Drie keer nauwelijks/geen voortekenen gehad. De eerste begon echt helemaal uit het niets, ik verloor een hoop slijm, kreeg een kwartier later een beetje buikpijn en 3 uur later werd mijn baby geboren. De tweede kwam 9 dagen te laat, die zat ik er echt wel uit te kijken. Maar niks hoor, maandenlang elke nacht voorweeën (vanaf 32 weken) en alles zat nog potdicht en muurvast. Ineens kreeg ik een flinke pijnlijke wee en 2,5 uur later was hij er. Bij de derde had ik vrijdagmiddag een groeiecho, omdat hij wat klein leek te zijn. Niks aan de hand, idd beetje klein, maar wel in verhouding. Hij was half ingedaald, maar lag nog zo losjes dat hij er ook nog wel weer uit kon. De volgende ochtend kreeg ik hele lichte voorweeën, 's middags zette dat door en aan het eind van de middag is hij geboren. Die voorweeën waren dus wel een soort voorteken, maar het duurde daarna ook niet lang meer, ik had eigenlijk direct al het gevoel dat het wel kon gaan doorzetten.
Woensdag begon ik mijn slijmprop te verliezen en vrijdag kreeg ik ineens heel even het gevoel van maandstondenpijn. Maar dat was maar heel even en tegen 22u 's avonds. Om 3u 's nachts werd ik wakker van maandstondenpijn (zo vergeleek ik het). Diezelfde dag is hij geboren. (Zaterdag)
Het rommelde al weken was ook op de ctg te zien. Dit zorgde al wel voor 3cm. Ik ben m'n slijmprop verloren en 2x gestript. Verder niks bijzonders, s middags om 15u nog op controle om inleiding te bespreken. En ineens om 18:30 baf..... om de 4 minuten weeen met als gevolg binnen 5uur een gezonde zoon.
Ik was overdag voor controle naar het ziekenhuis geweest (was op woensdag). Toen was er nog niets aan de hand, nog geen ontsluiting. Ik zou maandag ingeleid worden. Die avond had ik op bed met een vriendin zitten bellen. Nadat ik had opgehangen ging ik nog even naar de wc. Met dat ik uit bed stap, breken mn vliezen. En donderdag is ze geboren.
Geen enkel voorteken, met 36.5 braken 's avonds na een etentje m'n vliezen. Geen weeën maar moest ivm de termijn toch naar het ziekenhuis. Ze wilden het nog even rekken maar rond 4.30 begon het toch wat te rommelen. Om 7.30 een prAchtig meisje in onze armen dat helemaal klaar was voor de wereld!
Slijmprop met bloedverlies verloren in delen in de avond rond 8 uur. snachts rond 3 uur begonnen de weeën, middags om half 1 me dochter in me armen
Toen ik wakker werd had ik veel kriebels van onder net als dat je dus zin in s*x hebt, uit bed gegaan en onder de douch eenmaal beneden krijg ik gelijk om de 5 en 3 minuten last van weeën en dit stopte niet. het begon om 11 uur in de ochtend en de volgende dag om 8 over 11 is onze zoon geboren. geen pretje dus maar het was het zo waard dat als het moet ik het zo nog een keer zou doen
Bij de eerste had ik ineens buikpijn, de verloskundige gebeld, en die kwam met dat ik 1 cm ontsluiting had, alleen met die 1 cm ontsluiting een week in het ziekenhuis gelegen (35 weken zwanger) mocht na een week naar huis, een dag later braken de vliezen, en toen ging alles vrij snel.
De hele namiddag wat menstruatiepijnen gehad. Niet echt pijnlijk. en om 20h30 is mijn water gebroken en 5uurtjes later was ze er!
Achteraf gezien heb ik wel een teken gehad in de vorm van lage rugpijnen van korte duur. Niet heel pijnlijk, dus totaal niet aan weeën gedacht, ook al was ik al 9 dagen overtijd.
Ik had al twee weken voorweeen en die vrijdag niet, Ik dach Ooh heerlijk, een dagje rust, want die kleine komt toch niet voor dinsdag,ik zou dinsdag ingeleid worden, Dus die vrijdag nog vanalles gedaan in en om huis, S'avonds heerlijk film gekeken met mijn man, met lekker eten erbij, Rustig tegen 23:00 naar bed gegaan,ik dacht nog, heerlijk een nacht lekker slapen,ik heb helemaal geen voorweeen meer! Super.... Om 02:30 werd ik wakker omdat ik gedroomd had( dacht ik) dat ik weeën had,hihi,ik dacht dat ik iets voelde knappen in mijn buik, hup, snel uit bed, Plons, vliezen gebroken, en direct vol in de weeën, Mocht direct naar het ziekenhuis komen, daar waren we rond 03:30 En om 08:27 is onze zoon geboren, Dus mijn voorteken was, na weken voorweeen opeens helemaal niets meer, en ik had een heel erg rustig relaxt gevoel over me heen, Achteraf heb ik voor mijn gevoel misschien wel de bevalling onbewust tegen gehouden door er 24/7 mee bezig te zijn, En die bewuste vrijdag heb ik het voor mijn idee los gelaten,zo van, nou ja het komt toch niet eerder dan dinsdag, En hop,toen zette het door, Liefs taart.
Voortekenen : Bij dochter liep ik al dagen met heftige voorweeën en was mijn gezicht dik. Bij me zoon was ik de dag dat de bevalling startte zo chaggerijnig tegen iedereen.... en savonds begonnen de weeën. Bij mijn zoontje had ik geen voortekenen. De weeën waren er gewoon.
Hier ook geen enkele, op vrijdag nog heerlijk wezen zwemmen (was in de zomer) en boodschappen gedaan met manlief, huis nog opgeruimd toen ik rond half 10 op de bank neerplofte kreeg ik mijn eerste wee.
Bij mijn jongens allebei voorweeen...heel onregelmatig en wisselend van kracht. Bij mijn dametje had ik buikweeen ipv rugweeen en dacht dus dat ik opeens veel harde buiken had; tot ik ze wel erg regelmatig kwamen haha.
Bij mijn dochtertje heb ik overdag door de stad geslenterd. Geen gekke dingen. Thuis gekomen wilde ik helemaal niks. Mijn schoonzus en zwager kwamen langs en ik merkte aan mezelf dat ik echt niet in staat was met ze te praten, raakte in mezelf gekeerd. Toen voelde ik wat menstruatiepijn. Ging op bed liggen en poef! Vliezen gebroken De 2e kan elk moment komen. Ik ben erg benieuwd hoe hrt nu zal gaan !!
Bij de eerste verloor ik op de uitgerekende datum de slijmprop. Vanaf dat moment een zeurderig gevoel in mijn buik en dat werd steeds heftiger. Maar pas de avond van de volgende dag werden het echte weeën. Op de ochtend van zijn geboorte hebben ze mijn vliezen doorgeprikt. Hij is 2 dagen na het verliezen van de slijmprop geboren. Bij de tweede braken mijn vliezen als eerst. De weeën kwamen maar niet en ze was niet meer ingedaald. Dus hup naar het ziekenhuis. De gynaecoloog voelde en ja hoor, daar kwamen de weeën. Vier uur later was ze er, 9 dagen voor de uitgerekende datum.