Lieve meiden , wij zijn na een zwangerschaps verlies van 27 weken weer zwanger! Maar voor mij is het allemaal zo eng en vindt het ook moeilijk. Wie weet kunnen we hier samen onze angsten en gevoelens kwijt die je heb in een zwangerschap na verlies. hoop dat vol stroomt met mensen die een weer zwanger mogen zijn na een verlies in welke week dan ook!
Ik ben ook weer zwanger na het verlies met 23 weken en 5 dagen. en daarna een ma met 7 weken.. Dus herken de angst... Kom zeker hier mee kletsen om de angsten samen door te komen
hoi kittje Alleereerst gefeliciteerd met je zwangerschap! een dag later dan ons ben je uitgerekend zie ik ik de 6e En wat erg dat je al twee x een verlies heb moeten meemaken! Ja het is heel anders dan mensen die de angst niet hebben. die zwangerschap als vanzelf sprekend beschouwen (is hun goed recht hoor). Mag ik vragen waar door het komt dat Dean is overleden? Wij zijn vanmorgen naar het wkz geweest en vond het vreselijk werd ook echo gemaakt maar kon niet naar het scherm kijken. Was om te kijken of het niet weer bbz was en dat leek er gelkkig niet op n over twee weken terg en hopelijk is er dan meer te zien en een kloppend hartje! denk aan je meis
Met de 20 weken echo bleek er teveel vocht in het hoofdje te zitten. Na een uitgebreide echo in het ziekenhuis van Maastricht kwamen ze nog meer afwijkingen tegen. Vruchtwaterpunctie gehad nog vele echo's gehad om te kijken hoe het verder ontwikkelde en een MRI later bleek er nauwelijks hersenweefsel aanwezig. Hierdoor zou het maar de vraag zijn wat ons mannetje zou kunnen. Dit wilde we onze ventje niet aan doen en hebben we het advies van de artsen op gevolgd en hebben we de zwangerschap laten afbreken. Ik ben op 6 april ingeleid en op 6 april bevallen van ons prachte manneke Dean. Wat is er bij jou gebeurd? Ja de angst die wij hebben willen de meeste vaak ook niet horen en ons verhaal ook niet. Zij hebben nog die roze wolk en willen er gewoon niet aangeloven dat het mis kan gaan. Ik kan het ze niet kwalijk nemen. Maar voor ons is dat soms zo vervelend en pijnlijk. De onbezorgde zwangerschap bestaat voor ons niet meer. Leuk dat je ook in september bent uitgerekend.
Hoi meiden, Ik ben ook weer zwanger na het verlies van ons dochtertje met bijna 20 weken op 1 juli 2013. Ik ben ook weer ontzettend bang net als jullie. Een onbezorgde zwangerschap zit er inderdaad niet in. Voor het verlies van Zoë had ik al twee keer een miskraam gehad, dus ook toen voel het niet mee. Maar na het halen van week 15 kreeg ik toch meer vertrouwen. Helaas is dat nu helemaal weg. Ik kan niet wachten tot de volgende echo. Dan heb ik weer een paar dagen hoop. Volgende week donderdag heb ik in Brussel een afspraak voor een nipt test. Spannend wat daar uit komt. Worden twee lange weken wachten op de uitslag. Hopelijk hebben jullie ook binnenkort een echo met een kloppend hartje. Dan valt er al een hoop van je schouders af. En dan op maar de volgende. Zo voelt het tenminste bij mij. Leef met jullie mee.
Meiden wat een verhalen allemaal weer zeg Sommigen had ik al gelezen, sommigen net gelezen. Het blijft allemaal zo onwerkelijk... Heel veel sterkte en geluk voor in de toekomst... Ik hoop af en toe te kunnen meebabbelen!
Mama73 zal voor je duimen.... De verkoudheid begint langzaam weg te trekken. Ben veel wezen stomen omdat ik geen neusspray durfde te gebruiken. Vorige keer na het gebruik van neusspray met 20 weken echo dus dat slechte nieuws gehad. Het komt niet door het gebruik, maar is wel iets waar je zeker aan denkt zodra je slecht nieuws hoort. Vind het vaak moeilijk om positief te blijven. Ben blij als ik de afspraak bij de gyn heb. Kan ik iig daar naar toe leven. Begin te merken dat ik minder symptomen heb en vind dat best eng...
Lieve mama's ben niet meer zwanger, mijn 2e kindje is afgelopen oktober geboren. Toch wilde ik even reageren. Zwanger zijn na het verlies van je kindje is ontzettend zwaar. Zo heb ik het zelf ervaren. Probeer, hoe moeilijk ook.. te genieten. Jullie engeltje zal waken over zijn/ haar brusje. knuffel, Firefly
Hoi Meiden, Ik heb eigenlijk een vraag. Ik hoop niet dat het verkeerd overkomt. Ik wil voorop stellen dat ik hoop dat deze zwangerschap goed gaat en gezondheid staat voor ons op nummer 1. Pas vroeg mij iemand waar ik op hoopte wat het nu zou zijn, een jongen of meisje. Wij hebben al een zoontje, dus mijn eerste gedachten is altijd geweest een meisje. Maar na het verlies van onze dochter in juli, lijkt deze wens nog sterker. Niet om Zoë te vervangen, want dat weet ik ook heel goed dat dit niet kan. Ik ben zelfs bang om teleurgesteld te zijn als het een jongen is. Nogmaals gezondheid staat bovenaan en gaat boven alles. Hebben jullie dit gevoel ook wel eens? Hopelijk vinden jullie het niet raar dat ik dit soms zo voel.
Hoi dames, Inge terug komend op jouw vraag Nee denk dat dat een heel normale reactie is ! denk dat je niet teleurgesteld zal zijn maar misschien even aan het idee van een jongen zou moeten wennen en dat is ook oke! Hier weet ik eigenlijk niet zo goed wat ik er van moet denken. Ene kant lijkt me me fijner als het een meisje is omdat het dan misschien toch anders voelt. Maar ergens ben ik ook bang dat ik dan nooit een jongen meer krijg en dat zou ik ook heel erg vinden.... blijft allemaal zo lastig en dubbel... Kittje jij vroeg wat er in onze zwangerschap ik gebeurd Ons verhaal staat bij vlinders vanaf 25 weken (ons sterretje Kasper) . maar in de korte versie kwamen ik heb een auto-imuunaandoening waardoor mijn lichaam de baby niet accepteert en daardoor de placenta aanvalt wat resulteert in infarcten in een placenta.... en bij mijn vorige zwangerschap had ik dubbel pech wat de placenta was ook niet goed ingenesteld... dus hij was al te klein en is doordat hij werd aangevallen werkte het nog maar voor 30% wat te weinig is . het is allemaal lastig uit te leggen we hopen door nu met medicijnen vroeg in de zwangerschap te starten dat we een andere uitkomst hebben maar niks is zeker enigste wat er zeker is dat we moeten bevallen tussen 28 en 34 weken (als we dat halen en kindje op gewicht is want door deze aandoening zijn ze vaak groei vertraagd...)
@Inge, Ik zelf hoop dat ik weer een jongetje mag krijgen ipv een meisje. Ik zou zeker moeten wennen aan het idee als het een meisje wordt. Ik ben bevallen van een zoontje en wil er graag weer een. Ik zelf denk dat het normaal is, je hebt er na toe geleefd en dan weet je het geslacht en je mag er niet voor zorgen. Dus zeker zwangerschap wordt weer spannend voor je mic. Ik ga zeker voor je duimen dat het goed gaat.. wij hebben maar 5% kans op herhaling dus 95% dat het goed gaat. Aan die 95 hou ik me dan maar vast. Ik moet wel eerlijk bekennen dat de angst er steeds meer in gaat zitten. Het nog 2 weken wachten op de eerste echo duurt echt lang. Zeker omdat ik thuis zit en me nu nog meer alleen voel.
Kittje ja dat snap ik heel goed ik merk dat bij mij de angst ook steeds groter wordt! heb de 22e weer echo en ben zo bang dat het hartje niet klopt .... Kijk ook niet uitecho vind echo`s echt niet leuk. Ik probeer me zelf voor te houden dat het goed gaat maar dat is zooo moeilijk. heb ook geen symptomen wat me dan weer angstig maakt wil zo graag dat dit goed gaat.... Ja en door thuis zitten blijf je ook malen ik zit ook thuis en probeer me zelf af te leiden als is dat heeel moeilijk hoor je mag em altijd een pb sturen hoor als de angst te groot word!!
@inge, ik vind het heel normaal hoor dat je daar zo over denkt. Ik had juist het tegenovergestelde, wij zijn een meisje verloren, en ik hoopte dat de volgende zwangerschap een jongetje zou zijn, ik wilde niet een ander meisje, ik wilde haar! Maar... Ik heb ook al een meisje en een jongen, en dat scheelt denk ik ook! En natuurlijk, gezondheid is duizend keer belangrijker dan geslacht, dat zullen wij meer begrijpen als wie dan ook, maar daarom mag je er wel over nadenken toch? Helaas kan ik niet met jullie meeschrijven, na het verlies van ons dochtertje heb ik al weer twee miskramen gehad...
Gister echo gehad met kloppend hartje. Was echt zo blij, maar kan het ook niet geloven. De onzekerheid helaas nog niet weg, want het termijn van de echo kwam uit op 5 weken en ik zou 7 weken moeten zijn... Heb ik weer.. Dus nog steeds erge spanning. Of de ellende van de vorige zwangerschappen nog niet erg genoeg is. Omdat het termijn zo afwijkt heb ik toch moeite met geloven dat ik zwanger ben en dat het goed gaat. Nog 2 weken 2 dagen en dan heb ik weer een echo. Hopelijk dat wel duidelijkheid over het termijn en dat we dan maar weer een sterk kloppend hartje mogen zien en horen.
Hoi damens hier ok weer zwanger na 2 x te moeten bevallen van een levenloos kindje! Nu heel onzeker en bang in begin viel het mee maar naar mate ik verkom in me zwangerschap toch de angst die weer komt!! Pff verschrikkelijk!! Hier iis de oorzaak wel bekent waardoor ik ascal slik een bloed verdunner en werkt ontstekings remmend waar ik nu achter ben gekomen! Ben nu 13 wk geweest dus eerste zorg trimester gehad maar voor mij is dat dus niet zo!! Vandaar dat ik nog steeds erg geheimzinnig doe over me zwangerschap ondat ik niet wil dat mensen vragen gaan stellen of dat ze wat te zeggen hebbe! Hebben jullie dat ook?? Of gehad??
Hoi moedertje zo begrijpbaar hoor. Ik heb ook echt niet zo de behoefte om het te vertellen . ik.zal ook pas rust vinden als het goed is gegaan. Wij hebben een kams dat het mis gaat dus eigenlijk wil ik het pas vertellen wanneer ik het zeker weet. ook ik krijg ascal en klopt is ontstekingremmend en werkt voor heel veel dingen . wij hebben een placenta probleem en daar werkt het goed voor weet niet wat jullie oorzaak is. Het is gewoon vreselijk een zwangerschap na verlies liefst zou ik gewoon slapen en wakker worden wanneer het voorbij is.... Gfeliciteerd met je zwangerschap en je kan hier alles kwijt..... knuffel
Hoi moedertje ik begrijp zo goed wat je bedoelt. Ik ben maandag 15 weken en ik wil ook niets zeggen, maar dat valt niet mee met die groeiende buik. Ik stel het iedere keer uit, niet nu maar na de volgende echo zeg ik dan tegen mezelf. Ik heb ook geen behoefte aan al die vragen van mensen, daar wordt ik zelf onzeker van. Ik vind het echt leven naar ieder moment dat we bij een echo weer kunnen kijken of alles nog goed gaat. Als ik ben geweest ben ik blij, maar na een paar dagen komt die angst weer. Pfff lange weken tot de uitgetelde datum denk ik. Wat zullen we allemaal blij zijn als we ze gezond in onze handen hebben.
Goedemorgen microlove Indd hier het zelfde hoor! Wakker worden en n baby in je handen houden das beter!! En als ik jou verhaal zo lees denk ik dat wij het zelfde hebben hier is het ok de placenta maar het is zo raar want de oorzaak hadde ze de eerste x niet gezien en zeiden ze puur pech tot we voor n nieuwe zwangerschap gingen en ja hoor weer was het hartje gestopt!! Zo verschrikkelijk we hadde ons pete kindje en middelste zoontje bij lig je daar met 2 kinderen erbij!! Zeg haal ze weg haal zeg!! Gerum wilde het natuurlijk niet mee geven! Hoever ben jij nu?? En krijg je ok elke week controle?? Al is het bij jou ok de vraag natuurlijk elke week hoe het is want de placenta kunnen ze niet zien op de echo zeiden ze tegen mij!? Is dat Indd xo?? Hoi Inge83 hier ok erg moeilijk. Te verbergen met de buik heb ok erg banden pijn omdat ik al echt aan het uit schieten ben maar is natuurlijk ok de 6 de zwangerschap!.ik stel het ok elke x uit na de echo en zeg deze week doen we het maar nee dan zeg ik alweer tot volgende week! Ik moet zeggen ik mag gelukkig elke week komen denk dat ze wel weten dat ze fout hebbe gezeten in het ziekenhuis ! Zijn echt onzekere dagen weken maanden voor ons en Indd wat zullen we blij zijn als we het in ons handen hebbe kan eerlijk gezegt ok niet wachten!! En zoals jij zegt al die vragen en conmetaar want die krijg ik ok was al toen het de tweede x gebeurde want ik heb namelijk 3 gezonde kinderen!! Maar waarom ga je Doorr en geniet van deze 3 en zo gast dat he! En dat doe ik ok zeker ze zijn me alles ! Maar dat gemis en verlangen na een 4 de kindje is xo erg weet gewoon dat me gezinnetje nu nog niet compleet is!! Gevoel zegt iets andrs als je verstand als jullie begrijpen wat ik bedoel!! Ik vind Indd heerlijk zo over te praten met jullie ff me hart weer gelucht !!
Hoi moedertje vreselijk de dingen die mensen tegen je hebben gezegd. Dan voel je je echt niet begrepen. Gelukkig kunnen we hier ons hart luchten en alles van ons af schrijven. Hier wordt je in ieder geval wel begrepen en kunnen we elkaar steunen in de soms oh zo moeilijke momenten.