Hier tot 9 maanden op verzoek en erna alleen bij het slapen. Hij wilde op een gegeven moment iets van Duplo hebben. We hebben gezegd dat hij die mocht hebben als hij zijn speen weg zou gooien. 2 maanden later, hij was toen 2,5 jaar, gooide hij zijn speen zelf weg. Bij mijn jongste wil ik hetzelfde doen. Hij krijgt nu overdag geen speen en dat gaat heel goed. Uiterlijk tot 3 jaar mag hij de speen, daarna is het weg, cadeau of niet.
Hier heeft mijn oudste tot 5 jaar gehad en dan alleen met inslapen! Nu helemaal eraf! Tandarts gaf aan dat hij nu binnen 6mnd gaat wisselen waren nog geen tanden in zicht en hij was er nu zelf aan toe. Hiervoor vaker geprobeerd was 1 groot drama ook met doorzetten van meer dan 2 weken en nu zonder ellende!
Dag na haar derde verjaardag heeft ze hem in de vuilnisbak gegooid, vantevoren wel goed uitgelegd dat ze nu echt groot genoeg is en dat speentjes voor baby's zijn.
Met 3jaar en 1week is onze zoon er min of meer zelf mee gestopt. Hij viel een tand door zn lip en het was behoorlijk kapot en gezwollen. Hierdoor kon hij zn speen níet in en toen was hij er met drie dagen vanaf. Hij mocht wat uitzoken en met zn speen betalen in de winkel. Eerder had ik hem al "voorbereid" op een afscheid en hem gezegd dat als hij zn speen aan mij zou geven hij iets uit mocht kiezen. Elke avond vroeg ik het en zei hij nee dan was het ook goed. Ik heb hem nooit gedwongen. Ineens dus na het valincident was het goed en gaf hij zelf aan er klaar mee te zijn.
Met 2 jaar en 8 maanden. We waren zijn speen kwijt, papa ging een nieuwe kopen. Ondertussen heb ik de kleine man op bed gelegd en gezegd dat hij alvast kon proberen te slapen en zodra papa thuis kwam, zou ik de speen komen brengen. Bleek niet nodig, want hij sliep al. 's morgens vroeg hij er wel naar, maar gezegd dat de winkel dicht was en we geen nieuwe konden halen. Viel weer prima in slaap. Daarna heeft hij het er niet meer naar gevraagd..
Mijn oudste dochter wilde met 9 maanden haar speen uit haarzelf niet meer. Mijn tweede heeft hem nooit gehad ivm kokhalzen. Mijn derde tot 2,5 jaar ongeveer. En de jongste is bijna 10 maanden en krijgt hem nog.
Dochter met 4 jaar. We zijn toen na een eerdere poging ook cold-turkey gestopt met veel argumenten, want ze wilde het zelf niet.
Mijn dochter is net 2,5 jaar geweest en heeft eigenlijk al van baby af aan alleen haar speen & knuffel in bed. Ik stoor me er ook eigenlijk niet zo aan, want ze zeurt er verder nooit op, laat hem altijd netjes in bed achter. Toch denk ik regelmatig eraan hoe en wanneer hij weg gaat. Gisteren eigenlijk vrij impulsief de speen weg gehaald. Haar voor proberen te bereiden, je speen is weg...we gaan het proberen..jij kan het wel..je bent een grote meid...etc. Overal zei ze braaf ja op maar eenmaal in bed was het zoeken, en zag een beetje de paniek in haar ogen en ze was best verdrietig en snapte er eigenlijk niks van. Ik dacht nu kan ik niet meer terug dus volgehouden en uiteindelijk is ze wel gaan slapen, zonder heel hard te huilen of te brullen maar ze vond het wel moeilijk. Toen we vanmorgen zeiden dat haar speentje weg is, bleef ze weer nee zeggen.... Ik moet ook zeggen dat het me de hele avond en ook vanmorgen gewoon niet lekker zat. Vanmiddag met naar bed gaan dikke tranen, en misschien heel stom, maar ik heb hem terug gegeven. Heb maar gewoon gedaan alsof ik hem ineens gevonden had onder het bed ofzo Het voelt gewoon nu niet goed. Ik ga me zeker voornemen dat hij rond haar 3e jaar en zeker voor haar 4e weg zal gaan. Maar nu snapt ze het gewoon niet, en ik heb het gevoel dat ik haar straf ofzo. Heb er ook eigenlijk geen spijt van, voel me nu veel beter dan gisteravond eigenlijk.
Sorry, beetje late reactie. Ik was het topic even kwijt . We hebben haar op een avond vlak voordat we normaal de speen zouden geven verteld dat ze nu een grote meid is en dat grote meiden geen spenen meer hebben, maar dat spenen alleen voor baby's zijn. Die ochtend hadden we het overigens ook al aangekondigd, maar dat was niet blijven hangen. Daarna hebben we samen met haar alle spenen in de prullenbak gegooid (waar ik ze later weer uit heb gevist, omdat ik ze wilde bewaren, hihi) en de spenen gedag gezegd. Alles ging heel opgewekt en ze vond het ook echt leuk om te doen. Ze was duidelijk trots en wij hebben ook meerdere malen gezegd dat we trots op haar waren. Daarna heb ik nog heel vaak gehoord dat ze nu een grote meid is, maar nooit meer iets over de speen. En dit terwijl haar babypop wel een speen heeft en ze dus dagelijks geconfronteerd werd met een nepspeen.
Mijn oudste heeft m tot 3,5 gehad. Tandarts vond het geen bezwaar, ze zei dat de veranderde stand van de tanden wel bij zou trekken. Hij moest uiterlijk stoppen met de speen als hij zou gaan wisselen, maar zover is het niet gekomen Jongste van 2,5 heeft hem nog gewoon. Overigens is mijn oudste nu een jaar van de speen af en staan zijn tanden weer normaal zei de tandarts laatst.
tot 2 jaar, toen had ik hem doorgeknipt voor haar ogen, 2 dagen moeilijk gehad en daarna was ze gewend!
Hier zijn we nu 1,5 week geleden 'gestopt'... dus bij net geen 3,5jr. Ze had hem vanaf haar 1ste verjaardag ook alleen nog maar in bed. Bij deze speen had ik bij aanschaf al gezegd dat dit de laatste speen zou zijn en er dus geen nieuwe meer zou komen als deze kapot zou gaan! Vorige week was het moment ineens daar en vertelde ze 's morgens dat hij kapot was... Maar dat ze hem dan wel in haar handje hield als ze in bed lag! Nogmaals uitleg gegeven dat kapotte speentjes in de prullenbak moesten en toen was het goed.. Het 'lapje' waar hij aan zat mocht ze natuurlijk wel houden. Slapen ging hierna zonder problemen, ze heeft er nooit meer naar gevraagd. Vertelt nu wel trots tegen iedereen dat ze al zonder pamper én zonder speen kan slapen! Super goed dus! Zelf heeft ze wel altijd gezegd in de afgelopen maanden dat als de baby komt het speentje voor de baby zou zijn... Vonden we zelf in eerste instantie geen goed moment, maar ze bleef dat zelf wel volhouden. Nu zijn we er eerder al vanaf! Tandarts zag hier ook wel duidelijk dat ze nog een speen had al was het alleen maar 's nachts. Zij adviseerde ook om gewoon het kleinste speentje te houden ipv meegaan met de leeftijd. Dan zijn ze hem vaak sneller beu en zorgt ervoor dat de kaak niet helemaal verkeerd gaat groeien. Maar ze zei ook dat het wel weer redelijk snel bij kan trekken als ze hem niet meer zou hebben...
Met 2 jaar en 3 maanden. Ik lag met d'r op ons bed, en ze had d'r speen in d'r mond. Toen zag ik ineens dat ze er flink op had zitten knagen. Zag allemaal tandjes i/h plastic zitten. Dus dat liet ik aan haar zien; "Speen stuk!" Waarop ze uit bed klom, naar de prullenbak liep, en 'm weg gooide en zei: "Speen stuk. Speen weg." Huh? Was eigenlijk m'n bedoeling dus niet, maar kwam goed uit en dus ook gelijk aangepakt om door te zetten. Eerste nacht moest ze wel even huilen, maar toen zei ik: "Speen was toch stuk? Speen is weg." En toen was het over. En daarna nooit meer om gehuild of naar gevraagd. Overigens had ze 'm alleen nog met slapen. Met 1 jaar al gestopt met overdag spenen. Inmiddels zijn we dus 2 mdn na het stoppen verder, en haar tandjes, die wel beetje scheef stonden door de speen en flinke spleet tussen d'r voortanden, zijn nu bijna weer helemaal recht.
Dit vind ik persoonlijk een beetje een grove methode en onnodig kwetsend voor je kindje. Waarom op die manier? Was er geen andere? Hier is zl nu 3 dagen overdag "speenvrij" omdat hij er zelf niet meer om vraagt. Als hij het wel weer gaat doen, dan mag hij van mij. Hij heeft ze nu allleen met slapen.
Met 11 maanden hebben we haar een knuffel meegegeven in bed (ze had altijd alleen haar speen) en met bijna 1 jaar hebben we de speen weggedaan. Conclusie: 2 dagen moeilijk in slaap komen, daarna nooit meer moeite mee gehad. Ze kreeg hem daarvoor al wel een paar maanden alleen in bed. Ik vind dat gehannes met die spenen overal echt vreselijk, en onnodig. Nou was zij er ook niet mega aan verslaafd, maar ik denk ook dat dat pas komt als ze wat ouder zijn. Dan wordt het zo'n dingetje waar ze ook psychisch aan gewend zijn (en niet alleen voor de zuigbehoefte). Dus mijn mening, voor hun eerste verjaardag afwennen!
Hier voor beide gestopt na 1 jaar en 3 maanden. Ze kregen hem beide alleen als ze gingen slapen. Zonder dat wij het wisten kreeg de oudste haar fopper al een poosje niet meer op het kinderdagverblijf wat heel goed ging. Dus zijn we toen we dat hoorde ook thuis gestopt. De jongste heeft hem sinds 2014 niet meer en nu waren wij het vergeten aan de creche door te geven. Ze kauwde er alleen op.
Tot 3,5! Hij was er te groot voor en moest er echt mee stoppen gezien hij een aantal letters niet tot niet goed kan uitspreken. Afgelopen donderdag zijn we ermee gestopt. En nu is hij er helemaal aan gewend en vraagt er niet meer om. Hij had hem trouwens alleen maar in de nacht.
Onze zoon was bijna 3 toen we ermee stopten. Hij was wel erg verknocht. Had hem in bed ( sliep smiddags ook nog), tijdens autoritten en zodra hij er een vond dan had hij hem alweer in zn mond. We hebben uitgelegd dat hij nu echt te groot werd en dat we het speentje aan oma zouden geven en hij in ruil daarvoor een cadeautje zou krijgen ( hij wilde graag treinrails) dus zo gezegd zo gedaan. 3 nachten DRA-MA gehad met inslapen. Steeds herinneren aan zn cadeau ( die hij na een weekje zou krijgen) en consequent volhouden. Het inslapen ging met de dag makkelijker en na 5 dagen had hij zn cadeau dik verdiend. Nooit meer om gevraagd ook en vertelde iedereen trots hoe hij zn cadeau verdiend had! Bij onze dochter wilde ik eerder stoppen om dit soort drama's te voorkomen. Ik hoor toch vaak: hoe eerder hoe beter. Ze had hem alleen met slapen in, maar ze lispelde iets en wilde zeker weten dat het niet door het speentje kwam. Bij haar hebben we het speentje iets ingeknipt, zodat ze merkte dat er iets mee was. Ze kwam zelf al: speentje stuk?! In de prullenbak!! Samen weggegooid. Toch ging het inslapen een paar dagen wat lastiger, maar lang geen drama's zoals bij zoon. Nog tot weken erna vroeg ze er soms nog om en moesten we haar helpen herinneren dat het speentje stuk was en bovendien speentjes toch echt voor babytjes zijn... en dan pikt ze. Ik zou er zo vroeg mogelijk mee stoppen voor de minste drama. Voordeel van wachten is dat je ze vaak wel een "verhaaltje" kan vertellen/ uitleg kan geven. Hoe jonger, hoe makkelijker ze zich er vaak bij neerleggen, dat dan weer wel.