@ik85 van harte gefeliciteerd!! Ik weet niet meer wie het vroeg, maar het gaat gelukkig goed met mijn dochtertje. Ze is nu 9 wkn. Ze begint nu een beetje hele flauwe lachjes weg te geven haha. Ze is ook goed gegroeid. Ik herken het ook heel erg dat ik heel erg baal als ik me weer eens realiseer dat ik de 40 weken nooit heb gehaald. Ik ben echt wel blij dat mijn kindjes er niets aan hebben over gehouden, maar het blijft knagen. Vooral inderdaad als je ziet dat anderen wel gewoon 40 weken zwanger zijn. Het voelt toch als falen.
Mag ik hier ook meekletsen? Mijn zoontje Tobias is op 10 oktober geboren na een zwangerschap van 33 weken en 4 dagen. Hij woog toen 2405 gram en was 45,5 cm. Ik heb spontaan weeën gekregen en weeenremmers mochten niet baten (die hebben alleen mijn bevalling maar verlengd). De reden van de spontane vroeggeboorte is niet bekend. Inmiddels weegt Tobias 3860 gram en is hij 53 cm. Qua ontwikkeling doet hij het eigenlijk heel goed en loopt hij niet veel achter. Met zijn motoriek merken we echt wel dat hij achter loopt. Hij overstrekt zich bijvoorbeeld heel veel. Daar hebben we ook fysiotherapie voor. Nu hij een paar weken thuis is en alles wat rustiger wordt, merk ik pas hoe heftig de eerste weken waren. Ik merk nu pas dat ik geen 'normale' kraamtijd heb gehad en heb daar wel verdriet van. Vooral het feit dat hij na de geboorte niet bij me heeft gelegen en dat ik hem pas na een paar uur zag, doet me heel veel. Ik heb ook het gevoel dat ik mijn zwangerschap niet af heb gemaakt en dat vind ik lastig.
Tuurlijk. Jou verhaal dat je nu pas merkt hoe heftig het is geweest herken ik wel. Zelf probeer ik het maar achter me te laten, het is zoals het is. En dat is natuurlijk makkelijk gezegd. Hier gaat het wel redelijk goed. Darm gepruttel blijft wel en sinds enkele weken spuugt hij voeding terug. We laten hem dan ook maar veel rechtop zitten/slapen. Als ik de info lees over reflux komt dat wel aardig overeen.
Heel herkenbaar hoor. Heb de kraamtijd bij de oudste al gemist en had gehoopt dat het bij m'n volgende zwangerschap wel anders zou lopen. Nou niet dus... Was ook nog eens m'n laatste zwangerschap en heb er wel moeite mee. Heb m'n zoontjes na 2 dagen kunnen aanraken en na een week hebben ze voor het eerst op m'n borst kunnen liggen.
Herkenbaar hoor, merk ook dat nog veel verdriet over de vroeggeboorte en lastige start ivm reflux/veel huilen. Ben erg snel jaloers op vriendinnen die wel 40 halen en waar lijkt alles makkelijk te gaan!
hey allemaal. al even geleden dat ik hier nog iets neergezet heb. mijn kleine meid doet het superflink. ze kan sinds vandaag alleen staan, ik denk dat het alleen stappen niet snel meer uitblijft. wat gaat het snel. ze is wel heel lastig en hysterisch de laatste dagen. ik denk tandjes.want ze eet ook heel slecht. en ze heeft momenteel nog geen 1 tandje. een echt laatbloeiertje
Hallo, ik heb een vraag. Mijn dochter is met 33+1 geboren. ( spontane bevalling) Na 7 dgn in couveuse heeft ze tot 37-5 in t ziekenhuis gelegen. Nu is ze inmiddels ongecorrigeerd 13 weken oud. Op zich doet ze het super. Ikmerk dat ze heel veel behoefte heeft aan nabijheid. Vastgehouden te worden. Ze komt ook moeilijk zelf in slaap als ik haar wakker in bed leg (= huilen). Dus veel op de arm in slaap. Ook heeft ze sinds 1,5 week regelmatig last v darmkrampjes. Zou dat bij premature ook wat vaker voorkomen? Heb binnenkort weer controle in zkh daar kan ik t ook vragen maar ben benieuwd naar jullie Ervaringen. Hoe creeer je een natuurlijk dagritme zonder haar veel te laten huilen. ( niet zoals ria blom zeg mar).. Ik kijk toch met andere ogen naar haar dan als zemet 40 weken geboren zou zijn. Overbezorgd, haar willen beschermen. Soort van willen compenseren wat ze in haar vroege leventje al mee heeft moeten maken..
Lekker vasthouden ik denk dat het er wel bij hoort. Ons meisje beeft heel wat uurtjes slapend ol onze borst afgelegd. Inmiddels slaapt ze zelf in en in haar eigen ledikant. Er zijn avonden dat ze nog steeds heerlijk bij ons ligt. Krampjes kunnen helaas wel heftiger zijn en langer duren dan de 12 weken gecorrigeerd.
Gewoon lekker vast houden. Onze zoon wilde ook alleen maar bij ons zijn. Kon m echt niet wakker wegleggen. Gaat nu beter.
Hoi dames, Zou ik ook hier mogen meekletsen? Heb wel al een iets ouder kindje...Hij wordt in februari 2!! Ons zoontje is 12-2-2012 geboren na een zwangerschap van 29weken met een gewicht van 1140gr en 35cm. Hij heeft 2 hersenbloedinkjes gehad. Verder heeft hij zijn tijd in de couveuse goed doorstaan. Nadat hij ongeveer een dikke maand thuis was is hij opnieuw opgenomen voor zijn aardbeienvlekken. Een ervan is opengegaan. We hebben hem 1 jaar lang propranolol (zware betablokker) moeten geven. De vlekken zijn inmiddels bijna geslonken. Nadat we gestopt waren met het medicijn merkten we dat zijn ontwikkelingen omhoog schoten. Het heeft hem echt belemmerd in zijn ontwikkeling. Hij loopt nog niet los en staat ook nog niet echt los. Hij probeert het wel maar wel als wij in de buurt zijn. Woordjes heeft hij ook nog niet. We krijgen sinds een paar weken logopedie en therapie. Om hem op weg te helpen. Toen de logopediste zei dat hij achter lag was dat wel even een klap in mijn gezicht.... Natuurlijk weet ik wel dat hij er komt maar toch.... Ik heb veel contact met andere couveusemama's die ik heb leren kennen in deze periode. Je mag zeker niet vergelijken maar hun prematuurtjes lopen of praten al... Ik ben vorig jaar in een burn-out beland nadat er teveel gebeurd was. Mijn moeder is aan het begin van mijn zwangerschap overleden, onze kleine man te vroeg, contract niet verlengd, operatie mislukt etc. Maar ondanks dit alles ben ik nu gaan genieten van onze kleine deugniet. Ik ren me de benen onder het lijf vandaan, maar doe het met super veel liefde!!
Zoals de andere ook al zeggen. Geef de nabijheid die ze nodig heeft. Zelf heb ik een draagdoek aangeschaft, ideaal. De kleintjes hebben na mijn mening nog moeite met zelf inslaap komen. En al huilend inslaap laten vallen is niet aan mij besteed, niet mijn opvoedingsstijl. Wat betreft de buikkrampen, die hebben we hier ook. Lijkt nu af te nemen. Wel veel persdrang. Onze ukjes zijn wellicht rond de zelfde tijd geboren en met bijna exact de zelfde aantal weken (33-2).
Tuurlijk mag je hier mee kletsen. Dat klinkt idd als een heftige periode. Hopelijk in 2014 wat meer geluk! Kan met voorstellen dat je zorgen hebt om jullie kindje, helemaal als blijkt dat hij op dit moment toch wat achter loopt met leeftijdgenootjes. Vergelijken doe je (onbewust) toch, of je wil of niet. Wanneer een deskundige in dit geval het verwoord lijkt me dat idd lastig. Geen enkel kind is gelijk en ieder kindje volgt zijn of haar eigen ontwikkelingsroute. Goed om te lezen dat de ontwikkeling na het stoppen met de medicatie al zoon positieve invloed heeft gehad. Hopelijk kan hij nu zonder de medicatie lekker verder ontwikkelen.
Ik ben onverwacht met een spoedkeizersnede bevallen van een meisje na een zwangerschap van 26.1 weken. oorzaak: Listeriose oftewel listeria bacterie. Hier zitten we in onze laatste maand hopelijk. 28 januari was ik uitgerekend en hopen het liefst voor deze datum het ziekenhuis te verlaten. Mijn dochter ligt nu op de medium care met lowflow op 0.3 en zuurstof 100% Iedere maandag en vrijdag wordt er gekeken of de flow lager kan totdat er begonnen kan worden met het afbouwen van de zuurstof. Gewicht is nu 2930 maar een klein gedeelte van het gewicht bestaat uit vocht. We oefenen nu goed met flesjes en bv. Daarnaast nog een sonde in. Hopelijk kan ik met deze combinatie naar huis en dan thuis verder lekker oefenen met bv. Mijn melkproductie is al vanaf het begin laag. Wil haar thuis hebben.. 3 maanden is lang zat
en men dochter die vandaag haar eerste pasjes gezet heeft. zo fier dat ik ben. het hoeft dus blijkbaar niet altijd met achterstand te gaan
Oh wat knap van haar!! Inderdaad totaal geen achterstand, snel zelfs!! Knap hoor! Kan me voorstellen dat je supertrots bent Bij onze dochter (a terme geboren en deed die eerste pasjes bij 15 maanden), stond ik met tranen in mijn ogen. Haha. S was zo onder de indruk dat ze snel naar de poef 'liep' en er op haar buik in liet vallen en haar gezichtje erin begroef...
wat knap! netjes hoor hier een turbulente week achter de rug. Leroy begon zaterdag met hoesten en werd zondag ook opeens benauwd... maandag bij de ha geweest en hij zat helemaal vol slijm en had een piepende ademhaling. met een kuurtje en puf naar huis gegaan. helaas geen verbetering na 3 dagen. hij bleef enorm benauwd en piepen. donderdag naar het zh gegaan en daar wilde ze niet testen op rs virus omdat hij vrolijk was en goed dronk. maar zeiden wel dat dit het waarschijnlijk was. dus nog meer puffen.net weercontrole gehad en hij klonk al wat beter. over 2 weken weer controle. nu de puf blijven geven en dit langzaam afbouwen. nieuwe jaar begon weer lekker...
Wat vervelend Jerami! Klinkt idd verdacht veel als RS. Goed dat hij wel in de gaten gehouden wordt! Beterschap!
Hier een meisje dat haar stem aan het eigen stem aan het ontdekken is! Als ze wakker is ligt ze heel hoog te gillen en te gieren. Geweldig!