Hallo allemaal Mijn (inmiddels ex)partner en ik gaan uit elkaar. We hebben vaak op het punt gestaan dat we bijna uit elkaar gingen, er is het afgelopen jaar veel gebeurd.. Nu kwam het vorige week zondag zover dat we weer een gesprek hadden, waar we niet uit gingen komen. Hij heeft toen op een gegeven moment gezegd dat ik mijn spullen moest pakken en met ons zoontje naar mijn ouders moest vertrekken.. Een paar dagen daarvoor had hij dit ook al gezegd maar toen riep hij me weer terug.. Toen ik ditmaal op zolder mijn koffer aan het zoeken was, kwam hij vragen of ik op wilde schieten omdat hij nog weg moest. Dus uiteindelijk ben ik die avond naar mijn ouders gegaan. De afgelopen week heeft er zo uitgezien: We hebben redelijk veel met elkaar gebeld, en elkaar nog een paar keer gezien, om spullen te halen. Over de telefoon deed hij heel lief en aardig, maar op het moment dat ik aan de deur stond weer niet.. Zo had ik bijvoorbeeld gezegd over de telefoon, dat ik het misschien nog een kans wilde geven, maar dat ik daar een paar weken over na moest denken. Hij wilde NU een antwoord over wat ik over 2 weken zou doen.. Maar ja, dat gaat natuurlijk niet, als je niet weet wat je met de situatie aan moet. Zo heeft hij ook, toen ik kleren op kwam halen, spulletjes van ons zoontje verstopt omdat hij dat zogenaamd nog uit moest zoeken. Maar eigenlijk was hij bang dat ik alles weg kwam halen bij m..de hele commode en plankje met producten was gewoon zo goed als leeg.. Ook had hij de dag erop de sloten al vervangen, en mijn spullen klaargezet. Voor mij genoeg tekenen om in te zien dat het voorbij is. Als klap op de vuurpijl heeft hij toen op facebook verkondigd dat we uit elkaar zijn, met zijn vinger naar mij wijzend..waarop ik allerlei telefoontjes van mensen kreeg over wat er allemaal gaande was. Dit vind ik niet leuk, dit had niet zo gehoeven! En het is niet iets om trots op te zijn..als je een kleine van een half jaar hebt en dan al uit elkaar gaat . Hij heeft dit nu voor de 2e keer meegemaakt. Hij heeft 2 dochters uit een eerdere relatie. Toen die 2e net geboren was zijn ze ook uit elkaar gegaan. Ik heb in het afgelopen jaar vaak meegemaakt dat hij zich helemaal niet veel aantrok van zijn dochters als die er waren, dan bracht ik meer tijd met ze door dan hij zelf. Hij zegt nu dat hij dit gaat veranderen.. en dan komen weer de verhalen over dat hij me mist en het allemaal anders gaat doen. Maar ik geloof het niet meer... Nu komt het probleem: We worden het niet eens over hoe we het dadelijk moeten gaan doen. Hij wil de kleine graag als hij zijn 2 dochters ook heeft (co-ouderschap, de ene week 1 avond+2 dagen, de andere week 1 avond + 4 dagen). Ik heb eerder gedacht aan: 3 dagen bij hem, 4 dagen bij mij..(zoda thet toch nog redelijk verdeeld is.. Omdat ik bang ben dat onze zoon me straks kwalijk gaat nemen dat ik hem niet genoeg naar zijn vader heb laten gaan) En elke week hetzelfde, zodat het aantal dagen niet per week verspringt.. Vooral omdat hij nog maar zo klein is en structuur nodig heeft. Dan zegt mijn ex: Ja maar dan zit ik elk weekend met kinderen, dan kan ik niet meer naar de kroeg. Of: ik krijg het niet rond met werk, en dan kan ik het allemaal niet meer betalen. Of: Als ik dan een nieuwe vriendin krijg, kan ik daar geen leven mee opbouwen omdat ik bijna altijd kinderen heb. Wat moet ik daar nou mee? Dan denkik: Ouder ben je 7 dagen per week! Mijn familie en vrienden zeggen dat ik niet in zijn praatjes moet trappen, en dat hij zich dit alles maar had moeten bedenken voordat hij ons op straat zette.. Want nu hadden we geluk dat we naar mijn ouders konden gaan..maar wat als dat niet zo was geweest? De kleine is de afgelopen 3 dagen bij hem geweest..maar nu was hij overstuur geweest (veel huilen, volgens hem buikkramp..en niet goed drinken). Toen hij vandaag weer bij mij was, had hij dit het eerste uur ook nog..maar daarna was hij al een stuk rustiger. Nu begin ik me af te vragen of ik hem dan niet beter bijvoorbeeld 5 dagen zelf kan verzorgen, en maar 2 dagen naar de vader.. Hier is hij het natuurlijk niet mee eens.. Aanstaande maandag heb ik een afspraak met een advocaat, waar ik aan wil uitleggen wat mijn ex wil, en dat ik het graag anders wil..maar vooral dat ik advies wil over wat hun adviseren dat het beste is voor het kind... Mijn ex wil daar mee naartoe, maar mijn familie zegt dat ik dat niet moet doen (zij betalen de advocaat omdat ik door een hoop gedoe niet veel meer heb financieel..) Iemand advies? Of hoe hebben jullie het geregeld? P.s. we hebben gezamenlijk ouderlijk gezag getekend.. kan hij dan co-ouderschap eisen?
Je hebt hier volgens mij alleen topic over geopend waar ik opgereageerd heb. In principe was de insteek in een scheiding waarbij beide ouders gezag hebben altijd Co. Ouderschap, waar mogelijk natuurlijk. Inmiddels komen ze daar een beetje op terug gezien het aantal vechtscheidingenen de problemen hier omheen. Met Co. Ouderschap moet je toch echt heel goed kunnen samenwerken en beiden het belang van een kindje voorop kunnen zetten. Maar Co. Ouderschap bij zo'n jong kindje, ik weet niet of dat handig is. De opzet zoals jij hem aangeeft 3 om 4 dagen en níet verschuiven van dagen in de week is geen optie omdat dat de ene ouder het kindje het weekend heeft en de ander nooit of je moet de splitsing op zaterdagavond oid zetten maar dat lijkt me niet ideaal. Waarom niet om het weekend en een woensdag naar vader en wanneer hij groter is verder uitbreiden? Ik zou eens samen om tafel gaan zitten om een ouderschapsplan op te stellen, in ieder geval voordat je advocaten met elkaar laat communiceren. In zulke gevallen loopt het vaak heftiger open als je daarna nog om tafel moet voor deze afsprake, maak je het jezelf erg lastig ben ik bang.
Bedankt voor het reageren. Ja, dat vorige topic ging over of ik nog met de relatie door moest gaan of niet.. Maar nu heeft hij dus besloten me geen tijd te geven om alles op een rijtje te zetten, en kreeg gister een mail van de belastingman dat hij het verzoek had gekregen om ons fiscaal te scheiden. Dus ik vroeg me nu eigenlijk af hoe andere alleenstaande moeders het hebben geregeld; Hoe vaak ziet de vader het kind bijvoorbeeld? En hoeveel rekening moet ik nog met de vader houden aangezien hij bovenstaande dingen heeft gedaan? Het is gewoon héél moeilijk...
Ik denk dat ik te laat ben met reageren, maar een hele normale omgangsregeling is de helft van de weekenden en schoolvakanties (nu nog niet aan de orde..) bij de vader en de rest bij de moeder. Is wel een scheve verdeling, want jij hebt je kindje dan 12 dagen, en hij vervolgens 2, maar zo kun je de verzorging wel beter aan denk ik. Deze regeling heeft mijn vriend ook met zn ex en het werkt prima. Zo heb je steeds een weekend voor jezelf en dan een weekend met je kind.
Bij heel jonge kinderen wordt juist niet de standaard regeling toegepast. Dit heeft te maken met de hechting aan de "vertrekkende" ouder. In deze situatie wordt juist geadviseerd om bijv 2 maal p/w een dag/dagdeel te doen. En dit naarmate het kindje ouder wordt uit te breiden naar een volledig co-ouderschap of juist naar de standaardregeling wanneer goed overleg niet meer mogelijk is. Je vraagt of je verder nog rekening moet houden met wat de vader heeft gedaan. Op zich moet je dat los van elkaar zien, al hoe moeilijk dat ook is. Je moet je kindje niet als "wapen" inzetten! in het maken van een regeling. Probeer dat toch zo neutraal mogelijk te houden.
Bedankt allemaal voor het reageren. Nee het is ook zeker niet mijn bedoeling om ons kind als wapen te gaan gebruiken. Het is alleen zo frustrerend om de reden te horen waarom hij niet akkoord gaat met 3 dagen die ik hem aanbied. Hij wil vrijwillig 1 zaterdag afgeven aan mij omdat hij anders geen vrije tijd meer heeft om te stappen of nieuwe mensen te leren kennen. Maar hij verwacht daarvoor wel dat ik hem 1 avond extra geef. Maar ik vind het gewoon niks om met een baby te gaan slepen, 2 uur voordat het bedtijd is. Dan moet hij zich in 2 uurtjes tijd weer helemaal aanpassen aan de nieuwe situatie. Dus ook ik heb aangekaart om bijvoorbeeld om het weekend ons zoontje naar hem toe te brengen, en verder 1 dag in de week. Maar ook hier gaat hij niet mee akkoord.. En ik wil natuurlijk ook niet met dingen akkoord gaan waarvan ik het gevoel heb dat het niet goed is voor ons zoontje.
O dat wist ik niet dat het voor kleine kindjes anders is, maar klinkt wel logisch ja... Is daar dan niet ook een standaard-verdeling voor? Wat rot dat je ex koste wat kost zn leven op wil pakken en niet even de rust heeft om samen met jou een bepaald ritme te vinden voor jullie kleintje... Lijkt mij ook vreselijk om zo'n kleintje uit te moeten besteden aan hem, terwijl hij kenbaar maakt dat zijn prioriteiten elders liggen. Zo krijg je het gevoel dat hij het "gezeur" maar lastig vind allemaal...
Ja...alsof het allemaal al niet erg genoeg is, heb ik viavia moeten horen dat hij een ander heeft.. Hij ontkende dit, maar heeft inmiddels bekend.. Naar eigen zeggen vanaf 1 week na de breuk.. De kleine is nu al 5 dagen bij mij en hij informeert niet eens hoe het met hem gaat Terwijl zijn nieuwe vriendin een kind heeft die altijd bij haar is.. Niet voor t kind, die kan er niks aan doen..maar ik begrijp hier niks van.
Misschien een tip voor jezelf, eis de woning op. Vind het een beetje krom dat hij jouw met de kleine op straat zet. Zo kun je evt ook urgentie krijgen voor een huurwoning. (Mijn fout was om dat niet te doen) Betreffende de omgang, het is heel frustrerend dat hij zo reageerd. Misschien verstandig om de raad van kinderbescherming om advies te vragen? Waarom zou hij wel de kans mogen krijgen om verder te gaan met zijn leven, maar jouw die kans niet gunnen? Overigens kun je met een kleine ook gewoon een toekomst opbouwen, ook met een nieuwe liefde weet ik uit ervaring!
Wij hebben een co-ouderschap. Maar we gedragen ons wel allebei volwassen en stellen de jongens voorop. Mijn ex laat helaas zijn 'eigen' leven iets meer voor dat van de kinderen gaan maar goed zo is hij en wij zijn niet voor niks gescheiden. Mijn jongens zijn van woensdagavond tot zondagochtend bij hem. Voor jullie zou ik dan zeggen laat de kleine op zaterdagavond naar jou brengen? Dan is hij van zaterdagavond tot woensdagavond bij jou.
Bedankt voor het reageren. Het huis opeisen gaat niet.. Het is een koopwoning die hij met zijn exvrouw heeft gekocht. Ik ben toen der tijd bij hem gaan wonen zodat ik hem financieel kon helpen.. Ja zeker kan je met een kleine een toekomst opbouwen.. dat ben ik ook van plan te doen . Het is alleen nogal pijnlijk dat hij meteen de dag na mijn vertrek een ander had..geen gesprek meer, niks...hij vraagt niet hoe het met de kleine gaat... dan hebben we denk ik niet veel voor hem betekend..
Hallo, wij hebben begin december ook besloten om definitief uit elkaar te gaan. We verblijven nog wel in hetzelfde huis, ik op zolder. We hadden eerst gesproken over Co- ouderschap, al houdt hij zich nu al niet aan de afspraken, dus ik twijfel heel erg. Hij werkt in de horeca, dus heeft erg wisselende diensten. Veranderingen of dagen dat hij er voor onze dochter zou zijn en toch weer niet worden met een berichtje doorgegeven, dus zonder overleg. Gaat denk ik niet werken dus. In elk geval veel sterkte, het is een geregel he.
Geen ervaring, wel alleenstaande moeder maar met 'vader' uit beeld. Wil je alleen heel veel sterkte wensen. En idd belachelijk dat ie niet naar jullie kindje informeert. Hoe is t nu?
Hallo allemaal, Sorry, heb me even niet meer laten zien hier..veel aan mn hoofd! We hebben afspraken gemaakt met advocaten erbij. Maar zoals Debbrunschot zegt, houdt ook mijn ex zich niet aan de afspraken. Hij laat nu al een paar dagen uit zichzelf vallen, waardoor ons zoontje de ene week 1 dag door de week bij hem is, en de week erop 2 dagen (weekend). Hij zegt dat het niet anders te regelen is met zijn werk. Maar van andere kanten krijg ik weer te horen dat ik hem "weghoud"... Lastig allemaal... Maak me soms wel zorgen over hoe ik het allemaal alleen moet gaan doen maar dat zal iedereen hier wel hebben. Jullie (die al wat verder zijn) zijn wel het bewijs dat het allemaal goedkomt!!
Houd dit soort dingen ajb bij in een schrift, zodat je dossier hebt... voor het geval je ex dan ineens een zaak wil maken over het "weghouden"
Wat mijn bovenbuurvrouw ook al zegt; bouw dossier op! Alles bijhouden. SMSjes, mailtjes... en een dagboekje met date en uitspraken. Mijn ex en ik zijn uit elkaar gegaan in 2012 ( ook een ander in het spel, vreemdgaan, leugens etc) en definitief begin 2013. Ik stond niet achter een co ouderschap regeling met een baby van 7 maanden ( 3 om 4 dagen) maar ex is manipulatief/dreigend etc. en heeft onder het motto van ''we gaan even latten het komt wel goed'' dat ik heb ingestemd met het co ouderschap. Erg lullig toen bleek dat hij al een ander had. Zoon is nu 2 jaar en we hebben nogsteeds een 3 om 4 regeling van woensdag 1700 uur tot zaterdag 1800 uur bij vader en de rest bij mij. Ex wil dit nu veranderen tot precies op het uur de 50/50 verdeling. Hij wil ook geen kinderalimentatie betalen. Ik heb een advocaat en zij heeft het overgenomen echter zal ik een mediationsessie doen, al heb ik daar geen vertrouwen in. Sterkte! verschrikkelijk situatie. Maar hele schrale troost; je komt er echt bikkel sterk uit. Ik zat in een onwijze put maar heb me er werkelijkwaar uitgeknokt.
Wat een ellende allemaal he.. Ja dat geloof ik, dat je jezelf eruit hebt geknokt Lentebaby. En that's the spirit! Ja ik bewaar alles..