Onvoorwaardelijke liefde is perfecte liefde . Perfect is iets boven menselijks , mensen zijn niet perfect en niks van hun is perfect de liefde dus ook niet. Ik denk dat Rozemarijke het helemaal niet slecht bedoelt , eigenlijk heeft ze wel een punt als je er over na gaat denken . Ik denk wel dat moederliefde de liefde is die het meest in de buurt komt van onvoorwaardelijk , maar 100% onvoorwaardelijk bestaat dat ? Voor iedereen die denkt van wel even een voorbeeld (van tv) . Je ene kind vermoord je andere kind . Allebei kinderen waar je 100% contact mee hebt (staan allebei gelijk de 1 is niet minder als de ander en spelen dezelfde rol in je leven ) . De 1 wordt gruwelijk om het leven gebracht door de ander . Dus je kind waar je zo trots op bent en ziels veel van houd wordt vermoord en is er niet meer en wel door het andere kind waar je zielsveel van houd . Is je liefde 100% onvoorwaardelijk ?
Nou daar stokt de discussie dan...onvoorwaardelijk is voor mij helemaal niet perfect...niks of niemand is perfect. Van mijn man bv hou ik om wie hij is...daar ben ik op gevallen toen ik hem leerde kennen. Voor mijn kindjes ligt dat anders..daar hou ik hoe dan ook van..gewoon omdat het mijn kindjes zijn. En ik vind ze geweldig om wie ze zijn en hoe ze eruit zien (om in het topic te blijven) maar ondabks dat is er toch die onvoorwaardelijke liefde. En er is helemaal niemand in dit topic die mij gaat vertellen dat het niet zo is.
Liefde heb je in verschillende gradaties, je hoeft niet voor altijd even veel van je kinderen te houden om onvoorwaardelijke liefde voor ze te kunnen voelen.
Ik denk dat onvoorwaardelijk voor iedereen een verschillend woord is met een andere betekenis . De ene vind onvoorwaardelijk als je na (voorbeeld van net ene kind vermoord het ander) nog van je kind(de dader) houd of het nou minder is of niet , de ander vind het alleen onvoorwaardelijk als je nog precies evenveel van je kind houd zonder enige scheuren of wat dan ook , en dat bestaat niet denk ik.
Hmmmm wat een discussie, lijkt meer op een topic of onvoorwaardelijke liefde bestaat! Ik zou er ook wat aan laten doen. Ik deel de mening van Pluis! Uiterlijk vind ik ook belangrijk! (en nee daarmee zeg ik niet dat het belangrijker is dan het innerlijk) Ik kan enorm vrolijk worden als ik mensen hoor zeggen dat onze dochter zo'n mooie meid is! (ook als mensen zeggen dat ze zo leuk, gezellig, lief, slim is. Maarja ik heb de mazzel dat ik een knap, lief, slim, gezellig kind heb.... Hahaha owja dat heet moeder zijn, want dan zeg je dat sowieso over je eigen kind... Moet gelijk denken aan het youtubefilmpje dat net in een ander topic gepost werd.... http://www.zwangerschapspagina.nl/de-lounge/489600-omg-erg.html) Nee ik zou flaporen wel laten opereren zo jong mogelijk. Ik heb ietwat afstaande oren (verre van flaporen) en als ik een strakke staart in heb dus zonder pony/ losse lok oid dan kan ik mij storen aan mijn ietwat afstaande oren (dus flaporen lijkt me dan helemaal vreselijk. en nee hiermee zeg ik niet dat flaporen vreselijk zijn, maar dat het mij persoonlijk vreselijk lijkt om ze zelf te hebben, dus daarom zou ik mijn kind laten opereren)
Dat lijkt mij duidelijk omschreven. Want wat is de definitie precies van 'onvoorwaardelijk houden van'. De moeders van Joris vd Sloot of Marc Dutroux bijvoorbeeld, houden die nog van hun zoons na alles wat ze op hun kerfstok hebben?! Onvoorwaardelijk houden van hoeft niet een 'absoluut' iets te zijn, zwart óf wit. Je kan minder van je kind houden, maar dan is het nog steeds 'houden van'. Dat iemand minder van zijn kind zou houden omdat deze niet aan de perfecte schoonheids idealen zou voldoen kan ik natuurlijk met mijn verstand niet bij, maar ik neem aan dat dit zeer uitzonderlijk is.
ik denk idd ook dat het voor iedereen persoonlijk is, maar dan moeten hier een aantal dames dus niet voor een ander uit gaan maken of zij onvoorwaardelijke liefde voor hun kind voelen.
Fien kreeg na de geboorte een aardbeienvlek. Ze had er geen last van, puur cosmetisch. We kregen de mogelijkheid om hier wat aan te doen, dan zou ze bloeddruk medicijnen gaan krijgen en opgenomen moeten worden. tja.. het zag er vreemd uit en het viel best wel op, maar geen haar op mijn hoofd om haar die medicijnen te geven. Dan maar niet "perfect".. ben ik ook niet haar haartjes zijn er ondertussen over heen gegroeid en er is een deel afgevallen (ieuwww) hoort gewoon bij haar. Als een van onze meisjes echt afstaande oortjes had gehad dan had ik misschien aan spalken gedacht, maar opereren niet... De liefde die ik voel voor mijn dochters heeft niets met hun uiterlijk te maken, maar met wie ze zijn.
Als onvoorwaardelijk in de ogen van (een aantal dames) betekend dat er dus ondanks alle daden geen kleerscheuren of wat dan ook in het houden van kunnen gaan zitten . Hebben ze wel gelijk dat als dat de definitie van onvoorwaardelijk houden van is , niemand dat dus kan . Wat ik al zei vermoord je ene kind je andere ? Ik zeg niet dat je niet meet van je kind (de dader) houd , dat weet ik echt niet . Maar er zullen zeker breuken in je liefde zitten . Als het dan als niet onvoorwaardelijk wordt gezien dan klopt de stelling dat het onvoorwaardelijke niet bestaan. Dus dan hebben (de aantal dames ) gelijk . Maar de (aantal dames) heeft nooit gezegd dat niemand onvoorwaardelijk van zijn kind houd , dat alleen de meeste mensen dat niet in staat zijn . Dat gaat over het onvoorwaardelijke het zonder ook 1 kleerscheur en zonder ook maar 1 kleine breuk om welke daden dan ook . Maar het ging over een opmerking van iemand waaruit de opmerking bleek dat het dus geen onvoorwaardelijk liefde zou kunnen zijn . Kan het even niet meer terug vinden . Ik vond eerlijk gezegd ook wel dat er uit die opmerking leek alsof er voorwaarden zaten aan de liefde voor haar kind dus snap dat het dan niet als onvoorwaardelijk gezien wordt . Als het over het onvoorwaardelijke gaat dus eigenlijk het oneindige , dus altijd van je kind houden wat de daden ook zijn , maar wel met kleerscheuren of breuken of minder liefde door bepaalde daden dan bestaat het wel !! Maar dat is denk ik oneindige liefde ! En daar geloof ik zeker in ! Maar geloof zeker dat bepaalde daden het kunnen aantasten maar nooit kunnen wegnemen !
Hier zou ik het alleen laten doen als het kind op oudere leeftijd zegt er last van te hebben of geplaagd te worden ermee, maar dan is het een keuze van het kind zelf. Maar ik zou het zeker niet op jongen leeftijd laten doen. Wij hebben een meisje met een syndroom die een iets ander hoofdje heeft als de andere kinderen. Het is dat zij geopereerd moest worden eraan, omdat haar hersendruk anders te hoog zou worden, want die kunnen op een gegeven moment geen kant meer op, maar anders hadden wij er niet voor gekozen om haar met 9 maanden te laten opereren. helemaal niet nu wij weten wat het inhoud. Ze heeft een ander koppie, maar is ze daarom minder!!! Nee voo rmij is ze het mooiste meisje en ik zou haar niet anders willen zien. Als ze zelf later er last van heeft dan kan ze vanaf 18 jaar geopereerd worden, maar zoals het er nu naar uitziet hoeft dat ook niet perse. Tuurlijk maak ik me weleens zorgen om hoe het zal gaan als ze straks naar school gaat, want kinderen kunnen hard zijn, maar als zij blijft zoals ze nu is en zo vrij in het leven blijft staan, dan gaat zij het zeker redden.
Even over de discussie over onvoorwaardelijke liefde voor je kinderen... Ik en mijn vriend houden onvoorwaardelijk van onze kinderen... Puur en alleen omdat wij geen voorwaarden stellen aan waarom er wel of niet van ze gehouden zou kunnen worden. Onze oudste hebben we het heel moeilijk mee gehad, huilde (nouja was het maar huilen, krijste hysterisch) hele dagen lang, extreem moeilijke start gehad (prematuur en dysmatuur) en nu is zijn gedrag ook niet altijd om over naar huis te schrijven. Gezondheid laat hem regelmatig in de steek en binnenkort moeten we weer naar het ziekenhuis, oh en tot overmaat van ramp heeft ie ook nog een beetje flapoortjes Is dit alles een reden om niet of minder van hem te houden? Nee, het maakt hem speciaal, bijzonder en voor mij (ons) is hij gewoon perfect. Goed zoals hij is... Onze jongste is nog maar 2 maanden, een stuk makkelijker dan zijn broer op die leeftijd, maar ach met 2 maanden zijn ze sowieso perfect...
Niet zomaar nee..maar als het me gevraagd wordt wel ja. En de discussie gaat over of je wel of niet zou opereren. Tja wel dus en wel om die reden. Je hebt ook flaporen en flaporen he..zit ook verschil in.
Dus omdat je niet aan de ( normale eisen hoe je er uit ziet voldoet) en er kans is dat je gepest zou worden omdat je flaporen hebt, zou je opereren ? mijn keus is als hij er zelf last van heeft en hij wil graag dat het er aan geholpen wordt dan vindt ik dit prima maar ik ga die beslissing niet voor heb maken. ons zoontje heeft ook 1 oortje wat iets naar voren staat en zelf vindt ik dit prima bij hem passen.
Ik hou dus wel onvoorwaardelijk van mijn kinderen rozemarijke.. en dat jij zo zielig bent dat je niet op elk moment van je kind kan houden is zoals ik eerder al zeg zielig. . Ja dan heb ik echt medelijden met jou en vooral met je kinderen. .. En er dan maar vanuit gaan dat wat jij met je kind hebt meegemaakt het ergste is.... Vroeger kende ik een gezin waarin de zoon de dochter jarenlang heeft misbruikt. . Dat is vreselijk. . Dan zou je je zoon wel kunnen haten. . Maar weet je wat het verdriet zoveel erger maakte? De machteloosheid. .. juist omdat ze 'de dader' niet konden haten.... dat ze behalve het verdriet voor en om hun dochter ook zoveel verdriet om en voor hun zoon hadden. .. de persoon en de daad zijn dan ineens twee losse dingen. .. Ja ik geloof in onvoorwaardelijk houden van...
Eerlijke mening van een ex flapoortje....ik denk dat ze zich er al voor schaamt. Wat jij schrijft is precies wat ik vroeger ook deed,alleen ik heb vrij dun haar dus mijn oren piepten er doorheen...
Waar schrijf ik dat? Ik vind mezelf helemaal niet zielig, ik bedenk me juist heel erg vaak dat we het nog veel slechter zouden kunnen hebben. Maar desondanks zijn de afgelopen jaren hier wel degelijk erg zwaar geweest. Dat ga ik niet op een weegschaal leggen met een situatie van misbruik of mensen in ontwikkelingslanden die maar moeten hopen dat ze morgen nog leven. Dat soort dingen zijn helemaal niet met elkaar te vergelijken. Wij hadden het zwaar de afgelopen jaren en dat is gewoon een feit. Ik ga verder die discussie niet met je aan. Ik constateer binnen dit topic dat er blijkbaar nogal verschillende opvattingen zijn over wat onvoorwaardelijke liefde is. Als we die opvatten zoals Tuc het omschrijft, dan ben ik een retegoeie moeder kan ik je vertellen en voldoe ik volledig aan de beschrijving van onvoorwaardelijke liefde. Ik heb alleen een hogere standaard dan dat. Een standaard waaraan geen enkel mens trouwens kan voldoen. Daar komt mijn stelling vandaan. Niet vanuit dat ik zou denken dat ik een betere moeder ben dan iemand anders.
nee, ik zou het niet op voorhand doen. Ook hier flaporen Van mijn moederskant. Alle kinderen van mijn moeder hebben dus ook flaporen (ik ook) Ben eraan geopereerd toen ik 16 was (en kan niet zeggen dat ik het mooi geworden vind) Ik ben er zelf nooit mee gepest. Toen mijn oudste geboren werd heb ik eerst gekeken of hij flaporen had, DAARNA pas of het een jongen of meisje was hahahaha Mijn dochter heeft 1 flapoor en de jongste iets, maar niet heel nadrukkelijk. Mochten ze er later aan geopereerd worden, prima, maar niet als klein kind. Het is echt een hele pijnlijke operatie geweest vond ik zelf en zelfs nu (na 22 jaar!) zijn mijn oorschelpen heel gevoelig en kan ik er weinig aan hebben. Nu zijn mijn oren ook een stuk kleiner gemaakt, door er een stukje af te halen, misschien speelt dat ook wel mee, dat weet ik niet. Bovendien kan ik door de onnatuurlijke vouw en de gevoeligheid mijn oorschelpen moeilijker schoonmaken, het is echt heel onprettig om te doen.
Volgens mij is dit topic erg aan het afdwalen. Ik zou de flapoortjes van mijn kind niet laten opereren. Waarschijnlijk omdat ik ze dan te schattig zou vinden, en ze er helemaal bij zou vinden horen. Ik zou me er totaal niet aan storen, en waarschijnlijk alle kindjes met flapoortjes super schattig vinden Maar als ik merk dat mijn kind er last van heeft (pesten, onzekerheid), dan zou ik wel alle opties bespreken en de keuze bij mijn kind neerleggen (als hij of zij oud genoeg is).