Pfff geurtjes praat me er niet over kan echt eventjes niet hebben qua geurtjes! Nou hanna dat was ff spannend dus! en dan krijg je te horen dat er nog 2 inzitten ook hihi helemaal geweldig en spannend.. vroeg me al af wie het eerste met tweeling nieuws zou komen ! Is het jullie eerste? Nou ik hoop dat alles goed gaat tijdens je zwangerschap is altijd spannender he! En straks dubbel op plezier thuis ! Merk je het ook ergens aan hanna? extra misselijk al een buikje of? Ik vroeg me namelijk af of je echt verschil kon merken als je een tweeling zou krijgen... Hier gaat een dametje zo op bed en ik duik er denk ik ook ff in... pffff het weer is ook weer lekker bezig he?
Wat een weer he mensen bah bah bah, hagel regen en heel verel wind. Ik ben er vandoor nick is aan het huilen, kom vanaaf nog wel ff bijlezen
pfff ben heel erg moe en moet om 2 uur ook nog werken kan dus niet ff liggen vanavond maar lekker vroeg op bed
Hanna gefeliciteerd met je 2 wondertjes in je buik! Ontzettend leuk zeg! Voor de rest heb ik goed geslapen, wel veel dromen zoals altijd en een paar keer wakker geworden van de wind. Gisteravond hebben we alle grote boodschappen al gedaan dus blijf vandaag lekker binnen. Heb nog een hele bult met strijkwerk (bleeeh)
Lieve meiden, Ik dacht ik laat nog een keer van me horen om te vertellen hoe het is verlopen na de slechte echo op 31 okt. Ik ben gaan afwachten op de miskraam, en die leek ook op zaterdag 3 november te beginnen met bloedverlies. Het bloedverlies nam toe en op maandag kraag ik er enorme krampen bij. Deze kramepen en het bloedverlies werden alleen maar erger en gistermorgen was ik het helemaal zat. Zoveel bloed al verloren, en zoveel pijn, maar nog niet het vruchtje. Ik begon bleek te zien, koude handen, trillerig, duizelig. Dus VK gebeld en die vond het niet goed klinken en stuurde ons direct naar het ziekenhuis voor een echo om te zien of het vruchtje er inderdaad nog steeds zat en hoe lang het nog ongeveer zou duren. Met de echo werd geconstateerd dat het vruchtje nog precies op dezelfde plek zat en bij het toucheren bleek mijn baarmoedermond zo goed als dicht te zitten (net genoeg om te vloeien dus). Ter plekke begon ik te huilen, want dit kon nog wel eens heel lang gaan duren en het vruchtje zat er al 2 weken dood te zijn... De gyn vond, gezien mijn lichamelijke toestand, het niet versandig nog lang door te bloeden en vermoedde dat dit nog te lang zou gaan duren en ik er dan aan onderdoor zou gaan. Hij wilde een spoedopname. Dus ineens hup naar anestesist, bloedlabaratorium en dan ineens lig je in een ziekenhuisbed op de KRAAMAFDELING met heel veel huilende baby's om me heen. Naast me lag het rooster; tussen 11 en 13 kon ik mijn baby in bad doen. Tussen 13 en 15 konden ik en mijn baby rusten.....helaas was dit de enige plek nog voor de opname en ik was ook heel blij dat ik er hierna eindelijk vanaf zou zijn. Om 2 uur waren we in het ziekenhuis en om 6 uur werd ik naar de OK gereden, waar ik afscheid kon nemen van mijn lief en toen onder volledige narcose werd gebracht. Heerlijk die slaap! Had van mij nog veel langer mogen duren, want ik was me toch beroerd toen ik wakker werd! Het eerste wat ik voelde was de stekende pijn in mijn baarmoeder en mijn hart die leek te bonken in mijn baarmoedermond...Huilend werd ik wakker, waarop ik meteen een spuit morfine kreeg, een prik in mijn been om stolling tegen te gaan, waarbij ze per ongeluk een zenuw raakten, waardoor mijn hele been nu nog stijf is, en twee zetpillen... Helemaal suf werd ik uiteindelijk om 8 uur weer de kamer opgereden, waar mijn lief gelukkig ook weer was. Nu moest ik plassen. Po onder mijn billen, lukte niet...po-stoel, lukte niet, en maar proberen, maar het lukte niet. Mijn blaas stond op knappen, maar er leek door de verdoving iets geraakt te zijn, waardoor ik niet meer kon plassen. Uiteindelijk hebben ze, omdat de druk zo groot werd, een katheter gezet en er kwam bijna een liter plas in de zak. Heel donkergeel. Omdat het zoveel was, en mijn blaas daardoor is uitgerekt, moest de katheter blijven zitten. De arts die me had behandeld kwam langs om te zeggen dat de curettage goed was gegaan, maar dat ik wel veel bloed had verloren en omdat ik behoorlijk verzwakt en versuft was, moest ik blijven. Vannochtend nog wel steeds draaierig, maar al stukken lekkerder. Met flink wat paracetamol is de pijn nu wel te houden en eind deze ochtend mocht ik naar huis. Maar wel met katheter, omdat als je blaas zo uitgerekt is, je deze minimaal 48 uur in moet laten. Nu dus weer thuis, met een zak aan mijn been en een lekkere kruik op mijn buik! Het vruchtje is weg, dus nu is er eindelijk rust om dit alles te gaan verwerken... Liefs, Marijn
Goh meid, wat heb je toch een hoop moeten doorstaan zeg! En er zaten toch wel heel wat dingetjes tegen zo te zien, ik hoop dat je je mannetje om je heen hebt die je een beetje kan verzorgen en dat je een beetje kan uitrusten (zowel psychisch als lichamelijk). Maar zoals je zegt, is het vruchtje nu uit je lichaam en kun je aan het verwerken beginnen. Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd en dat je over een tijdje ook een mooi gezond frummeltje in je buik mag hebben! Dikke knuffel en liefs Meryem
ach meissie toch moet je na je mk ook nog al die ellende doormaken. Echt verschrikkelijk meis ik denk aan je en heel veel sterkte met het verwerken Dikke Knuffel
Marijn, wat een verhaal, ik hoop maar dat je er snel weer bovenop komt. Knap dat je je verhaal hier zo deelt! Extra symptomen, ja een hele dikke buik, tenminste dikker dan normaal, heb altijd wel een klein beetje een welvaartsbuikje, maar dit lijkt meer op 3 weken all inclusive vakantie vieren. Verder zeer weinig, ben niet misselijk, mijn borsten doen wel wat zeer maar niet abnormaal. Ja en achteraf gezien dus twee innestellingsbloedingen. Ik moet zeggen dat het nieuws ook nu pas echt begint te landen hoor, liep net in de supermarkt en bedacht me dat in zo'n boodschappenkarretje maar 1 kindje past en niet twee... nou ja, het zal allemaal wel goed komen. Heb volgende week nog wel gewoon een gesprek met de verloskundige en wordt daarna doorverwezen naar de gyn, ik kom nu onder controle te staan in het ziekenhuis. Het is zo onwerkelijk allemaal. Onze ouders waren ook helemaal hoteldebotel! Oja, het zijn onze eerste! Als ik er aan denk hoe druk we het gaan krijgen........ Ik moet even kijken of ik mijn echo's in kan scannen, ga mijn uiterste best doen! Ziet er raar uit, gewoon twee zakjes met twee kleine dingetjes er in... pfff, twee..... O ja, van baby 1 ben ik 16 juni uitgerekend en baby 2 19 juni, wordt een lange bevalling dus . Gewoon zo raar, twee keer een eitje afgegeven en twee keer raak dus..... Dikke kus Hanna
hallo was ik weer ff heb trouwens een vraagje ik heb al een paar weken last van mijn ooglid dat trekt helemaal scheef /trilt zijn er meerdere die hier last van hebben tis nie vervelend gevoel ofzo d88 eens ff horen hier
Marijn, wat heel erg rot voor je dat het zo gelopen is zeg! Wens je veel sterkte en rust toe de komende tijd. Hanna, leuk hoor, een tweeling. Kan dat inderdaad echt dat er een aantal dagen tussen de geboorte van het ene kindje en het andere kindje zit? Of is dat theoretisch? Lekker weekend nu...!