aan dat je wel nieuwe contacten opdoet als je veel onderneemt. Sportclub, hobbyclub, peuterspeelzaal etc.
denken wij er zelf aan om nog te reageren op vriendinnen en vrienden? dat wij een kind gekregen hebben enzo wil niet zeggen dat we niks meer hoeven te laten horen. ik heb al mijn vriendinnen persoonljk gebeld of bericht gestuurd en na een paar weken toen ik zelf opgeknapt was afgesproken en daarheen gegaan. hun snappen t woord kraamvisite nog niet zo dus dan ga ik wel daarheen om gezellig te kletsen en mijn kleine hoeft niet atlijd in het middelpunt te staan. ik ben ook nog mens ipv alleen mama. als je zelf nog niet in de kinderen zit kun je denk ik ook niet snappen dat ons leven helemaal is omgegooid en ritme bevat dus ik denk ook niet dat je het kwalijk kan nemen als ze er geen of weinig rekening mee houden.
Ach...dan maak je toch nieuwe! Ben ik niet zo goed in.....maar eigenlijk mis ik niets. Een goede vriend en vriendin over gehouden dat is genoeg. Hier ook Noord Brabant.
Hier precies hetzelfde..niemand meer over. En ik dacht dat er heel veel volgden met kinderen .maar we zijn vaak de enige met kinderen. Nieuwe contacten leggen is best moeilijk vind ik! Maargoed zo kom je er dus achter wie je echte vrienden zijn..