omdat ik maar 2 slaapkamers heb waarvan in de ene mijn zoontje slaapt heb ik dus mijn dochter bij mij op de kamer. Nu heb ik dus kontinu het gespanne gevoel dat ik bang ben als ik me omdraai of wat dan ook dat ze wakker word. Mijn bed kraakt nogal en als het dan zo doodstil is snachts valt die krak gewoon heel erg op. Overdag is er volop herrie hier omdat mijn zoontje van 2,5 speelt en wij hebben alles gelijksvloers dus echt geluidsdemp is er niet. En daardoor zal het denk ik zo zijn dat ze snachts juist geluidjes zou opvangen. Soms als ik me omdraai en het bed rommelt wat.. dan hoor ik haar ook woelen en zuchten. Mn moeder zegt.. daar wennen ze aan en ze gaan gewoon doorslapen en je maakt je zelf alleen maar gek nu. Ik vind het moeilijk om me er bij neer te leggen dat ze gelijk heeft. Hoe ervaren andere moeders met hun kind op de kamer dit? En werden ze wel eens wakker van jullie? alvast bedankt.
Ze slaapt ook bij ons op de kamer, maar ik geloof niet echt dat ze snel helemaal wakker wordt, soms beweegt ze even wat en slaapt weer verder. Volgens mij wennen al die slaapgeluiden wel. Succes!
Jesper heeft de eerste week bij ons op de kamer geslapen...maar ik kon juist minder goed slapen van zijn geluidjes...hahahaha. Had niet het idee dat hij van ons wakker werd...
En daar komt ook nog bij dat ze gewend is aan die geluiden, want die hoorde ze ook al in de baarmoeder. Als hier de hond blaft (malthezer, dus die kan er wat van.. ) slaapt Jelle er ook gewoon doorheen... Ik ben degene die dan stijf evreind in bed zit..
Xavièr slaapt dan wel op zijn eigen kamer, maar ik stofzuig zelfs op zijn kamertje als hij slaapt en daar slaapt hij gewoon doorheen.. ALs je ze aan geluid laat wennen tijdens dat ze slapen, zullen ze wanneer ze ouder zijn ook niet wakker worden door elk geluidje! handig dus! Dus ik zou me er niet te druk om maken hoor! Liefs Kiss
Onze kleine meid is inmiddels 6 maanden. Ze ligt nog steeds bij ons op de kamer, omdat wij nog in verbouwing zitten. Maar ze heeft nergens last van. Als wij naar bed gaan, praten we vaak nog even voordat we gaan slapen. Ze doet af en toe een keer d'r oogjes open, maar draait dan d'r hoofdje om en slaapt gewoon verder. Als een roosje.
Nou dat gaat dan hier niet op. In het begin konden we ook om hem heen stofzuigen en sliep hij bij ons op de kamer, maar met rond de 5,6 maanden lukte dat niet meer. Later is hij dan ook helaas naar een eigen kamer gegaan omdat hij steeds wakker werd van ons (en ik vervolgens van hem ) Ook nu moeten we als we boven zijn fluisteren en langs zijn kamer sluipen anders is hij zo wakker.
Elena slaapt ook bij ons op de kamer omdat wij aan het verbouwen zijn. De eerste 5 maanden ging dat heel goed en sliep ze door alles heen maar nu dus niet meer. Als we de deur nog maar openen schiet ze wakker. Ik zal heel blij zijn als de verbouwingen gedaan zijn
Onze dochter slaapt ook bij ons op de kamer en ze is gewend aan de geluiden. Onze deur piept echt enorm maar ze hoort het niet meer, ze wennen daar wel aan hoor.
evy slaappt ook bij ons op de kamer, en ik snap precies wat jij bedoelt ! ik heb dat ook heel erg gehad, nu niet meer zo, heb me er bij neergelegd, wel als ik wakker ben snachts en mijn vriend draait zich om, hoor ik evy zuchten en kreunen.. daardoor heb ik wel het idee dat ze minder uitgerust is, ze slaapt ook tot 9:30 ! maarja het is niet anders, en jij hebt ook je rust nodig, dus denk dat je maar gewoon moet proberen niet al teveel lawaai te maken, komt best goed ! en doe net als mij de kleintjes eens uit logeren, dan kun je lekker bijslapen
Mijn bed kraakt ook en soms ligt Ib wel eens naast me, dan denk ik dit moet hij toch heel hard horen? Nee, slaapt gewoon verder. Lekker hoor, zou willen dat ik dat kon
mijn kids slapen dan wel op hun eigen slaapkamer maar ik merk wel dat ze nergens wakker van worden. een krakende deur die open gaat van hun kamer....even rolgordijn omhoog of raam nog even dichtdoen
Hai.. Onze dochter slaapt ook bij ons op de kamer. En we kunnen praten, tv kijken en ze wordt niet wakker. Ik had ook in het begin dat ik heel voorzichtig deed en niet veel geluid probeerde te maken. Toen zei mijn moeder dat je juist je normale dingen moet doen. Dan wennen ze eraan. Anders zijn ze straks de rust gewend en wil jij dan stofzuigen ofiets dan worden ze wakker.
okee dat klinkt toch wel positief allemaal! Maar overdag is er niks aan de hand hoor.. dan loop ik ook gewoon de kamer in. En dan over de herrie nietr te spreken wie me zoontje maakt. Mijn slaapkamer grenst precies aan de hal waar de voordeur zit en de wc deur zit en ook nog de woonkamer dus er is altijd vollop herrie. Maar het is snachts zo doodstil en als je die krak van het bed dan hoort, dan hoor ik haar vaak ff bewegen en geluiden maken. En soms word ze ook gewoon echt wakker.. weet niet of het daarvan komt, of dat het toeval is of zo. Kijk ze is zondag pas 6 weken dus mss dat ze gewoon zo heel af en toe iets sneller wakker is snachts door een evt nachtvoeding die ze wil hebben. Dus gewoon heel simpel... WAKKER DUS IK WIL ETEN! ( krijgt ze niet hoor haha want ze sliep met 1,5 week door en dat wil ik zo houden) maar het lijkt mij ook als het snachts zo doostil is dat ze gewoon wakker gaat worden door ieder piepje en geluidje of zo of in iedergevoel daar ben ik bang voor. En het mooie is, het houd mij ook gespannen en daardoor slaap ik dus hardstikke moeilijk en ik ben al geen goeie slaper van me zelf. Laats was me zoontje snachts wakker en zonder dat ik het doorhad in mijn bed gekropen. Ik werd daar dus wakker van snachts en heb hem in zn eigen kamer terug gebracht, en toen heb ik geen kick gehoord van haar en bleef ze ook slapen. zo raar dit.
wat betreftr dat zuchten... dat ze zuchten en ff bewegen wil toch niet zeggen dat zeook wakker zijn zeg maar? Ik bedoel wij doen dat toch ook in onze slaap als er een geluidje is en onze hersens reageren daar dan op maar toch slapen we. weet eigenlijk niet of dat bij babys ook zo is.. heb gelezen dat babys een ondiepe slaap hebben of zo
ons zoontje sliep tot zijn 5 maanden bij ons op de kamer, hij zuchte ook welleens maar dat was gewoon in zijn slaap.
Eigenlijk gaat het me niets aan natuurlijk, maar ik vroeg me af hoe jullie de kamers gaan verdelen als je dochter wat groter is. Ze kan toch niet haar hele leven bij jullie slapen ? Jullie wiilen toch ook wel wat privacy. Sorry hoor, dit bedoel ik niet zo plat als het eruit komt, maar jullie hebben toch ook samen een relatie...?
Als je mijn verhaal terug leest dan zie je dat ik maar 2 slaapkamers heb! Waarvan de een mijn zoontje slaapt, en de ander dus ik. Moet ik zon jonge baby dan op de kamer van mn zoon gaan neerleggen? mijn zoontje ook gebroken nachten geven? Of nog erger.. dat mijn zoontje iets liefs wilt doen als hij haar zou horen huilen en dat dat dan eindigt op een drama, hoe goed ook bedoeld? Hij is zelf nog zo klein, hij word in maart 3 en hoe lief hij ook doet voor haar hij heeft soms geen besef dat hij wel eens te hardhandig doet.( daar istie nog te klein voor) Ik heb hier geen keus in. Ik woon in een huurwoning van de woningbouw en dan krijg je niet zo maar ff 1 2 3 een andere woning omdat je een slaapkamer tekort komt.
Mijn zoontje heeft tot 10 maanden 's nachts bij ons geslapen. Alleen tegen de ochtend, als wij op stonden werd hij snel wakker. Maar dat was ook pas de laatste maanden. Voorheen sliep hij heel makkelijk door alles heen.
Ik heb (nog) geen kids, maar ik kan je wel een andere ervaring vertellen. Toen ik 3 was kreeg ik een broertje, onze slaapkamers grensden aan elkaar, en daar zat een heeeeeeeeeeeeeel dun wandje tussen. Echt een wandje, niet meer en niet minder. Je kon elkaar niet zien, maar wel ALLES horen. Nou had m'n broertje de 1e paar jaar regelmatig oorontsteking en lag dan 's nachts regelmatig keihard te huilen (hebben ze me later verteld) en ik ben nooit ook maar 1x wakker ervan geworden. Dus ik denk dat je moeder gelijk heeft en ik zou me er ook niet te druk om maken.