Hoihoi, Hier toch maar weer een vraag van mij. Ik ben morgen 17 weken zwanger en 1 januari 'savonds bij de verloskundige geweest in het radboud i.v.m buikpijn en wat bloedverlies. Hier ben ik helemaal nagekeken, uitwendige en inwendige echo helemaal goed, urine goed en bloed alleen wat ontstekingswaarde die niet zorgwekkend waren. Ook is er nog een uitstrijkje en kweek afgenomen waarbij het wel weer flink begon te bloeden. Heb rust voorgeschreven gekregen. Tot nu toe dus niks gevonden maar de buikpijn blijft. Ook ben ik van 6 uur slaap naar meer dan 12 uur slaap op een dag gegaan, ben 'smorgens weer erg misselijk en geef soms weer over. In mijn onderbuik heb ik constant een zeurderig gevoel als of je heel erg nodig moet plassen en ze dan ook nog op je blaas drukken. Ook heb ik veel de pijn die vergelijkbaar is met toen ik een spiraaltje liet zetten. En veel druk op mijn onderrug en hoe genant mijn onderkant. Ik ben echt moe en enorm chaggerinig denk zelfs weleens stel ik me niet aan? Ben meerdere keren bij de vk geweest vanaf het begin van de zwangerschap en telkens kunnen ze niks vinden. Het begint nu echt mijn dagelijkse doen en laten te belemmeren. Mijn man denkt dat het geen zin heeft om morgen opnieuw de vk te bellen omdat ze dus niks vinden. Weten jullie misschien wat dit is of heeft iemand hier ervaring met onverklaarbarebuikpijn tijdens de zwangerschap? Wat zouden jullie doen? Dankjewel alvast
Ik heb er niet zo heel erg veel verstand van maar is je urine gecontroleerd op blaasontsteking? En bij zorgen gewoon de vk bellen hoor! Daar is ze voor! Je kunt beter te veel bellen dan te weinig! Succes en sterkte!
Hoi Manyi, Heel vervelend dat je je zo druk maakt! Kan me voorstellen dat je in ieder geval flink geschrokken bent en dat het geen fijn begin is van het nieuwe jaar. Ik zie dat wij elkaar niet heel veel ontlopen wat betreft zwangerschapsduur en ik kan je vertellen dat ik ook misselijk ben, regelmatig overgeef (of de neiging heb tot) en dat ook ik met vlagen behoorlijke buikpijn heb. Ik wil natuurlijk niet al je klachten zo van tafel vegen hoor, je maakt je tenslotte zorgen, maar misschien dat dit je een klein beetje gerust stelt? Ik maakte me ook zorgen en heb het internet afgezocht naar ervaringen en flinke buikpijn in deze periode is in ieder geval iets dat toch regelmatig voorkomt. Maar goed, als je je ongerust maakt is het gewoon belangrijk dat je daar niet mee blijft rondlopen. Praat er over met je verloskundige en eventueel met je huisarts, laat je bloed nog eens onderzoeken, etc. Weet je, wellicht dat er mensen zijn die vinden dat je je aanstelt, maar ik kan me voorstellen dat als je je constant zorgen maakt, je daar toch iets mee moet. Laat anderen dan maar lekker denken wat ze denken!
Heej koffiekoekje, Ja je bericht stelt me wel enigzins gerust, op zo soort bericht hoopte ik haha (natuurlijk wel vervelend voor jou hoor!) Ik wacht nu gewoon even af, als net echt niet meer te houden is of er is beel bloedverlies dan trek ik aan de bel. Mag van mijn nicht de angelsound lenen misschien helpt dat ook een beetje. Hopelijk verloopt jou zwangerschap verder goed en heb je straks een mooi ukkie bij je
Nou, gelukkig maar! Da's mijn goede daad voor vandaag - check! Hou het gewoon goed in de gaten inderdaad! Je kunt beter een keer teveel bellen dan een keer te weinig! Oh ja: over dat slapen... dat komt mij ook wel behoorlijk bekend voor... Het is nog niet zo extreem als in het begin, maar ik slaap ook weer veel meer dan een tijdje terug. Was net zo blij dat ik weer een beetje een normaal ritme kreeg... zucht..
Haha altijd fijn als je een goede daad heb verricht Ja in het begin van de zwangerschap was ik heel moe, toen ging het weer beter inderdaad en nu is mijn energie ver te zoeken. Gelukkig hier een hond die wel altijd met mij mee wilt slapen, scheelt weer geblaf aan mijn hoofd dat die wil spelen
Stom is dat, he? Ik hoor van 'iedereen' dat de kwaaltjes na de eerste 12 weken wel afgelopen zijn... helaas geldt dat niet voor iedereen blijkbaar... Fijn! Niets zo leuk als een knuffel-kruik bij het slapen. Wij hebben twee van die apparaten en beide mogen ze graag onder de deken bij je kruipen. Mag niet altijd hoor.. ergens wel een beetje vies al die haren.. maar zooooooooooooooo fijn
Nou inderdaad mannen hebben zeker kwaaltjes uitgevonden! Hier ook een hond en kat hond is bijna altijd op de bank en de kat slaapt ook echt bij ons. Soms word ik wel kriegel van die haren maar heb geen beestjes om ze constant op de vloer te houden. Ze zijn inmiddels huisdier geworden ok flink verwend te worden